نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Ali.eblis1(بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ۱۷ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۵۷ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.
ساختار ساختمانی میدان آبتیمور در سال ۱۳۴۰ توسط شرکت اکتشاف و تولید نفت ایران، با انجام عملیات لرزه‌نگاری کشف شد و ۶ سال بعد، در سال ۱۳۴۶ با حفر چاه شماره یک آبتیمور، اقتصادی بودن برداشت نفت از مخزن بنگستان این میدان اثبات گردید.[۲] تولید از این میدان در سال ۱۳۷۰ با بهره‌برداری از ۲ حلقه چاه آغاز شد.[۳] طول این میدان ۲۳ کیلومتر و عرض آن ۶ کیلومتر است و بر مبنای محاسبات اولیه، حداقل نفت درجای میدان آبتیمور ۱۵ میلیارد بشکه تخمین زده می‌شود.[۴] میزان ظرفیت تولید نفت خام میدان آبتیمور ۶۰ هزار بشکه در روز است،[۵] که در مجموع از طریق ۵۰ حلقه چاه، از مخازن ایلام (۲۹ حلقه چاه) و سروک (۲۱ حلقه چاه) این میدان، تولید نفت صورت می‌گیرد.[۶] نفت خام تولیدی چاه‌های این میدان، در واحد بهره‌برداری آبتیمور جمع‌آوری شده و پس از فرآورش، به مجتمع بهره‌برداری اهواز۳ و از آنجا نیز به پالایشگاه تهران ارسال می‌شود. میدان نفتی آبتیمور از میادین متعلق به شرکت ملی نفت ایران و تحت مدیریت شرکت ملی مناطق نفت‌خیز جنوب است، که عملیات تولید از آن توسط شرکت بهره‌برداری نفت و گاز کارون انجام می‌گیرد.[۷]
