مبنا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Ali.Farhadnia (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۲ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۰۴ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

پایه، مبنا یا بِیس در ریاضیات به معنی تعداد رقم‌های منفردی است که برای نوشتن عدد در دستگاه عددنویسی با ارزش مکانی لازم است. مثلاً در عددنویسی دهدهی، که رایج‌ترین دستگاه در جهان امروز است، از ده رقم ۰ و ۱ و ۲ و ۳ و ۴ و ۵ و ۶ و ۷ و ۸ و ۹ استفاده می‌کنیم، بنابراین پایه این دستگاه ده است. در مبنای باینری یا دودویی دو عدد صفر و یک را داریم یعنی میشود دو عدد در مبنای اکتال اعداد ۰ و ۱ و ۲ و ۳ و ۴ و ۵ و ۶ و ۷ را داریم یعنی میشود ۸ عدد در مبنای هگزا دسیمال اعداد ۰ و ۱ و ۲ و ۳ و ۴ و ۵ و ۶ و ۷ و ۸ و ۹ و a و b و c و d و e و f را داریم یعنی میشود ۱۶ عدد

برای به دست آوردن عدد x در مبنای y باید x رابر y تقسیم کنید سپس خارج قسمت ان را بر y تقسیم کنید و همینطور ادامه دهید تا خارج قسمت به صفر برسد سپس باقیمانده ها را از آخر به اول کنار هم بگذارید تا عدد x در مبنای y به دست آید

و برای تبدیل عدد x در مبنای y به عدد z ، ارقام x را از راست به چپ به ترتیب در y به توان 0 ، y به توان 1 و ... و نهایتاً در y به توانِ m-1 ضرب کنید(m تعداد ارقامِ x است) و سپس حاصلضرب‌های به دست آمده را باهم جمع کنید تا عدد z به دست آید (مبنای عدد z برابر ۱۰ است).

منابع

  • McCoy, Neal H. (1968), Introduction To Modern Algebra, Revised Edition, Boston: Allyn and Bacon, LCCN 68015225

پیوندهای بیرونی