استبضاع
استبضاع (به عربی: نكاح الاستبضاع) یکی از کارهایی که اعراب در زمان قبل از اسلام یا زمان جاهلیت انجام میدادند.
تعریف در لغت نامه دهخدا
استبضاع . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) بضاعت ساختن . (منتهی الارب ). سرمایه کردن مالی را. || آخریان فادادن . (تاج المصادر بیهقی ). || نوعی از نکاح جاهلیت و ذلک ان تطلب المراءةمباشرة الرّجل لتنال منه الولد. (از منتهی الارب ).[۱]
ازدواج استبضاع
در استبضاع، مردی همسر خود را در اختیار مردی که شجاعت، قدرت یا صفت پسندیده دیگری داشت قرار می داد و تا وقتی که همسرش از آن مرد باردار نمیشد، از او کناره گیری می کرد.[۲]
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ «استبضاع». دریافتشده در ۲۸ ژوئیه ۲۰۱۵.
- ↑ «ازدواج پیش از اسلام». دریافتشده در ۲۸ ژوئیه ۲۰۱۵.
- «نكاح الاستبضاع» (به عربی). دریافتشده در ۲۸ ژوئیه ۲۰۱۵.