خویشاوندی سببی
خویشاوندی سببی (به انگلیسی: Affinity) خویشاوندی است که به واسطه ازدواج پدید می‌آید؛ و در فقه به افرادی که به واسطه ازدواج با یک شخص خویشاوند می‌شوند، محارم سببی می‌گویند که موارد زیر را در بر می‌گیرد:
- پدر و مادرِ همسر یعنی پدرشوهر و پدرزن و مادرشوهر و مادرزن هرچه بالاتر رود. مانند پدربزرگ شوهر.
- همسرِ پدر (نامادری)
- همسرِ مادر (ناپدری)
- همسرِ فرزند (داماد و عروس)
- فرزند ناتنی (ناپسری و نادختری) یعنی فرزند همسر از سایر همسرانِ او - شوهر پیشین و زن پیشین یا زن دیگر در صورت چندهمسری - هر چه پایین‌تر رود پس از آمیزش جنسی (دخول از پیش یا پس) با همسر کنونی. مانند نوهٔ همسر.[۱][۲][۳]
جستارهای وابسته
[ویرایش]پانویس
[ویرایش]- ↑ «قرآن: آیه ۲۳ سوره نسا». قرآن: پایگاه جامع قرآن. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۴-۲۰.
- ↑ «محارم». ۲۰۱۶-۰۳-۲۶. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۴-۲۰.
- ↑ «محارم چه کساني هستند؟». مجمع جهانی شیعه شناسی. ۲۰۱۶-۰۸-۰۷. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۴-۲۰.
- «محارم انسان چه کسانی هستند». دریافت‌شده در ۲۶ ژوئیه ۲۰۱۵.
پیوند به بیرون
[ویرایش] | این یک مقالهٔ خرد خانواده است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |