خویشاوندی سببی
خویشاوندی سببی (به انگلیسی: Affinity) خویشاوندی است که به واسطه ازدواج پدید میآید؛ و در فقه به افرادی که به واسطه ازدواج با یک شخص خویشاوند میشوند، محارم سببی میگویند که موارد زیر را در بر میگیرد:
- پدر و مادرِ همسر یعنی پدرشوهر و پدرزن و مادرشوهر و مادرزن هرچه بالاتر رود. مانند پدربزرگ شوهر.
- همسرِ پدر (نامادری)
- همسرِ مادر (ناپدری)
- همسرِ فرزند (داماد و عروس)
- فرزند ناتنی (ناپسری و نادختری) یعنی فرزند همسر از سایر همسرانِ او - شوهر پیشین و زن پیشین یا زن دیگر در صورت چندهمسری - هر چه پایینتر رود پس از دخول جنسی از پیش یا پس بهاندازهٔ ختنهگاه با همسر کنونی. مانند نوهٔ همسر.
گفتنیاست پدرخوانده و مادرخوانده که کودکی را به سرپرستی گرفتهاند با فرزندخوانده محرم نمیشوند هرچند در قانون ایران ازدواج با فرزندخوانده با محدودیت روبرو بوده و پس از فسخ سرپرستی تنها با تشخیص مصلحت دادگاه و اخذ نظر سازمان بهزیستی ممکن است.[۱][۲][۳][۴]
جستارهای وابسته
[ویرایش]پانویس
[ویرایش]- ↑ «قرآن: آیه ۲۳ سوره نسا». قرآن: پایگاه جامع قرآن. دریافتشده در ۲۰۲۴-۰۴-۲۰.
- ↑ «محارم». ۲۰۱۶-۰۳-۲۶. دریافتشده در ۲۰۲۴-۰۴-۲۰.
- ↑ «محارم چه کساني هستند؟». مجمع جهانی شیعه شناسی. ۲۰۱۶-۰۸-۰۷. دریافتشده در ۲۰۲۴-۰۴-۲۰.
- ↑ افقه, آلاسادات; خوش صورت موفق, اعظم (1400-03). "بررسی ازدواج فرزندخوانده با سرپرست در حقوق ایران". زن و مطالعات خانواده. 1 (51): 7. doi:10.30495/jwsf.2020.1876484.1395. ISSN 2008-7225.
{{cite journal}}: Check date values in:|date=(help)
- «محارم انسان چه کسانی هستند». دریافتشده در ۲۶ ژوئیه ۲۰۱۵.
پیوند به بیرون
[ویرایش] | این یک مقالهٔ خرد خانواده است. میتوانید با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید. |