استان آذربایجان

برای دیگر کاربردها، استان آذربایجان (ابهام‌زدایی) را ببینید.

استان آذربایجان
جمعیت	۷٬۱۷۴٬۸۷۱

استان آذربایجان یکی از استان‌های ایران به مرکزیت تبریز در دوره خلفای عباسی بود. این استان شامل شهرهای نخچوان (تلفظ با حرف «چ»، نخجوان کنونی)، جلفا، اردوباد، زنگیان، آهر (اهر کنونی)، دزمار، مرند، طروج (تسوج کنونی)، خوی، اردبیل، کلاتتر، سلماس، خلخال، ملکان، سراب، اوجان (بستان آباد کنونی)، تبریز، ارومیه، شال، دهچوارقان (آذرشهر کنونی)، مراغه، میانه، سابلاغ (مهاباد کنونی)، اشنویه، خونج، نیلان، پسوا می‌بود. استان آذربایجان میان استان‌های اران، ارمنیه، جزیره، جبال، مغان، لرستان و گیلان قرار داشت.

جستارهای وابسته

• پیشینه تقسیمات کشوری ایران
• جغرافیای تاریخی ایران
• تقسیمات کشوری در ایران