ابوالقاسم پناهی
ابوالقاسم پناهی | |
|---|---|
| وزیر کار ایران | |
| دوره مسئولیت ۱۳۳۲ – ۱۳۳۲ | |
| پادشاه | محمدرضا شاه پهلوی |
| نخست‌وزیر | فضل‌الله زاهدی |
| رئیس سازمان برنامه | |
| دوره مسئولیت ۱۳۳۲ – ۱۳۳۳ | |
| نخست‌وزیر | فضل‌الله زاهدی |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۱۲۸۲ تبریز |
| درگذشته | ۱۳۳۳ تهران |
| ملیت | ایرانی |
ابوالقاسم پناهی (زاده ۱۲۸۲ تبریز - ۱۳۳۳ تهران) دیپلمات و دولتمرد دوره پهلوی بود.
پدرش حاج ابراهیم بازرگان، سرمایهدار معروف آذربایجان او را در نوجوانی برای تحصیل به سوئیس فرستاد. پس از به پایان رساندن تحصیلات عالى خود در رشته علوم سیاسى در سوئیس و فرانسه در سال ۱۳۰۹ خورشیدی به ایران بازگشت و به استخدام وزارت امور خارجه درآمد.[۱]
پناهی نزدیک به هجده سال در وزارت امور خارجه شاغل بود. مدتى كنسول ایران در بمبئى بود و در شهریور ۱۳۲۴ سركنسول ایران در نیویورك شد. پس از بازگشت به تهران به ریاست اداره كل امور سازمان ملل متحد در وزارت خارجه رسید تا اینکه در سال ۱۳۲۷ به سازمان برنامه منتقل شد و در تشکیل این سازمان شرکت داشت.
پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، پناهی در دولت سپهبد زاهدی وزیر کار شد. پس از چند ماه به ریاست سازمان برنامه رسید و در همین سمت بود که از دنیا رفت.
| |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
پانویس
- ↑ عاقلی، باقر (۱۳۸۰). شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران - جلد اول. تهران: نگاه. ص. ۳۷۷.