احمد معصومی کوچصفهانی
| احمد معصومی کوچصفهانی | |
|---|---|
| زادهٔ | تهران |
| درگذشت | ۲۲ اسفند ۱۳۵۷ |
| علت مرگ | به حکم دادگاه انقلاب اعدام شد |
| ملیت | ایرانی |
| دیگر نام‌ها | اسم مستعار «کوچصفانی»، «مؤید» |
| کارهای برجسته | بازجوی ساواک در زندان کمیته مشترک ضد خرابکاری |
احمد معصومی کوچصفهانی معروف به مؤید فرزند سید باقر معصومی کوچصفهانی، در سال ۱۳۰۳ در رشت زاده شد. او از بازجویان ساواک در کمیته مشترک ضدخرابکاری بود. وی دارای تحصیلات فوق لیسانس مطالعات و تحقیقات اجتماعی و ابتدا آموزگار بود. در سال ۱۳۳۸ به استخدام ساواک در آمد و بازجوی متخصص بخش ۱۳ و کمیته مشترک بود. در حین مأموریت، مسافرتی به عربستان داشت و از جمله تخصص‌های وی خط‌شناسی بود و چندین مدال نیز دریافت نمود که از جمله: مدال جشنهای ۲۵۰۰ ساله، سه مدال قدردانی، مدال تشویق، مدال تقدیر و مدال درجه ۳ کوشش. وی در ۵۷/۱۱/۱۶ بازنشسته شد. کوچصفهانی پس از پیروزی انقلاب ۱۳۵۷، در حدود ۴ اسفند ماه سال ۱۳۵۷ در منزل شخصی خود در تهران دستگیر شد. وی در طول مدت بازداشت ملاقاتی با خانواده خود نداشت.[۱][۲] او محاکمه و محکوم به اعدام گردید و حکم صادره دادگاه انقلاب در مورد او اجرا شد.
اعدام
دادگاه انقلاب اسلامی تهران کوچصفهانی را همراه با ۱۰ تن دیگر محاکمه کرد. این محاکمه از اولین ساعات بامداد روز ۲۱ اسفند ماه شروع شده و تا بامداد روز ۲۲ اسفند ادامه داشت. دادگاه انقلاب اسلامی تهران در ساعت ۵ بامداد حکم کوچصفهانی و ۱۰ تن دیگر را اعلام نمود و آن‌ها را «مفسد فی الارض» شناخته و به اعدام محکوم کرد. حکم اعدام در ساعت ۵۸:۶ صبح به وسیله جوخه‌های آتش در میدان تیر زندان قصر به اجرا درآمد.[۲][۳] وی متاهل و دارای ۴ فرزند بود.[۳]
منابع
- ↑ حسن‌پور، قاسم. کتاب شکنجه گران می‌گویند.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ «میر احمد معصومی کوچصفهانی».
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ «میر احمد معصومی کوچصفهانی». کیهان. ۲۲ شهریور ۱۳۸۶.
- موزه عبرت: احمد معصومی کوچصفهانی
| رئیس‌ها |  | |
|---|---|---|
| قائم‌مقام‌ها | ||
| معاون‌ها و رئیس‌های ادارهٔ کلّ سوّم (واحد امنیت داخلی) | ||
| رئیس ادارهٔ کلّ هفتم (واحد ضدّجاسوسی) | ||
| بازجوهای کمیتهٔ مشترک ضدّ خرابکاری | ||
| در هنر و ادبیات | ||
| دیگر | ||