سمفونی شماره ۲ (شوبرت)
سمفونی شماره ۲ در گام سی بِمُل ماژور، دی ۱۲۵، دومین سمفونی فرانتس شوبرت، آهنگساز کلاسیک/ رمانتیک اتریشی است که آن را بین سال‌های ۱۸۱۴ و ۱۸۱۵، یک یا دو سال بعد از سمفونی اول و زمانی که ۱۷ یا ۱۸ سال داشت، تکمیل کرد.
تِم آغازین (گشایشِ) موومان نخست (آلگرو ویواچه)، کاملاً تحت تأثیرِ تِم گشایشِ اوورتورِ «آفریدگان پرومته»، اثر لودویگ فان بتهوون است.
سازبندی
آهنگساز، این سمفونی را برای دو فلوت، دو ابوا، دو کلارینت، دو فاگوت، دو کُر (هورن)، دو ترومپت، تیمپانی، و سازهای زهی نوشته‌است.
موومان‌ها
موومان‌های سمفونی ۲ شوبرت عبارت‌اند از:
- لارگو ـ آلگرو ویواچه
- آندانته (می بِمُل ماژور)
- منوئه: آلگرو ویواچه (دو مینور) ـ تریو (می بِمُل ماژور)
- پرِستو
یک اجرای استاندارد از این سمفونی حدود ۳۱ دقیقه به طول می‌انجامد.
نت‌های آغازینِ موومان اولِ سمفونی:
![\relative c' {
\tempo "Largo"
\key bes \major
bes4\ff r r32 cis''\fz [(d a] bes [e, f cis]) d ([a bes e,] f [cis d bes]) | <a f'>4\ff
}](http://upload.wikimedia.org/score/a/d/adyethgeh9nqk0fid2dumzzp5zlm2jn/adyethge.png)
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Symphony No. 2 (Schubert)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۰ اکتبر ۲۰۱۸.
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| سایر | |
 | این یک مقالهٔ خرد موسیقی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |