گروه ارتش جنوب
گروه ارتش جنوب Heeresgruppe Süd | |
---|---|
XXXXX | |
![]() جلسه توجیهی در مرکز گروه ارتش جنوب در پولتاوا، ۱ ژوئن ۱۹۴۲ | |
کشور | ![]() |
رسته | نیروی زمینی آلمان |
نبردها | جنگ جهانی دوم: |
گروه ارتش جنوب (به آلمانی: Heeresgruppe Süd) عنوان چهار گروه ارتش نیروی زمینی آلمان در دوره رایش سوم بود که در برهههای زمانی متفاوت در طول جنگ جهانی دوم به نبرد پرداختند.
تشکیل[ویرایش]
یگانی تحت عنوان «گروه ارتش جنوب» در مجموع چهار مرتبه در برهههای زمانی مختلف تشکیل گردید. نخستین بار ۱ سپتامبر سال ۱۹۳۹ از قرارگاه ارتش دوازدهم به منظور ایجاد گروه ارتش جنوب استفاده شد. در این زمان این گروه ارتش شامل ارتشهای هشتم، دهم و چهاردهم بود.[۱]
تاریخچه عملیاتی[ویرایش]
شوروی[ویرایش]
۱۹۴۱[ویرایش]
گروه ارتش جنوب بر طبق طرح عملیاتی بارباروسا وظیفه «انهدام نیروهایی از شوروی در گالیسیا و غرب اوکراین که همچنان در غرب رود دنیپر هستند و تصرف زود هنگام گذرگاههای رود دنیپر در کییف و جنوب آن» را بر عهده داشت.[۲] این گروه ارتش که در فضای تنگ بین مردابهای پریپیات و کوههای کارپات متمرکز شده بود[۳]، تحت فرماندهی فیلد مارشال گرت فن روندشتت با آغاز عملیات بارباروسا از روز ۲۲ ژوئن سال ۱۹۴۱[۴]، تهاجم خود به اوکراین را آغاز کرد. شوروی که در طرحریزی دفاعی خود اوکراین را محور اصلی تهاجم آلمانیها پیشبینی میکرد، بزرگترین تمرکز قوا را در این منطقه قرار داده بود. نیروهای ارتش سرخ در این قسمت دست به دفاعی شدید زدند و موظف به اجرای بلافاصله ضد حملات گردیدند. موفقیت اولیه گروه ارتش جنوب را میتوان در متوقف ساختن و دفع این ضد حملات نیروهای دارای برتری عددی شوروی دید. این نبردهای شدید هر دو طرف را متحمل خسارات و تلفات زیادی کرد. بدین ترتیب، با توجه به این درگیریهای مرزی در ماه ژوئن، گروه ارتش جنوب از سایر نیروهای آلمانی در پیشروی عقب ماند.[۵] در این شرایط منطقه مردابی پریپیات که بخش جنوبی حوزه عملیاتی نیروهای آلمانی در جبهه شرقی را از بخش جنوبی آن جدا کرده بود، امکان دریافت کمک توسط گروه ارتش جنوب از سایر یگانهای آلمانی تا پس از ناحیه کییف را از بین برده بود.[۶]
در نهایت روز ۳۰ ژوئن لویو به تصرف نیروهای گروه ارتش جنوب درآمد[۷] و نیروهای شوروی شروع به عقبنشینی به سمت استحکامات مرز سال ۱۹۳۹ با لهستان موسوم به خط دفاعی استالین کردند. با این حال با فشار نیروهای زرهی گروه ارتش جنوب برای گشودن راهی در بین مواضع دشمن، با تزلزل خط دفاعی قوای ارتش سرخ، این گروه ارتش ۱۰ ژوئیه موفق شد با شکستن خط دفاعی دشمن راه کییف را در پیش بگیرد.[۸]
حضور نیروهای ارتش سرخ در مردابهای پریپیات و اراضی شرق آن در جناح شمالی گروه ارتش جنوب، در سهماهه آغازین خطری جدی نسبت به عملیاتهای این گروه ارتش بود. پس از پایان نبرد کیف، گروه ارتش جنوب فضای بازتری جهت ادامه عملیات پیش روی خود داشت اما وضعیت ضعیف تدارکاتی آن پس از گذر از رود دنیپر تشدید گشته بود.[۹]
۱۹۴۲[ویرایش]
نیروهای شوروی اواخر ماه ژانویه سال ۱۹۴۲ در خط مقدمی فراخ از دو طرف شهر ایزیوم یورشی علیه گروه ارتش جنوب صورت دادند که موجب رخنه آنها در خطوط آلمانیها و پیشروی بدون درگیری آنها شد. این مسئله مسیر پولتاوا و دنیپروپتروفسک و تمامی جناح جنوبی ارتش ششم را بازکرد و پلهایی را که شریانهای حیات ارتشهای یکم زرهی و هفدهم به حساب میآمد، در خطر قرار داد. به هر صورت، با عدم بهرهگیری ارتش سرخ از این شرایط، گروه ارتش جنوب فرصت یافت مواضع خود در جناحین این رخنه را تقویت کند.[۱۰]
در سال ۱۹۴۲ و طی عملیات آبی در قفقاز و جنوب روسیه، گروه ارتش جنوب به دو قسمت گروه ارتش آ و گروه ارتش بی تقسیم گشت.
۱۹۴۳[ویرایش]
گروه ارتش دن و باقی مانده گروه ارتش ب در فوریه ۱۹۴۳ با هم ترکیب گشتند تا دوباره گروه ارتش جنوب را به وجود آورند. ارتش ششم نیز که در نبرد استالینگراد به شدت آسیب دیده بود، بازسازی گشت و در مارس ۱۹۴۳ به گروه ارتش جنوب پیوست. در ۴ آوریل ۱۹۴۴ گروه ارتش جنوب با عنوان گروه ارتش شمال اوکراین دوباره سازماندهی گشت و تا ۲۸ سپتامبر با همین نام وجود داشت.
۱۹۴۴[ویرایش]
در سپتامبر ۱۹۴۴ گروه ارتش جنوب اوکراین نام خود را به گروه ارتش جنوب تغییر داد. در روزهای پایانی جنگ جهانی دوم در اروپا باقی مانده نیروهای گروه ارتش جنوب که در حال عملیات در اتریش و چکسلواکی بودند، نام خود را به گروه ارتش اوستمارک تغییر دادند. این گروه از آخرین یگانهای بزرگ آلمان بود که تسلیم متفقین گشت.
فرماندهان[ویرایش]
مرتبه تشکیل | تصویر | نام | درجه | آغاز فرماندهی | پایان فرماندهی |
---|---|---|---|---|---|
اول | گرت فن روندشتت | ارتشبد ![]() |
۱ سپتامبر ۱۹۳۹ | ۲۶ اکتبر ۱۹۳۹ | |
دوم | گرت فن روندشتت | فیلدمارشال ![]() |
۲۲ ژوئیه ۱۹۴۱ | ۱ دسامبر ۱۹۴۱ | |
والتر فن رایشناو | فیلدمارشال ![]() |
۳ دسامبر ۱۹۴۱ | ۱۶ ژانویه ۱۹۴۲ | ||
هرمان هوت (موقت) |
ارتشبد ![]() |
۱۶ ژانویه ۱۹۴۲ | ۱۹ ژانویه ۱۹۴۲ | ||
فدر فن بک | فیلدمارشال ![]() |
۲۰ ژانویه ۱۹۴۲ | ۷ ژوئیه ۱۹۴۲ | ||
سوم | اریش فن مانشتاین | فیلدمارشال ![]() |
۱۲ فوریه ۱۹۴۳ | ۳۱ مارس ۱۹۴۳ | |
چهارم | یوهانس فریسنر | ارتشبد ![]() |
سپتامبر ۱۹۴۴ | دسامبر ۱۹۴۴ | |
اتو وولر | ارتشبد ![]() |
دسامبر ۱۹۴۴ | آوریل ۱۹۴۵ | ||
لوتار رندولیک | ارتشبد ![]() |
دسامبر ۱۹۴۴ | آوریل ۱۹۴۵ | ||
![]() ![]() |
منابع[ویرایش]
- ↑ McCroden & Nutter 2019, p. 442.
- ↑ Klink 1998, p. 546.
- ↑ Kirchubel 2013, p. 51.
- ↑ Kamenir 2009, p. 4.
- ↑ Stahel 2012, p. 67–69.
- ↑ Anderson, Clark & Walsh 2001, p. 16.
- ↑ Citino 2007, p. 38.
- ↑ Stahel 2012, p. 77.
- ↑ Kirchubel 2013, p. 51 & 293.
- ↑ US Army 1952, p. 105.
- ↑ McCroden & Nutter 2019, p. 442 & 444.
![]() |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ گروه ارتش جنوب موجود است. |