پاپول‌های مرواریدوار سرنره

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پاپول‌های مرواریدوار سرنره
نام‌های دیگرPapillae coronae glandis
Hirsuties papillaris coronae glandis[۱]
یک سرنره با پاپول‌های مرواریدوار
تخصصدرماتولوژی
نشانه‌هابدون عارضه، پاپول‌های کوچکی بدون درد بر روی نوار سرنره در آلت مردی[۲]
دورهٔ معمول آغازسن ۲۰–۳۰ سال[۳]
گونه‌هادرماتولوژی، مربوط به آلت تناسلی مردان
علتژنتیکی، در افراد ختنه نشده بیشتر مشاهده می‌شود.
عوامل خطرختنه نشدن
روش تشخیصدیداری[۳]
تشخیص افتراقیزگیل تناسلی، molluscum contagiosum, هیپرپلازی چربی پوست، lichen nitidus[۲]
درمانReassurance and generally no treatment necessary[۳] کریوتراپی، laser therapy,[۲] shave excision[۳]
پیش‌آگهیزیان‌آور نیست[۳] در بعضی مواقع این برجستگی‌ها باعث لذت جنسی و ارگاسم می‌شود
فراوانیرایج[۱]
طبقه‌بندی و منابع بیرونی
آی‌سی‌دی-۱۰N48.89
آی‌سی‌دی-۹-سی‌ام۶۰۷٫۸۹
ئی‌مدیسینarticle/۱۰۵۸۸۲۶
تصویر نزدیک پاپول‌های مرواریدوار سرنره

پاپول‌های مرواریدوار سرنره (لاتین: papillae coronae glandis[۴] ت.ت.'پاپیل‌های تاج سرنره'؛ لاتین: hirsuties papillaris coronae glandis ت.ت.'هیرسوتیسم پاپیلر تاج سرنره') شامل برجستگی‌هایی است که می‌تواند بر روی نوار سرنره در آلت مردی مردان ایجاد شوند. این برجستگی‌ها، واریاسیون آناتومیک بی‌ضرری هستند که در مردان ختنه شده کمتر دیده می‌شود. با وجود اینکه گاهی با زگیل تناسلی اشتباه گرفته می‌شوند، اما جزء بیماری‌های آمیزشی نیستند و مسری نیز نمی‌باشند.[۵] اندازه آنها از ۱ تا ۴ میلی‌متر متفاوت است، مرواریدی یا گوشتی رنگ، صاف و گنبدی یا رشته‌ای هستند و در یک یا چند ردیف در اطراف برآمدگی سر آلت تناسلی و گاهی روی بدنه آلت تناسلی نیز ظاهر می‌شوند.[۶][۷] آنها بدون درد، غیر سرطانی و خوش‌خیم و کوچک بوده و مضر نیستند.[۶][۸] در وضعیت پزشکی داشتن چنین پاپول‌هایی به نام هیرسوتوئید پاپیلوماتوز یا هیرسوتیس پاپیلاریس کرونا گلاندیس نامیده می‌شود.

مطالعات نشان داده‌اند که این برجستگی‌ها بیشتر در مردان جوانتر و بیشتر در بین افراد ختنه نشده رخ می‌دهند.[۹] یکی از مطالعات، نشان داد که ۳۳٫۳٪ از مردان ختنه نشده و ۷٫۱٪ از مردان ختنه شده دارای این برجستگی‌ها می‌باشند.[۱۰] پاپول‌های مرواریدوار سرنره گاهی به عنوان عضو وستیجیال باقیمانده از برآمدگی‌های آلت تناسلی توصیف می‌شوند که در برخی پستانداران وجود دارد. در گونه‌هایی که برآمدگی‌های آلت تناسلی را به‌طور کامل حفظ کرده‌اند، این برآمدگی‌ها باعث افزایش رضایت جنسی و تسریع ارگاسم می‌شوند.[۱۱]

علت و مکانیسم[ویرایش]

پاپول‌های مرواریدوار سرنره نوعی آنژیوفیبروم هستند[۳] که هنوز عملکرد آنها به خوبی درک نشده‌است.[۱۲] آنها معمولاً به عنوان بقایای باقی مانده از ساقه آلت تناسلی و بازمانده‌های ژنتیکی در نظر گرفته می‌شوند، نقاط حساسی که در پستانداران دیگر نیز در همان مکان یافت می‌شوند.[۱۳][۱۴]پاپول‌ها روغنی ترشح می‌کنند که آلت تناسلی را مرطوب و چرب می‌کند.[۱۵] آنها گسترش نمی‌یابند و اغلب خود به خود پسرفت می‌کنند.[۱۶] همراه با دانه‌های فوردایس، پاپول‌ها روغن‌هایی ترشح می‌کنند تا پوست کلاهک آلت تناسلی را در وضعیت خوبی نگه دارند.[۱۷] اگر این روغن‌ها بیش از حد تولید شوند یا در زیر پوست ختنه گاه شستشوی کافی انجام نگیرد، می‌تواند موجب انباشته شدن اسمگما شود.[۱۷]

شیوع[ویرایش]

پاپول‌های مرواریدوار سرنره برجستگی‌های رایجی هستند و معمولاً در ۱۴ تا ۴۸ درصد از مردان جوان رخ می‌دهند.[۱۸][۲] آنها در مردان ختنه شده کمتر دیده می‌شوند،[۲] این برجستگی‌ها تقریباً پنجاه درصد کمتر در مردان ختنه شده رخ می‌دهد.[۱۹]

اجتماعی و فرهنگی و درمان[ویرایش]

قبل و بعد از درمان

برخی از مردان به دلیل شباهت آنها به برخی از عفونت‌های مقاربتی، پاپول‌ها را ناراحت‌کننده می‌دانند.[۱۸][۲۰] اگرچه پاپول‌ها به هیچ بیماری مربوط نمی‌شوند، گاهی با زگیل‌های تناسلی اچ‌پی‌وی اشتباه گرفته می‌شوند.[۲۱] با وجود این واقعیت که پاپول‌های مرواریدوار سرنره نه عفونی هستند و نه برای سلامتی فرد مضر هستند و ممکن است عملکردهای مفیدی نیز داشته باشند، درمان‌های خانگی نیز برای «درمان» آن وجود دارد.[۲۲][۲۰] برخی از «درمان‌های خانگی» که در اینترنت و جاهای دیگر یافت می‌شوند، از پمادها یا کرم‌های ملایم برای نرم کردن پاپول‌ها استفاده می‌کنند، اما برخی دیگر از نظر فیزیکی تکنیک‌های خطرناکی برای برداشتن پاپول هستند که می‌تواند منجر به آسیب غیرقابل برگشت به آلت تناسلی شوند.[۲۳]

از آنجایی که متخصصان پوست در صورت تمایل فرد روش‌های ایمن و مؤثری برای برداشتن پاپول‌ها دارند، از درمان‌های خانگی شامل مواد خورنده یا خودجراحی باید اجتناب شود، زیرا می‌توانند برای همیشه به عملکرد جنسی فرد آسیب بزنند. برداشتن پاپول‌ها فقط باید توسط یک پزشک و با استفاده از تکنیک‌های پزشکی اثبات شده انجام گردد.[۲۳][۲۴]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام Aldahan2018 وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ Love, Lauren W.; Badri, Talel; Ramsey, Michael L. (2021). "Pearly Penile Papule". StatPearls. StatPearls Publishing. PMID 28723057.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ ۳٫۴ ۳٫۵ James, William D.; Elston, Dirk; Treat, James R.; Rosenbach, Misha A.; Neuhaus, Isaac (2020). "28. Dermal and subcutaneous tumors". Andrews' Diseases of the Skin: Clinical Dermatology (به انگلیسی) (13th ed.). Elsevier. p. 616. ISBN 978-0-323-54753-6.
  4. Clinical Management in Psychodermatology. 2008. p. 53.
  5. Rapini, Ronald P.; Bolognia, Jean L.; Jorizzo, Joseph L. (2007). Dermatology: 2-Volume Set. St. Louis: Mosby. ISBN 1-4160-2999-0.
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ Love, Lauren W.; Badri, Talel; Ramsey, Michael L. (2021). "Pearly Penile Papule". StatPearls. StatPearls Publishing. PMID 28723057.
  7. Johnstone, Ronald B. (2017). "34. Fibrous tumors and tumor-like proliferations". Weedon's Skin Pathology Essentials (2nd ed.). Elsevier. p. 614. ISBN 978-0-7020-6830-0.
  8. James, William D.; Elston, Dirk; Treat, James R.; Rosenbach, Misha A.; Neuhaus, Isaac (2020). "28. Dermal and subcutaneous tumors". Andrews' Diseases of the Skin: Clinical Dermatology (به انگلیسی) (13th ed.). Elsevier. p. 616. ISBN 978-0-323-54753-6.
  9. Hogewoning JA, Bleeker MC, den Brule AJ et al. (2003). "Pearly penile papules: Still no reason for uneasiness". J Am Acad Dermatol. 49 (1): 50–4. doi:10.1067/mjd.2003.420. PMID 12833007. {{cite journal}}: Explicit use of et al. in: |authors= (help)نگهداری یادکرد:استفاده از پارامتر نویسندگان (link)
  10. Brown, Clarence William (February 13, 2014). "Pearly Penile Papules: Epidemiology". Medscape. Retrieved 2014-03-08.
  11. "The real "junk" DNA". john hawks weblog.
  12. Aldahan, Adam S.; Brah, Tara K.; Nouri, Keyvan (May 2018). "Diagnosis and Management of Pearly Penile Papules". American Journal of Men's Health. 12 (3): 624–627. doi:10.1177/1557988316654138. ISSN 1557-9883. PMC 5987947. PMID 27316776.
  13. "Pearly Penile Papules: A Common Cause of Concern". International Journal of STD & AIDS. 10 (11). 1999.
  14. Kumar P, Das A, Savant SS (2015). "Multiple Shiny Papules on the Shaft of the Penis". Indian Journal of Dermatology (به انگلیسی). 60 (3): 325. doi:10.4103/0019-5154.156491. PMC 4458986. PMID 26120199.
  15. French, Kathy (2009). Sexual Health (به انگلیسی). Chichester: Wiley-Blackwell. pp. 31–32. ISBN 978-1-4051-6831-1.
  16. Brown, Clarence W (8 July 2020). "Pearly Penile Papules: Background, Pathophysiology, Etiology". Medscape. Archived from the original on 30 June 2021. Retrieved 20 October 2021.
  17. ۱۷٫۰ ۱۷٫۱ French, Kathy (2009). Sexual Health (به انگلیسی). Chichester: Wiley-Blackwell. pp. 31–32. ISBN 978-1-4051-6831-1.
  18. ۱۸٫۰ ۱۸٫۱ Aldahan, Adam S.; Brah, Tara K.; Nouri, Keyvan (May 2018). "Diagnosis and Management of Pearly Penile Papules". American Journal of Men's Health. 12 (3): 624–627. doi:10.1177/1557988316654138. ISSN 1557-9883. PMC 5987947. PMID 27316776.
  19. Agha K, Alderson S, Samraj S, Cottam A, Merry C, Lee V, Patel R. Pearly penile papules regress in older patients and with circumcision. Int J STD AIDS. 2009 Nov;20(11):768-70. doi: 10.1258/ijsa.2009.009190. Epub 2009 Oct 15. PMID 19833692.
  20. ۲۰٫۰ ۲۰٫۱ Pattman, Richard; Snow, Michael; Handy, Pauline; Elawad, Babiker. Oxford handbook of genitourinary medicine, HIV, and AIDS. Vol. 13.
  21. Pye, Laura (2009), "Human papillomaviruse and vaccination", InnovAiT, Royal College of General Practitioners
  22. French, Kathy (2009). Sexual Health (به انگلیسی). Chichester: Wiley-Blackwell. pp. 31–32. ISBN 978-1-4051-6831-1.
  23. ۲۳٫۰ ۲۳٫۱ Rapini, Ronald P.; Bolognia, Jean L.; Jorizzo, Joseph L. (2007). Dermatology: 2-Volume Set. St. Louis: Mosby. ISBN 978-1-4160-2999-1.
  24. Sonnex C, Dockerty WG (November 1999). "Pearly penile papules: a common cause of concern". International Journal of STD & AIDS. 10 (11): 726–7. doi:10.1258/0956462991913402. PMID 10563558. S2CID 25452350.

پیوند به بیرون[ویرایش]