بازمانده‌های ژنتیکی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
آپاندیس انسان یک ساختار کرم مانند ذره‌ای است که دیگر کارکرد اصلی خود را ندارد.
بازمانده‌های ژنتیکی یا وستیجیال اندام‌ها یا رفتارهایی هستند که در نیای مشترک دو یا چند گونه وجود داشته، اما در بعضی از گونه‌ها نقش کمرنگ‌تری پیدا کرده‌اند یا اینکه به کلی بدون استفاده شده‌اند. این اندام‌ها یا رفتارها بازمانده و تتمه و بازپس‌مانده از دوران‌هایی از تکامل جانوران هستند.
از جمله اندام برجای‌مانده تقریباً بی‌استفاده می‌توان به لگن مار، دنبالچه، آپاندیس و دندان عقل در انسان اشاره نمود. این زائدمانده‌ها اندام‌های در حال تحلیل رفتنی هستند که یا در دوران جنینی از بین می‌روند یا بعد از تولد به مرور از بین می‌روند یا با موجود باقی می‌مانند.[۱]
منابع[ویرایش]
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ بازمانده‌های ژنتیکی موجود است. |
- ↑ Lawrence, Eleanor (2005) Henderson's Dictionary of Biology. Pearson, Prentice Hall. ISBN 0-13-127384-1
