بازمانده‌های ژنتیکی
آپاندیس انسان یک ساختار کرم مانند ذره‌ای است که دیگر کارکرد اصلی خود را ندارد.
بازمانده‌های ژنتیکی یا تحلیل‌رفته‌ها (به انگلیسی: Vestigial)، اندام‌ها یا رفتارهایی هستند که در نیای مشترک دو یا چند گونه وجود داشته، اما در بعضی از گونه‌ها نقش کمرنگ‌تری پیدا کرده‌اند یا اینکه به کلی بدون استفاده شده‌اند. این اندام‌ها یا رفتارها بازمانده از دوران‌هایی از تکامل جانوران هستند.
از جمله اندام برجای‌مانده تقریباً بی‌استفاده می‌توان به لگن مار، دنبالچه، آپاندیس، دندان عقل و پرده بکارت در انسان اشاره نمود. این زائدمانده‌ها اندام‌های در حال تحلیل رفتنی هستند که یا در دوران جنینی از بین می‌روند یا بعد از تولد به مرور از بین می‌روند یا با موجود باقی می‌مانند.[۱]
جستارهای وابسته[ویرایش]
اندام‌های بازمانده ژنتیکی انسان
منابع[ویرایش]
 |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ بازمانده‌های ژنتیکی موجود است. |
- ↑ Lawrence, Eleanor (2005) Henderson's Dictionary of Biology. Pearson, Prentice Hall. ISBN 0-13-127384-1