بختیاری (طایفه): تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده

درخط

نسخهٔ ‏۱۷ فوریهٔ ۲۰۱۱، ساعت ۱۴:۰۸

طایفه بختیاری سیستان، از طوایف قدیمی سیستان می‌باشد. بر اساس نوشته جی.پی. تیت، در کتاب سیستان و به استناد گفته ارباب سیف الدین ارباب زئی و ملک محمد عظیم خان کیانی، طایفه بختیاری تا سقوط زاهدان کهنه (توسط تیمور) در سیستان اقامت داشته‌اند.

دروازه بختیاری که آثار آن در ضلع جنوبی زاهدان کهنه باقی است، تنها خاطره بازمانده از این طایفه‌است. به اعتقاد جی. پی. تیت، بختیاری‌ها و جمشیدی‌ها از رعایای وابسته به قوم نکودری بوده‌اند که به استناد نوشته روضه الضفا، در ناحیه دهوار یا هامون زندگی می‌کردند.این ناحیه تا قرن چهاردهم میلادی، قسمتی از محدوده سیستان بوده‌است.

نکودری‌ها یکی از گروه‌های بازمانده از لشکرمغول بودند که ابتدا در خراسان و سپس تا سیستان و یزد وفارس را مورد تهاجم قرار داده بودند. در نتیجه بختیاری‌ها به علت ناامن بودن منطقه به مکان دیگری کوچ کردند و بعد از این که این گروه توسط امیرتیمور از بین رفت، بختیاری‌ها مجدداً به سیستان بازگشتند و تا کنون نیز در این منطقه سکونت دارند.

منابع

زادسروان سیستان- رئیس الذاکرین-چ۱۳۷۰ –مشهد
سیستان-جی. پی.تیت-ج۱۳۶۲ –ناشراداره کل ارشاد اسلامی سیستان وبلوچستان-چ مشهد

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 {{دیگر کاربردها|بختیاری}}
-'''طایفه بختیاری سیستان'''، از طوایف قدیمی [[سیستان]] می‌باشد. بر اساس نوشته جی.پی. تیت ، در کتاب سیستان و به استناد گفته ارباب سیف الدین ارباب زئی و ملک محمد عظیم خان کیانی، طایفه بختیاری تا سقوط [[زاهدان کهنه]] (توسط [[تیمور]]) در سیستان اقامت داشته‌اند.
+'''طایفه بختیاری سیستان'''، از طوایف قدیمی [[سیستان]] می‌باشد. بر اساس نوشته جی.پی. تیت، در کتاب سیستان و به استناد گفته ارباب سیف الدین ارباب زئی و ملک محمد عظیم خان کیانی، طایفه بختیاری تا سقوط [[زاهدان کهنه]] (توسط [[تیمور]]) در سیستان اقامت داشته‌اند.
-دروازه بختیاری که آثار آن در ضلع جنوبی [[زاهدان کهنه]] باقی است، تنها خاطره بازمانده از این طایفه‌است. به اعتقاد جی. پی. تیت ، بختیاری‌ها و جمشیدی‌ها از رعایای وابسته به قوم [[نکودری]] بوده‌اند که به استناد نوشته روضه الضفا، در ناحیه دهوار یا [[هامون]] زندگی می‌کردند.این ناحیه تا قرن چهاردهم میلادی، قسمتی از محدوده [[سیستان]] بوده‌است.
+دروازه بختیاری که آثار آن در ضلع جنوبی [[زاهدان کهنه]] باقی است، تنها خاطره بازمانده از این طایفه‌است. به اعتقاد جی. پی. تیت، بختیاری‌ها و جمشیدی‌ها از رعایای وابسته به قوم [[نکودری]] بوده‌اند که به استناد نوشته روضه الضفا، در ناحیه دهوار یا [[هامون]] زندگی می‌کردند.این ناحیه تا قرن چهاردهم میلادی، قسمتی از محدوده [[سیستان]] بوده‌است.
 نکودری‌ها یکی از گروه‌های بازمانده از لشکر[[مغول]] بودند که ابتدا در [[خراسان]] و سپس تا [[سیستان]] و [[یزد]] و[[فارس]] را مورد تهاجم قرار داده بودند. در نتیجه بختیاری‌ها به علت ناامن بودن منطقه به مکان دیگری کوچ کردند و بعد از این که این گروه توسط [[امیرتیمور]] از بین رفت، بختیاری‌ها مجدداً به سیستان بازگشتند و تا کنون نیز در این منطقه سکونت دارند.