بختیاری (طایفه): تفاوت میان نسخهها
خرابکاری 217.219.225.38 به نسخهٔ 2533101 Sanchooli واگردانده شد. |
جز ربات: ویرایش جزئی |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
== منابع == |
== منابع == |
||
*زادسروان سیستان- رئیس الذاکرین-چ۱۳۷۰ –مشهد |
* زادسروان سیستان- رئیس الذاکرین-چ۱۳۷۰ –مشهد |
||
*سیستان-جی. پی.تیت-ج۱۳۶۲ –ناشراداره کل ارشاد اسلامی سیستان وبلوچستان-چ مشهد |
* سیستان-جی. پی.تیت-ج۱۳۶۲ –ناشراداره کل ارشاد اسلامی سیستان وبلوچستان-چ مشهد |
||
{{اقوام و طایفههای استان سیستان و بلوچستان}} |
{{اقوام و طایفههای استان سیستان و بلوچستان}} |
نسخهٔ ۲۷ فوریهٔ ۲۰۱۰، ساعت ۱۵:۲۱
طایفه بختیاری، از طوایف قدیمی سیستان میباشد. بر اساس نوشته جی.پی. تیت ، در کتاب سیستان و به استناد گفته ارباب سیف الدین ارباب زئی و ملک محمد عظیم خان کیانی، طایفه بختیاری تا سقوط زاهدان کهنه (توسط تیمور) در سیستان اقامت داشتهاند.
دروازه بختیاری که آثار آن در ضلع جنوبی زاهدان کهنه باقی است، تنها خاطره بازمانده از این طایفهاست. به اعتقاد جی. پی. تیت ، بختیاریها و جمشیدیها از رعایای وابسته به قوم نکودری بودهاند که به استناد نوشته روضه الضفا، در ناحیه دهوار یا هامون زندگی میکردند.این ناحیه تا قرن چهاردهم میلادی، قسمتی از محدوده سیستان بودهاست.
نکودریها یکی از گروههای بازمانده از لشکرمغول بودند که ابتدا در خراسان و سپس تا سیستان و یزد وفارس را مورد تهاجم قرار داده بودند. در نتیجه بختیاریها به علت ناامن بودن منطقه به مکان دیگری کوچ کردند و بعد از این که این گروه توسط امیرتیمور از بین رفت، بختیاریها مجدداً به سیستان بازگشتند و تا کنون نیز در این منطقه سکونت دارند.
منابع
- زادسروان سیستان- رئیس الذاکرین-چ۱۳۷۰ –مشهد
- سیستان-جی. پی.تیت-ج۱۳۶۲ –ناشراداره کل ارشاد اسلامی سیستان وبلوچستان-چ مشهد