جین کمپیون: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات ردهٔ همسنگ (۳۰.۱) +مرتب+تمیز (۱۴.۹ core): + رده:کارگردانان زن اهل نیوزیلند |
Saeedalijani (بحث | مشارکتها) جز ←فیلمشناسی |
||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
== فیلمشناسی == |
== فیلمشناسی == |
||
* ''لحظات بیاحساس'' ( |
* ۱۹۸۳: ''لحظات بیاحساس'' ([[فیلم کوتاه]]) |
||
* ''داستان دخترم'' ( |
* ۱۹۸۴: ''داستان دخترم'' (فیلم کوتاه) |
||
* ''پس از ساعتها'' ( |
* ۱۹۸۴: ''پس از ساعتها'' (فیلم کوتاه) |
||
* ''دو دوست'' ( |
* ۱۹۸۶: ''دو دوست'' ([[تلهفیلم]]) |
||
* ''مامانی'' |
* ۱۹۸۹: ''مامانی'' |
||
* ''[[فرشتهای سر میز من]]'' |
* ۱۹۹۰: ''[[فرشتهای سر میز من]]'' |
||
* ''[[پیانو (فیلم)|پیانو]]'' |
* ۱۹۹۳: ''[[پیانو (فیلم)|پیانو]]'' |
||
* ''[[تصویر یک بانو (فیلم)|تصویر یک بانو]]'' |
* ۱۹۹۶: ''[[تصویر یک بانو (فیلم)|تصویر یک بانو]]'' |
||
* ''[[دود مقدس!]]'' |
* ۱۹۹۹: ''[[دود مقدس!]]'' |
||
* ''در برش'' |
* ۲۰۰۳: '[['در برش]]'' |
||
* ''[[هر کس سینمای خودش]]'' |
* ۲۰۰۷ ''کفشدوزک'': (فیلم کوتاه، قسمتی از فیلم ''[[هر کس سینمای خودش]]'') |
||
* ''[[۸ (فیلم ۲۰۰۸)|۸]]'' |
* ۲۰۰۸: ''[[۸ (فیلم ۲۰۰۸)|۸]]'' |
||
* ''[[ستاره فروزان (فیلم)|ستاره فروزان]]'' |
* ۲۰۰۹: ''[[ستاره فروزان (فیلم)|ستاره فروزان]]'' |
||
* ۲۰۱۳: ''[[بالای دریاچه]]'' ([[مجموعه تلویزیونی]]) |
|||
== منابع == |
== منابع == |
نسخهٔ ۷ فوریهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۰۰
جین کمپیون Jane Campion | |
---|---|
نام هنگام تولد | Elizabeth Jane Campion |
زادهٔ | ۳۰ آوریل ۱۹۵۴ (۷۰ سال) Waikanae، نیوزیلند |
محل زندگی | سیدنی، نیو ساوت ولز، استرالیا |
پیشه | |
همسر(ها) | کالین دیوید انگلرت (ا. ۱۹۹۲–ج. ۲۰۰۱) |
فرزندان | ۲ فرزند؛ ازجمله آلیس انگلرت |
الیزابت جین کمپیون (انگلیسی: Elizabeth Jane Campion، زاده ۳۰ آوریل ۱۹۵۴) فیلمنامهنویس، کارگردان و تهیهکننده نیوزیلندی است. او نخستین و تنها زن فیلمساز برنده جایزه اصلی جشنواره فیلم کن است و یکی از چهار زنی است که همراه با سوفیا کوپولا، لینا ورتمولر و کاترین بیگلو و گرتا گرویگ نامزد اسکار بهترین کارگردانی شدهاست.
حرفه
کمپیون سال ۱۹۹۰ نیز با فیلم «فرشتهای سر میز من» جایزه بزرگ هیئت داوران جشنواره ونیز را برد. «تصویری از یک بانو» ۱۹۹۶ و «دود مقدس» ۱۹۹۹ و از دیگر ساختههای اوست.
او در جشنواره فیلم کن ۲۰۱۳، رئیس هیئت داوران بخش سینه فونداسیون بود.[۱]
جوایز
جین کمپیون سال ۱۹۹۳ با فیلم پیانو نخل طلای کن را برد و برای این فیلم نامزد اسکار بهترین کارگردان شد و اسکار بهترین فیلمنامه غیراقتباسی را از آن خود کرد.
فیلمشناسی
- ۱۹۸۳: لحظات بیاحساس (فیلم کوتاه)
- ۱۹۸۴: داستان دخترم (فیلم کوتاه)
- ۱۹۸۴: پس از ساعتها (فیلم کوتاه)
- ۱۹۸۶: دو دوست (تلهفیلم)
- ۱۹۸۹: مامانی
- ۱۹۹۰: فرشتهای سر میز من
- ۱۹۹۳: پیانو
- ۱۹۹۶: تصویر یک بانو
- ۱۹۹۹: دود مقدس!
- ۲۰۰۳: ''در برش
- ۲۰۰۷ کفشدوزک: (فیلم کوتاه، قسمتی از فیلم هر کس سینمای خودش)
- ۲۰۰۸: ۸
- ۲۰۰۹: ستاره فروزان
- ۲۰۱۳: بالای دریاچه (مجموعه تلویزیونی)
منابع
- ↑ آلبوم عکس: جشنواره کن؛ روزهای آخر (بیبیسی فارسی)
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Jane Campion». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۷ ژانویه ۲۰۱۶.
پیوند به بیرون
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ جین کمپیون موجود است. |
ردهها:
- افراد زنده
- اهالی ولینگتون سیتی
- برندگان جایزه اسکار بهترین فیلمنامه اوریژینال
- برندگان جایزه انجمن نویسندگان آمریکا
- برندگان جایزه سزار
- تهیهکنندگان فیلم زن
- دانشآموختگان دانشگاه ویکتوریا در ولینگتون
- زادگان ۱۹۵۴ (میلادی)
- کارگردانان برنده نخل طلا
- کارگردانان زن
- کارگردانان زن اهل نیوزیلند
- کارگردانان فیلم انگلیسیزبان
- کارگردانان فیلم اهل نیوزیلند
- نیوزیلندیهای مهاجرتکرده به استرالیا