پرش به محتوا

نیکولو بارلا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نیکولو بارلا
بارلا در حال بازی برای ایتالیا در سال ۲۰۲۱
اطلاعات شخصی
نام کامل نیکولو بارلا
زادروز ۷ فوریهٔ ۱۹۹۷ ‏(۲۸ سال)
زادگاه کالیاری، ایتالیا
قد ۱٫۷۲ متر (۵ فوت ۸ اینچ)*
پست هافبک میانی
اطلاعات باشگاهی
باشگاه کنونی باشگاه فوتبال اینتر میلان
شمارهٔ پیراهن ۲۳
باشگاه‌های جوانان
۲۰۱۳–۲۰۱۵ کالیاری
باشگاه‌های حرفه‌ای*
سال‌ها باشگاه‌ها بازی† (گل)†
۲۰۱۴–۲۰۲۰ کالیاری ۱۰۵ (۷)
۲۰۱۵–۲۰۱۶ ← کومو ۱۶ (۰)
۲۰۱۹–۲۰۲۰ ← اینتر میلان ۲۷ (۱)
۲۰۲۰– اینتر میلان ۱۷۷ (۱۷)
تیم ملی‡
۲۰۱۲ زیر ۱۵ سال ایتالیا ۵ (۰)
۲۰۱۲–۲۰۱۳ زیر ۱۶ سال ایتالیا ۴ (۰)
۲۰۱۳–۲۰۱۴ زیر ۱۷ سال ایتالیا ۵ (۰)
۲۰۱۴–۲۰۱۵ زیر ۱۸ سال ایتالیا ۸ (۰)
۲۰۱۵–۲۰۱۶ زیر ۱۹ سال ایتالیا ۱۶ (۰)
۲۰۱۶–۲۰۱۷ زیر ۲۰ سال ایتالیا ۸ (۰)
۲۰۱۷–۲۰۱۹ زیر ۲۱ سال ایتالیا ۹ (۱)
۲۰۱۸– ایتالیا ۶۱ (۱۰)
افتخارات
به نمایندگی از  ایتالیا
جام ملت‌های اروپا
برنده ۲۰۲۰ اروپا
لیگ ملت‌های اروپا
جایگاه سوم ۲۱–۲۰۲۰ ایتالیا
جایگاه سوم ۲۳–۲۰۲۲ هلند
  • تعداد بازی‌ها و گل‌ها فقط مربوط به بازی‌های لیگ داخلی است و آمار به روز شده در تاریخ ۲۴ مهٔ ۲۰۲۵.
‡ آمار بازی‌ها و گل‌های ملی به‌روز شده در تاریخ ۲۴ مارس ۲۰۲۵

نیکولو بارلا (انگلیسی: Nicoló Barella؛ زادهٔ ۷ فوریهٔ ۱۹۹۷) یک بازیکن فوتبال اهل ایتالیا است که برای باشگاه فوتبال اینتر میلان در پست هافبک بازی می‌کند.[۱]

نیکولو بارلا که به دلیل توانایی فنی و خلاقیتش شناخته شده است اغلب از او به عنوان یکی از بهترین هافبک های جهان یاد می شود.[۲][۳][۴][۵]

زندگی شخصی

[ویرایش]

او در ۷ فوریه سال ۱۹۹۷ در کالیاری به دنیا آمد. بارلا در سال ۲۰۱۸ با فدریکا شیونین ازدواج کرد و از آن زمان پدر سه دختر و یک پسر شد‌.[۶][۷]

عملکرد باشگاهی

[ویرایش]

کالیاری

[ویرایش]

بارلا که در کالیاری به دنیا آمده بین سال های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۵ در آکادمی باشگاه فوتبال کالیاری با ی کرده است.[۸]

او اولین بازی خود را برای باشگاه فوتبال کالیاری در کوپا ایتالیا برابر باشگاه فوتبال پارما انجام داد.[۹]

بارلا در ۷ اوت ۲۰۱۷ مقابل باشگاه فوتبال گالاتاسرای

در ۱۷ سپتامبر ۲۰۱۷ اولین گل خود را برای کالیاری مقابل باشگاه فوتبال اسپال به ثمر رساند.[۱۰] سه ماه بعد، او جوانترین کاپیتان تاریخ باشگاه فوتبال کالیاری در سن ۲۰ سال، ۱۰ ماه و ۹ روز شد.[۱۱][۱۲]

در فصل سری آ ۱۹–۲۰۱۸ او برای اولین بار در تیم منتخب فصل سری آ قرار گرفت.[۱۳] او ۱۱۲ بازی برای باشگاه فوتبال کالیاری انجام داد و ۷ گل به ثمر رساند.

کومو

[ویرایش]

در ژانویه ۲۰۱۶ او به صورت قرضی به باشگاه فوتبال کومو در سری بی پیوست.[۱۴][۱۵] او در مجموع ۱۶ بار با پیراهن این تیم در سری بی به میدان رفت.

اینترمیلان

[ویرایش]

در ۱۲ ژوئیه ۲۰۱۹ بارلا با یک قرارداد قرضی یک ساله به باشگاه فوتبال اینتر میلان ملحق شد.[۱۶] اولین بازی خود را برای این تیم ۲۶ اوت مقابل باشگاه فوتبال لچه انجام داد او موفق شد در این بازی یک پاس گل برای آنتونیو کاندروا ارسال کند.[۱۷] اولین بازی خود را در لیگ قهرمانان اروپا در تاریخ ۱۷ سپتامبر مقابل باشگاه فوتبال اسلاویا پراگ انجام داد.[۱۸] در ۹ نوامبر بارلا اولین گل خود را برای نراتزوری مقابل باشگاه فوتبال هلاس ورونا به ثمر رساند.[۱۹] نیکولو همراه اینتر به فینال لیگ اروپا ۲۰۲۰ رسید اما با شکست ۳–۲ اینتر مقابل باشگاه فوتبال سویا دست او و تیمش از جام کوتاه ماند.[۲۰][۲۱] در پایان فصل او در تیم تیم منتخب فصل سری آ و تیم تیم منتخب فصل لیگ اروپا قرار گرفت.

در فصل سری آ ۲۱–۲۰۲۰ به همراه اینتر میلان بعد از سال به قهرمانی در سری آ رسید.[۲۲] باز هم او در پایان این فصل در تیم منتخب فصل سری آ قرار گرفت.

در ۵ نوامبر ۲۰۲۱ بارلا قرارداد خود را با باشگاه فوتبال اینتر میلان تا سال ۲۰۲۶ تمدید کرد.[۲۳] در پایان فصل ۲۲–۲۰۲۱ همراه نراتزوری به قهرمانی در کوپا ایتالیا ۲۲–۲۰۲۱ و سوپرجام فوتبال ایتالیا ۲۰۲۲ رسید.[۲۴][۲۵] او برای چهارمین فصل پی در پی در تیم منتخب فصل سری آ قرار گرفت.

نیکولو بارلا در لباس اینتر میلان در سال ۲۰۲۳

در فصل ۲۳–۲۰۲۲ بارلا دوباره با اینتر قهرمان کوپا ایتالیا و سوپرجام فوتبال ایتالیا شد.[۲۶][۲۷] او عنوان بهترین هافبک سری آ را دریافت کرد و برای پنجمین سال متوالی در تیم منتخب فصل سری آ قرار گرفت. بارلا به همراه باشگاه فوتبال اینتر میلان به فینال لیگ قهرمانان اروپا ۲۳–۲۰۲۲ رسید اما با شکست ۱–۰ مقابل باشگاه فوتبال منچستر سیتی جام را از دست داد.[۲۸][۲۹]

در ۲۹ اکتبر ۲۰۲۳ دویستمین بازی خود را برای اینتر میلان مقابل باشگاه فوتبال آ.اس. رم انجام داد.[۳۰] همچنین در پایان فصل ۲۴–۲۰۲۳ برای ششمین بار متوالی در تیم منتخب فصل سری آ قرار گرفت. نیکولو همراه اینتر میلان برای بیستمین بار در تاریخ سری آ موفق به قهرمانی شد.[۳۱] در ۱۱ ژوئن ۲۰۲۴ او قرارداد خود را با باشگاه تا سال ۲۰۲۹ تمدید کرد.[۳۲]

در لیگ قهرمانان اروپا ۲۵–۲۰۲۴ او دوبار مقابل باشگاه فوتبال منچستر سیتی و باشگاه ورزشی یانگ بویز جایزه بهترین بازیکن زمین را دریافت کرد.[۳۳]

آمار باشگاهی

[ویرایش]

تا تاریخ ۳۰ نوامبر ۲۰۲۴

باشگاه فصل لیگ جام حذفی قاره‌ای دیگر مجموع
دسته بازی گل بازی گل بازی گل بازی گل بازی گل
کالیاری ۲۰۱۴–۱۵ سری آ ۳ ۰ ۱ ۰ _ _ ۴ ۰
کالیاری ۲۰۱۵–۱۶ سری بی ۵ ۰ ۰ ۰ _ _ ۵ ۰
کالیاری ۲۰۱۶–۱۷ سری آ ۲۸ ۰ ۲ ۰ _ _ ۳۰ ۰
کالیاری ۲۰۱۷–۱۸ ۳۴ ۶ ۱ ۰ _ _ ۳۵ ۶
کالیاری ۲۰۱۸–۱۹ ۳۵ ۱ ۳ ۰ _ _ ۳۸ ۱
مجموع کالیاری ۱۰۵ ۷ ۷ ۰ _ _ ۱۱۲ ۷
کومو (قرضی) ۲۰۱۵–۱۶ سری بی ۱۶ ۰ ۰ ۰ _ _ ۱۶ ۰
مجموع کومو ۱۶ ۰ ۰ ۰ _ _ ۱۶ ۰
اینترمیلان (قرضی) ۲۰۱۹–۲۰ سری آ ۲۷ ۱ ۴ ۱ ۱۰ ۲ _ ۴۱ ۴
اینترمیلان ۲۰۲۰–۲۱ ۳۶ ۳ ۴ ۰ ۶ ۰ _ ۴۶ ۳
اینترمیلان ۲۰۲۱–۲۲ ۳۶ ۳ ۵ ۱ ۶ ۰ ۱ ۰ ۴۸ ۴
اینترمیلان ۲۰۲۲–۲۳ ۳۵ ۶ ۴ ۰ ۱۲ ۳ ۱ ۰ ۵۲ ۹
اینترمیلان ۲۰۲۳–۲۴ ۳۷ ۲ ۱ ۰ ۸ ۰ ۲ ۰ ۴۸ ۲
اینترمیلان ۲۰۲۴–۲۵ ۱۸ ۳ ۰ ۰ ۷ ۲ ۰ ۰ ۲۷ ۳
مجموع اینتر ۱۸۹ ۱۸ ۱۸ ۲ ۴۹ ۵ ۶ ۰ ۲۶۲ ۲۵
مجموع آمار ۳۱۰ ۲۵ ۲۵ ۲ ۴۹ ۵ ۶ ۰ ۳۹۰ ۳۲

+= قسمت دیگر شامل سوپر جام داخلی و اروپا و جام باشگاه‌های جهان است.

افتخارات

[ویرایش]

باشگاهی

[ویرایش]

اینتر میلان

ملی

[ویرایش]

ایتالیا

فردی

[ویرایش]

آمار ملی

[ویرایش]

گل‌های ملی

[ویرایش]

تا تاریخ ۲۱ ژوئن ۲۰۲۴[۳۵]

شماره تاریخ میزبان بازی ملی حریف نتیجه رقابت
۱
۲۳ مارس ۲۰۱۹ اودین
۵
 فنلاند ۲–۰ مقدماتی جام ملت‌های اروپا ۲۰۲۰
۲
۸ ژوئن ۲۰۱۹ آتن
۶
 یونان ۳–۰ مقدماتی جام ملت‌های اروپا ۲۰۲۰
۳
۱۸ نوامبر ۲۰۱۹ پالرمو
۱۲
 ارمنستان ۹–۱ مقدماتی جام ملت‌های اروپا ۲۰۲۰
۴
۷ سپتامبر ۲۰۲۰ امستردام
۱۴
 هلند ۱–۰ لیگ ملت‌های اروپا ۲۱–۲۰۲۰
۵
۴ ژوئن ۲۰۲۱ بولونیا
۲۳
 چک ۴–۰ دوستانه
۶
۲ ژوئیه ۲۰۲۱ مونیخ
۲۷
 بلژیک ۲–۱ جام ملت‌های اروپا ۲۰۲۰
۷
۱۰ اکتبر ۲۰۲۱ تورین
۳۳
 بلژیک ۲–۱ لیگ ملت‌های اروپا ۲۱–۲۰۲۰
۸
۷ ژوئن ۲۰۲۲ چزنا
۳۸
 مجارستان ۲–۱ لیگ ملت‌های اروپا ۲۳–۲۰۲۲
۹
۲۴ مارس ۲۰۲۴ هریسون
۵۳
 اکوادور ۲–۰ دوستانه
۱۰
۱۵ ژوئن ۲۰۲۴ دورتموند
۵۴
 آلبانی ۲–۱ جام ملت‌های اروپا ۲۰۲۴

بازی‌های ملی

[ویرایش]

تا تاریخ ۲۴ مارس ۲۰۲۵

ایتالیا
سال بازی گل پاس گل
۲۰۱۸ ۴ ۰ ۰
۲۰۱۹ ۸ ۳ ۲
۲۰۲۰ ۶ ۱ ۱
۲۰۲۱ ۱۷ ۳ ۳
۲۰۲۲ ۷ ۱ ۰
۲۰۲۳ ۹ ۰ ۳
۲۰۲۴ ۸ ۲ ۰
۲۰۲۵ ۲ ۰ ۰
مجموع ۶۱ ۱۰ ۹

عملکرد ملی

[ویرایش]

جوانان

[ویرایش]

بارلا با تیم ملی فوتبال زیر ۱۹ سال ایتالیا در مسابقات قهرمانی زیر ۱۹ سال اروپا در سال ۲۰۱۶ شرکت کرد و به مقام دوم رسید. او با تیم ملی فوتبال زیر ۲۰ سال ایتالیا در جام جهانی فوتبال زیر ۲۰ سال ۲۰۱۷ شرکت کرد و در جایگاه سوم ایستاد.

او همراه با تیم ملی فوتبال زیر ۲۱ سال ایتالیا در جام ملت‌های اروپا فوتبال زیر ۲۱ سال ۲۰۱۹ شرکت کرد.[۳۶]

بزرگسالان

[ویرایش]

بارلا اولین بار توسط جان‌پیرو ونتورا برای مسابقات مقدماتی جام جهانی فوتبال ۲۰۱۸ مقابل تیم ملی فوتبال مقدونیه و تیم ملی فوتبال آلبانی در اکتبر ۲۰۱۷ به تیم تیم ملی فوتبال ایتالیا دعوت شد.[۳۷] در ۲۳ مارس ۲۰۱۹ بارلا اولین گل خود را برای تیم ملی فوتبال ایتالیا در برد خانگی ۲-۰ مقابل تیم ملی فوتبال فنلاند در مسابقه مرحله مقدماتی جام ملت‌های اروپا ۲۰۲۰ به ثمر رساند.[۳۸]

در ژوئن ۲۰۲۱ او توسط روبرتو مانچینی به تیم ملی فوتبال ایتالیا برای حضور در جام ملت‌های اروپا ۲۰۲۰ دعوت شد.[۳۹] بارلا به همراه تیم ملی فوتبال ایتالیا پس از رسیدن به فینال جام ملت‌های اروپا ۲۰۲۰ و تساوی ۱-۱ در وقت قانونی و اضافه به پیروزی ۳-۲ در ضربات پنالتی مقابل تیم ملی فوتبال انگلستان رسید و به همراه تیمش‌ پس از ۵۲ سال به قهرمانی جام ملت‌های اروپا دست یافت.[۴۰]

در تاریخ ۱۰ اکتبر ۲۰۲۱ بارلا در پیروزی خانگی ۲-۱ مقابل تیم ملی فوتبال بلژیک در رده بندی لیگ ملت های اروپا ۲۱–۲۰۲۰ اولین گل تیمش‌ را به ثمر رساند.[۴۱] ۲۴ مارس ۲۰۲۴ در بازی دوستانه مقابل تیم ملی فوتبال اکوادور بارلا برای اولین بار بازوبند کاپیتانی را به بازو بست و یک گل نیز به ثمر رساند.

او توسط لوچانو اسپالتی برای حضور در جام ملت‌های اروپا ۲۰۲۴ به تیم ملی دعوت شد.[۴۲] ایتالیا پس از باخت ۲–۰ مقابل سوئیس در مرحله یک شانزدهم نهایی از مسابقات حذف شد.[۴۳]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ [۱]
  2. ↑ Lane, Barnaby. "The 10 best midfielders in world soccer right now". Insider. Retrieved 3 July 2022.
  3. ↑ "FC 100 best men's soccer attacking midfielders, 2022-23". ESPN (به انگلیسی). 4 July 2023. Retrieved 7 October 2023.
  4. ↑ Ajith, Shambhu (12 June 2023). "10 best midfielders in the world this season (2022-23)". Sportskeeda (به انگلیسی). Retrieved 7 October 2023.
  5. ↑ Campadale, Susy (28 February 2021). "Capello: 'Barella in top three midfielders'". Football Italia. Retrieved 7 October 2023.
  6. ↑ Zucchelli, Chiara (3 July 2021). "Nel mondo di Barella: il cane Lebron, i vini e quattro donne che gli hanno stravolto la vita". La Gazzetta dello Sport (به ایتالیایی). Retrieved 5 June 2023.
  7. ↑ Bandirali, Federica (6 June 2024). "Barella, è nato il figlio Romeo. La moglie Federica: "Benvenuto amore nostro"". Corriere della Sera (به ایتالیایی). Retrieved 6 June 2024.
  8. ↑ Angioni, Carlo (5 June 2019). "Barella ha scelto. Da Riva a LeBron, ecco chi è il jolly che vuole Conte". La Gazzetta dello Sport (به ایتالیایی). Retrieved 3 June 2023.
  9. ↑ "Cagliari vs. Parma – 4 May 2015 – Soccerway". soccerway.com. Retrieved 8 June 2015.
  10. ↑ "Spal-Cagliari 0-2: decidono Barella e Joao Pedro". La Gazzetta dello Sport (به ایتالیایی). 17 September 2017. Retrieved 19 June 2019.
  11. ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام happybirthday وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  12. ↑ Zara, Furio (6 January 2019). "Barella, tamburo sardo a colpi di tackle". Corriere dello Sport (به ایتالیایی). Retrieved 3 June 2023.
  13. ↑ "Inter package deal for Barella?". Football Italia. 29 May 2019. Archived from the original on 16 April 2021. Retrieved 13 April 2019.
  14. ↑ "2018 FIFA World Cup Russia - Players - Nicolo BARELLA". Archived from the original on 6 January 2019. Retrieved 10 November 2018.
  15. ↑ "Nicolò Barella - national football team player". Retrieved 10 November 2018.
  16. ↑ "Nicolò Barella is an Inter player!" (Press release). Inter Milan. 12 July 2019. Archived from the original on 12 July 2019. Retrieved 12 July 2019.
  17. ↑ Cotugno, Vladimiro (26 August 2019). "Inter-Lecce 4-0: Brozovic, Sensi, Lukaku e Candreva, quanti sorrisi per Conte". Il Corriere dello Sport (به ایتالیایی). Retrieved 17 September 2019.
  18. ↑ "Inter Milan 1–1 Slavia Prague". BBC Sport. 17 September 2019. Retrieved 17 September 2019.
  19. ↑ "Inter fights back to beat Verona and move top of Serie A". Sportsnet. 9 November 2019. Retrieved 30 January 2020.
  20. ↑ "Sevilla 3–2 Inter Milan". BBC Sport. 21 August 2020. Archived from the original on 21 August 2020. Retrieved 21 August 2020.
  21. ↑ "Inter Milan 5–0 Shakhtar Donetsk". BBC Sport. 17 August 2020.
  22. ↑ "Inter end Juventus' Serie A dominance with first title in 11 years". ESPN. 2 May 2021. Retrieved 2 May 2021.
  23. ↑ "NICOLO BARELLA EXTENDS INTER STAY TILL 2026". Internazionale Milano. 5 November 2021. Retrieved 5 November 2021.
  24. ↑ "Juventus 2-4 Inter: Ivan Persic strikes twice in extra time as Inter win Coppa Italia in thrilling Derby d'Italia final". Eurosport. 12 May 2022. Retrieved 12 May 2022.
  25. ↑ "Alexis-gol al 121': delirio Inter, la Supercoppa è nerazzurra!" (به ایتالیایی). Inter Milan. 12 January 2021. Retrieved 13 January 2021.
  26. ↑ Mackenzie, Alasdair (24 May 2023). "Fiorentina 1-2 Inter Milan - Lautaro Martinez scores double as the Nerazzurri defend Coppa Italia". Eurosport. Retrieved 24 May 2023.
  27. ↑ "AC Milan 0-3 Inter Milan: Simone Inzaghi's side ease to Supercoppa win over rivals to defend title". Eurosport. 18 January 2023. Retrieved 18 January 2023.
  28. ↑ "International match calendar and access list for 2022/23". UEFA Circular Letter. No. 51/2021. Union of European Football Associations. 19 July 2021. Retrieved 5 November 2021.
  29. ↑ "Lautaro Martínez finishes off Milan to put Inter in Champions League final". The Guardian. 16 May 2023.
  30. ↑ "200 Inter appearances for Barella". OneFootball (به انگلیسی). 29 October 2023. Retrieved 20 May 2024.
  31. ↑ "Internazionale seal historic 20th Serie A title with derby victory over Milan". The Guardian. 22 April 2024. Retrieved 22 April 2024.
  32. ↑ "Inter and Nicoló Barella together until 2029". Inter Milan. 11 June 2024.
  33. ↑ "Every UEFA Champions League Player of the Match". UEFA.com. 23 October 2024. Retrieved 24 October 2024.
  34. ↑ "Mattarella ha conferito onorificenze motu proprio ai giocatori e allo staff della Nazionale vincitrice del campionato europeo" (به ایتالیایی). quirinale.it. 16 July 2021. Archived from the original on 16 July 2021. Retrieved 3 September 2021.
  35. ↑ "Barella, Nicolò" (به ایتالیایی). FIGC. Retrieved 10 October 2018.
  36. ↑ "Parte l'avventura europea: Di Biagio ufficializza la lista dei 23 Azzurrini" [The European adventure begins: Di Biagio officialises the list of 23 players]. figc.it (به ایتالیایی). Federazione Italiana Giuoco Calcio. 6 June 2019. Retrieved 30 March 2020.
  37. ↑ "Barella and Inglese called up by Italy". Football Italia. London: Tiro Media. 1 October 2017. Retrieved 1 July 2018.
  38. ↑ "Italy: Kean and Barella take down Finland". Football Italia. 23 March 2019.
  39. ↑ "Mancini names uncapped striker Raspadori in final Italy Euro 2020 squad". Reuters. 1 June 2021. Retrieved 5 June 2021.
  40. ↑ McNulty, Phil (11 July 2021). "England lose shootout in Euro 2020 final". BBC Sport (به انگلیسی). Retrieved 11 July 2021.
  41. ↑ "Parte l'avventura europea: Di Biagio ufficializza la lista dei 23 Azzurrini" [The European adventure begins: Di Biagio officialises the list of 23 players]. figc.it (به ایتالیایی). Federazione Italiana Giuoco Calcio. 6 June 2019. Retrieved 30 March 2020.
  42. ↑ Tyers, Alan; Ducker, James; Percy, John (24 June 2024). "Zaccagni channels Del Piero for Italy's last gasp equaliser and breaks Modric's heart". The Daily Telegraph. Retrieved 25 June 2024.
  43. ↑ "Spalletti: Italy Euro '24 failure my 'responsibility'". ESPN. 29 June 2024. Retrieved 29 June 2024.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=نیکولو_بارلا&oldid=41982274»