ضیاء بنیادف
ضیاء بنیادف | |
|---|---|
 | |
| زاده | ۲۱ دسامبر سال ۱۹۲۳ آستارا، آذربایجان شوروی، جمهوری شوروی سوسیالیستی ماورای قفقاز |
| درگذشته | ۲۱ فوریهٔ ۱۹۹۷ (۷۳ سال) باکو، جمهوری آذربایجان |
| وفاداری |  شوروی جمهوری آذربایجان |
| سالهای خدمت | ۱۹۴۲ تا ۱۹۴۵ |
| نشان‌ها | قهرمان اتحاد شوروی نشان لنین نشان انقلاب اکتبر نشان پرچم سرخ نشان جنگ میهنی نشان شجاعت |
ضیاء بنیادف (ترکی آذربایجانی: Ziya Bünyadov) شرق‌شناس و تاریخ‌نگار اهل آذربایجان بود. وی برای مدتی جانشینی آکادمی ملی علوم آذربایجان را به عهده داشت. به عنوان تاریخ‌نویس، برای مدت طولانی سکان هدایت دانشکده تاریخ آکادمی ملی علوم را در دست گرفت. این دانشمند آذربایجانی جانباز جنگ جهانی دوم و قهرمان اتحاد شوروی بود. او با همکاری «وسیم محمد علی‌اف»، دیگر شرق‌شناس آذربایجانی، برای نخستین بار قرآن را به زبان ترکی آذربایجانی برگردانده‌اند.[۱][۲]
زندگی‌نامه[ویرایش]
ضیاء بنیادف در ۲۱ ماه دسامبر سال ۱۹۲۳، در آستارای آذربایجان شوروی تولد یافت. پدر وی اصالتاً اهل روستای بی‌بی‌هیبت از توابع شهر باکو بود، که به عنوان مأمور گمرک فعالیت می‌کرد. به خاطر شغل پدرش خانواده بنیادف چند بار نقل مکان کردند. پس از اتمام تحصیلات دبیرستانی خویش در ۱۹۳۹ در شهر «گویچه»، به دانشکده نظامی باکو پذیرفته شد. در پی آغاز جنگ جهانی دوم، به سال ۱۹۴۲، به جبهه قفقاز واقع در قرابت شهر موزدوک اعزام گردید.[۳]
در نشر سال ۱۹۴۲ روزنامه رسمی ارتش شوروی- «ستاره سرخ» - دربارهٔ ضیاء بنیادف آمده‌است: «صیاء بنیادف مانند یک پلنگ به صورت باهوشانه و چابکانه‌ای در شرایط غیر محتمل و پیچیده‌ترین موقعیت‌ها قادر بوده خود را اثبات کند و به اطلاعاتی موثق و دقیق در مورد تعداد، جنگ‌افزار و جابه‌جایی ارتش دشمن دست یابد. او به خاطر روح عاشقانه و دانش‌ها و فضیلتش در رشته ادبیات از احترام بزرگی در گردان برخوردار بود.[۴]
حضور او در مصاف تا پایان جنگ جهانی دوم استمرار یافت به نحوی که در تسخیر ورشو و برلین توسط نیروهای شوروی شرکت داشت. در پاس انجام عملیات دشوار و نقش تعیین‌کننده ای در لهستان که باعث کشته شدن ۱۰۰ نفر و اسارت ۴۵ تن از قوای آلمانی شد، عالی‌ترین مدال قهرمانی جنگ شوروی را اخذ نمود.[۵]
افزون بر این، بابت مشارکت فعال و رشادتش در جنگ جهانی دوم از ضیاء بنیادف با اعطاء نشان‌های پرچم سرخ، ستاره سرخ و الکساندر نوسکی و نیز نشان جنگ میهنی درجه دو تقدیر به عمل آمد. ستوان ضیاء بنیاد به مدت یک سال بعد از اتمام جنگ قائم مقام فرمانده منطقهٔ مسکونی پانکوو در آلمان بود.[۶]
فعالیت علمی[ویرایش]
ضیاء بنیادف پس از پایان جنگ وارد دانشکده مطالعات شرق‌شناسی مسکو و از آنجا دانش‌آموخته شد. در سال ۱۹۵۴ از رساله دکتری خود دفاع کرد. سپس راه باکو را در پیش گرفته و در دانشکده تاریخ آکادمی ملی علوم آذربایجان شوروی مشغول به کار شد. با ورود به آکادمی علوم به سرعت مراتب ترقی را در این مؤسسه علمی پشت سر گذاشت، به طوری که ابتدا به سمت عضو پژوهشی و بعد نیز پژوهشگری ارشد منصوب شد، نهایتاً به سکانداری دانشکده تاریخ و هنچنین جانشینی آکادمی علوم رسید.[۷]
بنیادف تعداد کثیری از تک نوشته، کتب و رساله‌هایی راجع به تاریخ قفقاز به تألیف درآورده و ویرایش نموده‌است. وی به همراه وسیم محمدعلی‌اف کتاب مقدس مسلمانان -قرآن کریم- را از زبان عربی به ترکی آذربایجانی ترجمه کرده‌اند.[۸]
محور تحقیقات این دانشمند آذربایجانی عمدتان دربرگیرندهٔ تاریخ باستانی و مدرن آذربایجان، به ویژه استقرار نظام خلافت عباسیان بر این سرزمین و رویدادهای اتفاق افتاده فی‌مابین قرون ۷ تا ۱۹ میلادی بود.[۹]
قتل[ویرایش]
ضیاء بنیادف در تاریخ ۲۱ فوریه سال ۱۹۹۷، دم در آپارتمان خود در شهر باکو توسط عده‌ای به طرز وحشیانه ای به قتل رسید. گروهی از آنان پس از دستگیری توسط دادگاه جنایی باکو به اعدام یا زندانهای طولانی مدت و حبس ابد محکوم شدند.
کتابشناسی[ویرایش]
- آذربایجان بین قرون هفتم تا نهم، سال ۱۹۷۳، باکو
- ترجمه قرآن از عربی به زبان ترکی آذربایجانی به همراه وسیم محمدعلی‌اف
- حکومت اتابکان در آذربایجان مابین سالهای ۱۱۳۶ تا ۱۲۲۵؛ سال ۱۹۸۴، باکو
- تاریخ کلی آذربایجان
- ترجمه «زندگی‌نامه سلطان جلال الدین مکبوری» از زبان عربی به روسی، تألیف نسفی
- ادیان، فرقه‌ها و مذاهب
- ترور قرمز، سال ۱۹۹۳، باکو
- خوارزمشاهیان- پادشاهی انوشتکینی[۱۰]
مقالات[ویرایش]
- بابک خرمدین و امپراتوری بیزانس
- اطلاعات جدید در مورد محل قرارگیری قلعه شکی
- دربارهٔ محل دژ بَذ
- در مورد نام شهر مینگه‌چویر
- در خصوص کلمه «خرمدین»
- چند کلمه راجع به «ابو حجاخ»
- ابراز نظری کوتاه دربارهٔ سوره یس ۳۶-امین سوره از قرآن
- شرح تاریخچه ارتش «میخیتار» آلبانیای قفقاز
- دربارهٔ لقب افتخار «خاقان»
- «کلاه سیاه‌ها»
- اساطیر و افسانه پردازان[۱۱]
منابع[ویرایش]
- ↑ «Ziya Bunyadov's official web site». بایگانی‌شده از اصلی در ۵ مه ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۵ مه ۲۰۱۹.
- ↑ Akademik Ziya Bünyadov - böyük alim və parlaq şəxsiyyət kimi. 525.az
- ↑ Akademik Ziya Bünyadovun həyat və fəaliyyəti zəngin yaradıcılıq və qəhrəmanlıq yolunu əks etdirir. azertag.az
- ↑ Буниятов Зия Мусаевич
- ↑ Ziya Bünyadov cərimə rotasında Qəhrəman adını necə aldı?
- ↑ Qəhrəman kimi döyüşdü, qəhrəman kimi yaşadı
- ↑ Qafqazda Azərbaycan xalqının daha qədimdən məskunlaşdığını sübuta yetirən böyük alim. anl.az
- ↑ «. timad.com.tr» (PDF). بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۲۱ سپتامبر ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۵ مه ۲۰۱۹.
- ↑ Ziya Bünyadovun qatili, ömürlük məhkum Nizami Nağıyev. musavat.com
- ↑ «Ziya Bünyadovun kitabları. history.az». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۵ آوریل ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۵ مه ۲۰۱۹.
- ↑ «Ziya Bünyadovun hansı sensasion məqaləsi hamını heyrətləndirmişdi?. moderator.az». بایگانی‌شده از اصلی در ۵ مه ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۵ مه ۲۰۱۹.
- استادان دانشگاه اهل جمهوری آذربایجان
- اهالی شهرستان آستارا، جمهوری آذربایجان
- تاریخنگاران اهل جمهوری آذربایجان
- تاریخنگاران سده ۲۰ (میلادی)
- درگذشتگان ۱۹۹۷ (میلادی)
- دریافتکنندگان نشان بودان خملنیتسکی درجه سه
- دریافتکنندگان نشان پرچم سرخ
- دریافتکنندگان نشان جنگ میهنی درجه یک
- زادگان ۱۹۲۱ (میلادی)
- قهرمانان اتحاد شوروی
- کشتهشدگان در جمهوری آذربایجان
- مترجمان سده ۲۰ (میلادی)
- خاکسپاریها در پارک مفاخر باکو
- مرگها به وسیله اسلحه گرم در جمهوری آذربایجان
- زادگان ۱۹۲۳ (میلادی)
- تجدید نظر طلبی تاریخی (منفی)
- تاریخنگاران اهل اتحاد شوروی
- کشتگان در جمهوری آذربایجان