محمد مهدی موسوی بجنوردی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سید محمدمهدی بجنوردی

محمد مهدی موسوی بجنوردی
عنوان(ها)آیت‌الله‌العظمی
اطلاعات شخصی
زاده
سید محمدمهدی موسوی بجنوردی

۱۸ فروردین ۱۳۱۳
درگذشته۱ اردیبهشت ۱۴۰۱ (۸۸ سال)
محل دفنحرم امام رضا
دیناسلام
محل اقامتنجف، تهران
مذهبشیعه امامیه
آثار معروفتحریرالأصول
کتاب الطهارة
کتاب البیع
تقریرات فقه و اصول
تحصیلاتنجف
بستگانسید ابوالحسن اصفهانی (پدربزرگ)
میرزا حسن موسوی بجنوردی (پدر)
سیدکاظم موسوی بجنوردی و سیدمحمد موسوی بجنوردی (برادر)
استادانسید محسن حکیم
میرزا حسن موسوی بجنوردی
سید محمود حسینی شاهرودی
حسین حلی

سید محمدمهدی موسوی بجنوردی (۱۸ فروردین ۱۳۱۳ – ۱ اردیبهشت ۱۴۰۱) فقیه، اصولی، مجتهد و استاد حوزهٔ علمیهٔ تهران بود. او فرزند ارشد میرزا حسن بجنوردی، از مراجع نجف و نوهٔ سید ابوالحسن اصفهانی، مرجع عام شیعیان جهان بود.[۱][۲][۳][۴]

حوزه علمیه از سید محمد مهدی موسوی بجنوردی به عنوان یکی از علمای بزرگ اسلامی قرن ۱۵ نام برده‌است.[۵]

سیدمحمدکاظم بجنوردی، رئیس دائرةالمعارف بزرگ اسلامی و رهبر حزب ملل اسلامی و سید محمد بجنوردی، عضو پیشین شورای عالی قضایی برادران او می‌باشند.[۶][۷]

زندگی‌نامه[ویرایش]

سید محمدمهدی بجنوردی از خاندان موسوی است که نسب او به ابراهیم مجاب، نوهٔ امام کاظم می‌رسد. پدرش میرزا حسن بجنوردی، از مراجع معاصر مقیم نجف و نویسندهٔ «القواعد الفقهیة» بود. پدربزرگش سید ابوالحسن اصفهانی، نیز مهم‌ترین مرجع تقلید شیعیان در عصر حاضر بوده‌است.

وی در ۸ سالگی توسط پدربزرگش معمم شد و از آن پس به تحصیل دروس حوزوی در نجف پرداخت. او در سال ۱۳۴۹ به ایران آمد و به دنبال ممنوع الخروجی، در تهران به فعالیت‌های علمی و مذهبی خود ادامه داد. ایشان بیش از ۴۰ سال امامت مسجد الجلیل (واقع در خیابان نامجو) را عهده‌دار بود و در منزل خود به تدریس دروس خارج فقه می‌پرداخت.[۸][۹][۱۰][۱۱]

تحصیلات[ویرایش]

او از شاگردان مراجع تقلید حسین حلی، میرزا حسن بجنوردی، سید محسن حکیم و سید محمود حسینی شاهرودی در فقه و اصول و شیخ صدرا بادکوبه‌ای در فلسفه بود و از چهارتن از مراجع نجف اجازهٔ اجتهاد داشت.[۱۲][۱۳]

آثار و تألیفات[ویرایش]

ازدواج[ویرایش]

وی داماد میرزا علی نایینی، فرزند ارشد میرزای نایینی به‌شمار می‌آمد.[۱۴]

دوری از سیاست[ویرایش]

لقمان مداین عکاس مراسم تشییع سید محمد مهدی موسوی بجنوردی به مناسبت خاکسپاری وی در صفحه اینستاگرامش نوشت:[۱۵]

- اوایل انقلاب که آیت الله روح‌الله خمینی از ایشان خواست تا رئیس قوه قضائیه بشود، وی این درخواست را رد کرد و اعلام کرد که قصد ندارد وارد امور سیاسی شود و می‌خواهند مسیر علمی خود را ادامه بدهد و معلم باشد.[۱۵]

درگذشت[ویرایش]

سید محمدمهدی بجنوردی در ۱ اردیبهشت ۱۴۰۱ در بیمارستانی در تهران درگذشت. پیکر او ابتدا در تهران مسجد الجلیل واقع در خیابان گرگان (نامجو) که به مدت بیشتر از ۵۰ سال محل اقامهٔ نماز او بود، تشییع و پس از آن به مشهد منتقل شد و در رواق دارالزهد حرم امام رضا به خاک سپرده شد.[۱۶][۱۷][۱۸][۱۹]

منابع[ویرایش]

  1. «سیدمهدی موسوی‌بجنوردی نوه سید ابوالحسن اصفهانی بزرگ بود».
  2. «سیدمهدی موسوی بجنوردی زندانی زمانی شاه».
  3. «سید محمدمهدی بجنوردی شاگرد سید محسن حکیم بود».
  4. «سید مهدی موسوی بجنوردی متولد نجف است».
  5. «سید مهدی موسوی بجنوردی عالم و فقیه بزرگ اسلامی قرن 15 بود».
  6. «سید محمد موسوی بجنوردی از جمله قضات دهه شصت بود».
  7. «سید محمد کاظم موسوی بجنوردی رئیس دائره المعارف بزرگ اسلامی».
  8. «مراسم تشییع آیت‌الله بجنوردی با حضور علما».
  9. «سید محمد مهدی موسوی بجنوردی».
  10. «تشییع و خاکسپاری موسوی بجنوردی در حرم رضوی».
  11. «سید مهدی موسوی بجنوردی در دارالزهد حرم امام رضا (ع) به خاک سپرده شد».
  12. «سیدمهدی موسوی بجنوردی شاگرد هاشمی شاهرودی است».
  13. «میرزای نائینی استاد سید محمد مهدی موسوی بود».
  14. «حکایت دختر میرزای نائینی که همسر سید محمد مهدی موسوی بجنوردی شد».
  15. ۱۵٫۰ ۱۵٫۱ لقمان مداین (۴ اردیبهشت ۱۴۰۱). «خاطره ای از مرحوم موسوی بجنوردی».
  16. «مراسم تشییع آیت‌الله بجنوردی با حضور علما».
  17. «سید محمد مهدی موسوی بجنوردی».
  18. «تشییع و خاکسپاری موسوی بجنوردی در حرم رضوی».
  19. «سید مهدی موسوی بجنوردی در دارالزهد حرم امام رضا (ع) به خاک سپرده شد».