پرش به محتوا

سونوگرافی ان تی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سونوگرافی ان تی

سونوگرافی ان تی (به انگلیسی: Nuchal scan یا nuchal translucency) یک روش تصویربرداری و بخشی از غربالگری سه ماه اول بارداری است که از آن برای تشخیص ناهنجاری‌های احتمالی کروموزومی در جنین استفاده می‌شود.[۱] از آنجایی که ناهنجاری‌های کروموزومی می‌تواند منجر به اختلال در رشد قلب و عروق نوزاد شود، از سونوگرافی ان تی به عنوان روش غربالگری برای بیماری‌هایی مانند سندرم داون، سندرم پاتو، سندرم ادواردز استفاده می‌شود.[۲]

موارد قابل بررسی

[ویرایش]

در این سونوگرافی تشخیصی از اندازه‌گیری دو مارکر به نام استخوان بینی (nb) و ضخامت مایع پشت گردن جنین (nt) استفاده می‌شود. اندازه‌گیری ضخامت مایع پشت گردن جنین به‌طور معمول در پایان سه‌ماهه اول، بین هفته ۱۱ تا ۱۳ بارداری و همچنین در سه‌ماهه دوم بارداری انجام می‌شود.[۳] با افزایش ضخامت مایع، احتمال ناهنجاری و مرگ و میر کروموزومی افزایش می‌یابد. از طرفی این سونوگرافی به انتخاب تاریخ دقیق تر برای زایمان و تشخیص سلامت جنین نیز کمک می‌کند.[۴]

چگونگی انجام

[ویرایش]

این سونوگرافی از یازده هفته و صفر روز تا سیزده هفته و شش روز قابل انجام است و بهترین زمان انجام هفته دوازدهم بارداری است. در این سونو تصویر جنین تا ۷۵٪ بزرگ‌تر شده و روی صفحه متصل به دستگاه، نمایش داده می‌شود. سپس با دقت باید اندازه‌گیری‌های گفته شده از روی تصویر انجام گیرد. ضخامت مایع پشت گردن جنین به طول فرق سر تا دنبالچه (CRL) جنین بستگی دارد. متأسفانه در میان آن دسته از جنین‌هایی که میزان این ضخامت بیش از مقادیر طبیعی است، احتمال بروز ناهنجاری قابل توجه، نسبتاً زیاد است.[۵]

تفسیر

[ویرایش]

مقادیر بدست آمده هنگامی که CRL بین ۴۵ تا ۸۴ میلی‌متر است (۱۱ هفته ۳ روز تا ۱۳ هفته ۶ روز) ممکن است برای غربالگری ترکیبی سه‌ماهه اول استفاده شود. ضخامت کمتر از ۲٫۲ الی ۲٫۸ میلی‌متر با افزایش خطر همراه نیست، اما این موضوع تا حدی نیز به سن مادر بستگی دارد و باید با سن دقیق بارداری و CRL مطابقت داشته باشد. در موارد ضخامت بالاتر از ۳ میلی‌متر باید تست‌های تکمیلی مانند آمنیوسنتز یا سل فری انجام شود.[۶]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Souka, Athena P.; Kaisenberg, Constantin S. von; Hyett, Jonathan A.; Sonek, Jiri D.; Nicolaides, Kypros H. (2005-04-01). "Increased nuchal translucency with normal karyotype". American Journal of Obstetrics & Gynecology (به انگلیسی). 192 (4): 1005–1021. doi:10.1016/j.ajog.2004.12.093. ISSN 0002-9378.
  2. Salman Guraya, Shaista (2013-5). "The Associations of Nuchal Translucency and Fetal Abnormalities; Significance and Implications". Journal of Clinical and Diagnostic Research: JCDR. 7 (5): 936–941. doi:10.7860/JCDR/2013/5888.2989. ISSN 2249-782X. PMC 3681077. PMID 23814750. {{cite journal}}: Check date values in: |date= (help)
  3. «آزمایش غربالگری اول». تهران لب. دریافت‌شده در 2024-3-12. تاریخ وارد شده در |بازبینی= را بررسی کنید (کمک)
  4. Wye, Deborah; Benzie, Ron (2009-2). "The value of screening for major fetal abnormalities during the nuchal translucency examination". Australasian Journal of Ultrasound in Medicine. 12 (1): 38–43. doi:10.1002/j.2205-0140.2009.tb00006.x. ISSN 1836-6864. PMC 5024830. PMID 28191049. {{cite journal}}: Check date values in: |date= (help)
  5. Roozbeh, Nasibeh; Azizi, Maryam; Darvish, Leili (2017-3). "Pregnancy Outcome of Abnormal Nuchal Translucency: A Systematic Review". Journal of Clinical and Diagnostic Research: JCDR. 11 (3): QC12–QC16. doi:10.7860/JCDR/2017/23755.9384. ISSN 2249-782X. PMC 5427379. PMID 28511453. {{cite journal}}: Check date values in: |date= (help)
  6. Sharifzadeh, Marzeie; Adibi, Atoosa; Kazemi, Kimia; Hovsepian, Silva (2015-10). "Normal reference range of fetal nuchal translucency thickness in pregnant women in the first trimester, one center study". Journal of Research in Medical Sciences: The Official Journal of Isfahan University of Medical Sciences. 20 (10): 969–973. doi:10.4103/1735-1995.172786. ISSN 1735-1995. PMC 4746871. PMID 26929762. {{cite journal}}: Check date values in: |date= (help)