جرم و مجازات در تورات

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

جرم و مجازات در تورات (انگلیسی: Crime and punishment in the Torah) کتاب مقدس عبری در بیشتر دین‌های ابراهیمی یک کتاب دینی محسوب می‌شود. تعداد زیادی از رویدادها و قوانینی را که توسط تتراگراماتون تأیید یا ممنوع شده‌اند، ثبت می‌کند. یهودیت تعلیم می‌دهد که تورات حاوی ۶۱۳ فرمان تورات است که بسیاری از آنها با بزه و تنبیه سروکار دارند، اما فقط قوانین هفت‌گانه نوح اعمال می‌شود. به‌طور کلی اکثر فرقه‌های مسیحی نیز برخی از این دستورات را پذیرفته‌اند، مانند ده فرمان و فرمان بزرگ، در حالی که اقلیتی معتقدند همه قوانین عهد عتیق نسخ شده‌است.

در کتاب خروج[ویرایش]

موسی با خروج بنی‌اسرائیل از مصر از مصر باستان با فرعون منتهی به بلاهای مصر مذاکره کرد.

مدیانیان[ویرایش]

در اعداد ۲۵، مردم مدین به همراه موأب با قوم اسرائیل که در شیطیم اقامت داشتند، شروع به تعامل کردند. در این زمان، مردان اسرائیلی شروع به رابطه جنسی با زنان موآبی کردند. پس از دعوت زنان موآبی، برخی از مردان اسرائیلی در خوردن غذاهای قربانی و پرستش خدایان موآبی شرکت کردند. سپس خداوند دستور داد تمام کسانی را که با موآبیان زنا کرده و عبادت کرده بودند، در روز اعدام کنند.

مجازات‌های خاص[ویرایش]

نوح کنعان را لعنت کرد تا خدمتکار بندگان برادر و خدمتکار برادران پدرش باشد. (نگاه کنید به نفرین حام)

نمونه‌هایی از مجازات اعدام[ویرایش]

کتاب مقدس مجازات اعدام را برای فعالیت‌هایی از جمله موارد زیر تجویز می‌کند:

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ خروج 20
  2. لاویان ۲۰
  3. تثنیه 22:22-27
  4. "Deuteronomy 22:23-27 KJV - If a damsel that is a virgin be - Bible Gateway".
  5. تثنیه 22:13-22
  6. تثنیه 13:6-13:10
  7. خروج 22:20
  8. خروج 22:18
  9. لاویان 24:16
  10. خروج 21:15، 21:17
  11. لاویان 20:9
  12. مرقس 7:10
  13. خروج 21:16
  14. تثنیه 21:18-21:21
  15. لاویان 20:27