جایزه بزرگ هیئت داوران (جشنواره فیلم ونیز)
(تغییرمسیر از جایزه ویژه داوران (جشنواره فیلم ونیز))
جایزهٔ بزرگ هیئت داوران (به انگلیسی: Grand Jury Prize) یکی از جوایز اهدا شده در جشنواره فیلم ونیز است.
برندگان جایزه[ویرایش]
| سال | فیلم | عنوان اصلی | کارگردان | ملیت |
|---|---|---|---|---|
| ۱۹۵۱ | اتوبوسی به نام هوس | A Streetcar Named Desire | الیا کازان |  ایالات متحدهٔ آمریکا
|
| ۱۹۵۲ | مندی | Mandy | الکساندر مکندریک |  بریتانیا
|
| ۱۹۵۳ | جایزه اهدا نشد
| |||
| ۱۹۵۴ | اتاق مدیرعامل * | Executive Suite | رابرت وایز | ایالات متحدهٔ آمریکا
|
| ۱۹۵۵–۱۹۵۷ | جایزه اهدا نشد
| |||
| ۱۹۵۸ | عشاق | Les amants | لویی مال |  فرانسه
|
| La sfida | فرانچسکو رزی |  ایتالیا
| ||
| ۱۹۵۹ | چهره | Ansiktet | اینگمار برگمان |  سوئد
|
| ۱۹۶۰ | روکو و برادرانش | Rocco e i suoi fratelli | لوکینو ویسکونتی | ایتالیا
|
| ۱۹۶۱ | Peace to Him Who Enters | Мир входящему (Mir vkhodyashchemu) | Aleksandr Alov Vladimir Naumov |
 اتحاد جماهیر شوروی
|
| ۱۹۶۲ | گذران زندگی | Vivre sa vie | ژان-لوک گدار | فرانسه
|
| ۱۹۶۳ | امید واهی | Le feu follet | لویی مال | |
| Introduction to Life | Вступление (Vstuplijenije) | Igor Talankin | اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی
| |
| ۱۹۶۴ | انجیل به روایت متی | Il vangelo secondo Matteo | پیر پائولو پازولینی | ایتالیا
|
| هملت | Гамлет (Gamlet) | گریگوری کوزینتسف | اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی
| |
| ۱۹۶۵ | شمعون صحرا | Simón del desierto | لوئیس بونوئل |  مکزیک
|
| I Am Twenty | Мне двадцать лет (Mne dvadtsat let) | Marlen Khutsiev | اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی
| |
| Modiga mindre män | Leif Krantz | سوئد
| ||
| ۱۹۶۶ | Chappaqua | Conrad Rooks | ایالات متحدهٔ آمریکا
| |
| Yesterday Girl | Abschied von gestern | آلکساندر کلوگه |  آلمان غربی
| |
| ۱۹۶۷ | China is Near | La Cina è vicina | مارکو بلوکیو | ایتالیا
|
| چینی | La Chinoise | ژان-لوک گدار | فرانسه
| |
| ۱۹۶۸ | Our Lady of the Turks | Nostra Signora dei Turchi | کارملو بنه | ایتالیا
|
| Le Socrate | Robert Lapoujade | فرانسه
| ||
| ۱۹۶۹–۱۹۸۰ | جایزه اهدا نشد
| |||
| ۱۹۸۱ | Sweet Dreams | Sogni d'oro | نانی مورتی | ایتالیا
|
| They Don't Wear Black-tie | Eles não usam black tie | Leon Hirszman |  برزیل
| |
| ۱۹۸۲ | Imperative | Imperativ | کشیشتف زانوسی |  لهستان
|
| ۱۹۸۳ | Biquefarre | ژرژ روکیه | فرانسه
| |
| ۱۹۸۴ | Favorites of the Moon | Le favoris de la lune | اوتار یوسلیانی |  گرجستان
|
| ۱۹۸۵ | Tangos, the Exile of Gardel | Tangos, el exilio de Gardel | فرناندو سولاناس |  آرژانتین
|
| ۱۹۸۶ | کبوتر وحشی | Чужая белая и рябой (Chuzhaya Belaya i Ryaboi) | سرگئی سولویوف | اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی
|
| A Tale of Love | Storia d'amore | فرانچسکو ماسلی | ایتالیا
| |
| ۱۹۸۷ | Hip Hip Hurrah! | Hip hip hurra! | Kjell Grede | سوئد
|
| ۱۹۸۸ | Camp de Thiaroye | عثمان سمبن Thierno Faty Sow |
 سنگال
| |
| ۱۹۸۹ | And Then There Was Light | Et la lumière fut | اوتار یوسلیانی | گرجستان
|
| ۱۹۹۰ | فرشته‌ای سر میز من | An Angel at My Table | جین کمپیون |  نیوزیلند
|
| ۱۹۹۱ | کمدی الهی | A Divina Comédia | مانوئل دی الیویرا |  پرتغال
|
| ۱۹۹۲ | Death of a Neapolitan Mathematician | Morte di un matematico napoletano | ماریو مارتونه | ایتالیا
|
| ۱۹۹۳ | بابی پسر بد | Bad Boy Bubby | رالف ده هیر |  استرالیا
|
| ۱۹۹۴ | قاتلین بالفطره | Natural Born Killers | الیور استون | ایالات متحدهٔ آمریکا
|
| ۱۹۹۵ | God's Comedy | A Comédia de Deus | João César Monteiro | پرتغال
|
| ستاره‌ساز | L'uomo delle Stelle | جوزپه تورناتوره | ایتالیا
| |
| ۱۹۹۶ | Brigands | Brigands, chapitre VII | اوتار یوسلیانی | گرجستان
|
| ۱۹۹۷ | Ovosodo | پائولو ویردزی | ایتالیا
| |
| ۱۹۹۸ | Next Stop Paradise | Terminus Paradis | لوچیان پینتیلیه |  رومانی
|
| ۱۹۹۹ | باد ما را خواهد برد | Bād mā rā khāhad bord | عباس کیارستمی |  ایران
|
| ۲۰۰۰ | پیش از آغاز شب | Before Night Falls | جولیان اشنابل | ایالات متحدهٔ آمریکا
|
| ۲۰۰۱ | Dog Days | Hundstage | اولریش زایدل |  اتریش
|
| ۲۰۰۲ | خانه احمق‌ها | Дом дураков (Dom durakov) | آندری کونچالوفسکی |  روسیه
|
| ۲۰۰۳ | The Kite | Tayyara men wara | Randa Chahal |  لبنان
|
| ۲۰۰۴ | دریای درون | Mar adentro | آلخاندرو آمنابار |  اسپانیا
|
| ۲۰۰۵ | ماری | Mary | ایبل فرارا | ایالات متحدهٔ آمریکا
|
| ۲۰۰۶ | Daratt (Dry Season) | Daratt | محمد صالح هارون |  چاد
|
| ۲۰۰۷ | من آنجا نیستم | I'm Not There | تاد هینز | ایالات متحدهٔ آمریکا
|
| راز دانه | La graine et le mulet | عبداللطیف کشیش | فرانسه
| |
| ۲۰۰۸ | Teza | Haile Gerima |  اتیوپی
| |
| ۲۰۰۹ | Soul Kitchen | فاتح آکین | آلمان
| |
| ۲۰۱۰ | قتل واجب | Essential Killing | یژی اسکولیموفسکی | لهستان
|
| ۲۰۱۱ | Terraferma | Emanuele Crialese | ایتالیا
| |
| ۲۰۱۲ | بهشت: ایمان | Paradies: Glaube | اولریش زایدل | اتریش
|
| ۲۰۱۳ | سگ‌های ولگرد | ˈ郊遊 / Les Chiens errants | سای مینگ-لیانگ |  تایوان
|
| ۲۰۱۴ | چهره سکوت | Senyap | جاشوآ اوپنهایمر |  دانمارک
|
| ۲۰۱۵ | انومالیسا | Anomalisa | چارلی کافمن | ایالات متحدهٔ آمریکا
|
| ۲۰۱۶ | حیوانات شب‌زی | Nocturnal Animals | تام فورد | |
| ۲۰۱۷ | فاکس‌ترات | פוֹקְסטְרוֹט | ساموئل مائوز |  اسرائیل
|
| ۲۰۱۸ | سوگلی | The Favourite | یورگوس لانتیموس | بریتانیا
|
| ۲۰۱۹ | افسر و جاسوس | J'accuse | رومن پولانسکی | فرانسه
|
| ۲۰۲۰ | فرمان تازه | Nuevo Orden | میشل فرانکو | مکزیک
|
- جایزهٔ ویژه به گروه بازیگران اصلی فیلم اهدا شد.
منابع[ویرایش]
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Grand Jury Prize (Venice Film Festival)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۶ فوریه ۲۰۱۹.
پیوند به بیرون[ویرایش]
- جشنواره‌ی فیلم ونیز در IMDB بایگانی‌شده در ۱۱ آوریل ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine