تریاژ
تریاژ (به فرانسوی: triage) فرایند اولویتبندی بیماران برای بهرهمندی از درمان است که بر اساس شدت وخامت حال بیمار انجام میشود.
تریاژ بیشتر در مواقع بحرانی مانند جنگ و زلزله و در اورژانسهای شلوغ و در کل، در مواقعی که مراجعان از نظر تعداد بیش از توان پذیرش و خدماتدهی باشد، مورد استفاده قرار میگیرد. در برخی از کشورها نظیر ایالات متحدهٔ آمریکا، انگلستان، استرالیا، کانادا و ایتالیا، در بدو ورود به بخش اورژانس (EMS)، بیمار توسط یک پرستار مجرب، تریاژ میگیرد.
واژهٔ تریاژ از فعل فرانسویِ «تریه» (trier) بهمعنی جدا کردن و سوا کردن مشتق شده و به زمانی برمیگردد که در جنگ، بیماران بدحال را از کسانی که میتوانستند به نبرد بازگردند جدا میکردند.
دستهبندی[ویرایش]
بیماران بهوسیلهی کد اولویت، در برخی کشورها، به ترتیب زیر تعریف میشوند.
- سبز: بیمار با وضع قابل تحمل که نیاز به درمان فوری ندارد ولی باید زیر درمان اورژانسی قرار گیرد.
- زرد: بیمار با وضع نسبتاً وخیم که بنا به شرایطِ اتاق اورژانس میتواند در حالت انتظار قرار گیرد.
- قرمز: بیماران با حال وخیم که توان انتظار ندارند یا طول کشیدن دخالتهای پزشکی برایشان خطر مرگ بهدنبال دارد.
- آبی: وضعیت بیمار آنقدر وخیم است که رو به مرگ است و بدون کمکهای اورژانسی کمتر از ۳۰ دقیقه زنده میمانَد.
- سیاه: بیمار فوت شده یا قابل احیا نیست و باید به سردخانه منتقل شود.
توصیف وضعیت | رنگ |
فوری | قرمز |
اضطراری | زرد |
تأخیری | سبز |
منتظر | آبی |
مرده |
گروه فوری(قرمز)[ویرایش]
- بیماران اورژانسی که ضایعات مخاطره آمیزداشته وبدون اقدام درمانی سریع درکمتراز 1تا2 ساعت آینده جان خودراازدست داده یادچارمشکلات شدید می شوند.
- خونریزی خارجی شدیدوقابل کنترل
- مشکلات تنفسی قابل اصلاح
- جراحات شدید ناشی ازآوار
- قطع شدگی عضوبطور ناقص
- پارگی های شدید همراه شکستگی باز
- سوختگی شدید صورت وراه های هوایی
- سوختگی های درجه 2 و3 باوسعت 40درصد
- عدم هشیاری بدون علت مشخص
- نشانه های انفارکت میوکارد
- تشنج پایدار
- علایم دال بر زایمان قریب الوقوع یازودرس
- مسمومیت شدید
- مراحل اولیه تامتوسط شوک
رنگ زرد:[ویرایش]
به معنی فوریت های اضطراری یا emergent بوده و مربوط به مددجویانی است که در صورت عدم مداخلات درمانی سریع در خلال 60-5 دقیقه ، در کمتر از 2-1 ساعت جان خود را از دست داده یا دچار مشکلات شدید می شوند.
نمونه ها:[ویرایش]
- حملات ایسکمیک قلب
- درد های غیر طبیعی
- خونریزی با مقادیر کم
- تب و لرز بخصوص درکودکان
- شکستگیهای آشکار و همراه با فشار عروقی
- استفراغ
گروه تاخیری (زرد) در تریاژ[۱][ویرایش]
بیمارانی که جراحات شدید داشته ونیاز به مداخله درمانی وبستری دارند اما بدون درمان هم بیش از یک ساعت دوام خواهند آورد. به عبارت دیگر بین 1تا12 ساعت آینده باید خدمات درمانی مناسب به این بیماران ارائه شود
- شکستگی های ساده استخوان های بزرگ
- پارگی های متوسط بدون خونریزی
- صدمات چشمی
- آسیب دیدگی های غیربحرانی سیستم عصبی مرکزی بدون کوما
- زخم های نافذ وسوراخ کننده شکم بدون شوک
- دیابت بدون اختلال هشیاری
- دیسترس تنفسی غیرحاد
- مشکل طبی غیرسرپایی
زمانبندی[ویرایش]
بیماران وارد شده بایستی در حداقل زمان ممکن اولویت بندی شوند، یعنی پرستار تریاژ بایستی سرعت عمل کافی داشته باشد به طوری که طی ۲ تا ۵ دقیقه هر بیمار را تریاژ نماید. در این هنگام بدون هیچ گونه عمل درمانی پرستار، بیماران را با امکاناتی که در اختیار دارد، توسط نوار چسب رنگی-کارت مخصوص تریاژ-علایم رنگی چراغ دار-شماره کد ویژه و غیره آماده میکند.
منابع[ویرایش]
- ↑ مهدی مختاری. «پاورپوینت تریاژ». صدتو.
- کدهای تریاژ اورژانس ایتالیا:وبگاه خدمات بهداری
- ترجمه از تریاژ نظامی
- دیکشنری وبستر:تریاژ
![]() |
این یک مقالهٔ خرد پرستاری است. با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید. |