امیرتیمور پورتراب
امیرتیمور پورتراب | |
---|---|
اطلاعات پسزمینه | |
نام(های) دیگر | تیمور پورتراب |
زاده | ۱۵ شهریور ۱۳۰۸تهران |
درگذشته | ۲ مرداد ۱۴۰۲ (۹۳ سال)تورنتو |
ژانر | موسیقی کلاسیکموسیقی کلاسیک ایرانی |
ساز(ها) | ویلن، ویولاتار، ابواپیانو، قیچک آلتو |
سازهای اصلی | |
ویولاویلن | |
استاد(ها) | مصطفی کمال پورترابعلینقی وزیریروبیک گریگوریانسرژ خوتسیفحشمت سنجری |
امیرتیمور پورتراب (۱۵ شهریور ۱۳۰۸[۱] – ۲ مرداد ۱۴۰۲)، موسیقیدان و مُدرس موسیقی اهل ایران بود.
زندگی هنری
[ویرایش]امیرتیمور پورتراب در سال ۱۳۰۸ در تهران متولد شد.[۲] موسیقی را از کودکی و با تعلیمات برادر بزرگش مصطفی کمال پورتراب آغاز کرد. از کلاس ششم ابتدایی به هنرستان موسیقی راه یافت و نزد علینقی وزیری به نواختن تار پرداخت. نواختن ساز ابوا را نزد «یارو سلاوبندلچیک» نوازندهٔ اهل چکسلواکی آغاز کرد. پس از آن ساز ویلن را برگزید و از کلاسهای سرژ خوتسیف، «لوئیجی پازاناری» و حشمت سنجری بهره برد و به عنوان نوازندهٔ ویولا همکاری خود را با ارکستر هنرستان موسیقی آغاز کرد. او از سال ۱۳۳۵ به استخدام وزارت فرهنگ و هنر درآمد و به عنوان نوازنده ویولا در ارکسترسمفونیک تهران مشغول به کار شد و تا زمان بازنشستگی در سال ۱۳۵۶ به این همکاری ادامه داد.[۳]
پورتراب مدتی در ارکستر باله و اپرا به نوازندگی و در هنرستان موسیقی ملی به تدریس ویلن پرداخت. وی در هنرستان عالی موسیقی به تدریس تئوری موسیقی و سلفژ اشتغال داشت. او گروه آلتوی ارکستر مجلسی هنرستان موسیقی را راه اندازی کرد و سالها به تدریس ساز ویولا، ویلن و پیانو پرداخت.[۴]
فعالیتهای هنری
[ویرایش]از فعالیتهای هنری امیرتیمور پورتراب میتوان به:[۳]
نوازندگی در ارکستر سمفونیک تهران، نوازندگی در ارکستر اپرا، نوازندگی در ارکسترهای رادیو مانند ارکستر گلها، تدریس در هنرستان موسیقی، تدریس در مدرسه هنر و ادبیات صدا و سیما، رهبری ارکستر مدرسه هنر و ادبیات صدا و سیما اشاره کرد.
پانویس
[ویرایش]- ↑ https://www.imna.ir/news/602901/%D8%A8%D8%B1%DA%AF%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D8%AA%D9%82%D9%88%DB%8C%D9%85-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE-%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF-%D9%88-%D9%87%D9%86%D8%B1
- ↑ «امیر تیمور پورتراب پیشکسوت موسیقی درگذشت». خبرگزاری ایلنا. ۲ مرداد ۱۴۰۲. دریافتشده در ۳ مرداد ۱۴۰۲.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ مردان موسیقی سنتی و نوین ایران - نصیری فر، حبیبالله - نگاه. جلد دوم - ص ۱۹۲ تا ۱۹۵.
- ↑ «تیمور پورتراب». راسخون.