افغانهای مقیم خارج
افغانهای مقیم خارج یا مهاجران افغان به مردم تبعه کشور افغانستان اطلاق می‌شود که از این کشور بیرون رفته و به کشورهای دیگر مهاجرت کرده‌اند.
در سال ۲۰۱۳ بیش از ۲٫۸ میلیون پناهنده افغان در ایران زندگی می‌کردند که فقط ۸۰۰ هزار نفر از آنها به عنوان مهاجر قانونی ثبت‌نام کرده‌اند و بقیه به صورت غیرقانونی در ایران زندگی می‌کنند اکنون این میزان طبق گزارش کمیساریای سازمان ملل در امور پناهجویان به ۹۵۰ هزار مهاجر قانونی رسیده‌است. آمار رسمی پاکستان هم نشان از این دارد که ۱٫۵ میلیون پناهنده ثبت‌نام شده و حدود یک میلیون پناهنده به صورت غیرقانونی در آنجا زندگی می‌کنند.[۱][۲] برخی از پناهجویان بازگشته از پاکستان به افغانستان در شکایاتی عنوان کرده‌اند که؛ آنها در این کشور مورد ضرب و شتم و هتک حرمت قرار گرفته‌اند.[۳] برخی از افغانهای بازگشته از ایران نیز تجربیاتی مشابه ای داشته‌اند.[۴] اگرچه اکثریت آنها چنین تجربیاتی نداشته اند و به صورت داوطلبانه و به انتخاب خود پاکستان را ترک کرده‌اند. تعدادی از آنها نیز، سفر خود را به مقصد کشورهای اروپایی به امید یافتن سرپناهی مناسب‌تر آغاز کرده‌اند.[۴] حکومت پاکستان توافق کرده‌است که هیچ پناهجوی افغان را به اجبار از پاکستان اخراج نکند. بنا به توافقی که بین دولت‌های افغانستان، پاکستان و کمیساریای عالی سازمان ملل برای پناهجویان صورت گرفت به افغانهای پناهنده در این کشور اجازه داده شده‌است تا پایان سال ۲۰۱۷ در این کشور بمانند. مدت اقامت پناهجویان افغان در ایران نیز هر سال با پرداخت پول به دولت ایران، به مدت یک سال تمدید می‌شود جدول زیر پناهندگان افغان (قانونی و غیرقانونی) را در چهار موج نشان می‌دهد:[۱][۵]
| کشور/منطقه | جنگ شوروی در افغانستان | جنگ‌های کابل | امارت اسلامی افغانستان | جنگ افغانستان ۲۰۰۱ - تاکنون | ||
|---|---|---|---|---|---|---|
 ایران |
۳٬۱۰۰٬۰۰۰[۶] | ۲٬۸۰۰٬۰۰۰ | [۱][۷][A ۱] | |||
 پاکستان |
۳٬۱۰۰٬۰۰۰[۶] | ۲٬۵۰۰٬۰۰۰ | [۱][۲][A ۲] | |||
 امارات |
۳۰۰٬۰۰۰ | [۸][A ۳] | ||||
 آلمان |
۱۲۶٬۳۳۴ | [۹][A ۴] | ||||
 ایالات متحده آمریکا |
۹۰٬۰۰۰ | [۱۰][A ۵] | ||||
 بریتانیا |
۵۶٬۰۰۰ | [۱۱][A ۶] | ||||
 استرالیا |
28597 | [۱۲][A ۷] | ||||
 فرانسه |
۲۰٬۸۵۴ | [۱۳][A ۸] | ||||
 دانمارک |
۱۵٬۸۵۴ | [۱۳][A ۹] | ||||
 هندوستان |
۱۸٬۰۰۰ | [۱۴][A ۱۰] | ||||
 کانادا |
۴٬۲۱۵[۱۵][A ۱۱] | ۵٬۳۹۰[۱۵][A ۱۲] | ۱۰٬۳۲۰[۱۵][A ۱۳] | ۱۶٬۲۴۰ | [۱۵][A ۱۴] | |
 سوئد |
۶٬۹۰۴ | [۱۶][A ۱۵] | ||||
 تاجیکستان |
۱۱۶۱[۱۷] | ۱۵٬۳۳۶[۱۷] | ۳٬۴۲۷ | [۱۷][A ۱۶] | ||
 قطر |
۲٬۶۰۰ | [۱۸][A ۱۷] | ||||
 سوریه |
۱٬۷۵۰ | [۱۹][A ۱۸] | ||||
 ترکیه |
۳۰۰ | [۲۰][A ۱۹] | ||||
محتویات
جستارهای وابسته[ویرایش]
پانویس[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ Nordland 2013
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ United Nations High Commissioner for Refugees 2013
- ↑ Joseph Goldstein (February 23, 2015). "Refugees Are Pushed to Exits in Pakistan". The New York Times. Retrieved February 24, 2015.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Joseph Goldstein (September 13, 2015). "For $14.50, Afghan Refugees Make a Desperate Bet on a Way Out". The New York Times. Retrieved September 15, 2015.
- ↑ National Geographic Society 2013, p. 1
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ United Nations High Commissioner for Refugees 1999
- ↑ United Nations High Commissioner for Refugees Iran 2013
- ↑ Shahbandari 2012
- ↑ Haug & Müssig 2009, p. 76 chart 5
- ↑ United States Census Bureau 2013
- ↑ Jones 2010, p. 2
- ↑ Australian Bureau of Statistics 2011
- ↑ ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ Office Français de Protection des Réfugiés et Apatrides 2016 خطای یادکرد: برچسب
<ref>نامعتبر؛ نام «Denmark_Bureau_of_Statistics_p.» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده‌است - ↑ Associated Press 2013
- ↑ ۱۵٫۰ ۱۵٫۱ ۱۵٫۲ ۱۵٫۳ Statistics Canada 2006
- ↑ Government of Afghanistan 2007
- ↑ ۱۷٫۰ ۱۷٫۱ ۱۷٫۲ Erlich 2006
- ↑ Iqbal 2012
- ↑ http://www.unhcr.org/pages/49e486a76.html
- ↑ United Nations High Commissioner for Refugees 2005, p. 393
یادداشت‌ها[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ویکی‌پدیای انگلیسی
- Hussain, Rizwan. Pakistan and the emergence of Islamic militancy in Afghanistan. Burlington, USA: Ashgate Publishing Limited, May 2005. 86. ISBN 0 7546 4434 0. Retrieved 10 April 2012.
