گالن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
گالن
کانی گالن
اطلاعات کلی
رده‌بندیسولفور
فرمول شیمیایی
(بخش تکراری)
PbS
ویژگی‌ها
رنگخاکستری سربی روشن یا تیره با تمایل به آبی در سطوح تازه
رَخبسیار خوب - مطابق با سطح /۱۰۰/ و ناکامل- مطابق با /۱۱۱/
شکستگیتورق سه وجهی دارد
سختی موس۲٫۵–۲٫۷۵
جلافلزی
رنگ خاکهخاکستری - سیاه با جلای متمایل به آبی
شفافیتکدر (اپاک)
وزن مخصوص۷٫۲–۷٫۶ g/cm³
ویژگی‌های ظاهریبلوری - آگرگاتهای دانه‌ای، درشت یا متراکم - استالاگتیتی
کنارزاییاسفالریت، کلسیت، باریت، فلئوریت، پیریت، کوارتز
توضیح بیشترPb=۸۶٫۶٪ S=۱۳٫۴۰٪ با انکلوزیون‌های Zn,Fe,Au
کانی هماننداستیبین - آلتائیت - کلوستالیت - بورنوئیت
خاستگاههیدروترمال
کاربردکانسار اصلی سرب، درصد بالای نقره در آن کانسار نقره را معرفی می‌نماید[۱]

گالن یا سرب معدنی، کانی طبیعی سولفید سرب و اصلی‌ترین کانی فلز سرب در معادن سرب می‌باشد. این کانی همانند نمک دارای سطح شکست (رخ) سه جهتی قائمه می‌باشد.

این کانی فلزی معمولاً همراه با اسفالریت در معادن سرب و روی دنیا استخراج می‌گردد. گالن همچنین با فلئوریت و کلسیت همراهی می‌شود. گالن را می‌توان به آسانی با رخ خوب آن گرانی ویژه بالا و رنگ خاکه خاکستری سربی تشخیص داد. گالن یک کانی سولفیدی بسیار رایج است که در رگه‌ها همراه با اسفالریت، پیریت، مارکازیت، کلکوپیریت، سروسیت، دولومیت، کلسیت، کوارتز، باریت وفلوریت می‌توان یافت

'گالن سمی است

منابع[ویرایش]