مدیریت خروجی سازمانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

مدیریت خروجی سازمانی یک روش فناوری اطلاعات است که با سازمان، قالب‌بندی، مدیریت، و توزیع داده سروکار دارد که با نرم‌افزارهای سازمانی پدید می‌آیند. این نرم‌افزارها می‌توانند سامانه‌هایی چون اطلاعات بانکداری، اطلاعات بیمه، برنامه‌ریزی منابع سازمانی، مدیریت ارتباط با مشتری، خرده‌فروشی، و بسیاری سامانه‌های دیگر باشند.

پژوهش سال ۲۰۰۶ (میلادی) شرکت پژوهش و مشاوره گارتنر، ارزش بازار راهکارهای مدیریت خروجی سازمانی را ۴۴۱ میلیون دلار آمریکا با نرخ رشد ٪۵ بین سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰ ارزیابی کرد.[۱] گارتنر، مفهوم «مدیریت خروجی توریع‌شده» را به عنوان یک میان‌افزار تعریف کرد که فرایند خروج را هدایت می‌کند و از پدید آوردن و تحویل خودکار فرایند کسب‌وکار و اسناد اد هاک پشتیبانی می‌کند. میان‌افزار، نرم‌افزاری است که بین نرم‌افزارهای کاربردی متفاوت، از لحاظ قالب داده، زبان، پروتکل‌های ارتباطی، و مانند آنها ارتباط برقرار می‌کند.

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. Kenneth Chin; Toby Bell; James Lundy (13 March 2006). "MarketScope for Distributed Output Management". Gartner. Retrieved 13 July 2016.

منابع[ویرایش]