فن‌کلونین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
فن‌کلونین
داده‌های بالینی
نام‌های دیگرCP-10188; Fenclonina; Fencloninum; NSC-77370; Parachlorophenylalanine[۱]
کد ATC
  • None
شناسه‌ها
  • (S)-2-Amino-3-(4-chlorophenyl)propanoic acid
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
IUPHAR/BPS
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
CompTox Dashboard (EPA)
ECHA InfoCard100.028.229 ویرایش در ویکی‌داده
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC9H10ClNO
جرم مولی۱۸۳٫۶۴ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
چگالی1.336 g/cm3
نقطه ذوب۲۴۰ درجه سلسیوس (۴۶۴ درجه فارنهایت)
نقطه جوش۳۳۹٫۵ درجه سلسیوس (۶۴۳٫۱ درجه فارنهایت)
  • Clc1ccc(cc1)CC(C(=O)O)N
  • InChI=1S/C9H10ClNO2/c10-7-3-1-6(2-4-7)5-8(11)9(12)13/h1-4,8H,5,11H2,(H,12,13) ✔Y
  • Key:NIGWMJHCCYYCSF-UHFFFAOYSA-N ✔Y
  (صحت‌سنجی)

فن‌کلونین (انگلیسی: Fenclonine)، همچنین به عنوان پارا کلروفنیل آلانین (PCPA) شناخته می شود، به عنوان یک مهار کننده انتخابی و برگشت ناپذیر تریپتوفان هیدروکسیلاز، که یک آنزیم محدود کننده سرعت در بیوسنتز سروتونین است، عمل می‌کند.[۲]

این به طور تجربی برای درمان سندرم کارسینوئید استفاده شده است، اما عوارض جانبی، عمدتاً واکنش‌های حساسیت مفرط و اختلالات روانپزشکی، از توسعه این استفاده جلوگیری کرده است.[۳]

اثرات کاهش سروتونین ناشی از فنکلونین آنقدر شدید است که حتی نمی توان سروتونین را از نظر ایمونوهیستوشیمی در نخستین روز پس از تجویز دوز کنترل شناسایی کرد. فعالیت تریپتوفان هیدروکسیلاز را نمی‌توان در بدن سلولی یا پایانه های عصبی تشخیص داد. پس از یک هفته، ۱۰٪ از مقادیر کنترل (خط پایه برون یابی شده برای مطالعه) در هسته رافه دوباره پر شد، و پس از دو هفته از درمان اولیه، دوباره به همان میزان در ناحیه هیپوتالاموس شناسایی شد. سطح اسید دکربوکسیلاز L-آمینه معطر (AADC) هیچ زمانی تحت تأثیر قرار نگرفت.[۴]

در پژوهش‌ها علمی در انسان و حیوانات برای بررسی اثرات کاهش سروتونین استفاده می‌شود.[۵]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. "Fenclonine" entry in Martindale – The Complete Drug Reference. Maintained in Martindale purely for archival purposes, and is no longer subject to revision and update. (Last reviewed: 2008-08-01; last modified: 2011-09-12). The Royal Pharmaceutical Society of Great Britain 2014
  2. Jouvet M (August 1999). "Sleep and serotonin: an unfinished story". Neuropsychopharmacology. 21 (2 Suppl): 24S–27S. doi:10.1016/S0893-133X(99)00009-3. PMID 10432485.
  3. Kvols LK (December 1986). "Metastatic carcinoid tumors and the carcinoid syndrome. A selective review of chemotherapy and hormonal therapy". The American Journal of Medicine. 81 (6B): 49–55. doi:10.1016/0002-9343(86)90584-x. PMID 2432781.
  4. Park DH, Stone DM, Baker H, Kim KS, Joh TH (March 1994). "Early induction of rat brain tryptophan hydroxylase (TPH) mRNA following parachlorophenylalanine (PCPA) treatment". Brain Research. Molecular Brain Research. 22 (1–4): 20–8. doi:10.1016/0169-328x(94)90028-0. PMID 8015380.
  5. Ruhé HG, Mason NS, Schene AH (April 2007). "Mood is indirectly related to serotonin, norepinephrine and dopamine levels in humans: a meta-analysis of monoamine depletion studies". Molecular Psychiatry. 12 (4): 331–59. doi:10.1038/sj.mp.4001949. PMID 17389902.

پیوند به بیرون[ویرایش]