فمینیسم شبکه‌ای
| از مجموعه مقاله‌های |
| فمینیسم |
|---|
.svg) |
فمینیسم شبکه‌ای (انگلیسی: Networked feminism) پدیده‌ای است که می‌توان آن را بسیج جامعه مجازی و هماهنگی فمینیست‌ها در پاسخ به اعمال تبعیض‌آمیز جنسیتی، زن‌ستیزی، نژادپرستی و سایر اعمال تبعیض‌آمیز علیه گروه‌های اقلیت توصیف کرد.[۱][۲][۳] این پدیده تمام تعاریف ممکن از آنچه جنبش‌های فمینیستی ممکن است متضمن آن باشد را پوشش می‌دهد، زیرا موج‌های متعددی از جنبش‌ها در تاریخ فمینیسم وجود داشته‌است و هیچ مرجع مرکزی برای کنترل آنچه اصطلاح «فمینیسم» است، وجود ندارد.[۴] ممکن است یک نفر در مورد تعریف «فمینیسم» نظر متفاوتی با دیگری داشته باشد، اما همه کسانی که به این جنبش‌ها و ایدئولوژی‌ها اعتقاد دارند، هدف یکسانی از برچیدن ساختار اجتماعی مردسالار کنونی دارند، که در آن مردان قدرت اصلی و امتیازات اجتماعی بالاتری را نسبت به زنان دارا هستند.[۵] فمینیسم شبکه‌ای توسط یک گروه زنانه ویژه رهبری نمی‌شود، بلکه تجلی توانایی فمینیست‌ها در استفاده از اینترنت برای شنیدن صداها و دیدگاه‌هایی است که بازنمایی نمی‌شوند.[۶] فمینیسم شبکه‌ای زمانی رخ می‌دهد که سایت‌های شبکه‌های اجتماعی مانند فیس‌بوک، توییتر و تامبلر به‌عنوان کاتالیزوری در ترویج برابری فمینیستی و در پاسخ به تبعیض جنسی استفاده شوند. کاربران این وب‌سایت‌های شبکه‌های اجتماعی با استفاده از ابزارهایی مانند گروه‌های ویروسی فیس‌بوک و هشتگ‌ها، پیشرفت فمینیسم را تبلیغ می‌کنند. این ابزارها برای پیشبرد برابری جنسیتی و جلب توجه کسانی که تبلیغات می‌کنند استفاده می‌شود.[۱] کار آنلاین فمینیستی موتور جدید فمینیسم معاصر است. با امکان اتصال و برقراری ارتباط در سراسر جهان از طریق اینترنت، هیچ شکل دیگری از فعالیت در تاریخ این همه افراد را گرد هم نیاورده و به آن‌ها قدرت نداده‌است تا در مورد یک موضوع منحصر به فرد اقدام کنند.[۷]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Watson, Tom (Feb 10, 2013). "Networked Women as a Rising Political Force, Online and Off". Tech President. Retrieved November 13, 2012.
- ↑ Chodorow, Nancy J. (1992). Feminism and Psychoanalytic Theory (New ed.). Bangkok: Yale U.P. ISBN 978-0-300-05116-2.
- ↑ Collins, Patricia Hill (2008). Black Feminist Thought: Knowledge, Consciousness, and the Politics of Empowerment ([2nd ed.]. ed.). London: Routledge. ISBN 978-0-415-96472-2.
- ↑ Kelley, edited by Colleen E.; Eblen, Anna L. (2002). Women who speak for peace. Lanham, Md.: Rowman & Littlefield. p. 3. ISBN 978-0-7425-0875-0.
{{cite book}}:|first1=has generic name (help) - ↑ Goldrick-Jones, Amanda (2002). Dismantling the master's house?: men who believe in feminism. Westport, Conn.: Praeger. p. 5. ISBN 978-0-275-96822-9.
- ↑ Watson, Tom (Feb 10, 2013). "Networked Women as a Rising Political Force, Online and Off". Tech President. Retrieved November 13, 2012.
- ↑ Valenti, Vanessa; Martin, Courtney E. (2012). #FemFuture: Online Revolution (Report). Barnard Center for Research on Women. Retrieved November 29, 2014.[پیوند مرده]
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |