فایض اردبیلی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
فایض اردبیلی
زادهاردبیل
درگذشته۱۰۸۱ ه. ق
اردبیل
آرامگاهاردبیل
زمینه کاریشاعر
ملیتایرانی

ملا حیدرعلی مشهور به فایض اردبیلی (زاده اردبیل) سخنور و خوشنویس ایرانی سده یازدهم ه. ق بود.

ملا حیدرعلی متخلص به فایض فرزند مسیح اردبیلی در فن تاریخ گویی و سرودن اقسام مختلف شعر از قبیل مثنوی، رباعی وقطعه مهارت داشته‌است. از آثار بنام او می‌توان به مثنوی مهر و وفا به تاریخ ۱۰۴۳ ه. ق سروده‌است نام برد که نسخه‌ای ازآن در کتابخانه ملی تهران به شماره ۴/۵۶۴ نگهداری می‌گردد. او در سال ۱۰۸۱ ه. ق در اردبیل وفات نمود.

در تذکره «روز روشن» نام وی تحت عنوان «میر حیدرعلی اصفهانی» ذکر شده‌است.

امشب به من آن ماه که از مهر قرین بود بزمم زصفا رشک صنم خانه چین بود
گمنامیم از آفت شهرت برهانید کاری که فلک کرد به کام دلم این بود

دیگر شعر او:

فایض سخن راست زما باور کن مژگان به ندامت گناهی ترکن
پروانه شبی به خواب ما آمده گفت شب رفته چه مرده‌ای چراغی برکن

منابع[ویرایش]

  • دولت‌آبادی، عزیز (۱۳۷۷سخنوران آذربایجان، انتشارات ستوده
  • «فایض اردبیلی، حیدرعلی». وب‌گاه راسخون. دریافت‌شده در ۱۸ دی ۱۳۸۹.