زبان‌های فرانسه
| زبان‌های فرانسه[۱] | |
|---|---|
 زبان‌ها و گویش‌های کلان‌شهر فرانسه | |
| رسمی | فرانسوی |
| منطقه‌ای | الزیایی; کاتالانی; باسک; کورسی; برتون; گالو; اکسیتان; برخی والونی; فلاندرز غربی؛ فرانسه-پروانسالی; ساویارد; لورن فرانکونی؛ کریول گویان فرانسه؛ کریول گوادلوپی; کریول مارتینیکوان; زبان‌های اویل؛ Réunion Creole; حدود بیست زبان کالدونیای جدید، ینیش، مارون کرئول‌ها و زبان‌های آمریکایی از گویان فرانسه |
| مهاجران | عربی، پرتغالی، اسپانیایی، ایتالیایی، آلمانی، لهستانی، بربر، ترکی، انگلیسی، ویتنامی[۲] |
| خارجی | انگلیسی (39%) اسپانیایی(13%) آلمانی(6%)[۳] |
| اشاره | زبان اشاره فرانسوی |
| جانمایی صفحه‌کلید |   |
از میان زبان‌های فرانسه، بر اساس ماده دوم قانون اساسی فرانسه، تنها زبان رسمی فرانسوی است. فرانسوی، یک زبان گالو-رومنس، تقریباً توسط کل جمعیت فرانسه صحبت می‌شود.[۴]
علاوه بر فرانسوی، چندین زبان منطقه‌ای نیز به درجات مختلف صحبت می‌شود، مانند آلزاسی، یک گویش آلمانی (که توسط ۱٫۴۴٪ از جمعیت صحبت می‌شود)، زبان باسکی، برتون، زبان سلتیک (با ۰٫۶۱٪ صحبت می‌شود)، کورسی، یک زبان ایتالیایی-دالماتیایی؛ و زبان‌های مختلف گالو-رومانسی، زبان‌های اوییل ۱٫۲۵٪ و اکسیتان ۱٫۳۳٪. برخی از این زبان‌ها در کشورهای همسایه مانند بلژیک، آلمان، سوئیس، ایتالیا یا اسپانیا نیز صحبت می‌شود.[۵]
منابع[ویرایش]
- ↑ "Europeans and their Languages" (PDF). Ec.europa.eu. Retrieved 2015-03-30.
- ↑ "La dynamique des langues en France au fil du XXe siècle" (PDF) (به فرانسوی). Ined.fr. Retrieved 2015-03-30.
- ↑ "SPECIAL EUROBAROMETER 386 Europeans and their Languages" (PDF). ec.europa.eu. Archived from the original (PDF) on 2016-01-06.
- ↑ Article 75-1: (a new article): "Les langues régionales appartiennent au patrimoine de la France" ("Regional languages belong to the patrimony of France").
- ↑ "Hollande: "Je ferai ratifier la Charte des langues régionales"". EITB. 2012-09-25. Archived from the original on 6 December 2012. Retrieved 5 October 2012.