دی‌کومارول

دی‌کومارول
داده‌های بالینی
مدلاین پلاس	a605015
کد ATC	B01AA01 ;
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی	US: از بازار خارج شد;
داده‌های فارماکوکینتیک
پیوند پروتئینی	plasmatic proteins
متابولیسم	کبدی
دفع	مدفوع، ادرار
شناسه‌ها
	نام آیوپاک 3,3'-Methylenebis(4-hydroxy-2H-chromen-2-one);
شمارهٔ سی‌ای‌اس	۶۶-۷۶-۲ ;
پاب‌کم CID	۶۵۳;
IUPHAR/BPS	۶۸۰۸;
دراگ‌بنک	DB00266 ;
کم‌اسپایدر	۱۰۱۸۳۳۳۰ ;
UNII	7QID3E7BG7;
KEGG	D03798 ;
ChEBI	CHEBI:۴۵۱۳ ;
ChEMBL	ChEMBL۱۴۶۶ ;
NIAID ChemDB	۰۱۶۰۷۰;
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID8021729 ;
ECHA InfoCard	100.000.575
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C19H12O۶
جرم مولی	۳۳۶٫۲۹۹ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image;
	SMILES O=C1Oc2ccccc2C(O)=C1CC3=C(O)c4ccccc4OC3=O;
	InChI InChI=1S/C19H12O6/c20-16-10-5-1-3-7-14(10)24-18(22)12(16)9-13-17(21)11-6-2-4-8-15(11)25-19(13)23/h1-8,20-21H,9H2 ; Key:DOBMPNYZJYQDGZ-UHFFFAOYSA-N ;
	(این چیست؟) (صحت‌سنجی)

دی‌کومارول (انگلیسی: Dicoumarol) یک داروی ضد انعقاد طبیعی است که ذخایر ویتامین K را تخلیه می‌کند (شبیه به وارفارین). همچنین در آزمایش‌های بیوشیمیایی به‌عنوان مهارکننده ردوکتازها استفاده می‌شود.

دی‌کومارول یک ماده شیمیایی طبیعی با منشا ترکیبی گیاهی و قارچی است. این ماده مشتقی از کومارین است، ماده ای با طعم تلخ اما خوشبو که توسط گیاهان ساخته می‌شود و خود بر انعقاد تأثیر نمی‌گذارد، اما (به طور کلاسیک) در خوراک‌های کپک زده یا سیلوی تعدادی از گونه‌های قارچ به دی‌کومارول فعال تبدیل می‌شود. دیکومارول بر انعقاد تأثیر می‌گذارد و در یونجه شبدر شیرین مرطوب کپک زده به عنوان عامل بیماری خونریزی دهنده طبیعی در گاو کشف شد.^[۱]

این دارو به صورت خوراکی داده می‌شود و ظرف دو روز عمل می‌کند.

منابع[ویرایش]

↑ Nicole Kresge; Robert D. Simoni; Robert L. Hill (2005-02-25). "Sweet clover disease and warfarin review". Journal of Biological Chemistry. 280 (8): e5. Retrieved 2012-09-26.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Dicoumarol». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲ دسامبر ۲۰۲۲.

این یک مقالهٔ خرد داروشناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[1] Nicole Kresge; Robert D. Simoni; Robert L. Hill (2005-02-25). "Sweet clover disease and warfarin review". Journal of Biological Chemistry. 280 (8): e5. Retrieved 2012-09-26.

[۱]