فاکتور ده

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

فاکتور ده انعقاد خون (فاکتورX) یا فاکتور Stuart-Prower ، پروتئینی است که در انعقاد خون نقش دارد. این پروتئین مانند برخی از سایر عوامل انعقاد خون یک آنزیم سرین اندوپپتیداز است. نبود این عامل موجب هموفیلی B میشود.

داروی زالربان(ریوارروکسابان) در رده بندی جدید FDA گیرنده اختصاصی فاکتور X برای درمان ترومبوز وریدی معرفی شده .

ساختار[ویرایش]

فاکتور ده انسانی در کبد به عنوان یک مولکول پیش ساز سنتز می‌گردد و جهت ساخت به ویتامین K وابسته است.

مسیر مشترک انعقاد خون[ویرایش]

در مسیر داخلی انعقاد خون کمپلکسی از فاکتورهای VIII و IX در ارتباط با ca++ و فسفولیپید پلاکتی سرانجام باعث فعال شدن فاکتور x میگردد.در مسیر خارجی کمپلکس فاکتور هفت و فاکتور بافتی موجب فعال شدن فاکتور X می گردند. (مسیر داخلی و خارجی) پس از تبدیل فاکتور X به فاکتور Xa هر دو مسیر در یک مسیر مشترک قرار می گیرند.در ادامه فاکتورXa به کمک کوفاکتور Xa در حضور یون ca++ ،PF3 باعث تبدیل پروترومبین به ترومبین میشود و ترومبین باعث تبدیل فیبرینوژن به فیبرین میگردد.

The coagulation cascade.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • آلبرت لنینگر، مایکل کاکس، دیویدلی نلسون (۱۳۸۵اصول بیوشیمی لنینجر، ترجمهٔ رضا محمدی، آییژ، شابک ۹۶۴-۸۳۹۷-۰۵-۸