خیابان دوچرخه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
یک بلوار دوچرخه در خیابان آنکنی در پورتلند، اورگان

بلوار دوچرخه، خیابان دوچرخه، دوچرخه راه، بلوار دوچرخه‌سواری، دوچرخه‌راه سبز یا محله سبز دوچرخه‌سواری[۱][۲] نوعی زیرساخت دوچرخه‌سواری است که از یک خیابان کم‌سرعت که برای رفت آمد دوچرخه «بهینه‌سازی‌شده» است تشکیل شده.[۳] بلوارهای دوچرخه از تردد وسایل نقلیه موتوری جلوگیری می‌کنند، اما به تردد وسایل نقلیه موتوری محلی اجازه می‌دهند. آنها به گونه ای طراحی شده‌اند که به دوچرخه سواران به عنوان ترافیک عبوری اولویت دهند. آنها به عنوان روشی کم هزینه و از نظر سیاسی محبوب برای ایجاد یک شبکه متصل از خیابان‌ها با راحتی دوچرخه سواران و/یا ایمنی مناسب در نظر گرفته شده‌اند.

بلوارهای دوچرخه برای دستیابی به چندین هدف تلاش می‌کنند:

  • جلوگیری از تردد وسایل نقلیه موتوری غیر محلی؛
  • محدودیت سرعت کم؛
  • حجم کم تردد وسایل نقلیه موتوری؛
  • سفر با جریان آزاد برای دوچرخه‌ها با اختصاص حق تقدم به بلوار دوچرخه در تقاطع‌ها در صورت امکان.
  • کنترل ترافیک برای کمک به دوچرخه‌ها در عبور از جاده‌های شریانی اصلی؛
  • ظاهر و/یا محیط متمایز به گونه‌ای که دوچرخه‌سواران از وجود بلوار دوچرخه آگاه شوند و به رانندگان هشدار داده شود که خیابان یک مسیر اولویت‌دار برای دوچرخه‌سواران است.
  • و بهبود محیط زیست به دلیل ترویج استفاده از دوچرخه.

این المان‌های طراحی مسیر دوچرخه برای جدب دوچرخه‌سواران معمولی، ریسک‌گریز، بی‌تجربه و جوان‌تر هستند که در غیر این صورت تمایلی به دوچرخه‌سواری را ندارند و وسایل نقلیه موتوری را ترجیح می‌دهند. در مقایسه با مسیر دوچرخه‌سواری یا مسیر راه‌آهن، بلوار دوچرخه نیز یک رویکرد نسبتاً کم‌هزینه برای جذاب‌تر کردن جمعیت برای دوچرخه‌سواری گسترده‌تر است.

صفات[ویرایش]

بلوار دوچرخه به‌طور کلی با علامتی در ابتدا و انتهای بلوار دوچرخه مشخص می‌شود.[۴] همچنین برای اینکه جاده بلوار دوچرخه نامیده شود رنگ آمیزی لازم است. در هلند، قسمت‌هایی از جاده که دوچرخه‌سواران در آن سوار می‌شوند، با رنگ قرمز (همان رنگی که برای تسهیلات دوچرخه‌سواری جداگانه در هلند استفاده می‌شود) مشخص شده‌است. به این قسمت‌های جاده rabatstroken می‌گویند.[۵] رانندگان نیز در این بخش سوار می‌شوند، با این حال یک قسمت غیر رنگی از جاده نیز دارند که وقتی می‌خواهند از کنار دوچرخه سواری عبور کنند، می‌توانند با یک‌نیمه (دو چرخ) ماشین در آن حرکت کنند.[۶]

جلوگیری از تردد وسایل نقلیه موتوری غیر محلی[ویرایش]

این انحراف، وسایل نقلیه موتوری را مجبور به چرخش می‌کند و امکان عبور دوچرخه سواران و عابران پیاده را فراهم می‌کند.

گاهی اوقات از موانع نفوذپذیر مانند ستون‌ها استفاده می‌شود تا امکان ادامه ترافیک دوچرخه‌سواری را فراهم کند و در عین حال ترافیک موتوری را از استفاده از خیابان منحرف کند.

مثال‌ها[ویرایش]

طرح‌های جاده‌ای از بلوارهای دوچرخه را می‌توان در ایالات متحده، کانادا (ونکوور، ساسکاتون،[۷] وینیپگ[۸][۹])، هلند، آلمان، بلژیک، دانمارک، فرانسه، اسپانیا و نیوزلند یافت.

ایالات متحده[ویرایش]

بلوارهای دوچرخه را می‌توان در تعداد فزاینده ای از شهرهای ایالات متحده یافت، از جمله:

پالو آلتو اولین بلوار دوچرخه[۱۲] در ایالات متحده را تأسیس کرد. این بلوار به نام الن فلچر، یک بازمانده از هولوکاست و یکی از اولین فعالان دوچرخه سواری آمریکا، نام گذاری شد.[۱۳]

در برکلی، بلوارها بیشتر خیابان‌های مسکونی هستند، اما برخی از بخش‌ها از مناطق تجاری عبور می‌کنند. به‌طور کلی، خودروهای کمی در این خیابان‌ها وجود دارد، تا حد زیادی به دلیل وجود دستگاه‌های آرام‌کننده ترافیک که از قبل ترافیک را کند و/یا منحرف می‌کنند. بلوارهای دوچرخه ممکن است خطوط دوچرخه داشته باشند یا نداشته باشند.[نیازمند منبع]

در مینیاپولیس، کمک هزینه ای از دولت فدرال در قالب برنامه آزمایشی غیر موتوری به ساخت یک بلوار دوچرخه در خیابان برایانت و برنامه‌ریزی دیگران کمک کرد.

آلمان[ویرایش]

در آلمان یک طراحی جاده قابل مقایسه Fahrradstraße [de] نامیده می‌شود ("جاده دوچرخه") و در سال ۱۹۹۷ به قانون بزرگراه معرفی شد.[۱۴] ورود هر وسیله نقلیه دیگری در آن ممنوع است مگر اینکه با علامت دیگری مشخص شده باشد.

بلژیک[ویرایش]

در بلژیک، Fietsstraat [nl] (به هلندی / فلاندری) یا rue cyclable (به زبان فرانسه)، از ۱۳ فوریه ۲۰۱۲ به قانون بزرگراه معرفی شد. یکی قبلاً در Visserij در گنت (گنت) در تابستان ۲۰۱۱ معرفی شده بود. اولین مورد در بروکسل در سال ۲۰۱۳ در یک جاده خدماتی در کنار خیابان لوئیز ظاهر شد.[نیازمند منبع]

ویکی نقشه خیابان باز و همچنین چندین مکان در مورد این موضوع ممکن است برای خواننده جالب باشد.

دانمارک[ویرایش]

در دانمارک، اولین cykelgade در سال ۲۰۱۱ در آرهوس افتتاح شد.[۱۵] از آن زمان خیابان‌های دوچرخه سواری در چندین شهر در سراسر کشور اجرا شده‌است.

فرانسه[ویرایش]

در فرانسه، طراحی جاده معادل vélorue نامیده می‌شود ('خیابان دوچرخه') یا rue cyclable دوچرخه سوار ("خیابان دوچرخه سواری"). شهرهای استراسبورگ (۲۰۱۷)، بوردو (۲۰۱۸) و دیژون (۲۰۱۹) جزو اولین شهرهایی هستند که آن را آزمایش کردند.

اسپانیا[ویرایش]

یک بلوار یا خیابان دوچرخه در بارسلون، اسپانیا

در اسپانیا، خیابان‌های دوچرخه‌سواری به عنوان ciclocalles شناخته می‌شوند .[نیازمند منبع]

در نیوزیلند، بلوارهای دوچرخه به‌طور کلی به عنوان «راه‌های سبز محله یا دوچرخه‌سواری» (neighbourhood greenways) تعیین می‌شوند،[۱۶] اگرچه اوکلند از آنها به عنوان مسیرهای محلی[۱۷] یاد می‌کند تا از سردرگمی با شبکه راه‌های سبز خارج از جاده خود جلوگیری کند. کرایست‌چرچ اولین شهری بود که تعدادی از بخش‌های راه سبز محله‌ای را به عنوان بخشی از برنامه مسیرهای چرخه اصلی خود، از جمله مرحله راپانوی-شگ راک ۱ از طریق لین‌وود، اجرا کرد.[۱۸]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. "Neighborhood Bikeway Plan". Co.washington.or.us. 2015-05-13. Archived from the original on 28 September 2021. Retrieved 2016-08-17.
  2. "Transportation - What is a Neighborhood Byway? | Salt Lake City - The Official City Government Website". Slcgov.com. Retrieved 2016-08-17.
  3. "Bicycle Boulevards - National Association of City Transportation Officials". Nacto.org. 2014-06-20. Retrieved 2016-08-17.
  4. "Nieuws | Fietsersbond". Archived from the original on 2014-04-16. Retrieved 2014-04-15.
  5. "Fietsstraat" (به هلندی). Gemeentehuis Oss. April 14, 2011. Archived from the original on August 13, 2016. Retrieved August 12, 2016. {{cite web}}: Unknown parameter |trans_title= ignored (|trans-title= suggested) (help)
  6. "Image of colored parts of the road and non-colored section" (JPG). Verkeerskunde.nl. Retrieved 2016-08-17.الگو:Psc
  7. "Bike Boulevard". saskatoon.ca. Archived from the original on 2013-06-13. Retrieved 2013-08-20.
  8. "Powers Bike Boulevard". City of Winnipeg. Archived from the original on 2013-08-26. Retrieved 2013-08-20.
  9. "Eugenie Bike Boulevard" (PDF). City of Winnipeg. Archived from the original (PDF) on 2013-12-11. Retrieved 2013-08-20.
  10. "Bicycle Boulevards". City of Minneapolis. Archived from the original on 2011-08-10. Retrieved 2011-11-08.
  11. "Neighborhood Greenways". Seattle Department of Transportation. February 2018. p. 1.
  12. Krieg, Martin. "Founder". National Bicycle Greenway (NBG). Archived from the original on 31 May 2012. Retrieved 25 July 2012.
  13. Szczepanski, Carolyn (2013-03-18). "Women's (Bike) History: Ellen Fletcher". News from the League, March 18, 2013. League of american bicyclists. Retrieved 24 August 2018.
  14. Alrutz, D. / Stellmacher-Hein, J. : Sicherheit des Radverkehrs auf Erschließungsstrassen, Berichte der Bundesanstalt für Straßenwesen, Heft V 37; Bergisch Gladbach 1997, German
  15. Jesper Bech Pedersen (2011-06-22). "Mejlgade bliver Danmarks første cykelgade". stiften.dk (به دانمارکی). {{cite web}}: Unknown parameter |trans_title= ignored (|trans-title= suggested) (help)
  16. "Neighbourhood greenways". Waka Kotahi NZ Transport Agency.
  17. "Greenways, Bike Boulevards and Local Paths - Auckland's new Cycleway Guidelines". Bike Auckland. 2016-10-09.
  18. "First Look: Rapanui Cycleway Stage 1 – Cycling in Christchurch". cyclingchristchurch.co.nz (به انگلیسی). Retrieved 2018-08-24.

برای مطالعه بیشتر[ویرایش]