شیارافتادگی راه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
شیارافتادگی در یک جاده آسفالتی

شیارافتادگی راه (به انگلیسی: rut) از خرابی‌های رایج روسازی است و عبارت است از فرورفتگی یا شیاری که در نتیجه تردد خودروها در راستای محور طولی راه ایجاد می‌گردد. این نوع خرابی بسیار رایج بوده و به وفور در مدل‌سازی کارایی روسازی استفاده می‌شود.[۱] شیارافتادگی به ویژه در شرایط اقلیمی سرد بسیار رایج است. در جاده‌های امروزی یکی از علت‌های اصلی شیارافتادگی تردد کامیون‌های سنگین است که باعث تغییر شکل دائمی در لایه‌های راه می‌شوند.[۲] در اندازه‌گیری شیارافتادگی معمولاً مساحت شیار اندازه‌گیری می‌شود و برای تعیین سطح شدت خرابی عمق آن اندازه‌گیری می‌شود.[۲] مثلاً شیاری که عمق آن از ٢٥ میلیمتر بیشتر باشد به عنوان شیارافتادگی با شدت بالا ثبت می‌شود. شیارافتادگی یکی از خرابی‌هاییست که هنگام محاسبه شاخص شرایط روسازی محاسبه می‌شود. در مواردی که تنها یک نوع خرابی در مدل‌سازی کارایی روسازی استفاده می‌شود، همیشه شیارافتادگی از کاندیداهای اصلی است.[۳][۴]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. «Piryonesi, S. M. (2019). The Application of Data Analytics to Asset Management: Deterioration and Climate Change Adaptation in Ontario Roads (Doctoral dissertation)».
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ Way, N.C., Beach, P., and Materials, P. 2015. ASTM D 6433–07: Standard Practice for Roads and Parking Lots Pavement Condition Index Surveys.
  3. Piryonesi, S. Madeh; El-Diraby, Tamer E. (2020-06). "Role of Data Analytics in Infrastructure Asset Management: Overcoming Data Size and Quality Problems". Journal of Transportation Engineering, Part B: Pavements. 146 (2): 04020022. doi:10.1061/jpeodx.0000175. ISSN 2573-5438. {{cite journal}}: Check date values in: |date= (help)
  4. Ford, K., Arman, M., Labi, S., Sinha, K.C., Thompson, P.D., Shirole, A.M., and Li, Z. 2012. NCHRP Report 713 : Estimating life expectancies of highway assets. In Transportation Research Board, National Academy of Sciences, Washington, DC. Transportation Research Board, Washington DC.