تیک نات هان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
Thích Nhất Hạnh
Nguyễn Đình Lang
در سال ۲۰۰۶ در پاریس
عنوان(ها)Thiền Sư
(Zen master)
نام‌های دیگرThầy (به معنی «آموزگار»)
اطلاعات شخصی
زاده۱۱ اکتبر ۱۹۲۶
هوئه، استان توا تین–هوئه، آنام، هندوچین فرانسه
درگذشته۲۲ ژانویهٔ ۲۰۲۲ (۹۵ سال)
هوئه، استان توا تین–هوئه، ویتنام
دینThiền Buddhism
مکتبLinji school (Lâm Tế)[۱]
Order of Interbeing
Plum Village Tradition
دودمان42nd generation (Lâm Tế)[۱]
8th generation (Liễu Quán)[۱]
نام‌های دیگرThầy (به معنی «آموزگار»)
مرتبه
معلمThích Chân Thật
موقعیتPlum Village Monastery

تیک نات هان (‎/ˈtɪk ˈnjʌt ˈhʌn/‎؛ با نام اصلی Nguyễn Đình Lang (۱۱ اکتبر ۱۹۲۶ – ۲۲ ژانویهٔ ۲۰۲۲) راهب بودایی، نویسنده و فعال صلح ویتنامی و بنیانگذار سنت دهکده آلو (به انگلیسی: Plum Village Tradition) بود.[۲][۳][۴] او در نهضت صلح فعال بود و راه حل‌های غیر خشونت‌آمیز درگیری را ترویج می‌کرد.[۵] وی همچنین گیاهخوار بود و از مصرف فراورده‌های حیوانی خودداری می‌کرد.[۶][۷]

کنشگری ضد جنگ[ویرایش]

تیک نات هان در دهه ۱۹۶۰ میلادی پس از مخالفت با جنگ، از ویتنام اخراج شد.[۸] او در دوران تبعید مدتی در فرانسه زندگی کرد و در این ایام چندین صومعه و مراقبه در سرار جهان بنا نهاد.[۹] تیک نات هان در دیدار با مارتین لوتر کینگ او را قانع کرد که علیه جنگ ویتنام صحبت کند.[۱۰] مارتین لوتر کینگ، تیک نات هان را نامزد دریافت جایزه صلح نوبل کرد و او را «حواری صلح و غیر خشونت» خواند.[۱۱]دولت کمونیستی ویتنام در سال ۲۰۰۹ با تعطیلی مرکز ذن او در لام دونگ محدودیت‌هایی برای فعالیت‌های تیک نات هان ایجاد کرد. اما در سال ۲۰۰۵ به او اجازه داد به کشورش برگردد[۱۲] و از سال ۲۰۱۸ او روزهای پایانی زندگی‌اش را در معبد تو هیه‌ئو گذراند.[۱۳]

یادگیری از رنج کشیدن[ویرایش]

تیک نات هان در سال ۲۰۱۳ گفته بود «یادمی‌گیرید که چطور رنج بکشید. اگر بلد باشید رنج بکشید خیلی خیلی کمتر رنج می‌برید. و سپس می‌فهمید که چطور از رنج برای ایجاد شادی و خوشحالی به خوبی استفاده کنید.» به گفته او «هنر شادی و رنج همیشه در کنار یکدیگر هستند.»[۲]

نویسندگی[ویرایش]

تیک نات هان بیش از ۱۰۰ کتاب از جمله بیش از ۷۰ کتاب به زبان انگلیسی منتشر کرده‌بود.[۱۴][۱۵] آخرین کتاب او در اکتبر ۲۰۲۱ منتشر شد.[۲]

ترجمه آثار به فارسی[ویرایش]

بعضی آثار او به فارسی هم ترجمه شده‌اند، مانند نامه عاشقانه به زمین (۱۳۹۸) که دغدغه‌های زیست‌محیطی را با مراقبه و هشیاری ترکیب می‌کند. همچنین کتاب نیلوفر و مرداب نیز به فارسی ترجمه شده است.

درگذشت[ویرایش]

تیک نات هان در ۲۲ ژانویه ۲۰۲۲ درگذشت.[۱۶]

سازمان دهکده آلو در توئیتر از باورمندان به او خواست تا یاد او را در دل‌های خود زنده نگه دارند. برنیس دختر مارتین لوتر کینگ پس از اعلام خبر درگذشت تیک نات هان عکسی از او را با مارتین لوتر کینگ در توئیتر منتشر کرد.[۲]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ Carolan, Trevor (January 1, 1996). "Mindfulness Bell: A Profile of Thich Nhat Hanh". Lion's Roar (magazine). Retrieved August 14, 2018.
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ «تیک نات هان، راهب بودایی و پدر ذهن‌آگاهی درگذشت». بی‌بی‌سی فارسی. ۲ بهمن ۱۴۰۰.
  3. ↑ Ford, James Ishmael (2006). Zen Master Who?: A Guide to the People and Stories of Zen. Wisdom Publications. p. 90. ISBN 0-86171-509-8.
  4. ↑ Taylor, Philip (2007). Modernity and Re-enchantment: Religion in Post-revolutionary Vietnam. Institute of Southeast Asian Studies. p. 299. ISBN 9789812304407. Retrieved October 9, 2018.
  5. ↑ Samar Farah (April 4, 2002). "An advocate for peace starts with listening". The Christian Science Monitor. Retrieved September 13, 2010.
  6. ↑ Joan Halifax, Thích Nhất Hạnh (2004). "The Fruitful Darkness: A Journey Through Buddhist Practice and Tribal Wisdom". Grove Press. Retrieved December 3, 2013. Being vegetarian here also means that we do not consume dairy and egg products, because they are products of the meat industry. If we stop consuming, they will stop producing.
  7. ↑ ""Oprah Talks to Thich Nhat Hanh" from "O, The Oprah Magazine"". March 2010. Retrieved December 3, 2013.
  8. ↑ "Thich Nhat Hanh, Zen Master and Political Reformer, Dies at 95". The New York Times. Retrieved January 22, 2022.
  9. ↑ "Religion & Ethics – Thich Nhat Hanh". BBC. Retrieved June 16, 2013.
  10. ↑ "Searching for the Enemy of Man" in Nhat Nanh, Ho Huu Tuong, Tam Ich, Bui Giang, Pham Cong Thien". Dialogue. Saigon: La Boi. 1965. pp. 11–20. Retrieved September 13, 2010., Archived on the African-American Involvement in the Vietnam War website
  11. ↑ King, Martin Luther Jr. (January 25, 1967). "Nomination of Thich Nhat Hanh for the Nobel Peace Prize" (Letter). Archived on the Hartford Web Publishing website. Retrieved September 13, 2010.
  12. ↑ Johnson, Kay (January 16, 2005). "A Long Journey Home". Time Asia (online version). Archived from the original on March 11, 2007. Retrieved September 13, 2010.
  13. ↑ "Thich Nhat Hanh Returns Home". Plum Village (به انگلیسی). November 2, 2018. Retrieved November 2, 2018.
  14. ↑ "The Father of Mindfulness Awaits the End of This Life". Time.
  15. ↑ "Thich Nhat Hanh". Plum Village. January 11, 2019.
  16. ↑ Joan Duncan Oliver (January 21, 2022). "Thich Nhat Hanh, Vietnamese Zen Master, Dies at 95". Tricycle. Archived from the original on January 21, 2022. Retrieved January 21, 2022.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=تیک_نات_هان&oldid=38424107»