تلفات جنگ عراق

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرچم‌های سفید و قرمز که به ترتیب نشان دهنده مرگ عراقی‌ها و آمریکایی‌ها هستند، در چهار گوش چمن کتابخانه دره در کوروالیس، اورگان، محوطه دانشگاه ایالتی اورگان قرار دارند. به عنوان بخشی از نمایشگاه مسافرتی شمارش بدن عراق از سال ۲۰۰۸تا ۲۰۰۹(که به پروژه شمارش بدن عراق مربوط نمی‌شود)، هدف این پرچم‌ها "افزایش آگاهی از هزینه‌های انسانی جنگ عراق " است. (مه ۲۰۰۸)

تخمین‌ها از تلفات جنگ عراق (شروع باحمله به عراق در سال۲۰۰۳، و اشغال و شورش و جنگ داخلی متعاقب آن) به اشکال مختلف ارائه شده‌است، و این تخمین‌ها از انواع مختلف تلفات جنگ عراق بسیار متفاوت است

تخمین تلفات ناشی از جنگ چالش‌های زیادی را به همراه دارد.[۱][۲] کارشناسان بین مطالعات مبتنی بر جمعیت، که از نمونه‌های تصادفی جمعیت برون‌یابی می‌شوند، و شمارش بدن، که آمار مرگ و میر را گزارش می‌کنند و احتمالاً تلفات را به‌طور قابل‌توجهی دست کم می‌گیرند، تمایز قائل می‌شوند.[۳] مطالعات مبتنی بر جمعیت، تعداد تلفات جنگ عراق را از ۱۵۱۰۰۰مرگ خشونت‌آمیز تا ژوئن ۲۰۰۶(بر اساس بررسی سلامت خانواده عراق) تا ۱۰۳۳۰۰۰مرگ اضافی (بر اساس نظرسنجی کسب و کار تحقیقات افکار (ORB) 2007) برآورد می‌کند. سایر مطالعات مبتنی بر نظرسنجی که بازه‌های زمانی مختلف را پوشش می‌دهند، ۴۶۱۰۰۰مرگ کل (بیش از ۶۰درصد آنها خشونت‌آمیز) را تا ژوئن ۲۰۱۱ و ۶۵۵۰۰۰مرگ کل (بیش از ۹۰درصد آنها خشونت‌آمیز) تا ژوئن ۲۰۰۶نشان می‌دهند. طبق مطالعه لانست ۲۰۰۶). شمارش اجساد تا آوریل ۲۰۰۹حداقل ۱۱۰۶۰۰مرگ و میر خشونت‌آمیز را برشمرده است (آسوشیتدپرس). پروژه شمارش بدن عراق ۱۸۵۰۰۰تا ۲۰۸۰۰۰مرگ و میر خشونت‌آمیز غیرنظامیان را تا فوریه ۲۰۲۰در جدول خود ثبت می‌کند. همه تخمین‌ها از تلفات جنگ عراق مورد مناقشه است.[۴][۵]

جداول[ویرایش]

جداول زیر گزارش‌های مربوط به آمار تلفات عراقی را خلاصه می‌کند.

بررسی‌های علمی:

منبع تخمین مرگ‌های خشونت‌آمیز بازه زمانی
بررسی سلامت خانواده عراق ۱۵۱۰۰۰مرگ خشونت‌آمیز مارس ۲۰۰۳تا ژوئن ۲۰۰۶
نظرسنجی لانست ۶۰۱۰۲۷مرگ خشونت‌آمیز از ۶۵۴۹۶۵مرگ مازاد مارس ۲۰۰۳تا ژوئن ۲۰۰۶
نظرسنجی پلاس مدسن[۴] ۴۶۰۰۰۰کشته در عراق در نتیجه مستقیم یا غیرمستقیم جنگ شامل بیش از ۶۰درصد از مرگ و میرهایی که مستقیماً به خشونت نسبت داده می‌شود. مارس ۲۰۰۳تا ژوئن ۲۰۱۱

شمارش بدن:

منبع مرگ‌های مستند بر اثر خشونت بازه زمانی
آسوشیتدپرس ۱۱۰۶۰۰مرگ خشونت‌آمیز[۶][۷] مارس ۲۰۰۳تا آوریل ۲۰۰۹
پروژه شمارش بدن عراق ۱۸۳۵۳۵– ۲۰۶۱۰۷کشته غیرنظامی در اثر خشونت. مارس ۲۰۰۳تا آوریل ۲۰۱۹
گزارش جنگ عراق طبقه‌بندی شده[۸][۹][۱۰] ۱۰۹۰۳۲کشته شامل ۶۶۰۸۱کشته غیرنظامی.[۱۱][۱۲] ژانویه ۲۰۰۴تا دسامبر ۲۰۰۹

بررسی اجمالی: برآوردهای احتمالی در مورد تعداد افراد کشته شده در حمله و اشغال عراق بسیار متفاوت است[۱۳] و بسیار مورد مناقشه است. تخمین تلفات زیر شامل حمله سال ۲۰۰۳ به عراق و عراق پس از حمله، ۲۰۰۳ تا کنون است. آسوشیتدپرس اعلام کرد که بیش از ۱۱۰۶۰۰ عراقی از آغاز جنگ تا آوریل ۲۰۰۹ کشته شده‌اند. این تعداد بر اساس آمار وزارت بهداشت ۸۷۲۱۵ نفر از اول ژانویه ۲۰۰۵ تا ۲۸ فوریه ۲۰۰۹ همراه با شمارش تلفات برای سال‌های ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۲ است. و پس از ۲۹ فوریه ۲۰۰۹، از منابع بیمارستانی و گزارش‌های رسانه ای. برای اطلاعات بیشتر به آسوشیتدپرس و وزارت بهداشت (۲۰۰۹) مراجعه کنید.

گزارش جنگ عراق

اسناد محرمانه نظامی ایالات متحده که توسط ویکی لیکس در اکتبر ۲۰۱۰ منتشر شد، تلفات نظامیان عراقی و ائتلاف را بین ژانویه ۲۰۰۴ تا دسامبر ۲۰۰۹ ثبت کرده‌است.[۸][۹][۱۰] این اسناد ۱۰۹۰۳۲ مورد مرگ را ثبت می‌کنند که به «غیرنظامی» (۶۶۰۸۱ مرگ)، «ملت میزبان» (۱۵۱۹۶ مرگ)، «دشمن» (۲۳۹۸۴ مرگ) و «دوستانه» (۳۷۷۱ مرگ) تقسیم شده‌اند.[۱۲]

وزارت بهداشت عراق

وزارت بهداشت دولت عراق بین ۱ ژانویه ۲۰۰۵ تا ۲۸ فوریه ۲۰۰۹ ۸۷۲۱۵ مورد مرگ و میر خشونت‌آمیز عراقی را ثبت کرده‌است. این داده‌ها به صورت فهرستی از مجموع سالانه گواهی‌های مرگ صادر شده برای مرگ‌های خشونت‌آمیز توسط بیمارستان‌ها و سردخانه‌ها است. که این داده‌ها را به آسوشیتدپرس ارائه کرد، گفت که این وزارتخانه آماری برای دو سال اول جنگ ندارد و تعداد واقعی کشته‌ها را ۱۰ تا ۲۰ درصد بیشتر تخمین زده‌است زیرا هزاران نفر هنوز مفقود هستند و غیرنظامیانی که در هرج و مرج مدفون شده‌اند.[۶][۷]

آسوشیتدپرس

آسوشیتدپرس اعلام کرد که بیش از ۱۱۰۶۰۰ عراقی از آغاز جنگ تا آوریل ۲۰۰۹ کشته شده‌اند. این تعداد بر اساس آمار وزارت بهداشت ۸۷۲۱۵ نفر از اول ژانویه ۲۰۰۵ تا ۲۸ فوریه ۲۰۰۹ همراه با شمارش تلفات برای سال‌های ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۲ است. و پس از ۲۹ فوریه ۲۰۰۹، از منابع بیمارستانی و گزارش‌های رسانه ای. برای اطلاعات بیشتر به آسوشیتدپرس و وزارت بهداشت (۲۰۰۹) مراجعه کنید.[۶][۷]

شمارش بدن عراق

رقم پروژه شمارش بدن عراق (IBC) از مرگ‌ومیرهای غیرنظامی در اثر خشونت ۱۸۳۵۳۵ تا ۲۰۶۱۰۷ تا آوریل ۲۰۱۹ است. این آمار شامل مرگ‌های غیرنظامی گزارش‌شده به دلیل اقدامات نظامی ائتلاف و شورشیان، خشونت‌های فرقه‌ای و افزایش خشونت جنایی می‌شود. سایت شمارش عراق می‌گوید: "بسیاری از مرگ‌ها احتمالاً توسط مقامات و رسانه‌ها گزارش نشده یا ثبت نمی‌شوند.".[۱۴]

بررسی سلامت خانواده عراق

بررسی سلامت خانواده عراق برای سازمان بهداشت جهانی. در ۹ ژانویه ۲۰۰۸، سازمان بهداشت جهانی نتایج "بررسی سلامت خانواده عراق" منتشر شده در مجله پزشکی نیوانگلند را گزارش کرد. این مطالعه از مارس ۲۰۰۳ تا ژوئن ۲۰۰۶، ۹٬۳۴۵ خانوار را در سراسر عراق مورد بررسی قرار داد و ۱۵۱٬۰۰۰ مرگ و میر ناشی از خشونت را تخمین زد (محدوده عدم اطمینان ۹۵ درصد، ۱۰۴٬۰۰۰ تا ۲۲۳٬۰۰۰) از مارس ۲۰۰۳ تا ژوئن ۲۰۰۶. کارمندان وزارت بهداشت عراق این بررسی را انجام دادند.[۱۵][۱۶][۱۷][۱۸]

کسب و کار تحقیقات افکار

نظرسنجی کسب و کار تحقیقات افکار (ORB) که از ۱۲ تا ۱۹ اوت ۲۰۰۷ انجام شد، ۱٬۰۳۳٬۰۰۰ مرگ و میر خشونت‌آمیز را به دلیل جنگ عراق تخمین زد. دامنه داده شده ۹۴۶٬۰۰۰ تا ۱٬۱۲۰٬۰۰۰ مرگ بود. یک نمونه ملی از تقریباً ۲٬۰۰۰ نفر از اعضای بزرگسال عراقی پاسخ دادند که آیا هیچ‌یک از اعضای بزرگسال عراقی آنها پاسخ دادند یا خیر. (زیر سقف خود زندگی می‌کردند) به دلیل جنگ عراق کشته شدند. ۲۲٪ از پاسخ دهندگان یک یا چند عضو خانواده را از دست داده بودند. کسب و کار تحقیقات افکار گزارش داد که "۴۸٪ بر اثر شلیک گلوله، ۲۰٪ در اثر برخورد یک خودروی بمب گذاری شده، ۹٪ در اثر بمباران هوایی، ۶٪ در نتیجه یک حادثه و ۶٪ از اثر انفجار / مهمات دیگر جان باختند"[۱۹][۲۰]

سازمان ملل

سازمان ملل گزارش داد که بر اساس داده‌های سردخانه‌ها، بیمارستان‌ها و مقامات شهری در سراسر عراق، ۳۴۴۵۲ مورد مرگ خشونت‌آمیز در سال ۲۰۰۶ رخ داده‌است.

مطالعات لانست

آمار مطالعه لنست از ۶۵۴۹۶۵ مرگ بیش از حد تا پایان ژوئن ۲۰۰۶ بر اساس داده‌های نظرسنجی خانوار است. این تخمین برای همه مرگ‌های مازاد خشونت‌آمیز و غیرخشونت‌آمیز است. این موارد همچنین شامل مواردی است که به دلیل افزایش بی‌قانونی، زیرساخت‌های تخریب‌شده، مراقبت‌های بهداشتی ضعیف‌تر و غیره است. ۶۰۱٬۰۲۷ مرگ‌ها. (محدوده ۴۲۶٬۳۶۹ تا ۷۹۳٬۶۶۳ با استفاده از فاصله اطمینان ۹۵٪) به دلیل خشونت تخمین زده شد. ۳۱٪ از آنها به ائتلاف، ۲۴٪ به دیگران، ۴۶٪ ناشناخته نسبت داده شدند. علل مرگ‌های خشونت‌آمیز گلوله (۵۶٪) بود. خودرو بمب‌گذاری شده (۱۳٪)، سایر انفجارها / مهمات (۱۴٪)، حمله هوایی (۱۳٪)، تصادف (۲٪)، ناشناخته (۲٪). یک کپی از گواهی فوت برای بخش بالایی از افراد موجود بود. مرگ و میر گزارش شده‌است (۹۲ درصد از آن خانوارها خواسته‌اند که یکی را تولید کنند).[۲۱]

مطالعه پلاس مدسن

آمار مطالعه پلاس مدسن از حدود ۴۶۰۰۰۰ مرگ و میر بیش از حد تا پایان ژوئن ۲۰۱۱ بر اساس داده‌های نظرسنجی خانوارها است که شامل بیش از ۶۰ درصد مرگ و میرهایی است که مستقیماً به خشونت نسبت داده می‌شود. این تخمین برای همه مرگ و میرهای بیش از حد خشونت‌آمیز و غیرخشونت آمیز است. این موارد همچنین شامل موارد ناشی از خشونت می‌شود. افزایش بی قانونی، زیرساخت‌های تخریب شده، مراقبت‌های بهداشتی ضعیف تر، و غیره. ۴۰۵۰۰۰ مرگ (محدوده ۴۸۰۰۰ تا ۷۵۱۰۰۰ با استفاده از فاصله اطمینان ۹۵ درصد) به عنوان مرگ و میرهای اضافی منتسب به درگیری تخمین زده شد. آنها تخمین زدند که حداقل ۵۵۰۰۰ مرگ و میر اضافی در این بررسی رخ داده‌است. این خانواده‌ها به خارج از عراق مهاجرت کرده بودند. این نظرسنجی نشان داد که بیش از ۶۰ درصد از مرگ و میرهای اضافی ناشی از خشونت بوده‌است و بقیه به‌طور غیرمستقیم ناشی از جنگ، از طریق تخریب زیرساخت‌ها و دلایل مشابه است. این نظرسنجی خاطرنشان می‌کند که اگرچه خودروهای بمب‌گذاری شده بیشتر دریافت کردند در مطبوعات بین‌المللی مهم، زخم‌های گلوله مسئول اکثر مرگ‌های خشونت‌آمیز (۶۳ درصد) بوده‌است. این مطالعه همچنین تخمین زده‌است که ۳۵ درصد از مرگ‌های خشونت‌آمیز به ائتلاف و ۳۲ درصد به شبه‌نظامیان نسبت داده شد. شرایط قلبی عروقی حدود نیمی از مرگ‌های غیر خشونت‌آمیز، بیماری‌های مزمن ۱۱ درصد، مرگ‌های نوزادان یا کودکان غیر از جراحات ۱۲٫۴ درصد، جراحات غیرجنگی ۱۱ درصد را تشکیل می‌دهند. و سرطان ۸ درصد[۴]

علی الشمری (وزیر بهداشت قبلی عراق)

علی الشمری، وزیر بهداشت عراق، در مورد مرگ‌های ناشی از جنگ (غیرنظامی و غیرنظامی) و مرگ‌های ناشی از باندهای جنایتکار گفت که از زمان تهاجم مارس ۲۰۰۳، بین ۱۰۰۰۰۰ تا ۱۵۰۰۰۰ عراقی کشته شده‌اند. «الشمری روز پنجشنبه [۹ نوامبر ۲۰۰۶] گفت که او آمار خود را بر اساس تخمین ۱۰۰ جسد در روز است که به سردخانه‌ها و بیمارستان‌ها آورده می‌شود – هرچند که چنین محاسبه ای در مجموع به ۱۳۰۰۰۰ نفر می‌رسد. برای اطلاعات بیشتر به برآورد وزیر بهداشت عراق در نوامبر ۲۰۰۶ نگاه کنید.[۲۲]

پروژه هزینه‌های جنگ

بر اساس یافته‌های پروژه هزینه‌های جنگ، تیمی از حقوقدانان، ۲۶۸۰۰۰ تا ۲۹۵۰۰۰ نفر در جنگ عراق از مارس ۲۰۰۳ تا اکتبر ۲۰۱۸، از جمله ۱۸۲٬۲۷۲ تا ۲۰۴٬۵۷۵ غیرنظامی کشته شدند. کارشناسان، دست‌اندرکاران حقوق بشر و پزشکان، که توسط دانشگاه براون و مؤسسه واتسون برای امور بین‌الملل و عمومی گرد هم آمده بودند، "دربارهٔ هزینه‌های جنگ‌های پس از ۱۱ سپتامبر در عراق و افغانستان، و خشونت‌های مرتبط با آن در پاکستان و سوریه." تعداد تلفات خشونت‌آمیز غیرنظامیان "مطمئنا دست کم گرفته شده‌است."[۲۳]

بررسی اجمالی: تخمین مرگ بر اساس گروه

نیروهای امنیتی عراق (همسو با ائتلاف) از ژوئن ۲۰۰۳تا ۳۱ دسامبر ۲۰۱۰، بر اساس چندین برآورد، ۱۶۶۲۳نظامی و پلیس عراق کشته شده‌اند.[۲۴] شاخص عراق مؤسسه بروکینگز مجموع تلفات فدراسیون جهانی ورزش مدارس را نشان می‌دهد.[۲۵] همچنین در وب سایت iCasualties.org به تفکیک تلفات فدراسیون جهانی ورزش مدارس اشاره شده‌است.[۲۶]
شورشیان عراقی از ژوئن ۲۰۰۳تا ۳۰ سپتامبر ۲۰۱۱، بر اساس چندین تخمین، بیش از ۲۶۳۲۰–۲۷۰۰۰شورشی عراقی کشته شده‌اند.[۲۷]
رسانه‌ها و امدادگران ۱۳۶روزنامه‌نگار و ۵۱کارمند پشتیبانی رسانه‌ها بر اساس اعداد ذکر شده در صفحات منبع در ۲۴ فوریه ۲۰۰۹در حین انجام وظیفه کشته شدند.[۲۸][۲۹][۳۰] (به مقوله:خبرنگارانی که هنگام پوشش جنگ عراق کشته شدند، مراجعه کنید) بر اساس مقاله رویترز در ۲۱ نوامبر ۲۰۰۷٬۹۴امدادگر کشته شده‌اند.[۳۱][۳۲]
نیروهای مسلح آمریکا
نمودار مرگ ماهانه پرسنل نظامی آمریکا در عراق از آغاز جنگ تا ۲۴ ژوئن 2008.[۳۳]
تا ۱۹ ژوئیه ۲۰۲۱، بر اساس وب سایت تلفات وزارت دفاع ایالات متحده، ۴۴۳۱کشته (شامل کشته شدگان در عمل و غیر خصمانه) و ۳۱۹۹۴مجروح در عملیات (WIA) در نتیجه جنگ عراق وجود داشته‌است. به عنوان بخشی از عملیات طلوع جدید، که در ۱ سپتامبر ۲۰۱۰آغاز شد، ۷۴کشته (شامل KIA و غیر خصمانه) و 298WIA کشته شدند.[۳۴] به منابع مربوط به تفکیک مجروحان، مجروحان، بیماران، کسانی که به وظیفه بازگشته اند (RTD)، کسانی که به حمل و نقل هوایی پزشکی نیاز دارند، حمل و نقل هوایی پزشکی غیر خصمانه، جراحات غیر خصمانه، بیماری‌ها یا دلایل پزشکی دیگر مراجعه کنید.[۳۴][۳۵][۳۶][۳۷][۳۸]
مرگ ائتلاف بر اثر آتش خصمانه تا تاریخ ۲۳ اکتبر ۲۰۱۱ (۲۰۱۱ -10-۲۳) از مجموع ۴۷۹۹تلفات نظامی ائتلاف، ۳۷۷۷مورد تلفات ناشی از آتش خصمانه بوده‌است.[۳۹]
نیروهای مسلح سایر کشورهای ائتلاف نیروی چند ملیتی در عراق را ببینید.

تا تاریخ ۲۴ فوریه ۲۰۰۹ (۲۰۰۹ -02-۲۴) ۳۱۸کشته بر اثر نیروهای مسلح سایر کشورهای ائتلاف وجود دارد. ۱۷۹مرگ در بریتانیا و ۱۳۹مرگ از سایر کشورها. تفکیک:[۳۵][۳۶][۴۰]

پیمانکاران پیمانکاران. حداقل ۱٬۴۸۷مرگ بین مارس ۲۰۰۳تا ژوئن ۲۰۱۱بر اساس فهرست مرگ و میر پیمانکاران خصوصی در عراق. ۲۴۵نفر از آنها از ایالات متحده هستند[۴۱][۴۲][۴۳][۴۴] پیمانکاران «آمریکایی، عراقی و کارگران بیش از ده کشور دیگر» هستند.[۴۵] ۱۰۵۶۹مجروح یا مجروح.[۴۱] پیمانکاران «غذا می‌پزند، لباس‌شویی می‌کنند، زیرساخت‌ها را تعمیر می‌کنند، اسناد را ترجمه می‌کنند، اطلاعات را تجزیه و تحلیل می‌کنند، از زندانیان محافظت می‌کنند، از کاروان‌های نظامی محافظت می‌کنند، آب را در منطقه سبز به شدت مستحکم می‌رسانند و در ساختمان‌ها نگهبانی می‌دهند – اغلب وظایف بسیار خطرناک تقریباً مشابه وظایف بسیاری از ایالات متحده است. نیروهای."[۴۶] مقاله ای در ۴ ژوئیه ۲۰۰۷،لس آنجلس تایمز،۱۸۲۰۰۰کارمند از پیمانکاران و پیمانکاران فرعی با بودجه دولت آمریکا را گزارش کرد (۱۱۸۰۰۰عراقی، ۴۳۰۰۰نفر دیگر، ۲۱۰۰۰آمریکایی).[۴۲][۴۷]

بررسی اجمالی: برآورد آسیب‌های عراق بر اساس منبع

وزارت حقوق بشر عراق وزارت حقوق بشر دولت عراق ۲۵۰۰۰۰مجروح عراقی را بین سالهای ۲۰۰۳و ۲۰۱۲ثبت کرده‌است.[۴۸] این وزارتخانه قبلاً گزارش داده بود که ۱۴۷۱۹۵جراحت برای دوره ۲۰۰۴–۲۰۰۸ثبت شده‌است.[۴۹]
دولت عراق سخنگوی دولت عراق علی الدباغ گزارش داد که ۲۳۹۱۳۳مجروحیت عراقی توسط دولت بین سالهای ۲۰۰۴تا ۲۰۱۱ثبت شده‌است.[۵۰]
گزارش جنگ عراق اسناد محرمانه نظامی ایالات متحده که توسط ویکی لیکس در اکتبر ۲۰۱۰منتشر شد،۱۷۶۳۸۲مجروح، از جمله ۹۹٬۱۶۳مجروحیت غیرنظامی را بین ژانویه ۲۰۰۴تا دسامبر ۲۰۰۹ثبت کرده‌است.[۵۱]
شمارش بدن عراق پروژه شمارش بدن عراق گزارش داد که حداقل ۲۰۰۰۰غیرنظامی در اولین ماه‌های جنگ بین مارس و ژوئیه ۲۰۰۳مجروح شده‌اند.[۵۲] یک گزارش پیگیری اشاره کرد که حداقل ۴۲٬۵۰۰غیرنظامی در دو سال اول جنگ بین مارس ۲۰۰۳و مارس ۲۰۰۵زخمی شدند.[۵۳]
مأموریت کمک سازمان ملل برای عراق هیئت معاونت سازمان ملل متحد برای عراق (یونامی) گزارش داد که در سال ۲۰۰۶،۳۶۶۸۵عراقی مجروح شدند.[۵۴]
وزارت بهداشت عراق بر اساس آماری که از سوابق رسمی ادارات بهداشت عراق به دست آمده‌است،وزارت بهداشت دولت عراق گزارش داد که در سال ۲۰۰۷،۳۸۶۰۹مجروح در عراق رخ داده‌است. بغداد با ۱۸۳۳۵مجروح، نینوا با ۶۲۱۷، بصره ۱۳۸۷و کرکوک با ۶۵۵مجروح در رتبه‌های بعدی قرار دارند.[۵۵]

آمار تکمیلی جنگ عراق[ویرایش]

بررسی اجمالی تلفات بر اساس نوع
(برای اطلاعات بیشتر به ادامه مقاله زیر مراجعه کنید)
مرده
  • عراقی‌ها:
  • مرگبارترین بمب‌گذاری‌های شورشی:
    • ۱۴آگوست ۲۰۰۷.کامیون‌های بمب‌گذاری شده – بمب‌گذاری‌های سال ۲۰۰۷در جوامع ایزدی (در شمال غربی عراق):
      • ۷۹۶کشته
  • سایر روزهای مرگبار:
    • ۲۳نوامبر ۲۰۰۶(۲۸۱کشته) و ۱۸آوریل ۲۰۰۷(۲۳۳کشته):
      • «۴بمب‌گذاری در بغداد حداقل ۱۸۳کشته برجای گذاشت… در سراسر کشور، تعداد افرادی که در روز چهارشنبه [،۱۸آوریل ۲۰۰۷،] کشته یا مرده پیدا شدند، ۲۳۳نفر بود که دومین روز مرگبار در عراق از زمانی که آسوشیتدپرس شروع به ثبت سوابق در می ۲۰۰۵کرد، بود. بر اساس شمارش AP، پنج انفجار خودروی بمب‌گذاری شده، گلوله‌های خمپاره و سایر حملات در ۲۳ نوامبر ۲۰۰۶در سرتاسر عراق باعث کشته شدن ۲۸۱نفر شدند.»[۵۶]
نمودار مجروحان ماهانه در عملیات نظامیان آمریکایی در عراق.
مجروح در عمل
  • از ۱۲ ژانویه ۲۰۰۷٬۵۰۰سرباز آمریکایی به دلیل جنگ عراق قطع عضو شدند. انگشتان پا و انگشتان دست حساب نمی‌شوند.
  • تا ۳۰ سپتامبر ۲۰۰۶٬۷۲۵سرباز آمریکایی بر اثر جراحات وارده در عراق و افغانستان دست و پای خود را قطع کردند.[۵۷]
  • یک مطالعه در سال ۲۰۰۶توسط مرکز پزشکی والتر رید، که نسبت به اکثر بیمارستان‌های VA به سربازان مجروح بدخیم خدمت می‌کند، به این نتیجه رسید که ۶۲درصد از بیماران در آنجا دچار آسیب مغزی شده‌اند.[۵۸]
  • در مارس ۲۰۰۳، پرسنل نظامی ایالات متحده در عملیات به‌طور متوسط حدود ۳۵۰در ماه مجروح شدند. از سپتامبر ۲۰۰۷، این نرخ به حدود ۶۷۵در ماه افزایش یافته‌است.[۵۹]
مجروح/بیمار شده
  • ارتش ایالات متحده: تعداد ناشناخته
    • مقاله ای در ۱۸اکتبر ۲۰۰۵،USA Today گزارش می‌دهد:
      • بر اساس اولین غربالگری دقیق پنتاگون از خروج نیروهای نظامی از منطقه جنگی، بیش از یک نفر از هر چهار سرباز آمریکایی با مشکلات سلامتی که نیاز به درمان پزشکی یا سلامت روان دارند، از جنگ عراق به خانه بازگشته اند.[۶۰]
  • رزمندگان عراقی: تعداد نامعلوم
پناهندگان

تلفات حمله عراق[ویرایش]

بنا بر گزارش‌ها، فرانک بلافاصله پس از حمله تخمین زد که تا ۹ آوریل۲۰۰۳، ۳۰۰۰۰تلفات عراقی وجود داشته‌است.[۶۲] این عدد برگرفته از متن مصاحبه در اکتبر۲۰۰۳وزیر دفاع ایالات متحده دونالد رامسفلد با روزنامه‌نگار باب وودوارد است. آنها در مورد تعداد گزارش شده توسط واشینگتن پست بحث می‌کردند. اما هیچ‌کدام نمی‌توانستند عدد را به وضوح به خاطر بسپارند، یا اینکه فقط برای کشته‌ها بود یا هم کشته‌ها و هم زخمی‌ها.

یک مقاله در ۲۸ مه ۲۰۰۳،گاردین گزارش داد که «از میزان مرگ و میر بین ۳تا ۱۰درصد که در واحدهای اطراف بغداد یافت شد، تعداد کشته‌شدگان بین ۱۳۵۰۰تا ۴۵۰۰۰نفر در میان سربازان و شبه‌نظامیان به دست آمد.»[۶۳]

یک مطالعه در ۲۰اکتبر ۲۰۰۳توسط پروژه جایگزین‌های دفاعی در مؤسسه مشترک المنافع در کمبریج، ماساچوست، تخمین زد که از ۱۹ مارس ۲۰۰۳تا ۳۰ آوریل۲۰۰۳، «مرگ احتمالی حدود ۱۱۰۰۰تا ۱۵۰۰۰عراقی، که ۳٬۰۰۰ الی ۴۳۰۰ غیرنظامی بودند»[۶۴]

پروژه شمارش بدن عراق (IBC) تعداد بیشتری از تلفات غیرنظامیان را تا پایان مرحله اصلی نبرد (۱می ۲۰۰۳) ثبت کرد. در گزارشی در سال ۲۰۰۵، با استفاده از اطلاعات به روز شده، پروژه شمارش بدن عراق گزارش داد که ۷۲۹۹غیرنظامی در درجه اول توسط نیروهای هوایی و زمینی ایالات متحده کشته شده‌اند. تا ۱می ۲۰۰۳ ،۱۷۳۳۸غیرنظامی مجروح شده‌اند. پروژه شمارش بدن عراق می‌گوید که ارقام آن احتمالاً دست کم گرفته شده‌است زیرا: «بسیاری از مرگ‌ها احتمالاً توسط مقامات و رسانه‌ها گزارش نشده یا ثبت نمی‌شوند.»[۱۴]

تلفات غیرنظامیان عراقی[ویرایش]

یک سرباز یک کودک عراقی مجروح را به مرکز پزشکی چارلی در کمپ رمادی، عراق می‌برد (۲۰مارس ۲۰۰۷).
یک زن ۲۸ساله معلول عراقی در جریان عملیات جنگی هر دو پای خود را از دست داد (۷ مه ۲۰۰۶)

پروژه شمارش بدن عراق (IBC)[ویرایش]

یک گروه مستقل بریتانیایی-آمریکایی، پروژه شمارش بدن عراق (پروژه IBC) تلفات غیرنظامی عراقی را که در نتیجه جنگ از زمان تهاجم سال ۲۰۰۳و شورش‌ها و جنگ داخلی متعاقب آن، از جمله مواردی که مستقیماً در اثر عملیات نظامی ائتلاف، اقدامات نظامی عراق و عراق ایجاد شده‌اند، گردآوری می‌کند. شورش و آنهایی که از جنایات بیش از حد ناشی می‌شوند. پروژه شمارش بدن عراق معتقد است که مقامات اشغالگر مسئولیت جلوگیری از این مرگ و میرها را بر اساس قوانین بین‌المللی دارند.

پروژه شمارش بدن عراق محدوده ای از حداقل ۱۸۵۱۹۴تا ۲۰۸۱۶۷مرگ خشونت‌آمیز غیرنظامیان را تا ژوئن ۲۰۲۰در پایگاه داده خود ثبت کرده‌است.[۱۴] پروژه شمارش بدن عراق (IBC) اعداد خود را بر اساس «بررسی جامع از رسانه‌های تجاری و گزارش‌های مبتنی بر سازمان‌های غیردولتی، همراه با سوابق رسمی که در حوزه عمومی منتشر شده‌است» ثبت می‌کند. گزارش‌ها از گزارش‌های خاص و مبتنی بر حادثه تا ارقام از بیمارستان‌ها، سردخانه‌ها و سایر آژانس‌های جمع‌آوری داده‌های مستند را شامل می‌شود.» پروژه شمارش بدن عراق همچنین به افشاگری‌های ویکی لیکس در مورد گزارش جنگ عراق دسترسی پیدا کرد.[۶۵]

داده‌های پروژه شمارش بدن عراق نشان می‌دهد که نوع حمله ای که منجر به مرگ غیرنظامیان شد، اعدام پس از ربوده شدن یا دستگیری بود. اینها ۳۳درصد از مرگ غیرنظامیان را تشکیل می‌دهند و عمدتاً توسط عوامل ناشناس از جمله شورشیان، شبه نظامیان فرقه ای و جنایتکاران انجام شده‌است. ۲۹درصد از این مرگ‌ها شامل شکنجه بوده‌است. شایع‌ترین علل مرگ و میر زیر تیراندازی با سلاح‌های سبک با ۲۰درصد، بمب‌های انتحاری با ۱۴درصد، بمب‌های خودرویی با ۹درصد، بمب‌های کنار جاده ای با ۵درصد و حملات هوایی با ۵درصد بود.[۶۶]

پروژه شمارش بدن عراق گزارش داد که تا پایان مرحله اصلی نبرد دوره تهاجم تا ۳۰ آوریل ۲۰۰۳٬۷۴۱۹غیرنظامی عمدتاً توسط نیروهای هوایی و زمینی ایالات متحده کشته شدند.

پروژه شمارش بدن عراق گزارشی را منتشر کرد که در آن جزئیات مرگ و میرهایی را که بین مارس ۲۰۰۳و مارس ۲۰۰۵ثبت کرده بود،منتشر کرد که در آن ۲۴۸۶۵مرگ غیرنظامی ثبت شد. این گزارش می‌گوید که ایالات متحده و متحدانش مسئول بیشترین سهم (۳۷درصد) از ۲۴۸۶۵مرگ و میر بوده‌اند. بقیه تلفات مربوط به نیروهای ضد اشغالگر (۹٪)، جنایت (۳۶٪) و عوامل ناشناس (۱۱٪) بوده‌است. همچنین منابع اولیه مورد استفاده رسانه‌ها را فهرست می‌کند - سردخانه‌ها، پزشکان، مقامات عراقی، شاهدان عینی، پلیس، بستگان، ائتلاف ایالات متحده، روزنامه نگاران، سازمان‌های غیردولتی (NGO)، دوستان/همکاران و غیره.

بر اساس ارزیابی سال ۲۰۱۰توسط جان اسلوبودا، مدیر شمارش بدن عراق، نیروهای ایالات متحده و ائتلاف حداقل ۲۲۶۶۸شورشی و همچنین ۱۳۸۰۷غیرنظامی را در جنگ عراق کشته‌اند و بقیه غیرنظامیان توسط شورشیان، شبه نظامیان یا تروریست‌ها کشته شده‌اند.[۶۷]

پروژه شمارش بدن عراق توسط برخی از جمله محققان مورد انتقاد قرار گرفته‌است که معتقدند به دلیل اتکا به منابع رسانه ای تنها درصد کمی از تعداد مرگ و میرهای واقعی را به خود اختصاص می‌دهد.[۲۰][۶۸][۶۹][۷۰]مدیر پروژه شمارش بدن عراق، جان اسلوبودا، اظهار داشت: «ما همیشه گفته‌ایم که کارمان کم شمار است، نمی‌توان انتظار داشت که یک تحلیل مبتنی بر رسانه همه مرگ‌ها را به همراه داشته باشد.»[۷۱] با این حال، پروژه شمارش بدن عراق بسیاری از این انتقادات را به عنوان اغراق‌آمیز یا نادرست رد می‌کند.[۷۲]

بر اساس مقاله لنست در سال ۲۰۱۳، شمارش بدن عراق «یک رویکرد آنلاین و رسانه محور بدون بازبینی اما نوآورانه است که به‌طور منفعلانه مرگ غیرنظامیان را همان‌طور که در رسانه‌ها و گزارش‌های موجود سردخانه ثبت می‌شد، شمارش می‌کرد.» در نظارت غیرفعال، هیچ تلاش خاصی برای یافتن مرگ‌هایی که گزارش نشده‌اند انجام نمی‌شود. کارکنان داوطلبی که داده‌ها را برای پروژه شمارش بدن عراق جمع‌آوری می‌کنند، به دلیل کمبود یا عدم تأیید مستقل، تنوع در منابع اصلی اطلاعات و دست کم گرفتن مرگ و میر ناشی از خشونت، در معرض این انتقاد قرار گرفته‌اند که داده‌های آنها ذاتاً مغرضانه است. در محافل تحقیقاتی، روش‌های پیمایش نمونه‌گیری خوشه‌ای مقطعی تصادفی، روش اپیدمیولوژیک دقیق‌تری در محیط‌های درگیری تلقی می‌شود.»[۷۳]

جدول پروژه شمارش بدن عراق از مرگ‌های خشونت‌آمیز غیرنظامیان[ویرایش]

در زیر مجموع تلفات خشونت‌آمیز غیرنظامیان پروژه شمارش بدن عراق سالانه به تفکیک ماه از ابتدای سال ۲۰۰۳می‌باشد. بالای صفحه پایگاه داده پروژه شمارش بدن عراق با جدول ۱۸۵ ,۱۹۴– ۲۰۸ ,۱۶۷"مرگ‌های غیرنظامی مستند بر اثر خشونت" را نشان می‌دهد. آن صفحه همچنین می‌گوید: «شکاف‌ها در ثبت و گزارش‌ها نشان می‌دهند که حتی بالاترین آمار ما تا به امروز ممکن است باعث از دست رفتن تعداد زیادی از غیرنظامیان در اثر خشونت شود».

مرگ و میر ماهانه غیرنظامیان در اثر خشونت، ۲۰۰۳ به بعد
سال ژانویه فبریه مارس آپریل می ژوئن جولای اوت سپتامبر اکتبر نوامبر دسامبر سالانه

جمع کل



۲۰۰۳ ۳ ۲ ۳۹۷۷ ۳۴۳۸ ۵۴۵ ۵۹۷ ۶۴۶ ۸۳۳ ۵۶۶ ۵۱۵ ۴۸۷ ۵۲۴ ۱۲٬۱۳۳
۲۰۰۴ ۶۱۰ ۶۶۳ ۱۰۰۴ ۱۳۰۳ ۶۵۵ ۹۱۰ ۸۳۴ ۸۷۸ ۱۰۴۲ ۱۰۳۳ ۱۶۷۶ ۱۱۲۹ ۱۱٬۷۳۷
۲۰۰۵ ۱۲۲۲ ۱۲۹۷ ۹۰۵ ۱۱۴۵ ۱۳۹۶ ۱۳۴۷ ۱۵۳۶ ۲۳۵۲ ۱۴۴۴ ۱۳۱۱ ۱۴۸۷ ۱۱۴۱ ۱۶٬۵۸۳
۲۰۰۶ ۱۵۴۶ ۱۵۷۹ ۱۹۵۷ ۱۸۰۵ ۲۲۷۹ ۲۵۹۴ ۳۲۹۸ ۲۸۶۵ ۲۵۶۷ ۳۰۴۱ ۳۰۹۵ ۲۹۰۰ ۲۹٬۵۲۶
۲۰۰۷ ۳۰۳۵ ۲۶۸۰ ۲۷۲۸ ۲۵۷۳ ۲۸۵۴ ۲۲۱۹ ۲۷۰۲ ۲۴۸۳ ۱۳۹۱ ۱۳۲۶ ۱۱۲۴ ۹۹۷ ۲۶٬۱۱۲
۲۰۰۸ ۸۶۱ ۱۰۹۳ ۱۶۶۹ ۱۳۱۷ ۹۱۵ ۷۵۵ ۶۴۰ ۷۰۴ ۶۱۲ ۵۹۴ ۵۴۰ ۵۸۶ ۱۰٬۲۸۶
۲۰۰۹ ۳۷۲ ۴۰۹ ۴۳۸ ۵۹۰ ۴۲۸ ۵۶۴ ۴۳۱ ۶۵۳ ۳۵۲ ۴۴۱ ۲۲۶ ۴۷۸ ۵٬۳۸۲
۲۰۱۰ ۲۶۷ ۳۰۵ ۳۳۶ ۳۸۵ ۳۸۷ ۳۸۵ ۴۸۸ ۵۲۰ ۲۵۴ ۳۱۵ ۳۰۷ ۲۱۸ ۴٬۱۶۷
۲۰۱۱ ۳۸۹ ۲۵۴ ۳۱۱ ۲۸۹ ۳۸۱ ۳۸۶ ۳۰۸ ۴۰۱ ۳۹۷ ۳۶۶ ۲۸۸ ۳۹۲ ۴٬۱۶۲
۲۰۱۲ ۵۳۱ ۳۵۶ ۳۷۷ ۳۹۲ ۳۰۴ ۵۲۹ ۴۶۹ ۴۲۲ ۴۰۰ ۲۹۰ ۲۵۳ ۲۹۹ ۴٬۶۲۲
۲۰۱۳ ۳۵۷ ۳۶۰ ۴۰۳ ۵۴۵ ۸۸۸ ۶۵۹ ۱۱۴۵ ۱۰۱۳ ۱۳۰۶ ۱۱۸۰ ۸۷۰ ۱۱۲۶ ۹٬۸۵۲
۲۰۱۴ ۱۰۹۷ ۹۷۲ ۱۰۲۹ ۱۰۳۷ ۱۱۰۰ ۴۰۸۸ ۱۵۸۰ ۳۳۴۰ ۱۴۷۴ ۱۷۳۸ ۱۴۳۶ ۱۳۲۷ ۲۰٬۲۱۸
۲۰۱۵ ۱۴۹۰ ۱۶۲۵ ۱۱۰۵ ۲۰۱۳ ۱۲۹۵ ۱۳۵۵ ۱۸۴۵ ۱۹۹۱ ۱۴۴۵ ۱۲۹۷ ۱۰۲۱ ۱۰۹۶ ۱۷٬۵۷۸
۲۰۱۶ ۱۳۷۴ ۱۲۵۸ ۱۴۵۹ ۱۱۹۲ ۱۲۷۶ ۱۴۰۵ ۱۲۸۰ ۱۳۷۵ ۹۳۵ ۱۹۷۰ ۱۷۳۸ ۱۱۳۱ ۱۶٬۳۹۳
۲۰۱۷ ۱۱۱۹ ۹۸۲ ۱۹۱۸ ۱۸۱۶ ۱۸۷۱ ۱۸۵۸ ۱۴۹۸ ۵۹۷ ۴۹۰ ۳۹۷ ۳۴۶ ۲۹۱ ۱۳٬۱۸۳
۲۰۱۸ ۴۷۴ ۴۱۰ ۴۰۲ ۳۰۳ ۲۲۹ ۲۰۹ ۲۳۰ ۲۰۱ ۲۴۱ ۳۰۵ ۱۶۰ ۱۵۵ ۳٬۳۱۹
۲۰۱۹ ۳۲۳ ۲۷۱ ۱۲۳ ۱۴۰ ۱۶۶ ۱۳۰ ۱۴۵ ۹۳ ۱۵۱ ۳۶۱ ۲۷۴ ۲۱۵ ۲٬۳۹۲
۲۰۲۰ ۱۱۴ ۱۴۷ ۷۳ ۵۰ ۷۴ ۶۴ ۴۷ ۸۱ ۵۴ ۷۰ ۷۴ ۵۴ ۹۰۲

کفه مردم[ویرایش]

حزب سیاسی عراق «کفه» یا مبارزه علیه هژمونی (پ.ک. ک) گفت که بررسی‌های انجام شده بین مارس و جون ۲۰۰۳در سراسر مناطق غیر کرد عراق ۳۶۵۳۳غیرنظامی را تا ژانویه ۲۰۰۳در این مناطق کشت. در حالی که دقیق شهر به شهر بالغ توسط سخنگوی پ.ک. ک داده شد، اطلاعات روش بسیار ضعیف هستند و داده‌های خام است در مالکیت عمومی نیست. گزارش هنوز کمتر دقیق در مورد این مطالعه چند ماه بعد ظاهر شد الجزیرهوب سایت، و تحت پوشش تلفات تا اکتبر2003.[۷۴]

بحران پناهندگان عراقی[ویرایش]

سازمان ملل در سال۲۰۰۷ گزارش داد که تقریباً ۴۰درصد از طبقه متوسط عراق فرار کرده‌اند. بیشتر آنها از آزار و شکنجه سیستماتیک فرار می‌کنند و تمایلی به بازگشت ندارند. همه نوع مردم، از اساتید دانشگاه گرفته تا نانواها، مورد هدف شبه نظامیان، شورشیان عراقی قرار گرفته‌اند. طبق گزارش دیده‌بان حقوق بشر، حدود ۳۳۱معلم مدرسه در چهار ماه اول سال ۲۰۰۶کشته شدند و حداقل ۲۰۰۰پزشک عراقی از زمان تهاجم ایالات متحده در سال ۲۰۰۳کشته و ۲۵۰نفر ربوده شده‌اند.[۷۵]

تلفات نظامی ائتلاف[ویرایش]

الگو:Coalition casualties in Iraq

اکثر تلفات ایالات متحده، مانند این در یک هواپیمای حمل و نقل نظامی C-17، به پایگاه نیروی هوایی دوور در دوور، دلاور بازمی‌گردند. (تاریخ نامعلوم)

از زمان تحویل رسمی قدرت به دولت موقت عراق در ۲۸ ژوئن ۲۰۰۴، سربازان ائتلاف همچنان در شهرهای سراسر عراق مورد حمله قرار گرفته‌اند.

رادیو عمومی ملی،iCasualties.org و GlobalSecurity.org نمودارهای ماه به ماه از کشته شدن سربازان آمریکایی در جنگ عراق دارند.[۱۳][۷۶]

یک تفنگدار دریایی ایالات متحده که در آوریل ۲۰۰۳کشته شد، پس از دریافت آخرین مناسک خود رانده شد.

مجموع تلفات ائتلاف و پیمانکاران در این درگیری اکنون ده برابر جنگ خلیج فارس ۱۹۹۰–۱۹۹۱است. در جنگ خلیج فارس، نیروهای ائتلاف متحمل حدود ۳۷۸کشته شدند و در میان ارتش عراق، ده‌ها هزار نفر به همراه هزاران غیرنظامی کشته شدند.

سربازانی که بیمار، مجروح یا زحمی شده‌اند[ویرایش]

برای مشاهده اعداد اخیر، نمودار نمای کلی را در بالای صفحه ببینید.

در ۲۹ اوت ۲۰۰۶،کریستین ساینس مانیتور گزارش داد:[۷۷] «به‌عنوان مثال، به دلیل زره‌های بدن جدید و پیشرفت‌های پزشکی نظامی، نسبت مرگ و میر در مناطق جنگی به مجروحان از ۲۴درصد در ویتنام به ۱۳درصد کاهش یافته‌است. در عراق و افغانستان به عبارت دیگر، تعداد کشته شدگان به عنوان درصدی از تلفات کلی کمتر است.»

پرسنل مجروح آمریکایی برای مداوا از عراق به پایگاه هوایی رامشتاین آلمان منتقل شدند. (فوریه ۲۰۰۷)

بسیاری از کهنه سربازان آمریکایی در جنگ عراق طیف وسیعی از مشکلات سلامتی جدی را گزارش کرده‌اند، از جمله تومورها، خون روزانه در ادرار و مدفوع، اختلال عملکرد جنسی، میگرن، اسپاسم‌های مکرر عضلانی، و سایر علائم مشابه علائم ناتوان کننده " سندرم جنگ خلیج فارس " گزارش شده‌است. توسط بسیاری از کهنه سربازان جنگ خلیج فارس در سال ۱۹۹۱، که برخی معتقدند به استفاده ایالات متحده از اورانیوم ضعیف شده رادیواکتیو مربوط می‌شود.[۷۸]

مطالعه ای بر روی کهنه سربازان آمریکایی که در جولای ۲۰۰۴در مجله پزشکی نیوانگلند در مورد اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) و سایر اختلالات روانی در جانبازان عراق و افغانستان منتشر شد، نشان داد که ۵تا ۹٫۴درصد (بسته به سختگیری تعریف اختلال اضطراب پس از سانحه استفاده شده) قبل از اعزام از اختلال اضطراب پس از سانحه رنج می‌برد. پس از استقرار، ۶٫۲تا ۱۹٫۹درصد از اختلال اضطراب پس از سانحه رنج می‌بردند. برای تعریف گسترده اختلال اضطراب پس از سانحه که نشان دهنده افزایش ۱۰٫۵درصدی است (۱۹٫۹درصد - ۹٫۴درصد = ۱۰٫۵درصد). این ۱۰۵۰۰مورد اضافی اختلال اضطراب پس از سانحه به ازای هر ۱۰۰۰۰۰سرباز آمریکایی پس از خدمت در عراق است. مجله رسانه اتوبوس پلوری، یک مجموعه مستقل روزنامه‌نگاری شهروندی، رویدادهای احتمالی، احتمالی یا تأیید شده پس از استقرار یا موارد منطقه رزمی را در جدول زمانی اختلال اضطراب پس از سانحه خود ردیابی و فهرست‌نویسی می‌کند.

اطلاعات در مورد جراحات وارده به سربازان سایر کشورهای ائتلاف کمتر در دسترس است، اما بیانیه ای در هانسار نشان می‌دهد که ۲۷۰۳سرباز بریتانیایی به دلیل جراحات یا جراحات تا ۴ اکتبر ۲۰۰۴از نظر پزشکی از عراق خارج شده‌اند و ۱۵۵سرباز بریتانیایی نیز در این حادثه زخمی شده‌اند.[۷۹]

لیشمانیوز توسط نیروهای آمریکایی مستقر در عراق گزارش شده‌است، از جمله لیشمانیوز احشایی.[۸۰] که از طریق گاز گرفتن کک‌های شنی منتشر می‌شود، در صدها سرباز آمریکایی در مقایسه با ۳۲نفر در طول جنگ اول خلیج فارس تشخیص داده شد.[۸۱]

تصادفات و سهل انگاری[ویرایش]

بر اساس گزارش وزارت دفاع، تا اوت ۲۰۰۸، شانزده سرباز آمریکایی بر اثر برق گرفتگی تصادفی در عراق جان باختند.[۸۲] یکی از سربازان زیر دوش برق گرفت و دیگری در استخر. کی‌بی‌آر، پیمانکار مسئول، توسط کارکنان نسبت به اقدامات ناایمن هشدار داده شده بود و در پی افشاگری‌ها مورد انتقاد قرار گرفت.

جنجال شبانه[ویرایش]

تد کوپل، مجری برنامه شبانه ای بی سی، تمام برنامه خود را در ۳۰ آوریل ۲۰۰۴به خواندن اسامی ۷۲۱نفر از ۷۳۷سرباز آمریکایی که تاکنون در عراق کشته شده بودند اختصاص داد. (نمایش نتوانسته بود ۱۶نام باقی مانده را تأیید کند. گروه پخش سینکلر با این ادعا که این پخش «به انگیزه یک برنامه سیاسی طراحی شده برای تضعیف تلاش‌های ایالات متحده در عراق» انجام شده‌است، هفت ایستگاه وابسته به شبکه ای بی سی تحت کنترل خود را از پخش برنامه منع کرد. تصمیم برای سانسور این برنامه مورد انتقاد هر دو طرف قرار گرفت، از جمله اعضای نیروهای مسلح، مخالفان جنگ، MoveOn.org، و به ویژه سناتور جمهوری‌خواه ایالات متحده، جان مک کین، که این اقدام را «غیر میهنی» و «یک زیان فاحش» خواند.[۸۳][۸۴][۸۵]

قطع عضوها[ویرایش]

سرباز آمریکایی قطع عضو (فوریه ۲۰۰۷)

تا ۱۸ ژانویه ۲۰۰۷، حداقل ۵۰۰نفر از آمریکایی‌ها به دلیل جنگ عراق قطع شده بودند. در سال ۲۰۱۶، این تعداد ۱۶۵۰سرباز آمریکایی تخمین زده شد.[۸۶] برآورد سال ۲۰۰۷نشان می‌دهد که افراد قطع عضو ۲٫۲درصد از ۲۲۷۰۰سرباز آمریکایی مجروح شده در عملیات را تشکیل می‌دهند (۵درصد برای سربازانی که زخم‌هایشان مانع از بازگشت آنها به وظیفه می‌شود).

آسیب‌های تروماتیک مغزی[ویرایش]

تا مارس ۲۰۰۹،پنتاگون تخمین زد که ۳۶۰۰۰۰کهنه سرباز آمریکایی در درگیری‌های عراق و افغانستان ممکن است دچار آسیب‌های مغزی (TBI) شده باشند، از جمله ۴۵۰۰۰تا ۹۰۰۰۰جانباز با علائم مداوم که نیاز به مراقبت‌های تخصصی دارند.[۸۷]

در فوریه ۲۰۰۷، یک متخصص از وزارت امور کهنه‌سربازان ایالات متحده آمریکا تخمین زد که تعداد آسیب‌های مغزی تشخیص داده نشده بیش از ۷۵۰۰ است.[۸۸]

بر اساس گزارش یو اس ای تودی، تا نوامبر ۲۰۰۷، بیش از ۲۰۰۰۰سرباز آمریکایی وجود داشتند که علائم آسیب مغزی داشتند بدون اینکه در جنگ در عراق و افغانستان به عنوان مجروح طبقه‌بندی شوند.[۸۹]

بیماری روانی و خودکشی[ویرایش]

یک روانپزشک ارشد ارتش ایالات متحده، سرهنگ چارلز هوگ، در مارس ۲۰۰۸گفت که نزدیک به ۳۰درصد از سربازان در سومین استقرار خود از مشکلات جدی سلامت روانی رنج می‌برند و یک سال فاصله بین تورهای رزمی کافی نیست.

مقاله ای در ۱۲ مارس ۲۰۰۷،تایم[۹۰] در مورد یک مطالعه منتشر شده در نشریه جاما گزارش داد. حدود یک سوم از ۱۰۳۷۸۸جانبازی که از جنگ عراق و افغانستان بازگشته بودند بین ۳۰ سپتامبر ۲۰۰۱تا ۳۰ سپتامبر ۲۰۰۵در مراکز وزارت امور کهنه سربازان ایالات متحده مشاهده شدند، با بیماری روانی یا یک اختلال روانی-اجتماعی، مانند بی خانمانی و مشکلات زناشویی، از جمله خشونت خانگی. بیش از نیمی از افرادی که تشخیص داده شدند، ۵۶درصد، از بیش از یک اختلال رنج می‌بردند. شایع‌ترین ترکیب، اختلال استرس پس از سانحه و افسردگی بود.

در ژانویه ۲۰۰۸، ارتش ایالات متحده گزارش داد که میزان خودکشی در میان سربازان در سال ۲۰۰۷بالاترین میزان از زمان شروع شمارش ارتش در سال ۱۹۸۰بوده‌است. ۱۲۱مورد خودکشی در سال ۲۰۰۷رخ داد که جهشی ۲۰درصدی نسبت به سال قبل است. همچنین در سال ۲۰۰۷حدود ۲۱۰۰اقدام به خودکشی و خود جراحتی صورت. منابع دیگر تخمین‌های بالاتری را نشان می‌دهند.[۹۱]

مجله تایم در ۵ ژوئن ۲۰۰۸گزارش داد:

داده‌های موجود در پنجمین گزارش تیم مشاوره سلامت روان ارتش نشان می‌دهد که بر اساس یک نظرسنجی ناشناس از سربازان آمریکایی که در پاییز گذشته انجام شد، حدود ۱۲درصد از نیروهای رزمی در عراق و ۱۷درصد از آن‌ها در افغانستان داروهای ضدافسردگی یا قرص‌های خواب‌آور را برای کمک مصرف می‌کنند. آنها کنار می‌آیند… حدود یک سوم سربازان در افغانستان و عراق می‌گویند که نمی‌توانند در صورت نیاز به یک متخصص سلامت روان مراجعه کنند. زمانی که تعداد نیروها در عراق ۳۰۰۰۰نفر در سال گذشته افزایش یافت، تعداد کارکنان بهداشت روان ارتش ثابت ماند - حدود ۲۰۰نفر - که مشاوره و مراقبت را سخت‌تر کرد.

در همان مقاله تایم همچنین برخی از دلایل استفاده از داروهای تجویزی را گزارش کرد:

این نظرسنجی نشان می‌دهد که عدم تعادل بین دیدن قیمت جنگ از نزدیک و در عین حال عدم توانایی انجام کار زیادی در مورد آن، به احساس «ترس شدید، درماندگی یا وحشت» کمک می‌کند که بذر پریشانی روانی را می‌کارد. یک کامنت معمولی بود: «یکی از دوستان در موقعیت راننده روی تانک مایع شد و من همه چیز را دیدم.» دیگری: «بمب بزرگ سر دوستم را در ۵۰متری من منفجر کرد.» روانپزشکان نظامی می‌گویند که چنین صحنه‌های پاک نشدنی - و تعجب که صحنه بعدی کی و کجا اتفاق می‌افتد - هزاران سرباز را به سمت مصرف داروهای ضد افسردگی سوق می‌دهد.

با توجه به افزایش میزان خشونت بین فردی، استرس پس از سانحه، افسردگی و سوء مصرف مواد که در میان این جانبازان گزارش شده‌است، متخصصان بهداشت روان در مورد تأثیرات آن بر سلامت عاطفی و رشد نوزادان و فرزندان جانبازان بازگشته ابراز نگرانی کرده‌اند.[۹۲][۹۳][۹۴] علاوه بر این، اثرات استرس‌زای تلفات جسمی و از دست دادن، استرس بسیار زیادی را برای مراقب اولیه ایجاد می‌کند که می‌تواند تأثیر نامطلوبی بر والدین او و همچنین فرزندان زوجین بگذارد.[۹۵] نیازهای بهداشت روانی خانواده‌های نظامی پس از قرار گرفتن در معرض جنگ و سایر آسیب‌های ناشی از جنگ، احتمالاً توسط سیستم بهداشت نظامی که مراقبت سلامت روان سرباز بازگشته را از مراقبت خانواده‌اش جدا می‌کند، به‌طور ناکافی پرداخته‌است. که عموماً تحت یک سیستم مراقبت غیرنظامی و قراردادی تحت پوشش قرار می‌گیرند.[۹۳][۹۲]

تلفات شورشیان عراقی[ویرایش]

تخمین مجموع تلفات شورشیان دشوار است. به گفته ارتش آمریکا در سال ۲۰۰۳٬۵۹۷شورشی کشته شدند.[۹۶] از ژانویه ۲۰۰۴تا دسامبر ۲۰۰۹(بدون احتساب می ۲۰۰۴و مارس ۲۰۰۹)، بر اساس گزارش‌های سربازان ائتلاف در خط مقدم، تخمین زده می‌شود که ۲۳۹۸۴شورشی کشته شده‌اند.[۹۷] در دو ماه از گمشده‌ها برآورد شده، ۶۵۲نفر در می ۲۰۰۴کشته شدند[۹۸] ۴۵نفر در مارس ۲۰۰۹کشته شدند. در سال ۲۰۱۰ ،۶۷۶شورشی دیگر کشته شدند.[۹۹] در ژانویه و مارس تا اکتبر ۲۰۱۱ ،۴۵۱شورشی کشته شدند.[۱۰۰][۱۰۱][۱۰۲][۱۰۳][۱۰۴][۱۰۵][۱۰۶][۱۰۷][۱۰۸] بر اساس همه این تخمین‌ها، حدود ۲۶۴۰۵شورشی/ شبه نظامی از سال ۲۰۰۳تا اواخر سال ۲۰۱۱کشته شدند.

با این حال، این تعداد می‌تواند در مقایسه با واقعیت کم باشد. شورشیان درگیر شده بین یکدیگر و کشته شدگان بیماری به حساب نمی‌آیند. بین ارقام منتشر شده توسط ارتش آمریکا و ارقام منتشر شده توسط دولت عراق تناقضاتی وجود دارد. به عنوان مثال، تعداد شورشیان کشته شده ارتش ایالات متحده در سال ۲۰۰۵ ،۳۲۴۷نفر است که در مقابل رقم ۱۷۳۴نفری دولت عراق است، اما به دلیل ترس از تلفات غیرنظامیان، تعداد آنها کاهش یافته‌است. در سال ۲۰۰۷ ،۴۵۴۴شبه نظامی بر اساس وزارتخانه‌های عراق کشته شدند،[۱۰۹] در حالی که ارتش ایالات متحده ادعا کرد که ۶۷۴۷نفر کشته شده‌اند. همچنین، در سال ۲۰۰۸ ،۲۰۲۸شورشی کشته شدند و در سال ۲۰۰۹، به استثنای ماه ژوئن، ۴۸۸شورشی طبق آمار وزارت دفاع عراق کشته شدند.[۱۱۰] این اعداد همچنین با تخمین ارتش ایالات متحده در مورد ۳۹۸۴کشته در سال ۲۰۰۸و ۲۰۰۹مطابقت ندارد.[۱۱۱]

ارتش ایالات متحده و وزارت دفاع عراق ارقامی از جمله بمب‌گذاران انتحاری را ارائه کردند

  • ۲۰۱۱–۴۵۱(بدون احتساب فوریه و اوت)
  • ۲۰۱۰– ۶۷۶
  • ۲۰۰۹–۴۸۸(بدون احتساب ژوئن)
  • ۲۰۰۸– ۲۰۲۸
  • ۲۰۰۷– ۶۷۴۷(ارتش ایالات متحده)، ۴۵۴۴(وزارت دفاع عراق)
  • ۲۰۰۶– ۳۹۰۲
  • ۲۰۰۵– ۳۲۴۷(ارتش ایالات متحده)، ۱۷۳۴(وزارت دفاع عراق)
  • ۲۰۰۴– ۶۸۰۱
  • ۲۰۰۳–۶۰۳

علاوه بر این، تا ۲۲ اوت ۲۰۰۹، تقریباً ۱۷۱۹بمب‌گذار انتحاری نیز کشته شده بودند.

کل کل – ۲۱۲۲۱–۲۶۴۰۵شورشی کشته شدند

در ۲۸ سپتامبر ۲۰۰۶، یکی از رهبران القاعده ادعا کرد که ۴۰۰۰شورشی خارجی در این جنگ کشته شده‌اند.[۱۱۶]

در ۶ ژوئن ۲۰۰۸، یک مقام ارتش عراق فاش کرد که حدود ۶۰۰۰جنگجوی القاعده در میان شورشیان کشته شده از زمان شروع جنگ تا آوریل ۲۰۰۸بودند

ارتش ایالات متحده همچنین از تعداد شورشیان مظنونی که بازداشت، دستگیر یا دستگیر شده‌اند، گزارش داد. از ژوئن ۲۰۰۳تا اوت ۲۰۰۷، ارتش ایالات متحده گزارش داد که ۱۱۹۷۵۲نفر در مقابل ۱۸۸۳۲نفر کشته شده‌اند.[۱۱۷]

تلفات پیمانکار[ویرایش]

تا جولای ۲۰۰۷، وزارت کار ۹۳۳مورد مرگ پیمانکاران را در عراق ثبت کرد.[۱۱۸] تا آوریل ۲۰۰۷، بازرس کل ویژه برای بازسازی عراق اعلام کرد که تعداد کشته شدگان پیمانکاران غیرنظامی در پروژه‌های تحت حمایت آمریکا در عراق ۹۱۶نفر بود[۴۳] در ژانویه ۲۰۰۷،هیوستون کرونیکل گزارش داد که پنتاگون مرگ پیمانکاران در عراق را ردیابی نکرده‌است.[۱۱۹] در ژانویه ۲۰۱۷، حدود ۷۷۶۱پیمانکار در عراق مجروح شده بودند، اما ملیت آنها مشخص نبود.[۱۱۹] در پایان سال ۲۰۰۶، پیمانکاران غیرنظامی متحمل «۳۳۶۷ جراحت به حدی جدی شدند که به چهار روز یا بیشتر مرخصی از کار نیاز داشتند.» وزارت کار این اعداد را داشت زیرا مطالبات غرامت کارگران توسط کارگران مجروح یا خانواده‌های پیمانکاران کشته شده را تحت قانون پایگاه دفاعی فدرال پیگیری می‌کرد.[۱۱۹]

پیامدهای سلامتی[ویرایش]

تا نوامبر ۲۰۰۶، گزارش‌هایی مبنی بر وخامت قابل توجه سیستم بهداشت و درمان عراق در نتیجه جنگ منتشر شد.[۱۲۰][۲۲]

در سال ۲۰۰۷، یک مطالعه انجمن روانپزشکان عراق و سازمان جهانی بهداشت نشان داد که ۷۰درصد از ۱۰۰۰۰دانش آموز ابتدایی در بخش شعب در شمال بغداد از علائم مرتبط با تروما رنج می‌برند.[۱۲۱]

مقالات بعدی در لنست و الجزیره نشان می‌دهد که تعداد موارد نقایص مادرزادی، سرطان، سقط جنین، بیماری و زایمان زودرس ممکن است پس از جنگ‌های اول و دوم عراق، به دلیل وجود اورانیوم ضعیف شده و مواد شیمیایی معرفی شده در طول جنگ، افزایش چشمگیری داشته باشد. حملات آمریکا به ویژه در اطراف فلوجه، بصره و جنوب عراق.[۷۳][۱۲۲]

مجموع تلفات عراقی‌ها[ویرایش]

تخمین تعداد کل کشته شدگان جنگ عراق بسیار مورد مناقشه است. به گفته کیت کراوز از مؤسسه عالی ژنو، «به نظر می‌رسد اتفاق نظر این است که حدود ۱۵۰۰۰۰نفر در نتیجه جنگ بین سال‌های ۲۰۰۳و ۲۰۰۶به طرز خشونت‌آمیزی کشته شدند.»[۱۲۳]

تلفات ناشی از خشونت جنایی و سیاسی[ویرایش]

پزشکان ارتش ایالات متحده یک افسر پلیس عراقی مجروح را به داخل آمبولانس بردند (مارس ۲۰۰۷)

در ماه مه۲۰۰۴ اسوشیتد پرس یک نظرسنجی را تکمیل کرد از سردخانه‌ها در بغداد و استان‌های اطراف. این نظرسنجی شمارش مرگ و میر خشونت از۱می۲۰۰۳, زمانی که رئیس‌جمهور بوش پایان عملیات جنگی بزرگ تا ۳۰اپریل۲۰۰۴ اعلام شد.

از مقاله اس پی:

در بغداد شهری حدود ۵٫۶بر اساس ارقام ارائه شده توسط کیس حسن، مدیر آمار مؤسسه پزشکی قانونی بغداد، که اداره سردخانه‌های شهر را بر عهده دارد، در ۱۲ماه منتهی به ۳۰آوریل[۲۰۰۴]میلیون و ۴۲۷۹نفر کشته شدند. «قبل از جنگ، یک دولت قوی، امنیت قوی وجود داشت. او در جریان بازدید خبرنگار آسوشیتدپرس از سردخانه گفت: تعداد زیادی پلیس در خیابان‌ها حضور داشتند و هیچ سلاح غیرقانونی وجود نداشت. "اکنون کنترل‌های کمی وجود دارد. جنایت، قتل‌های انتقام جویانه، خشونت بسیار وجود دارد.» حسن گفت که این رقم شامل اکثر افراد کشته شده در بمب‌گذاری‌های بزرگ تروریستی نمی‌شود. علت مرگ در چنین مواردی واضح است، بنابراین اجساد معمولاً به سردخانه منتقل نمی‌شوند، بلکه مستقیماً به خانواده قربانیان داده می‌شوند. همچنین، اجساد جنگجویان کشته شده از گروه‌هایی مانند ارتش المهدی به ندرت به سردخانه منتقل می‌شود.

مرگ و میر ناشی از تروما ناشی از تصادفات رانندگی، سقوط و غیره در اعداد گنجانده نشده‌است. این مقاله گزارش می‌دهد که این اعداد به۷۶قتل به ازای هر۱۰۰۰۰نفر در بغداد، در مقایسه با۳۹مورد در بوگوتا، کلمبیا، ۷٫۵در شهر نیویورک، و ۲٫۴در همسایه اردن، ترجمه می‌شود. این مقاله بیان می‌کند که در سال۲۰۰۲ (سال قبل از جنگ) در بغداد به ازای هر ۱۰۰۰۰۰نفر ۳٫۰قتل اتفاق افتاده‌است. سردخانه‌های مورد بررسی در سایر مناطق عراق نیز افزایش زیادی در تعداد قتل‌ها گزارش کردند. کربلا، در جنوب بغداد، از میانگین یک قتل در ماه در سال۲۰۰۲به میانگین۵۵قتل در ماه در سال بعد از حمله افزایش یافت. در تکریت، شمال بغداد، جایی که هیچ قتلی در سال۲۰۰۲صورت نگرفت، این میزان به‌طور متوسط به۱۷در ماه افزایش یافته بود. در استان کرکوک شمالی، این میزان از ۳در ماه در سال۲۰۰۲ به ۳۴در ماه در دوره بررسی افزایش یافته‌است.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

پیوندها و مراجع خارجی[ویرایش]

(پیوندهای اضافی در دو بخش مرجع بالاتر یافت نشد)

فقط تلفات نظامی آمریکا
  1. ↑ Wang, Haidong; et al. (8–14 October 2014). "Global, regional, and national life expectancy, all-cause mortality, and cause-specific mortality for 249 causes of death, 1980–2015: a systematic analysis for the Global Burden of Disease Study 2015". The Lancet. 388 (10053): 1459–1544. doi:10.1016/S0140-6736(16)31012-1. PMC 5388903. PMID 27733281. Indeed, it has been challenging to accurately document the number of casualties from wars and deaths resulting from malnutrition, infections, or disruption in health services during wars.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:فرمت پارامتر تاریخ (link)
  2. ↑ Adhikari, Neill KJ; et al. (16–22 October 2010). "Critical care and the global burden of critical illness in adults". The Lancet. 376 (9749): 1339–1346. doi:10.1016/S0140-6736(10)60446-1. PMC 7136988. PMID 20934212. However, during times of war, we should remember that evidence from systematic household cluster sampling suggests that most excess deaths, and, by extension, most demands for intensive care, do not arise from violence but from medical disorders resulting from the breakdown of public health infrastructure (eg, cholera), or from the discontinuation of treatment of chronic diseases caused by interruption of pharmaceutical supplies.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:فرمت پارامتر تاریخ (link)
  3. ↑ Tapp, Christine; et al. (7 March 2008). "Iraq War mortality estimates: A systematic review". Conflict and Health. 2 (1): 1. doi:10.1186/1752-1505-2-1. PMC 2322964. PMID 18328100. Of the population-based studies, the Roberts and Burnham studies provided the most rigorous methodology as their primary outcome was mortality. Their methodology is similar to the consensus methods of the SMART initiative, a series of methodological recommendations for conducting research in humanitarian emergencies. [...] However, not surprisingly their studies have been roundly criticized given the political consequences of their findings and the inherent security and political problems of conducting this type of research. Some of these criticisms refer to the type of sampling, duration of interviews, the potential for reporting bias, the reliability of its pre-war estimates, and a lack of reproducibility. The study authors have acknowledged their study limitations and responded to these criticisms in detail elsewhere. They now also provide their data for reanalysis to qualified groups for further review, if requested. [...] The IBC was largely established as an activist response to US refusals to conduct mortality counts. This account, however, is problematic as it relies solely on news reports that would likely considerably underestimate the total mortality.
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ Hagopian, Amy; Flaxman, Abraham D.; Takaro, Tim K.; Esa Al Shatari, Sahar A.; Rajaratnam, Julie; Becker, Stan; Levin-Rector, Alison; Galway, Lindsay; Hadi Al-Yasseri, Berq J. (October 15, 2013). "Mortality in Iraq Associated with the 2003–2011 War and Occupation: Findings from a National Cluster Sample Survey by the University Collaborative Iraq Mortality Study". PLOS Medicine. 10 (10): e1001533. doi:10.1371/journal.pmed.1001533. PMC 3797136. PMID 24143140.
  5. ↑ Levy, Barry S.; Sidel, Victor W. (March 2016). "Documenting the Effects of Armed Conflict on Population Health". Annual Review of Public Health. 37: 205–218. doi:10.1146/annurev-publhealth-032315-021913. PMID 26989827. Although the Roberts and Burnham studies faced some criticism in the news media and elsewhere, part of which may have been politically motivated, these studies have been widely viewed among peers as the most rigorous investigations of Iraq War–related mortality among Iraqi civilians; we agree with this assessment and believe that the Hagopian study is also scientifically rigorous. Although the methodology and results in the four studies cited here have varied somewhat, it is clear that the Iraq War caused, directly and indirectly, a very large number of deaths among Iraqi civilians—which, in fact, may have been underestimated by these scientifically conservative studies. A paper by Tapp and colleagues and a recent report by three country affiliates of the International Physicians for the Prevention of Nuclear War have extensively reviewed these four epidemiological studies as well as other studies that attempted to assess the impact of the Iraq War on morbidity and mortality.
  6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ Associated Press via NBC News. April 24, 2009. Report: 110,600 Iraqis killed since invasion بایگانی‌شده در سپتامبر ۳۰, ۲۰۱۸ توسط Wayback Machine. Full AP article.
  7. ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ Associated Press via Boston Herald. April 23, 2009. "AP Impact: Secret Tally Has 87,215 Iraqis Dead" بایگانی‌شده در اکتبر ۱۸, ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine.
  8. ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ Rogers, Simon (October 23, 2010). "Wikileaks Iraq: Data Journalism Maps Every Death – Data Journalism Allows Us To Really Interrogate the Wikileaks Iraq War Logs Release. Here Is the Statistical Breakdown – and Data for You To Download" بایگانی‌شده در ژانویه ۷, ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine. Data Blog – Facts Are Sacred (blog on The Guardian). Retrieved November 20, 2010.
  9. ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ "Iraq: The War Logs" بایگانی‌شده در دسامبر ۸, ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine. The Guardian.
  10. ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ Carlstrom, Gregg (October 22, 2010; last modified October 24, 2010 (at November 21, 2010)). "WikiLeaks Releases Secret Iraq File – Al Jazeera Accesses 400,000 Secret US Military Documents, Which Reveal the Inside Story of the Iraq War" بایگانی‌شده در اکتبر ۲۳, ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine. Al Jazeera. Retrieved November 21, 2010.
  11. ↑ "The WikiLeaks Iraq War Logs: Greatest Data Leak in US Military History". Der Spiegel. October 22, 2010. Archived from the original on October 23, 2010. Retrieved October 23, 2010.
  12. ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ Leigh, David (October 22, 2010). "Iraq War Logs Reveal 15,000 Previously Unlisted Civilian Deaths – Leaked Pentagon Files Contain Records of More than 100,000 Fatalities Including 66,000 Civilians" بایگانی‌شده در ژوئیه ۳۰, ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine. The Guardian. Retrieved November 20, 2010.
  13. ↑ ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ Editors – Katz, Jeffrey; Doug Roberts, Doug; Sutherland, J.J. (undated). "The Toll of War – U.S. Troop Fatalities in Iraq since March 2003 – A Month-by-Month Count of U.S. Troops Killed in the Conflict" بایگانی‌شده در مه ۱۱, ۲۰۱۸ توسط Wayback Machine (bar chart of various death toll estimates). NPR. Retrieved November 21, 2010.
  14. ↑ ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ ۱۴٫۲ Iraq Body Count project بایگانی‌شده در ۱۴ مه ۲۰۲۰ توسط Wayback Machine. Source of IBC quote on undercounting by media is here.
  15. ↑ "Iraq Family Health Survey". World Health Organization. Archived from the original on 2008-06-11. Retrieved 2020-12-10.
  16. ↑ Press release (January 9, 2008). "New Study Estimates 151,000 Violent Iraqi Deaths Since 2003 Invasion" بایگانی‌شده در دسامبر ۱۳, ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine.World Health Organization (WHO). Retrieved September 2, 2010.
  17. ↑ Alkhuzai AH, Ahmad IJ, Hweel MJ, Ismail TW, et al. (2008). "Violence-Related Mortality in Iraq from 2002 to 2006". The New England Journal of Medicine. 358 (2): 484–93. doi:10.1056/NEJMsa0707782. PMID 18184950. Archived from the original on April 21, 2018. Retrieved April 20, 2018.
  18. ↑ Staff writer (January 10, 2008). "New Study Says 151,000 Iraqi Dead – One of the Biggest Surveys So Far of Iraqis Who Have Died Violently Since the US-Led Invasion of 2003 Has Put the Figure at About 151,000". BBC News. Archived from the original on February 8, 2010. Retrieved September 2, 2010.
  19. ↑ "More than 1,000,000 Iraqis Murdered" بایگانی‌شده در اکتبر ۲, ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine. September 2007. Opinion Research Business. PDF report: "Archived copy" (PDF). Archived from the original (PDF) on September 25, 2007. Retrieved September 19, 2007.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:عنوان آرشیو به جای عنوان (link)
  20. ↑ ۲۰٫۰ ۲۰٫۱ Staff writer (September 18, 2007). "The Media Ignore Credible Poll Revealing 1.2 Million Violent Deaths in Iraq" بایگانی‌شده در نوامبر ۳۰, ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine. Media Lens. Retrieved September 2, 2010.
  21. ↑ Opinion essay (numerous signatories) (October 21, 2006). "The Iraq Deaths Study Was Valid and Correct" بایگانی‌شده در ژانویه ۲۴, ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine. The Age. Retrieved September 2, 2010
  22. ↑ ۲۲٫۰ ۲۲٫۱ "Iraqi Health Minister Estimates as Many as 150,000 Iraqis Killed by Insurgents". November 9, 2006. Archived from the original on September 18, 2008. Retrieved December 12, 2020.
  23. ↑ The wars in Iraq and Afghanistan have killed at least 500,000 people, according to a new report that breaks down the toll بایگانی‌شده در فوریه ۱۹, ۲۰۱۹ توسط Wayback Machine. Nov 9, 2018. By Daniel Brown, Business Insider.
  24. ↑ 260 killed in 2003, «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ ژوئن ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۱۲ آوریل ۲۰۲۲. 15,196 killed from 2004 through 2009 (with the exceptions of May 2004 and March 2009), «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۳۰ ژوئیه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱۲ آوریل ۲۰۲۲. 67 killed in March 2009, «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۶ فوریه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۲ آوریل ۲۰۲۲. and 1,100 killed in 2010,"Archived copy". Archived from the original on January 16, 2013. Retrieved December 20, 2014.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:عنوان آرشیو به جای عنوان (link) thus giving a total of 16,623 dead
  25. ↑ Database (undated; updated "every two weeks"). "Iraq Index – Tracking Reconstruction and Security in Post-Saddam Iraq" بایگانی‌شده در مه ۱, ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine. Brookings Institution. Retrieved September 3, 2010. (For the latest total of Iraqi police and military killed download the PDF file of the most recent Iraq Index, and look in the table of contents.)
  26. ↑ Database (undated). "Operation Iraqi Freedom" "Iraqi Deaths" بایگانی‌شده در مارس ۲۱, ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine. iCasualties.org. Retrieved September 3, 2010. (An iCasualties.org breakdown of deaths in Iraq. See the ISF (Iraqi Security Forces) column.)
  27. ↑ 597 killed in 2003, «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ آوریل ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۱۲ آوریل ۲۰۲۲., 23,984 killed from 2004 through 2009 (with the exceptions of May 2004 and March 2009), «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۳۰ ژوئیه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱۲ آوریل ۲۰۲۲. 652 killed in May 2004, «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲ دسامبر ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۱۲ آوریل ۲۰۲۲. 45 killed in March 2009, «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۳ سپتامبر ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۱۲ آوریل ۲۰۲۲. 676 killed in 2010, «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۴ اوت ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۱۲ آوریل ۲۰۲۲. 366 killed in 2011 (with the exception of February), «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ ژوئیه ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۱۲ آوریل ۲۰۲۲. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۹ فوریه ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۱۲ آوریل ۲۰۲۲. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ اوت ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۱۲ آوریل ۲۰۲۲. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۹ فوریه ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۱۲ آوریل ۲۰۲۲."Archived copy". Archived from the original on January 11, 2012. Retrieved July 3, 2011.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:عنوان آرشیو به جای عنوان (link)"Archived copy". Archived from the original on January 12, 2012. Retrieved October 22, 2011.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:عنوان آرشیو به جای عنوان (link)"Archived copy". Archived from the original on October 2, 2011. Retrieved October 15, 2011.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:عنوان آرشیو به جای عنوان (link) thus giving a total of 26,320 dead
  28. ↑ iCasualties: Iraq Coalition Casualty Count – Journalists Killed بایگانی‌شده در اوت ۱۱, ۲۰۰۹ توسط Wayback Machine.
  29. ↑ Committee to Protect Journalists (CPJ). IRAQ: Journalists in Danger بایگانی‌شده در ژوئیه ۱۷, ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine.
  30. ↑ Committee to Protect Journalists (CPJ). Media Workers Killed in Iraq Since March 2003 بایگانی‌شده در سپتامبر ۳, ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine.
  31. ↑ Ryan, Missy (November 21, 2007). "War-Weary Aid Groups Weigh Risk, Need in Iraq". Open Publishing. Archived from the original on March 31, 2008. Retrieved December 12, 2020.
  32. ↑ NGOs Coordination Committee in Iraq بایگانی‌شده در آوریل ۹, ۲۰۱۵ توسط Wayback Machine.
  33. ↑ Pike, John. "U.S. Casualties in Iraq". Retrieved December 10, 2020.
  34. ↑ ۳۵٫۰ ۳۵٫۱ iCasualties.org (was lunaville.org). Benicia, California. Patricia Kneisler, et al.. , "Iraq Coalition Casualty Count" بایگانی‌شده در فوریه ۶, ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine.
  35. ↑ ۳۶٫۰ ۳۶٫۱ "Forces: U.S. & Coalition Casualties" بایگانی‌شده در ژوئن ۱۰, ۲۰۰۹ توسط Wayback Machine. CNN, From March 2003 onwards.
  36. ↑ Many official U.S. tables at "Military Casualty Information" بایگانی‌شده در مارس ۳, ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine
  37. ↑ "latest injury, disease, and other-medical totals" (PDF). Archived from the original (PDF) on June 2, 2011.
  38. ↑ Iraq Coalition Casualties: Military Fatalities بایگانی‌شده در مارس ۲۶, ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine.
  39. ↑ iCasualties OIF: Fatalities By Country بایگانی‌شده در آوریل ۱۸, ۲۰۰۹ توسط Wayback Machine.
  40. ↑ ۴۱٫۰ ۴۱٫۱ Debusmann, Bernd (July 3, 2007). "In Outsourced U.S. Wars, Contractor Deaths Top 1,000" بایگانی‌شده در فوریه ۲۰, ۲۰۰۹ توسط Wayback Machine. Reuters. Retrieved September 2, 2010. 10,569 wounded and 933 deaths in Iraq. 224 are U.S. citizens.
  41. ↑ ۴۲٫۰ ۴۲٫۱ iCasualties OIF: Contractor Deaths بایگانی‌شده در مارس ۲۰, ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine. Incomplete list.
  42. ↑ ۴۳٫۰ ۴۳٫۱ "Reconstruction Report: 916 Death Claims for Civilian Contractors in Iraq". USA Today. April 30, 2007.
  43. ↑ "Special Inspector General for Iraq Reconstruction: April 2007 Report" بایگانی‌شده در فوریه ۲۴, ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine.
  44. ↑ Broder, John M. ; Risen, James (May 19, 2007). "Death Toll for Contractors Reaches New High in Iraq" بایگانی‌شده در نوامبر ۷, ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine. The New York Times. Retrieved September 2, 2010. "workers from more than three dozen other countries".
  45. ↑ Roberts, Michelle (February 24, 2007). "Contractor Deaths Add Up in Iraq" بایگانی‌شده در ژوئن ۱۳, ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine. Associated Press (via the Deseret Morning News). Retrieved September 2, 2010. "... often highly dangerous duties almost identical to those performed by many U.S. troops."
  46. ↑ Miller, T. Christian (July 4, 2007). "Private Contractors Outnumber U.S. Troops in Iraq" بایگانی‌شده در ژوئیه ۷, ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine. Los Angeles Times. Retrieved September 2, 2010. 182,000 contractors: "21,000 Americans, 43,000 foreign contractors and about 118,000 Iraqis".
  47. ↑ "70,000 people killed in Iraq since 2003, says Human Rights Ministry" بایگانی‌شده در ژانویه ۱۷, ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine. AKnews March 14, 2012
  48. ↑ "Breakdown of Iraqis killed in war from 2004 to 2008" بایگانی‌شده در مارس ۳۱, ۲۰۱۸ توسط Wayback Machine. Associated Press October 14, 2009
  49. ↑ "More than 69,000 Iraqis killed between "2004–2011" – al-Dabbagh" بایگانی‌شده در دسامبر ۲۹, ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine. Aswat al-Iraq February 29, 2012
  50. ↑ "The War in Numbers" by James Ball, October 22, 2010
  51. ↑ "Adding Indifference to Injury" بایگانی‌شده در ژانویه ۶, ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine. Iraq Body Count August 7, 2003
  52. ↑ "A Dossier of Civilian Casualties in Iraq 2003–2005" بایگانی‌شده در اوت ۶, ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine. Iraq Body Count July 19, 2005
  53. ↑ "Human Rights Report 1 November – 31 December 2006" بایگانی‌شده در سپتامبر ۱۱, ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine. UN Assistance Mission for Iraq
  54. ↑ "MoH reveals figures of 2007 violence victims" بایگانی‌شده در مه ۱۷, ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine. National Iraqi News Agency June 21, 2008
  55. ↑ Hurst, Steven; Frayer, Lauren. "4 Bombings in Baghdad Kill at Least 183". Associated Press. Archived from the original on April 20, 2007. Retrieved December 12, 2020.
  56. ↑ Zimmerman, Eilene (November 8, 2006). "Getting Amputees Back on Their Feet – Navy's One-Stop, State-of-the-Art Rehabilitation Center in California Helps War Injured Realize Goals" بایگانی‌شده در نوامبر ۱۵, ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine. San Francisco Chronicle. Retrieved September 2, 2010.
  57. ↑ Brain trauma a 'silent epidemic' among Iraq veterans بایگانی‌شده در ژانویه ۱۷, ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine. By Moni Basu. November 19, 2006. The Atlanta Journal-Constitution.
  58. ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام DODbyMonth وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  59. ↑ Zoroya, Gregg (October 18, 2005). "1 in 4 Iraq Vets Ailing on Return" بایگانی‌شده در سپتامبر ۲۱, ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine. USA Today. Retrieved September 2, 2010.
  60. ↑ Higgins, Alexander. "U.N. : 100,000 Iraq Refugees Flee Monthly". Associated Press. Archived from the original on September 4, 2007. Retrieved December 12, 2020.
  61. ↑ "Secretary of Defense Interview with Bob Woodward". United States Department of Defense. Archived from the original on 2006-07-30. Retrieved 2020-12-10.
  62. ↑ Steele, Jonathan (May 28, 2003). "Body Counts – The Western Media Focused on the Number of Civilians Killed in Afghan War, But the Country's Ill-Prepared Armed Forces Suffered Far Greater Losses". The Guardian. Retrieved September 2, 2010.
  63. ↑ Conetta, Carl (October 23, 2003). "The Wages of War: Iraqi Combatant and Noncombatant Fatalities in the 2003 Conflict – Project on Defense Alternative Research Monograph #8" بایگانی‌شده در اوت ۳۱, ۲۰۰۹ توسط Wayback Machine. Project on Defense Alternatives (via Commonwealth Institute). Retrieved September 2, 2010.
  64. ↑ "Methods". Iraq Body Count. Archived from the original on September 28, 2011. Retrieved October 22, 2011.
  65. ↑ Hicks, Madelyn Hsiao-Rei; Dardagan, Hamit; Serdán, Gabriela Guerrero; Bagnall, Peter M.; Sloboda, John A.; Spagat, Michael (16 April 2009). "The Weapons That Kill Civilians — Deaths of Children and Noncombatants in Iraq, 2003–2008". New England Journal of Medicine. 360 (16): 1585–1588. doi:10.1056/NEJMp0807240. PMID 19369663.
  66. ↑ Katz, Yaakov (2010-10-29). "Analysis: Lies, leaks, death tolls & statistics". The Jerusalem Post.
  67. ↑ Hagopian, Amy (2018). "How to estimate (and not to estimate) war deaths: A reply to van Weezel and Spagat". Research & Politics. 5: 205316801775390. doi:10.1177/2053168017753901.
  68. ↑ Siegler, Anne; Roberts, Leslie; Balch, Erin; Bargues, Emmanuel; Bhalla, Asheesh; Bills, Corey; Dzeng, Elizabeth; Epelboym, Yan; Foster, Tory (July 2008). "Media coverage of violent deaths in iraQ: an opportunistic capture-recapture assessment". Prehospital and Disaster Medicine. 23 (4): 369–371. doi:10.1017/s1049023x00006026. ISSN 1049-023X. PMID 18935953.
  69. ↑ Carpenter, Dustin; Fuller, Tova; Roberts, Les (June 2013). "WikiLeaks and Iraq Body Count: the sum of parts may not add up to the whole-a comparison of two tallies of Iraqi civilian deaths". Prehospital and Disaster Medicine. 28 (3): 223–229. doi:10.1017/S1049023X13000113. ISSN 1049-023X. PMID 23388622.
  70. ↑ Fuller, David. (April 28, 2006) "Virtual War Follows Iraq Conflict" بایگانی‌شده در مارس ۵, ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine. BBC News (via Newsnight). Retrieved September 2, 2010.
  71. ↑ "Speculation is no substitute: a defence of Iraq Body Count" (PDF). Archived from the original (PDF) on March 7, 2016. Retrieved March 11, 2009.
  72. ↑ ۷۳٫۰ ۷۳٫۱ Burkle, Frederick; Garfield, Richard (16 March 2013). "Civilian mortality after the 2003 invasion of Iraq". The Lancet. 381 (9870): 877–879. doi:10.1016/S0140-6736(12)62196-5. PMID 23499026.
  73. ↑ Janabi, Ahmed (July 31, 2004). "Iraqi Group: Civilian Toll over 37,000". Al Jazeera. Archived from the original on September 11, 2005. Retrieved December 12, 2020.
  74. ↑ Lochhead, Carolyn (January 16, 2007). "Conflict in Iraq – Iraq Refugee Crisis Exploding – 40% of Middle Class Believed To Have Fled Crumbling Nation" بایگانی‌شده در مه ۱۴, ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine. San Francisco Chronicle. Retrieved September 3, 2010.
  75. ↑ U.S. Casualties in Iraq بایگانی‌شده در آوریل ۲۸, ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine. At GlobalSecurity.org
  76. ↑ Knickerbocker, Brad (August 29, 2006). "In Iraq, Fewer Killed, More Are Wounded – New Data Show Better Technology and Tactics Are Keeping Fatalities Down, But Injuries Remain High" بایگانی‌شده در مارس ۹, ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine. The Christian Science Monitor. Retrieved September 3, 2010.
  77. ↑ Hastings, Deborah (August 12, 2006). "Is An Armament Sickening U.S. Soldiers?". Associated Press (via Common Dreams NewsCenter. Archived from the original on July 3, 2014. Retrieved September 3, 2010.
  78. ↑ "House of Commons Hansard Written Answers for 4 October 2004". The United Kingdom Parliament. Archived from the original on September 18, 2012. Retrieved September 3, 2010.
  79. ↑ Korzeniewski, K; Olszański, R (2004). "Leishmaniasis among soldiers of stabilization forces in Iraq. Review article". Int Marit Health. 55 (1–4): 155–63. PMID 15881551.
  80. ↑ A REGION INFLAMED: MEDICINE; Hundreds of U.S. Troops Infected by Parasite Borne by Sand Flies, Army Says By DONALD G. MCNEIL JR.December 6, 2003 https://www.nytimes.com/2003/12/06/world/region-inflamed-medicine-hundreds-us-troops-infected-parasite-borne-sand-flies.html بایگانی‌شده در ژانویه ۱۰, ۲۰۱۸ توسط Wayback Machine
  81. ↑ Staff writer (July 25, 2008). "Pentagon: 16 Soldiers Died from Electric Shock". Associated Press (via USA Today. Archived from the original on May 30, 2009. Retrieved September 3, 2010.
  82. ↑ "'Nightline' Sparks Controversy". Archived from the original on May 13, 2018. Retrieved May 13, 2018.
  83. ↑ "PM – Controversy over reportage of dead US soldiers". Australian Broadcasting Corporation. Archived from the original on May 12, 2017. Retrieved May 13, 2018.
  84. ↑ "Nightline Anchor Ted Koppel to Leave Abc News in December". PBS NewsHour. 2005-03-31. Archived from the original on May 13, 2018. Retrieved May 13, 2018.
  85. ↑ NANCY MONTGOMERY (March 18, 2017). "2016 marks first year without combat amputation since Afghan, Iraq wars began". Stars and Stripes.
  86. ↑ Zoroya, Gregg (March 4, 2009). "360,000 Veterans May Have Brain Injuries" بایگانی‌شده در سپتامبر ۱۱, ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine. USA Today. Retrieved September 3, 2010.
  87. ↑ Mason, Michael (February 23, 2007). "Dead Men Walking – What Sort of Future Do Brain-Injured Iraq Veterans Face?" بایگانی‌شده در دسامبر ۱۴, ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine. Discover. Retrieved November 21, 2010.
  88. ↑ Zoroya, Gregg (November 22, 2007). "20,000 Vets' Brain Injuries Not Listed in Pentagon Tally" بایگانی‌شده در ژانویه ۷, ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine. USA Today. Retrieved September 3, 2010.
  89. ↑ Wallis, Claudia (March 12, 2007). "Casualty of War: Mental Health" بایگانی‌شده در مارس ۱۵, ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine. Time. Retrieved September 3, 2010.
  90. ↑ 18 veterans commit suicide each day. April 26, 2010. Army Times.
  91. ↑ ۹۲٫۰ ۹۲٫۱ Schechter, D.S.; Davis, B.E. (2007). "Parenting in Times of Crisis". Pediatric Annals. 36 (4): 216–222. doi:10.3928/0090-4481-20070401-11. PMID 17469302.
  92. ↑ ۹۳٫۰ ۹۳٫۱ "Psychiatric Annals". Archived from the original on July 15, 2011. Retrieved January 17, 2010.
  93. ↑ Sayers, S.L.; Farrow, V.A.; Ross, J.; Oslin, D.W. (2009). "Family Problems Among Recently Returned Military Veterans Referred for a Mental Health Evaluation". Journal of Clinical Psychiatry. 70 (2): 163–170. doi:10.4088/jcp.07m03863. PMID 19210950.
  94. ↑ McFarlane, A.C. (2009). "Military Deployment: The Impact on Children and Family Adjustment and the Need for Care". Current Opinion in Psychiatry. 22 (4): 369–373. doi:10.1097/yco.0b013e32832c9064. PMID 19424067.
  95. ↑ Michaels, Jim (September 27, 2007). "19,000 Insurgents Killed in Iraq Since '03". USA Today. Archived from the original on April 28, 2011. Retrieved September 3, 2010.
  96. ↑ Leigh, David (October 22, 2010). "Iraq war logs reveal 15,000 previously unlisted civilian deaths". The Guardian. London. Archived from the original on July 30, 2013. Retrieved December 11, 2016.
  97. ↑ "March violence claims 252 Iraqi lives | ReliefWeb". Reliefweb.int. April 1, 2009. Archived from the original on September 3, 2009. Retrieved October 22, 2011.
  98. ↑ Viola Gienger (December 30, 2010). "Iraq Civilian Deaths Drop for Third Year as Toll Eases After U.S. Drawdown". Bloomberg. Archived from the original on August 4, 2014. Retrieved October 27, 2014.
  99. ↑ "Jan Iraq death toll highest in four months". The Age. February 2011. Archived from the original on July 14, 2014. Retrieved October 27, 2014.
  100. ↑ "Two U.S. troops killed in Iraq". United Press International. Archived from the original on February 9, 2015. Retrieved October 27, 2014.
  101. ↑ "Iraq monthly death toll falls in April". Archived from the original on August 12, 2014. Retrieved October 27, 2014.
  102. ↑ "Iraq death toll in May lowest in 2011". 22 March 2018. Archived from the original on February 9, 2015. Retrieved October 27, 2014.
  103. ↑ "Homepage – Daily News Egypt". Archived from the original on January 11, 2012.
  104. ↑ "Iraq death toll for July second highest in 2011". MSN. Archived from the original on December 8, 2011. Retrieved October 27, 2014.
  105. ↑ 239 people killed in Iraq in August and killed by the U.S. military بایگانی‌شده در ژانویه ۱۲, ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine
  106. ↑ Death toll in Iraq falls in September بایگانی‌شده در اکتبر ۲, ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine
  107. ↑ Iraq death toll up sharply in October بایگانی‌شده در نوامبر ۱۱, ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine
  108. ↑ "Civilian casualties drop dramatically in Iraq". Reuters. Reuters. 2007-12-31. Archived from the original on November 11, 2014. Retrieved October 27, 2014.
  109. ↑ "Rantburg article". Archived from the original on November 11, 2014. Retrieved October 27, 2014.
  110. ↑ 25,287 killed from 2003 through 2009, of which 19,429 were killed up to September 22, 2007, «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ آوریل ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۱۲ آوریل ۲۰۲۲. with and additional 1,865 killed until the end of 2007, leaving 3,984 to have died in 2008 and 2009
  111. ↑ ۱۱۲٫۰ ۱۱۲٫۱ Calderwood, James (April 2, 2007). "Suicide Bombings in Iraq on the Rise". Associated Press (via Fox News). Archived from the original on October 26, 2012. Retrieved September 3, 2010.
  112. ↑ Jervis, Rick (May 9, 2006). "Car Bombings Down in Iraq, Military Says". USA Today. Archived from the original on August 12, 2007. Retrieved September 3, 2010.
  113. ↑ ۱۱۴٫۰ ۱۱۴٫۱ Jervis, Rick (January 22, 2006). "Attacks in Iraq Jumped in 2005". USA Today. Archived from the original on May 15, 2011. Retrieved September 3, 2010.
  114. ↑ http://www.e-prism.org/images/memo78.pdf بایگانی‌شده در فوریه ۱۸, ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine page 80, Figure 5
  115. ↑ "Al Qaeda Leader: Over 4,000 Foreign Insurgents Killed in Iraq". September 28, 2006. Archived from the original on November 11, 2006. Retrieved December 12, 2020.
  116. ↑ "Insurgent ‘body count’ records released." بایگانی‌شده در ژوئیه ۲۷, ۲۰۲۰ توسط Wayback Machine Stars and Stripes. October 1, 2007.
  117. ↑ "In outsourced U.S. wars, contractor deaths top 1,000". Reuters. 2007. Archived from the original on February 10, 2018. Retrieved February 9, 2018.
  118. ↑ ۱۱۹٫۰ ۱۱۹٫۱ ۱۱۹٫۲ Ivanovich, David; Clanton, Brett (January 28, 2007). "Contractor Deaths in Iraq Nearing 800 – Toll Has Surged in Past Months, But Civilians Still Line Up for the Jobs" بایگانی‌شده در فوریه ۱۵, ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine. Houston Chronicle. Retrieved September 2, 2010.
  119. ↑ Roug, Louise (November 11, 2006). "Decrepit Healthcare Adds to Toll in Iraq" بایگانی‌شده در نوامبر ۴, ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine. Los Angeles Times.
  120. ↑ Palmer, James (March 19, 2007). "Protestors Plead for Peace – Civilian Toll: Iraqis Exhibit More Mental Health Problems" بایگانی‌شده در نوامبر ۱۵, ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine. San Francisco Chronicle. Retrieved September 2, 2010.
  121. ↑ Jamail, Dahr (16 March 2013). "Iraq's wars, a legacy of cancer". Al Jazeera. Archived from the original on November 29, 2018. Retrieved 29 November 2018.
  122. ↑ Krause, Keith (2017-04-01). "Bodies count: the politics and practices of war and violent death data". Human Remains and Violence (به انگلیسی). 3 (1): 90–115. doi:10.7227/HRV.3.1.7. ISSN 2054-2240.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=تلفات_جنگ_عراق&oldid=37063619»