ایندیناویر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ایندیناویر
داده‌های بالینی
نام‌های تجاریCrixivan
AHFS/Drugs.commonograph
مدلاین پلاسa696028
داده‌ها
روش مصرف داروخوراکی
کد ATC
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمی~۶۵٪
پیوند پروتئینی۶۰٪
متابولیسمکبدی از طریق CYP3A4
نیمه‌عمر حذف۱٫۸ ± ۰٫۴ ساعت
شناسه‌ها
  • (2S)-1-[(2S,4R)-4-benzyl-2-hydroxy-4-{[(1S,2R)-2-hydroxy-2,3-dihydro-1H-inden-1-yl]carbamoyl}butyl]-N-tert-butyl-4-(pyridin-3-ylmethyl)piperazine-2-carboxamide
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
دراگ‌بنک
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEBI
ChEMBL
NIAID ChemDB
لیگاند بانک داده پروتئین
CompTox Dashboard (EPA)
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC36H47N5O۴
جرم مولی۶۱۳٫۸۰۳ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • CC(C)(C)NC(=O)[C@@H]1CN(CCN1C[C@H](C[C@@H](Cc2ccccc2)C(=O)N[C@H]3c4ccccc4C[C@H]3O)O)Cc5cccnc5
  • InChI=1S/C36H47N5O4/c1-36(2,3)39-35(45)31-24-40(22-26-12-9-15-37-21-26)16-17-41(31)23-29(42)19-28(18-25-10-5-4-6-11-25)34(44)38-33-30-14-8-7-13-27(30)20-32(33)43/h4-15,21,28-29,31-33,42-43H,16-20,22-24H2,1-3H3,(H,38,44)(H,39,45)/t28-,29+,31+,32-,33+/m1/s1 ✔Y
  • Key:CBVCZFGXHXORBI-PXQQMZJSSA-N ✔Y
 N✔Y (این چیست؟)  (صحت‌سنجی)

ایندیناویر (انگلیسی: Indinavir) با نام تجاری Crixivan، ساخته شده توسط شرکت مرک اند کو. یک مهارکننده پروتئاز است که به عنوان بخشی از درمان ضد ویروسی بسیار فعال برای درمان اچ‌آی‌وی/ایدز به کار می‌رود. این پودر سفید محلول به صورت خوراکی در ترکیب با سایر داروهای ضد ویروسی تجویز می‌شود. این دارو از عملکرد طبیعی پروتئاز جلوگیری می‌کند. در نتیجه، ویروس‌های HIV نمی‌توانند تکثیر شوند و باعث کاهش بار ویروسی می‌شود. ایندیناویر تجاری که به فروش می‌رسد ایندیناویر بدون آب است که با یک آمین اضافی در ستون فقرات هیدروکسی اتیلن ایندیناویر است. این امر حلالیت و فراهمی زیستی آن را افزایش می‌دهد و مصرف آن را برای کاربران آسان می‌کند. این ماده به منظور مهار پروتئاز در ویروس HIV به صورت مصنوعی تولید شد.[۱]

در حال حاضر، استفاده از آن در درمان ایدز به دلیل عوارض جانبی آن سفارش نمی‌شود. افزون بر این، به دلایل فراوانی از توسعه آن تا استفاده از آن بحث‌برانگیز است.

این دارو در سال ۱۹۹۱ ثبت شد و در سال ۱۹۹۶ برای کاربرد پزشکی تأیید شد.[۲]

کاربرد پزشکی[ویرایش]

ایندیناویر ایدز را درمان نمی‌کند، اما با کند کردن پیشرفت بیماری می‌تواند طول عمر فرد را برای چندین سال افزایش دهد. نوعی از ایندیناویر که به‌طور گسترده مورد استفاده و ایجاد شده توسط شرکت مرک است، سولفات ایندیناویر است. قرص‌ها از نمک‌های سولفات ایجاد شده و در دوزهای ۱۰۰، ۲۰۰، ۳۳۳ و ۴۰۰ میلی‌گرم ایندیناویر به فروش می‌رسند. معمولاً به عنوان یکی از سه دارو در درمان ترکیبی سه‌گانه برای ویروس HIV استفاده می‌شود.

کپسول‌های تجاری موجود باید در دمای ۱۵ تا ۳۰ درجه سانتی‌گراد نگهداری شوند؛ همچنین باید در ظرف محکم نگهداری شود تا از رطوبت دور باشد؛ بنابراین، پیشنهاد می‌شود که کاربران قرص‌ها را در بطری تهیه شده توسط سازنده نگهداری کنند و مواد خشک‌کننده را حذف نکنند.

کمپلکس پروتآز HIV-1 با ایندیناویر. PDB entry 2avo[۳]

ایندیناویر پس از مصرف به سرعت از بین می‌رود. ایندیناویر بدون افزایش نیاز به دوز بسیار دقیق ۴۰۰ میلی‌گرم هر هشت ساعت برای جلوگیری از ایجاد جهش‌های مقاوم در برابر HIV از جمله مقاومت در برابر سایر مهارکننده‌های پروتئاز دارد. ایندیناویر تقویت شده به دو کپسول ایندیناویر ۴۰۰ میلی‌گرم با ۱ تا ۲ کپسول ۱۰۰ میلی‌گرم ریتوناویر دو بار در روز نیاز دارد. در هر دو مورد، داروها باید با آب فراوان یک یا دو ساعت بعد از غذا مصرف شوند. پیشنهاد می‌شود که مصرف‌کنندگان دست‌کم ۱٫۵ لیتر آب و مایعات در روز در هنگام مصرف دارو بنوشند. مصرف‌کنندگان مواد مخدر باید مصرف آب خود را به دلیل حلالیت کم ایندیناویر که می‌تواند باعث متبلور شدن آن شود، به میزان قابل توجهی افزایش دهند. محدودیت‌هایی در مورد نوع غذا که ممکن است همزمان با درمان ایندیناویر تقویت نشده مصرف شود وجود دارد. افزون بر این، به دلیل بار قرص و خطر سنگ کلیه، دیگر در ایالات متحده برای استفاده در درمان‌های اولیه پیشنهاد نمی‌شود.[۴]

مقاومت ویروسی[ویرایش]

بسیاری از مردم در مورد امیدوار بودن بیش از حد به ایندیناویر به دلیل وقایع قبلی که با زیدوودین اتفاق افتاده بود، تردید داشتند. مقاومت ویروسی در برابر دارو باعث می‌شود که دارو بی‌فایده شود زیرا ویروس تکامل یافته و دارای سلول‌هایی است که قادر به مقاومت در برابر مهارکننده پروتئاز هستند. به منظور جلوگیری از این امر تا حد ممکن، برای مصرف‌کنندگان مهم است که به‌طور مداوم مقدار دقیق دارو را در زمان‌های اختصاصی مصرف کنند. این ترس از مقاومت ویروسی باعث شد بسیاری از مصرف‌کنندگان نسبت به این دارو احتیاط کنند.

عوارض جانبی[ویرایش]

شایع‌ترین عوارض جانبی ایندیناویر عبارتند از:

منابع[ویرایش]

  1. ↑ Pubchem. "Indinavir". pubchem.ncbi.nlm.nih.gov (به انگلیسی). Retrieved 2018-10-22.
  2. ↑ Fischer, Jnos; Ganellin, C. Robin (2006). Analogue-based Drug Discovery (به انگلیسی). John Wiley & Sons. p. 509. ISBN 978-3-527-60749-5.
  3. ↑ Liu F, Boross PI, Wang YF, Tozser J, Louis JM, Harrison RW, Weber IT (December 2005). "Kinetic, stability, and structural changes in high-resolution crystal structures of HIV-1 protease with drug-resistant mutations L24I, I50V, and G73S". Journal of Molecular Biology. 354 (4): 789–800. doi:10.1016/j.jmb.2005.09.095. PMC 1403828. PMID 16277992.
  4. ↑ "Crixivan (Indinavir Sulfate): Side Effects, Interactions, Warning, Dosage & Uses". RxList (به انگلیسی). Retrieved 2018-11-08.
  5. ↑ Capaldini L (August 1997). "Protease inhibitors' metabolic side effects: cholesterol, triglycerides, blood sugar, and "Crix belly." Interview with Lisa Capaldini, M.D. Interview by John S. James". AIDS Treatment News (277): 1–4. PMID 11364559.
  6. ↑ "Indinavir". livertox.nih.gov. Retrieved 2018-10-21.
  7. ↑ MacGill, Markus (July 24, 2018). "High bilirubin levels: Meaning, symptoms, and tests". Medical News Today. Retrieved 2018-10-21.
  8. ↑ Eira M, Araujo M, Seguro AC (August 2006). "Urinary NO3 excretion and renal failure in indinavir-treated patients". Brazilian Journal of Medical and Biological Research. 39 (8): 1065–70. doi:10.1590/s0100-879x2006000800009. PMID 16906281.
  9. ↑ Shankar SS, Dubé MP, Gorski JC, Klaunig JE, Steinberg HO (November 2005). "Indinavir impairs endothelial function in healthy HIV-negative men". American Heart Journal. 150 (5): 933.e1–933.e7. doi:10.1016/j.ahj.2005.06.005. PMID 16290967.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=ایندیناویر&oldid=38843964»