ایزوکسیکام

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ایزوکسیکام
داده‌های بالینی
نام‌های تجاریMaxicam
کد ATC
شناسه‌ها
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
دراگ‌بنک
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEBI
CompTox Dashboard (EPA)
ECHA InfoCard100.047.334 ویرایش در ویکی‌داده
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC14H13N3O5S
جرم مولی۳۳۵٫۳۳ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • CC1=CC(=NO1)NC(=O)C2=C(C3=CC=CC=C3S(=O)(=O)N2C)O

ایزوکسیکام (انگلیسی: Isoxicam) یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) است که برای کاهش التهاب و به عنوان یک ضد درد در کاهش درد در شرایط خاص مصرف یا استفاده شده است. این دارو در سال ۱۹۸۳ توسط شرکت Warner–Lambert معرفی شد. ایزوکسیکام آنالوگ شیمیایی پیروکسیکام (Feldene) است که به جای حلقه ایزوکسازول دارای حلقه پیریدین است. در سال ۱۹۸۵، ایزوکسیکام به دلیل عوارض جانبی، از جمله سموم نكرولیز اپیدرمی سمی (سندرم لیل) از بازار فرانسه خارج شد. اگرچه این عوارض جانبی جدی فقط در فرانسه مشاهده شد، اما این دارو در سراسر جهان حذف شد.[۱][۲]

منابع[ویرایش]

  1. Consolidated List of products whose consumption and/or sale have been banned, withdrawn, severely restricted or not approved by Governments, United Nations, 2003, p. 123 link to 2005 ed
  2. Fung M, Thornton A, Mybeck K, Wu JH, Hornbuckle K, Muniz E (January 2001). "Evaluation of the Characteristics of Safety Withdrawal of Prescription Drugs from Worldwide Pharmaceutical Markets-1960 to 1999". Therapeutic Innovation & Regulatory Science. 35 (1): 293–317. doi:10.1177/009286150103500134.