اخترشناسی پرانرژی
اخترشناسی پر انرژی دانش و پژوهش اجرام آسمانی است که تابش الکترومغناطیسی را با طول موج پر انرژی می‌پراکنند. گستره این شاخه، درباره اخترشناسی پرتو ایکس، اخترشناسی پرتو گاما، اخترشناسی فرابنفش و همچنین پژوهش درباره نوترینو و پرتو کیهانی است.
اجرام آسمانی که در این گستره مورد پژوهش قرار می‌گیرند سیاه‌چاله، ستاره نوترونی، هسته کهکشانی فعال، ابرنواختر، بازمانده ابرنواختر، و انفجار پرتوی گاما هستند.
ماموریت‌ها[ویرایش]
برخی کاوشگرهای فضایی و زمینی که برای پژوهش اخترشناسی پر انرژی استفاده شده‌اند:[۱]
- رصدخانه پیر اوجر
- رصدخانه پرتو ایکس چاندرا
- تلسکوپ فضایی پرتو گامای فرمی
- رصدخانه ردیاب نوترینو آیس کیوب
جستارهای وابسته[ویرایش]
پانویس[ویرایش]
- ↑ "HEASARC: Observatories". heasarc.gsfc.nasa.gov. Retrieved 22 January 2018.
منابع[ویرایش]
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «High-energy astronomy». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۶ ژوئیه ۲۰۱۸.
پیوند به بیرون[ویرایش]
- بایگانی داده پدیده‌ها‌ی پر انرژی در وبگاه اداره کل ملی هوانوردی و فضا (ناسا)
| اخترشناسی بر پایه |
| ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| تلسکوب‌های نوری | |||||||||||
| جستارهای وابسته | |||||||||||
| درگاه‌ها | |||||||||||
 | این یک مقالهٔ خرد اخترشناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |