آزادی اینترنت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

آزادی اینترنت، یک اصطلاح کلی است که شامل حقوق دیجیتال، آزادی اطلاعات، حق دسترسی به اینترنت، آزادی از سانسور اینترنت و بی‌طرفی شبکه می‌شود.[۱][۲][۳][۴]

در ژوئن ۲۰۱۲، شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد آزادی اینترنت را به عنوان یک حقوق بشر اعلام کرد.[۵] برخی از کشورها تلاش کرده‌اند تا سایت‌ها یا کلماتی را که آزادی اینترنت را محدود می‌کنند، ممنوع کنند. از دهه ۱۹۹۰، نهادهای نظارتی اروپایی نسبت به شرکت‌های فناوری آمریکایی استانداردهای بالاتری از حریم خصوصی داشته‌اند. همچنین نهادهای نظارتی اروپایی به دنبال حذف سخنان نفرت‌انگیز از شبکه‌های خود بوده‌اند که توسط متمم اول قابل تحمل است اما در اروپا غیرقانونی است.[۶]

برخی معتقدند که آزادی اینترنت یک حق بشر نیست.[۷] به عقیده آنها، قرار دادن چیزی مانند آزادی اینترنت به عنوان یک حقوق بشر می‌تواند آنچه را که حقوق بشر به آن اشاره می‌کند تضعیف کند. به عنوان مثال مردم برای سرورها هزینه می‌کنند و آن را راه اندازی می‌کنند و مالک آن می‌شوند، در نتیجه می‌گویند که بر همان سرورها حق دارند که این امر باعث حق به جانب بودن آنها می‌شود. برخی از کشورها میزان دسترسی شهروندان خود به اینترنت را به درجات مختلفی محدود می‌کنند.[۸][۹]

جمهوری خلق چین بیشترین تعداد کاربران اینترنت در جهان را دارد که حدود ۳۳۰ میلیون نفر از جمله ۷۰ میلیون وبلاگ نویس تخمین زده می‌شود. چین یکی از پیچیده‌ترین و تهاجمی‌ترین رژیم‌های سانسور و کنترل اینترنت در جهان محسوب می‌شود که تحت پروژه دیوار آتش بزرگ چین اینترنت را سانسور می‌کند.[۱۰] در فهرست سال ۲۰۲۰ خانه آزادی، چین در رتبه آخر از ۶۴ کشور در زمینه آزادی اینترنت قرار داد.[۱۱] همچنین بر پایه فهرست ۲۰۲۲، خانه آزادی، جمهوری اسلامی ایران را جزء گروه غیرآزادترین کشورها از نظر دسترسی به اینترنت قرار داد.[۱۲][۱۳] در سال ۲۰۲۲، جمهوری اسلامی فلج کننده‌ترین سانسور اینترنت را بر ایران اعمال کرد.[۱۴]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Altman, Alex (2008-02-20). "A Coming Chill Over Internet Freedom?". Time (به انگلیسی). ISSN 0040-781X. Archived from the original on 2021-12-07. Retrieved 2019-12-09.
  2. "Is it Possible to Wire the World? Meet the Guy Who Has a Plan to Make it Happen". Time (به انگلیسی). Archived from the original on 2022-01-21. Retrieved 2019-12-09.
  3. "Russia's Youth Want Internet Freedom, Widening 'Censorship Gap'". Time (به انگلیسی). Archived from the original on 2021-12-07. Retrieved 2019-12-09.
  4. "China Scores Dead Last in Latest Internet-Freedom Survey". Time (به انگلیسی). Archived from the original on 2021-12-07. Retrieved 2019-12-09.
  5. "Internet freedom, human rights and power". saa-primo.hosted.exlibrisgroup.com. Retrieved 2019-12-09.{{cite web}}: نگهداری CS1: url-status (link)[پیوند مرده]
  6. Goldsmith, J. (2018). The failure of internet freedom. Knight First Amendment Institute. Columbia University. https://knightcolumbia.org/content/failure-internet-freedom بایگانی‌شده در ۲۰۲۲-۰۱-۲۴ توسط Wayback Machine. Retrieved on 12/3/19.
  7. Sterner, Eric R. (2011). "The Folly of Internet Freedom: The Mistake of Talking About the Internet as a Human Right". The New Atlantis (32): 134–139. ISSN 1543-1215. JSTOR 43152664.
  8. "Polarization, democracy, authoritarianism, internet, surveillance | Homeland Security Newswire". www.homelandsecuritynewswire.com (Press release) (به انگلیسی). 2019-08-25. Archived from the original on 2021-12-07. Retrieved 2019-12-09.
  9. "Promoting Global Internet Freedom: Policy and Technology" (PDF). Archived (PDF) from the original on 2021-04-19. Retrieved 2019-12-09.
  10. Library of Congress. Congressional Research Service. (2010). U.S. Initiatives to Promote Global Internet Freedom. Issues, Policy, and Technology. S.l]: [s.n.]. https://apps.dtic.mil/dtic/tr/fulltext/u2/a516461.pdf بایگانی‌شده در ۲۰۱۹-۱۲-۰۴ توسط Wayback Machine Retrieved on 12/3/19.
  11. Cook, Sarah. "5 Predictions for Beijing's Assault on Internet Freedom in 2021". thediplomat.com. The Diplomat. Archived from the original on 7 December 2021. Retrieved 14 December 2020.
  12. «سازمان غیرانتفاعی «خانه آزادی» ایران را درزمره غیرآزادترین کشورها به لحاظ دسترسی به اینترنت قرار داد». BBC News فارسی. ۲۰۲۲-۱۰-۱۸. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۵-۲۱.
  13. «پنجاهمین گزارش سالانه «خانه آزادی»: ایران همچنان در زمره کشورهای غیرآزاد جهان است». صدای آمریکا. ۲۰۲۳-۰۳-۰۹. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۵-۲۱.
  14. فردا، رادیو (۲۰۲۳-۰۲-۱۳). «ایران، هند و روسیه «فلج‌کننده‌ترین» سانسور اینترنت را در سال ۲۰۲۲ تحمیل کردند». رادیو فردا. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۵-۲۱.