حق دانستن واقعیت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
زنان انجمن خانواده‌های بازداشت‌شدگان ناپدید شده در زمان دیکتاتوری نظامی شیلی (۹۰-۱۹۷۳) در مقابل کاخ لا موندا تظاهرات می‌کنند و خواستار اطلاعاتی دربارهٔ نزدیکان‌شان هستند که در معرض ناپدید شدن قهری قرار گرفته‌اند.

حق دانستن واقعیت حق دسترسی جامعه یا قربانیان و خانواده‌ها به حقیقت آنچه اتفاق افتاده، در صورت نقض شدید حقوق بشر است.[۱][۲] حق دانستن واقعیت شکلی از حقوق قربانیان است؛[۳] به ویژه در هنگام عدالت انتقالی در برخورد با نقض حقوق بشر در گذشته.[۴]

منابع[ویرایش]

  1. Vedaschi, Arianna (2014). "Globalization of Human Rights and Mutual Influence between Courts: The Innovative Reverse Path of the Right to the Truth". In Shetreet, Shimon (ed.). The Culture of Judicial Independence: Rule of Law and World Peace (به انگلیسی). Martinus Nijhoff Publishers. pp. 107–133. ISBN 978-90-04-25781-8.
  2. Park, Y. Gloria (2010). "Truth as Justice: Legal and Extralegal Development of the Right to Truth". Harvard International Review. 31 (4): 24–27. ISSN 0739-1854. JSTOR 42763345.
  3. Klinkner, Melanie; Davis, Howard (2019). The Right to The Truth in International Law: Victims' Rights in Human Rights and International Criminal Law (به انگلیسی). Routledge. ISBN 978-1-317-33508-5.
  4. Szoke-Burke, Sam (2015). "Searching for the Right to Truth: The Impact of International Human Rights Law on National Transitional Justice Policies". Berkeley Journal of International Law. 33: 526.