گذردهی نسبی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده

درخط

نسخهٔ ‏۱ مارس ۲۰۱۳، ساعت ۱۴:۰۲

گذردهی نسبی of برخی مواد در دمای اتاق در بسامد۱ کیلوهرتز ^[۱] (متناظر به طول موج ۳۰۰ کیلومتر)
ماده	ε_r
خلأ	1 (بنا به تعریف)
هوا	۱٫۰۰۰۵۸۹۸۶ ± 0.00000050 (در شرایط استاندارد دما و فشار, برای 0.9 مگاهرتز),^[۲]
پلی تترافلوئورواتیلن/تفلون	2.1
پلی‌اتیلن	2.25
Polyimide	3.4
پلی‌پروپیلن	2.2–2.36
یونولیت	2.4–2.7
کربن دی‌سولفید	2.6
کاغذ	3.85
Electroactive polymers	2–12
سیلیسیم دی‌اکسید	3.9 ^[۳]
بتن	4.5
پیرکس (شیشه)	4.7 (3.7–10)
کائوچو	7
الماس	5.5–10
نمک	3–15
گرافیت	10–15
سیلیسیم	11.68
آمونیاک	26, 22, 20, 17 (−80, −40, 0, 20 °C)
متانول	30
اتیلن گلیکول	37
فورفورال	42.0
گلیسیرین	41.2, 47, 42.5 (0, 20, 25 °C)
آب	88, 80.1, 55.3, 34.5 (0, 20, 100, 200 °C) برای نور مرئیt: 1.77
هیدروفلوئوریک اسید	83.6 (0 °C)
فرم‌آمید	84.0 (20 °C)
سولفوریک اسید	84–100 (20–25 °C)
آب اکسیژنه	128 محلول آبی–60 (−30–25 °C)
هیدروسیانیک اسید	158.0–2.3 (0–21 °C)
تیتانیوم دی اکسید	86–173
تیتانات استرانسیم	310
باریم تیتانات استرانسیم	500
تیتانات باریم	1250–10,000 (20–120 °C)
تیتانات زیرکونات سرب	500–6000
Conjugated polymers	1.8–6 تا 100,000^[۴]
کلسیم مس تیتانات	>250,000^[۵]

گذردهی نسبی یک ماده تحت شرایطی خاص٬ میزان توانایی آن ماده برای متمرکز کردن خطوط شار میدان الکتروستاتیکی را نشان می‌دهد.به بیان دقیق‌تر می‌توان این کمیت را برابر با نسبت ظرفیت خازنی با دی‌الکتریک مربوطه به ظرفیت خازنی که دی‌الکتریک آن خلأ (به طور تقریبی ٬هوا) است تعریف نمود.

گذردهی نسبی یک ماده تابعی از بسامد میدان الکتریکی اعمال‌شده است.گذردهی نسبی برای میدان با بسامد صفر ٬ گذردهی نسبی استاتیک یا ثابت دی‌الکتریک نام دارد. از دیگر نام‌های به کار رفته برای گذردهی نسبی در بسامد صفر٬ می‌توان به ثابت دی‌الکتریک نسبی یا ثابت دی‌الکتریک ایستا (استاتیک) اشاره کرد.

تعریف

گذردهی نسبی معمولا با $\varepsilon _{r}(\omega )$ نشان داده‌می‌شود و بدین صورت تعریف می‌گردد:

$\varepsilon _{r}(\omega )={\frac {\varepsilon (\omega )}{\varepsilon _{0}}},$

که در آن $\varepsilon (\omega )$ گذردهی مطلق وابسته به فرکانس و عددی مختلط و $\varepsilon _{0}$ نیز ثابت گذردهی خلأ است. گذردهی نسبی یک کمیت بدون بعد و معمولا عددی مختلط است. قسمت موهومی آن مربوط به تغییر فاز بردار قطبش و بردار میدان الکتریکی است که عامل تضعیف موج الکترومغناطیسی منتشر‌ شونده در ماده است.

بنا به تعریف٬ ثابت گذردهی خطی خلأ برابر با ۱ است ^[۶](خطی) ٬ هرچند در الکترودینامیک کوانتومی برخی اثرات غیرخطی برای خلأ در شدت‌های بالا روی می‌دهند.^[۶]

همچنین ببینید

منابع

↑ Dielectric Constants of Materials (2007). Clipper Controls.
↑ L. G. Hector and H. L. Schultz (۱۹۳۶). The Dielectric Constant of Air at Radiofrequencies. Physics. ج. ۷. صص. ۱۳۳–۱۳۶. doi:10.1063/1.1745374.
↑ Paul R. Gray, Paul J. Hurst, Stephen H. Lewis, Robert G. Meyer (۲۰۰۹). Analysis and Design of Analog Integrated Circuits (ویراست Fifth). New York: Wiley. ص. ۴۰. شابک ۹۷۸-۰-۴۷۰-۲۴۵۹۹-۶.
↑ Pohl، Herbert A. (۱۹۸۶). «Giant polarization in high polymers». Journal of Electronic Materials. ۱۵: ۲۰۱. doi:10.1007/BF02659632. بیبکد:1986JEMat..15..201P.
↑ http://oatao.univ-toulouse.fr/698/1/boulos_698.pdf
↑ ^۶٫۰ ^۶٫۱ John David Jackson (1998). Classical Electrodynamics (Third ed.). New York: Wiley. p. 154. ISBN 0-471-30932-X.

[1] Dielectric Constants of Materials (2007). Clipper Controls.

[2] L. G. Hector and H. L. Schultz (۱۹۳۶). The Dielectric Constant of Air at Radiofrequencies. Physics. ج. ۷. صص. ۱۳۳–۱۳۶. doi:10.1063/1.1745374.

[Gray&Meyer-3] Paul R. Gray, Paul J. Hurst, Stephen H. Lewis, Robert G. Meyer (۲۰۰۹). Analysis and Design of Analog Integrated Circuits (ویراست Fifth). New York: Wiley. ص. ۴۰. شابک ۹۷۸-۰-۴۷۰-۲۴۵۹۹-۶.

[4] Pohl، Herbert A. (۱۹۸۶). «Giant polarization in high polymers». Journal of Electronic Materials. ۱۵: ۲۰۱. doi:10.1007/BF02659632. بیبکد:1986JEMat..15..201P.

[5] ttp://oatao.univ-toulouse.fr/698/1/boulos_698.pdf

[Jackson-6] ۶٫۰ ^۶٫۱ John David Jackson (1998). Classical Electrodynamics (Third ed.). New York: Wiley. p. 154. ISBN 0-471-30932-X.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]