یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

یاد باد آنکه نهانت
زبان	فارسی
شاعر	حافظ
شمار ابیات	۹
بحر	رَمَل مُثَمَّن مَخبون محذوف فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن
متن
یاد باد آنکه نهانت نظری با ما بود رقم مهر تو بر چهرهٔ ما پیدا بود یاد باد آنکه چو چشمت بعتابم می‌کشت معجز عیسویت در لب شکّرخا بود یاد باد آنکه صبوحی زده در مجلس انس جز من و یار نبودیم و خدا با ما بود یاد باد آنکه رخت شمع طرب می‌افروخت وین دل سوخته پروانه ناپروا بود یاد باد آنکه در آن بزمگه خلق و ادب آنکه او خندهٔ مستانه زدی صهبا بود یاد باد آنکه چو یاقوت قدح خنده زدی در میان من و لعل تو حکایتها بود یاد باد آنکه نگارم چو کمر بربستی در رکابش مه نو پیک جهان‌پیما بود یاد باد آنکه خرابات‌نشین بودم و مست وانچه در مسجدم امروز کمست آنجا بود یاد باد آنکه باصلاح شما میشد راست نظم هر گوهر ناسفته که حافظ را بود ۲ ۴ ۶ ۸ نسخهٔ مبنا: تصحیحِ محمّد قزوینی و قاسم غنی
⇒ ⇐

غزلی با مطلع «یاد باد آنکه نهانت نظری با ما بود»، غزل شمارهٔ ۲۰۴ از دیوانِ حافظ در تصحیحِ محمد قزوینی و قاسم غنی است.

در اجراها

محمدرضا شجریان در برنامهٔ شمارهٔ ۱۵۸ از مجموعهٔ گل‌های تازه این غزل را در دستگاهِ شور اجرا کرده‌است.

منابع

• دادجو، درّه (۱۳۹۷). «خوشخوانی‌های دیوان حافظ». در بهاءالدین خرمشاهی. دانشنامهٔ حافظ و حافظ‌پژوهی. ج. ۲. تهران: نخستان پارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۹۹۷۶۴-۴-۷.
• حافظ شیرازی، شمس‌الدین محمد بن بهاءالدین محمد. قزوینی، محمد؛ غنی، قاسم، ویراستاران. دیوان حافظ. تهران: سینا.