جز آستان توام در جهان پناهی نیست

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
جز آستان توام
زبانفارسی
شاعرحافظ[۱]
شمار ابیات۹
بحرمُجتَثّ مثمن مخبون محذوف
مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
متن

جز آستان توام در جهان پناهی نیست
سر مرا بجز این در حواله‌گاهی نیست
عدو چو تیغ کشد من سپر بیندازم
که تیغ ما بجز از نالهٔ و آهی نیست
چرا ز کوی خرابات روی بر تابم
کزین بهم بجهان هیچ رسم و راهی نیست
زمانه گر بزند آتشم بخرمن عمر
بگو بسوز که بر من ببرگ کاهی نیست
غلام نرگس جمّاش آن سهی سروم
که از شراب غرورش بکس نگاهی نیست
مباش در پی آزار و هر چه خواهی کن
که در شریعت ما غیر ازین گناهی نیست
عنان کشیده رو ای پادشاه کشور حسن
که نیست بر سر راهی که دادخواهی نیست
چنین که از همه سو دام راه می‌بینم
به از حمایت زلفش مرا پناهی نیست
خزینهٔ دل حافظ بزلف و خال مده
که کارهای چنین حدّ هر سیاهی نیست




۲



۴



۶



۸


نسخهٔ مبنا: تصحیحِ محمّد قزوینی و قاسم غنی

غزلی با مطلع «جز آستان توام در جهان پناهی نیست»، غزل شمارهٔ ۷۶ از دیوانِ حافظ در تصحیحِ محمد قزوینی و قاسم غنی است.

مفهوم و درون‌مایه[ویرایش]

وزن[ویرایش]

در اجراها[ویرایش]

قوامی در برنامهٔ شمارهٔ ۲۰۱ از برنامهٔ برگ سبز این غزل را در دستگاهِ شور اجرا کرده‌است.[۲]

ترجمه‌ها[ویرایش]

در دیگر آثار هنری[ویرایش]

در مرقع آق‌قویونلو (H2160) سه قطعه با رقم جعفر حافظ وجود دارد که یکی از قطعات شامل بیت‌هایی از این غزل می‌باشد.کاتب این اشعار جعفر بایسنقری است. این مرقع که درحال حاضر در کتابخانهٔ توپ‌کاپی‌سرایی استانبول نگهداری می‌شود، درمجموع ۷۶۳ قطعه دارد که ۹۲ قطعهٔ آن از اشعار حافظ است.[۳]

همچنین برروی قدیمی‌ترین و معروف‌ترین قالی ایرانی که برروی آن شعر حافظ دیده می‌شود، بیت اول این غزل نقش بسته. این قالی را مقصود کاشانی در سال ۹۳۶ ه‍.ق/۱۵۳۰ م بافته و چون بنا بوده که این قالی به آستان قدس یا بقعهٔ شیخ صفی‌الدین وقف شود، این بیت برای آن انتخاب شده. این اثر در حال حاضر در موزه‌ٔ ویکتوریا و آلبرت لندن نگهداری می‌شود.[۴]

پانویس[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • آذرنوش، آذرتاش؛ اینجنیتو، دومینیکو؛ باقری، بهادر؛ بلوکباشی، علی؛ بیات، علی؛ پاکتچی، احمد؛ خرمشاهی، بهاءالدین؛ دادبه، اصغر؛ ساجدی، طهمورث؛ سجادی، صادق؛ سمسار، محمدحسن؛ شمس، اسماعیل؛ عبدالله، صفر؛ کردمافی، سعید؛ کیوانی، مجدالدین؛ مسعودی آرانی، عبدالله؛ میثمی، حسین؛ میرانصاری، علی؛ نکوروح، حسن؛ هاشم‌پور سبحانی، توفیق؛ بخش هنر و معماری (۱۳۹۰). «حافظ». در سید محمدکاظم موسوی بجنوردی. دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. ج. ۱۹. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. شابک ۹۷۸۶۰۰۶۳۲۶۰۴۷.
  • دادجو، درّه (۱۳۹۷). «خوشخوانی‌های دیوان حافظ». در بهاءالدین خرمشاهی. دانشنامهٔ حافظ و حافظ‌پژوهی. ج. ۲. تهران: نخستان پارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۹۹۷۶۴-۴-۷.
  • حافظ شیرازی، شمس‌الدین محمد بن بهاءالدین محمد. قزوینی، محمد؛ غنی، قاسم، ویراستاران. دیوان حافظ. تهران: سینا.