نمایش مبدأ برای ژوزه مورینیو

{{حص-خرابکاری|کوچک=بله}}
{{جعبه اطلاعات بازیکن فوتبال
|نام بازیکن= ژوزه مورینیو
|تصویر= FC Salzburg gegen AS Roma (UEFA Euroleague play-off, 2023-02-16) 41.jpg
|توضیح تصویر= مورینیو با [[باشگاه فوتبال آ.اس. رم|رم]] در سال ۲۰۲۳
|نام کامل= ژوزه ماریو دوس سانتوس مورینیو فلیکس
|زادروز= {{تاریخ تولد و سن|۱۹۶۳|۱|۲۶|df=y}}
|شهر تولد= [[ستوبال]]
|کشور تولد= [[پرتغال]]
|تاریخ مرگ=
|شهر مرگ=
|کشور مرگ=
|قد= ۱۷۶ سانتی‌متر<ref>{{یادکرد وب |نشانی = http://www.zerozero.pt/jogador/jose_mourinho/actual/ficha/0/default/79732 |عنوان = José Mourinho |ناشر = zerozero |تاریخ بازدید = ۱۰ نوامبر ۲۰۱۱ |زبان اثر = پرتغالی |پیوند بایگانی = https://web.archive.org/web/20100323043559/http://www.zerozero.pt/jogador/jose_mourinho/actual/ficha/0/default/79732/ |تاریخ بایگانی = ۲۳ مارس ۲۰۱۰ |dead-url = yes}}</ref>
|وزن= ۷۰ کیلوگرم
|نام مستعار=آقای خاص
|پست= [[هافبک میانی]]
|باشگاه کنونی=[[فنرباغچه]] (سرمربی) 
|شماره پیراهن=
|سال‌های نوجوانی=
|باشگاه‌های جوانان=
|سال‌های= ۱۹۸۰–۱۹۸۲{{سخ}}۱۹۸۲–۱۹۸۳{{سخ}}۱۹۸۳–۱۹۸۵{{سخ}}۱۹۸۵–۱۹۸۷{{سخ}}'''مجموع'''
|باشگاه‌های= [[باشگاه فوتبال ریو آوه|ریو آوه]]{{سخ}}[[باشگاه فوتبال بلننسس|بلننسس]]{{سخ}}سسیمبرا{{سخ}}کامستریو ای اینداستریه
|تعداد گل =۱۶ (۲){{سخ}}۱۶ (۲){{سخ}}۳۵ (۱){{سخ}}۲۷ (۸){{سخ}}'''۹۴ (۱۳)'''
|سال‌های بازی ملی=
|تیم ملی=
|گل‌های زدهٔ ملی =
|سال‌های مربیگری= ۱۹۹۲–۱۹۹۳{{سخ}}۱۹۹۳–۱۹۹۶{{سخ}}۱۹۹۶–۲۰۰۰{{سخ}}۲۰۰۰{{سخ}}۲۰۰۱–۲۰۰۲{{سخ}}۲۰۰۲–۲۰۰۴{{سخ}}۲۰۰۴–۲۰۰۷{{سخ}}۲۰۰۸–۲۰۱۰{{سخ}}۲۰۱۰–۲۰۱۳{{سخ}}۲۰۱۳–۲۰۱۵{{سخ}}۲۰۱۶–۲۰۱۸{{سخ}}۲۰۱۹–۲۰۲۱{{سخ}}۲۰۲۱–۲۰۲۴{{سخ}}۲۰۲۴–
|تیم‌های مربیگری = [[باشگاه فوتبال اسپورتینگ پرتغال|اسپورتینگ]] (کمک مربی){{سخ}}[[باشگاه فوتبال پورتو|پورتو]] (کمک مربی){{سخ}}[[باشگاه فوتبال بارسلونا|بارسلونا]] (کمک مربی){{سخ}}[[باشگاه فوتبال بنفیکا|بنفیکا]]{{سخ}}[[باشگاه فوتبال لیریا|لیریا]]{{سخ}}[[باشگاه فوتبال پورتو|پورتو]]{{سخ}}[[باشگاه فوتبال چلسی|چلسی]]{{سخ}}[[باشگاه فوتبال اینترمیلان|اینترمیلان]]{{سخ}}[[باشگاه فوتبال رئال مادرید|رئال مادرید]]{{سخ}}[[باشگاه فوتبال چلسی|چلسی]]{{سخ}}[[باشگاه فوتبال منچستر یونایتد|منچستریونایتد]]{{سخ}}[[باشگاه فوتبال تاتنهام هاتسپر|تاتنهام]]{{سخ}}[[باشگاه فوتبال آ.اس. رم|آ.اس. رم]]{{سخ}}[[باشگاه فوتبال فنرباغچه|فنرباغچه]]
}}
'''ژوزه ماریو دوس سانتوس مورینیو فلیکس''' (به {{lang-pt|José Mário dos Santos Mourinho Félix}}؛ موسوم به آقای خاص، زادهٔ {{تاریخ تولد|۱۹۶۳|۱|۲۶|df=y}}) بازیکن سابق فوتبال و سرمربی اهل [[پرتغال]] است که هم‌اکنون به عنوان سرمربی [[باشگاه فوتبال فنرباغچه|فنرباغچه]] فعالیت می‌کند.

او با کسب ۲۶ عنوان قهرمانی، یکی از پرافتخارترین مربیان [[تاریخ فوتبال]] است.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=Guardiola on his way to becoming the most successful coach of all time|نشانی=https://www.marca.com/en/football/international-football/2019/05/23/5ce5c24eca4741c7638b4567.html|وبگاه=MARCA in English|تاریخ=2019-05-22|بازبینی=2019-08-30|کد زبان=en}}</ref><ref>{{یادکرد وب|عنوان=Rank: Greatest all-time soccer managers - ESPN|نشانی=http://www.espn.com/sportsnation/post/_/id/9539744/greatest-all-soccer-managers|وبگاه=www.espn.com|بازبینی=2019-08-30|کد زبان=EN}}</ref> او یکی از ده مربی برتر تاریخ فوتبال از دید [[یوفا]]<ref>{{یادکرد وب|عنوان=UEFA name the Top 10 managers of all time - no place for Guardiola|نشانی=https://www.givemesport.com/962217-uefa-unveil-their-top-10-greatest-managers-of-all-time|وبگاه=GiveMeSport|تاریخ=2017-01-14|بازبینی=2019-08-30|کد زبان=en-GB|archiveurl=https://web.archive.org/web/20190830235731/https://www.givemesport.com/962217-uefa-unveil-their-top-10-greatest-managers-of-all-time|archivedate=۳۰ اوت ۲۰۱۹|dead-url=yes}}</ref> و برترین مربی پرتغالی قرن به انتخاب [[فدراسیون فوتبال پرتغال]] است. او با کسب قهرمانی در [[لیگ قهرمانان اروپا]] و [[لیگ اروپا|لیگ یوفا]] و [[لیگ کنفرانس اروپا]] رکورددار می‌باشد.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=Giants of Portuguese football honoured at centenary of FPF|نشانی=https://www.euronews.com/2015/01/15/giants-of-portuguese-football-honoured-at-centenary-of-fpf|وبگاه=euronews|تاریخ=2015-01-15|بازبینی=2019-08-30|کد زبان=en}}</ref>

پس از دوران کوتاه و کم‌فروغ بازی، مورینیو به مربیگری روی آورد. اوایل دههٔ ۹۰ به عنوان دستیار مربی و سرمربی تیم‌های پایه، کار خود را آغاز کرد تا اینکه به عنوان مترجم [[بابی رابسون]]، مربی مشهور انگلیسی، انتخاب شد. ژوزهٔ جوان، در آن زمان که مترجم رابسون در باشگاه‌های پرتغالی [[باشگاه فوتبال اسپورتینگ پرتغال|اسپورتینگ لیسبون]] و [[باشگاه فوتبال پورتو|پورتو]] بود، از مربی کهنه‌کار انگلیسی درس‌های زیادی گرفت تا اینکه به عنوان دستیار و مترجم به همراه رابسون به [[لا لیگا|لیگ اسپانیا]] و [[باشگاه فوتبال بارسلونا|بارسلونا]] رفت. پس از آنکه رابسون بارسلونا را ترک کرد، مورینیو به عنوان دستیار لوییس فن خال به کار خود در بارسلونا ادامه داد.

ژوزه دوران سرمربیگری خود را با دوره‌های کوتاه اما موفق در تیم‌های پرتغالی [[باشگاه فوتبال بنفیکا|بنفیکا]] و لییرا آغاز کرد. سپس در سال ۲۰۰۲، مجدداً به پورتو بازگشت اما این‌بار به عنوان سرمربی، راهی پورتو شد. ژوزه دورانی رؤیایی با پورتو داشت و از همان زمان خود را به عنوان مربی بزرگ شناساند. وی در سال اول حضورش موفق شد با پورتو سه جام به‌دست‌آورد. اعضای پورتو در آن سال، قهرمان لیگ پرتغال، قهرمان جام حذفی پرتغال و قهرمان [[جام یوفا]] شدند. در سال بعد نیز مورینیوی جوان دوران بسیار خوبی داشت و توانست پورتو را برای دومین سال، قهرمان پرتغال کند اما اوج کار وی، رسیدن به اوج افتخار در معتبرترین رقابت اروپایی و قهرمان کردن پورتو در [[لیگ قهرمانان اروپا]] بود.

در ادامهٔ همان سال، مورینیو که در ابتدای راه مربیگریش بود، به [[لیگ برتر انگلستان|لیگ برتر]] در انگلیس رفت و سرمربی [[باشگاه فوتبال چلسی|چلسی]] شد. چلسی در طی دو سال بعد موفق شد دو بار متوالی و بعد از ۵۰ سال قهرمان لیگ شود. مورینیو در طی همین دو سال به عنوان بهترین مربی سال از طرف [[فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار فوتبال]] انتخاب شد.

پس از درگیریش با مدیریت باشگاه چلسی، مورینیو این‌بار ایتالیا را انتخاب کرد و در اوایل سال ۲۰۰۸ و با امضای قراردادی ۳ ساله، به عنوان سرمربی [[باشگاه فوتبال اینتر میلان|اینترمیلان]] انتخاب شد. در کمتر از ۳ ماه، مورینیو اولین جام خود را با اینتر کسب کرد و توانست [[سوپر جام ایتالیا]] را فتح کند و فصل اولش در ایتالیا را با قهرمانی در [[سری آ]] کامل کرد. اما در سال بعد مورینیو اینتر را سه‌جامه کرد تا این تیم اولین تیم در تاریخ ایتالیا شود که موفق به چنین کاری می‌شود. اینتری‌ها موفق شدند قهرمان [[سری آ]] و [[جام حذفی ایتالیا]] شوند اما از همه مهم‌تر، آن‌ها توانستند زیرنظر مورینیو، قهرمان [[لیگ قهرمانان اروپا]] شوند. مورینیو نیز با این کار به سومین مربی در تاریخ و پس از [[ارنست هاپل]] و [[اوتمار هیتسفلد]] بدل شد که با ۲ تیم مختلف، قهرمان رقابت‌های [[لیگ قهرمانان اروپا]] شده‌است.<ref>{{یادکرد وب
| نشانی = http://www.uefa.com/uefachampionsleague/history/season=2010/index.html
| عنوان = Inter back on top at last
| تاریخ بازدید = ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۰
| نویسنده = Harrold, Michael
| اثر = [[یوفا|UEFA]]
| ناشر = [[یوفا|UEFA]]
| پیوند بایگانی = https://www.webcitation.org/67cAHn3tU?url=http://www.uefa.com/uefachampionsleague/history/season=2010/index.html
| تاریخ بایگانی = 12 مه 2012
}}</ref> این افتخارات باعث شد تا وی مجدداً از طریق [[فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار فوتبال]] به عنوان بهترین سرمربی سال ۲۰۱۰ انتخاب شود. علاوه بر آن مورینیو توانست در این سال جایزهٔ [[بازیکن سال فوتبال جهان|توپ طلا]] بهترین مربی سال فیفا را که برای اولین بار اهدا شد، دریافت کند. در ۲۸ مهٔ سال ۲۰۱۰ نیز مورینیو با امضای قراردادی ۴ ساله به لیگ اسپانیا رفت و سرمربیگری تیم [[باشگاه فوتبال رئال مادرید|رئال مادرید]] را به عهده گرفت. او در فصل اول هدایت رئال مادرید، موفق شد رئال مادرید را پس از ۱۸ سال، به عنوان قهرمانی [[کوپا دل ری|کوپا دل‌ری]] برساند.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=رئال مادرید پس از ۱۸ سال قهرمان جام حذفی اسپانیا شد|نشانی=https://www.radiofarda.com/a/f7_real_won_barselona_and_became_the_winner_of_spanish_cup_copa_del_rey/9500837.html|وبگاه=رادیو فردا|بازبینی=2019-08-30|کد زبان=fa}}</ref> او در فصل دوم هدایت رئال مادرید، با کسب بیشترین امتیاز تاریخ لالیگا، این تیم را به عنوان قهرمانی لالیگا رساند.<ref>{{یادکرد خبر|عنوان=José Mourinho's mission accomplished as Real Madrid seal title|نشانی=https://www.theguardian.com/football/2012/may/03/real-madrid-jose-mourinho-title|کوشش=The Guardian|تاریخ=2012-05-02|تاریخ بازبینی=2019-08-30|شاپا=0261-3077|زبان=en-GB|نام=Sid|نام خانوادگی=Lowe}}</ref> در سال ۲۰۱۳ و در آخرین فصل حضور خود در رئال مادرید، درحالی‌که تنها موفق به فتح [[سوپر جام فوتبال اسپانیا|سوپرجام اسپانیا]] شده بود، این تیم را ترک کرد و به چلسی بازگشت. او در چلسی بار دیگر فاتح [[لیگ برتر فوتبال انگلستان|لیگ برتر انگلیس]] و [[جام اتحادیه باشگاه‌های انگلستان|جام اتحادیه]] انگلیس شد؛ اما در سال ۲۰۱۵ و به دلیل نتایج ضعیف از چلسی برکنار شد.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://www.varzesh3.com/news/1289925/ژوزه-مورینیو-اخراج-شد|وبگاه=www.varzesh3.com|بازبینی=2019-08-30}}</ref> مورینیو در سال ۲۰۱۶ هدایت منچستریونایتد را برعهده گرفت؛ جایی که او در فصل نخست هدایت یونایتد، موفق به قهرمانی در [[لیگ اروپا]]، [[جام اتحادیه باشگاه‌های انگلستان|جام اتحادیه انگلیس]] و [[جام خیریه انگلستان|جام خیریه]] (سوپرجام) شد.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=نخستین قهرمانی مورینیو با منچستریونایتد رقم خورد|نشانی=https://www.isna.ir/news/95050110614/نخستین-قهرمانی-مورینیو-با-منچستریونایتد-رقم-خورد|وبگاه=ایسنا|تاریخ=2016-08-07|بازبینی=2019-08-30|کد زبان=fa}}</ref><ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://www.varzesh3.com/news/1417923/منچستریونایتد-فاتح-لیگ-اروپا-شد|وبگاه=www.varzesh3.com|بازبینی=2019-08-30}}</ref><ref>{{یادکرد وب|عنوان=دومین قهرمانی مورینیو با یونایتد/ شیاطین سرخ فاتح جام اتحادیه شدند|نشانی=https://www.isna.ir/news/95120805398/دومین-قهرمانی-مورینیو-با-یونایتد-شیاطین-سرخ-فاتح-جام-اتحادیه|وبگاه=ایسنا|تاریخ=2017-02-26|بازبینی=2019-08-30|کد زبان=fa}}</ref> او در فصل دوم هدایت منچستریونایتد، رتبه دوم لیگ برتر، که بهترین رتبه منچستریونایتد پس از سال ۲۰۱۳ و الکس فرگوسن بود، را کسب کرد ولی موفق به کسب جام نشد. مورینیو در دسامبر ۲۰۱۸ و درحالی‌که در فصل سوم هدایت منچستریونایتد به سر می‌برد، از هدایت این تیم برکنار شد.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=رسمی؛ ژوزه مورینیو از منچستریونایتد اخراج شد|نشانی=https://90tv.ir/news/رسمی-ژوزه-مورینیو-از-منچستریونایتد-اخراج-شد|وبگاه=90tv.ir|بازبینی=2019-08-30|کد زبان=fa}}{{پیوند مرده}}</ref>

در ۲۰ نوامبر ۲۰۱۹، مورینیو به عنوان سرمربی تاتنهام هاتسپر انتخاب شد تا جانشین مائوریسیو پوچتینو اخراج شده شود. تاتنهام در شروع کار با ژوزه در جایگاه چهارده جدول رده‌بندی قرار داشت اما در پایان فصل موفق به کسب رتبه ششم و همین‌طور سهمیه پلی آف لیگ اروپا گردید. تاتنهام در این فصل به توفیقی در دو جام حذفی و اتحادیه دست پیدا نکرد. حضور مورینیو با صعود به دور یک‌هشتم نهایی لیگ قهرمانان همراه بود اما در مقطعی که تاتنهام بسیاری از مهره‌های کلیدی خود از جمله هری کین و سون هیونگ مین در اختیار نداشت؛ مغلوب لایپزیگ شد.
سر انجام او در تاریخ ۱۹ آوریل به علت کسب نتایج ضعیف و اختلاف با بازیکنان و تیم مدیریتی باشگاه از این تیم اخراج شد.

ژوزه مورینو در سال ۲۰۲۱ با قراردادی سه ساله هدایت تیم ''آ اس رم'' را بر عهده گرفت و در همان سال اول در اولین دوره رقابتهای لیگ کنفرانس اروپا تیم را قهرمان لیگ کنفرانس کرد. در نهایت در تاریخ ۱۶ ژانویه ۲۰۲۴ با اعلام [[فابریتزیو رومانو|فابریزیو رومانو]] خبرنگار معتبر دنیای فوتبال وی از باشگاه رم به‌طور توافقی جدا شد.

وی در انگلیس یک‌بار خود را «خاص» نامید و از آن زمان به بعد، مطبوعات انگلیس به وی لقب «آقای خاص» دادند.<ref>{{یادکرد وب|تاریخ=۳ ژوئن ۲۰۰۸|اثر=[[تایمز|The Times]]|پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cAGdWF6?url=http://www.timesonline.co.uk/tol/sport/football/european_football/article4057364.ece?print=yes|نشانی=http://www.timesonline.co.uk/tol/sport/football/european_football/article4057364.ece?print=yes&randnum=1151003209000|تاریخ بایگانی=12 مه 2012|عنوان=I am no longer the Special One, says Jose Mourinho|تاریخ بازدید=۲۱ مارس ۲۰۱۰}}</ref> مورینیو همیشه مورد تحسین برترین مربیان فوتبال بوده‌است. [[پپ گواردیولا]]، سرمربی موفق [[باشگاه فوتبال بارسلونا|بارسلونا]] پیش از آنکه رقابت توپ طلای بهترین مربی سال را به مورینیو واگذار کند، دربارهٔ وی گفته بود:
{{گفتاورد|در قسمت بهترین مربیان دنیا، وقتی شما ژوزه را با کسانی مثل [[سر الکس فرگوسن|سر الکس]]، [[آرسن ونگر|آرسن]] یا [[فابیو کاپلو|فابیو]] مقایسه می‌کنید، به این نتیجه خواهید رسید که وی بسیار جوان‌تر از آن‌هاست اما با وجود این جوانی، آنقدر در کارش موفق بوده که بتوان وی را بهترین مربی دنیا خواند و این حقیقت است.<ref>{{یادکرد وب
| نشانی = http://www.telegraph.co.uk/sport/football/competitions/champions-league/7643868/Barcelona-v-Inter-Milan-Jose-Mourinho-best-manager-in-the-world-says-Pep-Guardiola.html
| عنوان = Jose Mourinho 'best manager in the world', says Pep Guardiola
| تاریخ بازدید = ۲۳ اوت ۲۰۱۰
| نویسنده =
| ناشر = [[دیلی‌تلگراف|The Daily Telegraph]]
| تاریخ = ۲۸ آوریل ۲۰۰۸
| پیوند بایگانی = https://web.archive.org/web/20110211104823/http://www.telegraph.co.uk/sport/football/competitions/champions-league/7643868/Barcelona-v-Inter-Milan-Jose-Mourinho-best-manager-in-the-world-says-Pep-Guardiola.html
| تاریخ بایگانی = ۱۱ فوریه ۲۰۱۱
| url-status = dead
}}</ref>
}}

از باشگاه‌هایی که ژوزه مورینیو در آنها مربیگری کرده می‌توان به [[باشگاه فوتبال بنفیکا]]، [[باشگاه فوتبال پورتو]]، [[باشگاه فوتبال چلسی]]، [[باشگاه فوتبال اینترمیلان]]، [[باشگاه فوتبال رئال مادرید]]، [[باشگاه فوتبال منچستر یونایتد]]، [[باشگاه فوتبال تاتنهام هاتسپر]] و [[باشگاه فوتبال آ.اس. رم|باشگاه فوتبال آ اس رم]] اشاره کرد.

== زندگی ==
=== یادگیری و تحصیل ===
ژوزه ماریو دوس سانتوس فلیکس مورینیو در ۲۶ ژانویه ۱۹۶۳ و در شهر [[ستوبال|ستوبالِ]] کشور [[پرتغال]] و در یک خانواده پرجمعیت طبقه متوسط به دنیا آمد. پدرش «فلیکس مورینیو» و مادرش «ماریو ژولیا کاروژولا دوس سانتوس» نام دارند.<ref>{{یادکرد وب
| نشانی = http://www.geneall.net/P/per_page.php?id=598945
| عنوان = José Mourinho in a Portuguese Genealogical site
| تاریخ بازدید = 23 اوت 2010
| نویسنده =
| ناشر =
| تاریخ =
| پیوند بایگانی = https://www.webcitation.org/67cAJZH9a?url=http://www.geneall.net/P/per_page.php?id=598945
| تاریخ بایگانی = 12 مه 2012
}}</ref> پدرش [[دروازه‌بان (فوتبال)|دروازه‌بان]] حرفه‌ای فوتبال بود و در تیم‌های [[باشگاه فوتبال بلننسس|بلننسس]] و ستوبال به فوتبال مشغول بود و توانست یک بازی ملی را در تیم ملی پرتغال، تجربه کند. مادرش نیز معلم کلاس ابتدایی بود که از خاندانی ثروتمند آمده بود.<ref name=Statesman>{{یادکرد وب |last=Cowley |first=Jason |عنوان=NS Man of the year – Jose Mourinho |ناشر=New Statesman |تاریخ=۱۹ دسامبر ۲۰۰۵ |نشانی=http://www.newstatesman.com/200512190026 |تاریخ بازدید=۱۰ دسامبر ۲۰۰۸ |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cAKIGIm?url=http://www.newstatesman.com/200512190026 |تاریخ بایگانی=12 مه 2012}}</ref>

فوتبال بخشی از زندگی ژوزه شده بود و وی همیشه مشتاق دیدن بازی پدرش بود. وی آخر هر هفته، برای دیدن بازی پدرش به شهرهای مختلف می‌رفت تا اطلاعاتش را از فوتبال، افزایش دهد. سپس زمانیکه فلیکس پدر، دوران بازیگریش تمام شد و مربی شده بود، ژوزه به یک دانشجوی ورزش تبدیل شده بود. وی تمرینات تیم را با دقت نگاه می‌کرد و در مواقع لازم، بازی تیم‌های رقیب را زیر نظر می‌گرفت و آن‌ها را آنالیز می‌کرد.<ref name=Smith1>{{یادکرد وب |last=Smith |first=Paul |عنوان=Football: Destined to be a great from the age of ۱۰ |ناشر=Sunday Mirror |تاریخ=۱۲ سپتامبر ۲۰۰۴ |نشانی=http://findarticles.com/p/articles/mi_qn4161/is_/ai_n12905138 |تاریخ بازدید=۱۵ سپتامبر ۲۰۰۸ |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cALXZB9?url=http://findarticles.com/p/articles/mi_qn4161/is_/ai_n12905138 |تاریخ بایگانی=12 مه 2012}}</ref>

ژوزه می‌خواست جا پای پدر بگذارد و فوتبالیست شود و برای همین بود که به تیم پایه بلننسس پیوست. سپس به تیم اصلی «ریو اوه» راه پیدا کرد و زیر نظر پدرش که سرمربی تیم بود، به بازی پرداخت. بعد از آن، به تیم‌های «بلننسس» و «سسیمبرا» پیوست اما گذشت زمان نشان داد که وی قدرت و سرعت لازم را برای تبدیل شدن به یک فوتبالیست حرفه‌ای، ندارد.<ref name=JoseWay>{{یادکرد وب |عنوان=Jose Mourinho: The Jose way |ناشر=ایندیپندنت |تاریخ=۲۷ فوریه ۲۰۰۵ |نشانی=http://www.independent.co.uk/news/people/jose-mourinho-the-jose-way-485013.html |تاریخ بازدید=۱۵ سپتامبر ۲۰۰۸ |مکان=London |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cAM01yK?url=http://www.independent.co.uk/news/people/profiles/jose-mourinho-the-jose-way-6151741.html |تاریخ بایگانی=12 مه 2012}}</ref><ref>{{یادکرد وب |عنوان=Jose Mourinho: 'Ronaldo has been by far the best player in the Premiership. But he must win a trophy' |ناشر=ایندیپندنت |تاریخ=۲۶ آوریل ۲۰۰۸ |نشانی=http://www.independent.co.uk/sport/football/news-and-comment/jose-mourinho-ronaldo-has-been-by-far-the-best-player-in-the-premiership-but-he-must-win-a-trophy-815907.html |تاریخ بازدید=۱۵ سپتامبر ۲۰۰۸ |مکان=London |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cAN9ohq?url=http://www.independent.co.uk/sport/football/news-and-comment/jose-mourinho-ronaldo-has-been-by-far-the-best-player-in-the-premiership-but-he-must-win-a-trophy-815907.html |تاریخ بایگانی=12 مه 2012}}</ref> به همین دلیل بود که وی تصمیم گرفت تا به یک سرمربی حرفه‌ای تبدیل شود.<ref name="Statesman"/> اما مادرش نام وی را در یک مدرسه بازرگانی نوشت تا ژوزه به تحصیل بپردازد. ژوزه تنها یک روز به آن مدرسه رفت و پس از آن، تصمیم گرفت تا تمام فکرش را روی ورزش بگذارد و از همین رو، به دانشگاه صنعتی لیسبون رفت و در رشته تربیت بدنی، شروع به تحصیل کرد.<ref name="Statesman"/> ژوزه درسش را در طی ۵ سال و در چندین مدرسه به پایان رساند و توانست دیپلمش را با نمرات خوب دریافت کند.<ref name="Smith1"/> سپس در کلاس‌های مربیگری شرکت کرد و آنجا بود که تصمیم گرفت تا شیوه متفاوتی را در مربیگری بکار بگیرد و تئوری‌های مربیگری را با تکنیک‌های روحی و روانی در هم آمی‌زد.<ref name="Statesman"/><ref name=Feature>{{یادکرد وب |last=Hawkley |first=Ian |عنوان=The big feature: Jose Mourinho |ناشر=[[تایمز|The Times]] |تاریخ=۹ دسامبر ۲۰۰۴ |نشانی=http://www.timesonline.co.uk/tol/sport/football/article434404.ece |تاریخ بازدید=۲۰ اکتبر ۲۰۰۸ |مکان=London |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cAO6pVk?url=http://www.timesonline.co.uk/tol/sport/football/article434404.ece |تاریخ بایگانی=12 مه 2012}}</ref>

=== شروع مربیگری ===
مورینیو جوان، در اوایل دهه ۹۰ و پس از آنکه شغل معلم ورزشی را رها کرد، تصمیم گرفت تا به سمت رویایش برود و در اولین قدم، مربی تیم پایه شهرش شد. وی پله‌های ترقی را طی می‌کرد و دستیار مربی‌های تیم‌های بهتر شد.<ref name="Feature"/> در سال ۱۹۹۲، فرصت مترجمی برای یک مربی بزرگ خارجی را به‌دست آورد. سر [[بابی رابسون]] به عنوان سرمربی جدید [[باشگاه فوتبال اسپورتینگ پرتغال|اسپورتینگِ]] [[لیسبون]] انتخاب شد و مسئولین تیم ژوزه را به عنوان مترجم وی انتخاب کردند.<ref name="JoseWay"/>

در ابتدا این حرکت ژوزه، به معنی دور شدن از مربیگری بود اما وی توانست احترام و دوستی رابسون را کسب کند. رابسون به مورینیو احترام می‌گذاشت و با وی صمیمی شده بود و به همین دلیل، این دو دربارهٔ تاکتیک‌ها و شیوه مربیگری با هم به گفتگو می‌پرداختند.<ref name="JoseWay"/> در دسامبر سال ۱۹۹۳، مسئولین اسپورتینگ، رابسون را اخراج کردند اما اینبار مسئولین تیم رقیب، یعنی [[باشگاه فوتبال پورتو|پورتو]] وی را استخدام کردند و مورینیو کماکان در نقش دستیار و مترجم رابسون بکارش ادامه داد.<ref name="Feature"/> آخرین بار این دو در سوپرجام پرتغال بر روی نیمکت پورتو نشستند که با برد ۵–۰ پورتو در مقابل رقیب دیرینه، یعنی [[باشگاه فوتبال بنفیکا|بنفیکا]] به پایان رسید.<ref>{{یادکرد وب |عنوان=Benfica 0-5 FC Porto |نشانی=http://www.zerozero.pt/jogo.php?id=47001 |تاریخ بازدید=۱۵ ژوئن ۲۰۱۱ |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cAOVvno?url=http://www.zerozero.pt/jogo.php?id=47001 |تاریخ بایگانی=12 مه 2012}}</ref>

بعد از دو سال و در سال ۱۹۹۶، این دو مجدداً در کنار هم، به یک باشگاه دیگر و اینبار به [[باشگاه فوتبال بارسلونا|بارسلونا]] رفتند. در بارسلونا، مورینیو کماکان به یادگیری ادامه می‌داد و تصمیم گرفت تا زبان مردم این منطقه([[کاتالان]]) را یاد بگیرد.<ref name=TDT1>{{یادکرد وب |last=Ley |first=John |عنوان=Mourinho's Chelsea love affair finally ends |ناشر=[[دیلی‌تلگراف|The Daily Telegraph]] |تاریخ=۲۰ سپتامبر ۲۰۰۷ |نشانی=http://www.telegraph.co.uk/sport/football/2321557/Mourinho%27s-Chelsea-love-affair-finally-ends.html |تاریخ بازدید=۲۰ اکتبر ۲۰۰۸ |مکان=London |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cAQbFZD?url=http://www.telegraph.co.uk/sport/football/2321557/Mourinhos-Chelsea-love-affair-finally-ends.html |تاریخ بایگانی=12 مه 2012}}</ref> ژوزه در کنفرانس‌های مطبوعاتی در نقش مترجم حضور پیدا می‌کرد، تمرینات را طرح‌ریزی می‌کرد، به بازیکنان در یادآوری تاکتیک‌ها و شیوه‌ها کمک می‌کرد و به آنالیز حریفان می‌پرداخت. همکاری رابسون و مورینیو جواب داد و بارسلونا در آن فصل، توانست قهرمان جام در جام اروپا شود. در انتهای فصل، رابسون از بارسا رفت اما اینبار مورینیو با وی تیم را ترک نکرد و به عنوان دستیار در تیم باقی‌ماند.<ref name="Feature"/> مورینیو بارها از رابسون تعریف کرده‌است و یکبار دربارهٔ وی گفته بود:
{{گفتاورد|یکی از مهم‌ترین چیزهایی که از سر بابی رابسون یادگرفتم، این بود که؛ در زمان برد، نباید احساس کامل بودن داشته باشید و در زمان شکست، نباید ناامید شوید.<ref name="Feature"/>}}

مورینیو کارش را با دستیاری [[لوئیز فان خال]] [[هلند]]ی که جانشین رابسون شده بود، ادامه داد و از وی نیز درس‌های زیادی آموخت. فان خال که می‌دید دستیاران کاملی دارد، به مورینیو اجازه داد تا هدایت تیم دوم بارسلونا را به تنهایی به عهده بگیرد.<ref name="TDT1"/> فان خال همچنین، در جام‌های خاص که اهمیت کمتری داشتند، به مورینیو اجازه می‌داد تا هدایت تیم اصلی را بر عهده بگیرد. برای مثال ژوزه در سال ۲۰۰۰، هدایت بارسا را به عهده گرفت و مقام قهرمانی جام کاتالونیا را برایش به ارمغان آورد.<ref>{{یادکرد وب |last=Hawkley |first=Ian |عنوان=Battle of the Bernabeu |ناشر=[[BBC]] |تاریخ=۲۱ مه ۲۰۰۴ |تاریخ بازدید=۲۲ مه ۲۰۰۴ |نشانی=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/europe/8695530.stm |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cASkyJo?url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/europe/8695530.stm |تاریخ بایگانی=12 مه 2012}}</ref> بارسلونا با فان خال به دو قهرمانی پیاپی در [[لالیگا]] دست پیدا کرد.<ref name="Feature"/>

== دوران مربیگری ==
{{گسترش بخش}}

=== بنفیکا و لییرا ===
در سپتامبر سال ۲۰۰۰، فرصتی به دست آمد تا مورینیو به عنوان نقش اول در کادر هدایت یک تیم، ایفای نقش کند. وی درحالی‌که ۴ هفته از رقابت‌های لیگ پرتغال گذشته بود، به عنوان جانشین [[یوپ هینکس]]، به عنوان سرمربی تیم [[باشگاه فوتبال بنفیکا|بنفیکا]] انتخاب شد.<ref name="TDT1"/>
{{گفتاورد|وقتی با فان خال، دربارهٔ برگشت به بنفیکا به عنوان دستیار، صحبت کردم، وی گفت «به مسئولین آن تیم بگو که تنها در صورتیکه تو را به عنوان سرمربی بخواهند، می‌توانند به سراغت بیایند. در غیر آنصورت، همین‌جا خواهی ماند.»<ref>{{یادکرد وب
| نشانی = http://www.uefa.com/uefachampionsleague/news/newsid=1487991.html
| عنوان = The Master And His Apprentice on UEFA.COM
| تاریخ بازدید = ۱ سپتامبر ۲۰۱۰
| نویسنده = Menicucci, Paolo.
| ناشر = [[یوفا|UEFA]]
| تاریخ = ۱۷ مه ۲۰۱۰
| پیوند بایگانی = https://web.archive.org/web/20210109010938/https://www.uefa.com/uefachampionsleague/news/01e5-0e7490d644d9-5950da04c745-1000--the-master-and-his-apprentice/?referrer=%2fuefachampionsleague%2fnews%2fnewsid%3d1487991
| تاریخ بایگانی = ۹ ژانویه ۲۰۲۱
| url-status = dead
}}</ref>
}}
مسئولین تیم قصد داشتند تا اوسوالدو پرییرا را به عنوان دستیار مورینیو انتخاب کنند اما مورینیو این را نپذیرفت و به جای آن، کارلوس موزر را به عنوان دستیارش انتخاب کرد که مدافع سابق و بازنشسته تیم بود.<ref>{{یادکرد وب |عنوان=Mozer fired as InterClube coach |ناشر=[[بی‌بی‌سی ورزشی|BBC Sport]] |تاریخ=۱ مه ۲۰۰۸ |نشانی=http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/football/africa/7378156.stm |تاریخ بازدید=۲۰ اکتبر ۲۰۰۸ |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cAUqJNc?url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/africa/7378156.stm |تاریخ بایگانی=12 مه 2012}}</ref> مورینیو با پرییرا هیچ وقت رابطه خوبی نداشت. در همین زمان، بابی رابسون مربی [[باشگاه فوتبال نیوکاسل یونایتد|نیوکاسل]] شد و از مورینیو خواست تا به عنوان دستیار به وی بپیوندد تا دوباره با هم کار کنند اما مورینیو این درخواست را نپذیرفت.<ref>{{یادکرد وب |عنوان=Mourinho rejected Newcastle role |ناشر=[[بی‌بی‌سی ورزشی]] |تاریخ=۳۰ نوامبر ۲۰۰۴ |نشانی=http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/football/teams/c/chelsea/4054319.stm |تاریخ بازدید=۱۰ دسامبر ۲۰۰۸ |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cAVYGJb?url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/c/chelsea/4054319.stm |تاریخ بایگانی=12 مه 2012}}</ref>

مورینیو و موزر دوران خوبی در بنفیکا داشتند<ref name=Guard1>{{یادکرد وب |عنوان='If something got in his way – which is winning – he would leave' |ناشر=گاردین |تاریخ=۱۲ ژانویه ۲۰۰۷ |نشانی=http://www.guardian.co.uk/football/2007/jan/17/newsstory.chelsea |تاریخ بازدید=۲۰ اکتبر ۲۰۰۸ |مکان=London |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cAWeuZW?url=http://www.guardian.co.uk/football/2007/jan/17/newsstory.chelsea |تاریخ بایگانی=12 مه 2012}}</ref><ref>{{یادکرد وب |عنوان=Benfica Lisbon 3 – 0 Sporting CP Lisbon |ناشر=Soccerway |تاریخ=۳ دسامبر ۲۰۰۰ |نشانی=http://www.soccerway.com/match/liga-sagres/benfica/sporting-clube-de-portugal/129886/summary |تاریخ بازدید=۲۰ اکتبر ۲۰۰۸ |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cAXs7iX?url=http://www.soccerway.com/matches/2000/12/03/portugal/portuguese-liga-/benfica/sporting-clube-de-portugal/129886/ |تاریخ بایگانی=12 مه 2012}}</ref> اما مدیریت باشگاه، دچار دگرگونی شد. «مانوئل ویلارینو» به عنوان مدیر باشگاه انتخاب شد و بلافاصله اعلام کرد که [[آنتونیو ژوزه کونسیسائو اولیویرا|تونی]]، بازیکن سابق تیم را سرمربی تیم خواهد کرد<ref name="TDT1"/> اما برای انجام اینکار، عجله‌ای نداشت. مورینیو بعد از یک برد ۳–۰ در برابر اسپورتینگ، از مدیریت باشگاه خواست تا قراردادش را تمدید کند<ref name="Guard1"/> اما ویلارینو از انجام اینکار امتناع کرد و درخواست مورینیو را نپذیرفت. مورینیو نیز بلافاصله بعد از این اتفاق و در دسامبر ۲۰۰۰، در حالی که تنها ۹ هفته بود که سرمربی بنفیکا شده بود، از پستش استعفا داد.<ref>{{یادکرد وب |عنوان=John Terry calls crisis meeting at Chelsea in wake of Mourhino's shock departure |ناشر=دیلی میل |تاریخ=۲۱ سپتامبر ۲۰۰۷ |نشانی=http://www.dailymail.co.uk/news/article-482823/John-Terry-calls-crisis-meeting-Chelsea-wake-Mourhinos-shock-departure.html |تاریخ بازدید=۲۰ اکتبر ۲۰۰۸ |مکان=London |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cAZ0uJE?url=http://www.dailymail.co.uk/news/article-482823/John-Terry-calls-crisis-meeting-Chelsea-wake-Mourhinos-shock-departure.html |تاریخ بایگانی=12 مه 2012}}</ref> ویلارینو بعدها از این عمل خود، اظهار ندامت و پشیمانی کرد.
{{گفتاورد|اگر دوباره این فرصت را داشته باشم، حتماً قرداد وی را تمدید خواهم کرد. تنها بعداً بود که فهمیدم که غرورم، مهم‌تر از منافع باشگاه نیست<ref name="Guard1"/>}}

مورینیو در آوریل سال بعد، سرمربی لییرا شد و توانست این تیم را به رده پنجم جدول برساند که بهترین عنوان تاریخ این تیم بود.<ref>{{یادکرد وب |last=Swains |first=Howard |عنوان=Profile: Jose Mourinho |ناشر=[[تایمز]] |نشانی=http://www.timesonline.co.uk/tol/sport/football/premier_league/chelsea/article391738.ece |تاریخ بازدید=۲۰ اکتبر ۲۰۰۸ |مکان=London |تاریخ=۱۶ نوامبر ۲۰۰۴ |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cAaHuTw?url=http://www.timesonline.co.uk/tol/sport/football/premier_league/chelsea/article391738.ece |تاریخ بایگانی=12 مه 2012}}</ref> موفقیت خیره‌کننده مورینیو در لییرا از دید باشگاه‌های بزرگ پرتغال دور نماند و مسئولین تیم پورتو به سراغ وی آمدند.<ref name="TDT1"/>

=== پورتو ===
در ژانویه سال ۲۰۰۲ بود که مسئولین تیم پورتو، مورینیو را به عنوان سرمربی جدید خود انتخاب و وی را جانشین «اوستاویو ماچدا» کردند. مورینیو تیم را در آن سال با کسب ۱۱ برد، ۲ تساوی و ۲ شکست، به عنوان سومی لیگ نائل کرد.<ref name=p-l-02>{{یادکرد وب |عنوان=2001-02 Portuguese Liga |نشانی=http://www.statto.com/football/stats/portugal/liga/2001-2002 |تاریخ بازدید=۴ فوریه ۲۰۱۱ |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cAavFgk?url=http://www.statto.com/football/stats/portugal/liga/2001-2002 |تاریخ بایگانی=12 مه 2012}}</ref>

وی بلافاصله اعضای اصلی تیمش که بدنه تیمش را تشکیل می‌داند را شناسایی کرد. این افراد، بازیکنایی چون [[ویتور بایا]]، [[ریکاردو کاروالیو]]، کوستینها، [[دکو]] و [[هلدر پوستیگا]] بودند. بعد از آن، وی خورخه کاستا، کاپیتان تیم را که به‌طور قرضی در تیم دیگری بود را به تیم برگرداند. وی همچنین چند بازیکن را از تیم‌های دیگر آورد. بازیکنانی چون نونو والنته از لییرا،<ref>{{یادکرد وب |عنوان=Nuno Valente stays on |نشانی=http://www.uefa.com/uefachampionsleague/news/newsid=220952.html |تاریخ بازدید=۱۵ ژوئن ۲۰۱۱ |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cAcCCDX?url=http://www.uefa.com/uefachampionsleague/news/newsid=220952.html |تاریخ بایگانی=12 مه 2012}}</ref> [[پائولو فریرا]] از ستوبال<ref>{{یادکرد وب |عنوان=Paulo Ferreira |نشانی=http://www.chelseafc.com/page/PlayerProfileDetail/0,,10268~28119,00.html |تاریخ بازدید=۱۵ ژوئن ۲۰۱۱ |پیوند بایگانی=https://web.archive.org/web/20091003134632/http://www.chelseafc.com/page/PlayerProfileDetail/0,,10268~28119,00.html |تاریخ بایگانی=۳ اکتبر ۲۰۰۹ |dead-url=yes}}</ref> و [[مانیش]] از بنفیکا<ref>{{یادکرد وب |عنوان=Maniche |نشانی=http://soccernet.espn.go.com/player/_/id/52762/maniche-ribeiro?cc=4716 |تاریخ بازدید=۱۵ ژوئن ۲۰۱۱ |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cAeRgy8?url=http://soccernet.espn.go.com/player/_/id/52762/maniche-ribeiro?cc=4716 |تاریخ بایگانی=12 مه 2012}}</ref> از جمله بازیکنانی بودند که مورینیو خریده بود.

در سال بعد، مورینیو نخستین جام خود را کسب کرد. وی با رکورد ۲۷ برد، ۵ مساوی و ۲ شکست، با کسب ۸۶ امتیاز و با اختلاف ۱۱ امتیاز نسبت به بنفیکا، قهرمان لیگ پرتغال شد.<ref>{{یادکرد وب |عنوان=2002-03 Portuguese Liga |نشانی=http://www.ask.com/wiki/Portuguese_Liga_2002-03 |تاریخ بازدید=۴ فوریه ۲۰۱۱ |پیوند بایگانی=https://web.archive.org/web/20110207195304/http://www.ask.com/wiki/Portuguese_Liga_2002-03 |تاریخ بایگانی=۷ فوریه ۲۰۱۱ |dead-url=yes}}</ref> کسب ۸۶ امتیاز از ۱۰۲ امتیاز ممکن، بهترین رکورد امتیازگیری در تاریخ لیگ پرتغال شد. ژوزه در مهٔ سال ۲۰۰۳، دو جام دیگر به‌دست آورد. وی ابتدا لییرا را در جام حذفی شکست داد و قهرمان شد و سپس در [[جام یوفا]] موفق شد با شکست [[باشگاه فوتبال سلتیک|سلتیک]] قهرمانی را برای پورتو به ارمغان بیاورد.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=Porto end Celtic's Uefa dream|ناشر=[[بی‌بی‌سی|BBC]]|نشانی=http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/football/europe/3043029.stm|تاریخ بازدید=۱۵ اکتبر ۲۰۱۱|پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cAgUzPu?url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/europe/3043029.stm|تاریخ بایگانی=12 مه 2012}}</ref>

روند موفقیت‌های پورتو و مورینیو، در فصل بعد کامل‌تر شد. آن‌ها ابتدا در سوپر جام پرتغال، ۱–۰ تیم لییرا را شکست دادند تا اولین جام آن سال خود را کسب کنند. البته پورتو در [[سوپر کاپ اروپا]] با تک گل [[آندری شوچنکو]] از تیم [[آ.ث میلان]] [[ایتالیا]] شکست خورد و نتوانست قهرمان شود. ژوزه تیمش را به یک پیروز قاطعانه در لیگ پرتغال رهنمود کرد. این تیم در کل فصل، در خانه تمام بازیهایش را برد. در کل فصل نیز تنها ۱ باخت به تیم ویسنته داد و ۵ هفته مانده به پایان رقابت‌ها، قهرمانی تیم مشخص شده بود.<ref>{{یادکرد وب |عنوان=2003-04 Portuguese Liga |نشانی=http://www.statto.com/football/stats/portugal/liga/2003-2004 |تاریخ بازدید=۴ فوریه ۲۰۱۱ |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cAhN7rN?url=http://www.statto.com/football/stats/portugal/liga/2003-2004 |تاریخ بایگانی=12 مه 2012}}</ref> مورینیو جام حذفی را در مه سال ۲۰۰۴، به بنفیکا واگذار کرد اما در عوض آن، قهرمانی [[لیگ قهرمانان اروپا]] را برای هواداران و تیم به ارمغان آورد.<ref name=CLS03-04>{{یادکرد وب |عنوان=UEFA Champions League Season 2003 2004 results and tables |نشانی=http://www.soccerlinks.net/pages/champions_league/cl04menu.html |تاریخ بازدید=۴ فوریه ۲۰۱۱ |پیوند بایگانی=https://web.archive.org/web/20110824230208/http://www.soccerlinks.net/pages/champions_league/cl04menu.html |تاریخ بایگانی=۲۴ اوت ۲۰۱۱ |dead-url=yes}}</ref> آن‌ها مقتدرانه و با ۳ گل، تیم [[باشگاه فوتبال موناکو|موناکو]] را در کشور [[آلمان]] شکست دادند.<ref name="CLS03-04"/><ref name=porto-win-uefa>{{یادکرد وب |عنوان=2003/04: Porto pull off biggest surprise |ناشر=[[یوفا|UEFA]] |نشانی=http://www.uefa.com/uefachampionsleague/history/season=2003/index.html |تاریخ بازدید=۴ فوریه ۲۰۱۱ |5=Arena AufSchalke, Gelsenkirchen |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cAj301T?url=http://www.uefa.com/uefachampionsleague/history/season=2003/index.html |تاریخ بایگانی=12 مه 2012}}</ref> پورتو برای رسیدن به فینال، تیم‌هایی چون [[باشگاه فوتبال منچستر یونایتد|منچستر یونایتد]]، [[المپیک لیون]] و [[دیپورتیوو لاکرونیا]] را شکست داده بود<ref>{{یادکرد وب |عنوان=UEFA Champions League Season 2003-2004-Knock Out Rounds |نشانی=http://www.soccerlinks.net/pages/champions_league/cl04ko.html |تاریخ بازدید=۴ فوریه ۲۰۱۱ |پیوند بایگانی=https://web.archive.org/web/20110824231457/http://www.soccerlinks.net/pages/champions_league/cl04ko.html |تاریخ بایگانی=۲۴ اوت ۲۰۱۱ |dead-url=yes}}</ref> و تنها در دور گروهی رقابت‌ها باخت را تجربه کرد که آن باخت نیز در مقابل تیم [[باشگاه فوتبال رئال مادرید|رئال مادرید]] بود.<ref name="CLS03-04"/><ref>{{یادکرد وب |عنوان=UEFA Champions League Season 2003 2004-Group Stage |نشانی=http://www.soccerlinks.net/pages/champions_league/cl04groups.html |تاریخ بازدید=۴ فوریه ۲۰۱۱ |پیوند بایگانی=https://web.archive.org/web/20110824231520/http://www.soccerlinks.net/pages/champions_league/cl04groups.html |تاریخ بایگانی=۲۴ اوت ۲۰۱۱ |dead-url=yes}}</ref>

بعد از این موفقیت، باشگاه‌هایی چون [[باشگاه فوتبال لیورپول|لیورپول]]، [[باشگاه فوتبال رئال مادرید|رئال مادرید]] و [[باشگاه فوتبال چلسی|چلسی]] برای جذب مورینیو ابراز علاقه کردند. مورینیو نیز یکبار از علاقه‌اش برای کار در لیورپول خبر داده بود و گفته بود:
{{گفتاورد|لیورپول از آن باشگاه‌هایی است که انسان را وسوسه می‌کند درحالی‌که چلسی، یک پروژه جدید است که مقدار زیادی پول در آن صرف شده‌است و چندان من را مشتاق نمی‌کند. چلسی از آن پروژه‌هایی است که معلوم نیست نهایتش به کجا می‌رسد. برای یک مربی داشتن پول کافی برای خرید بازیکنان با کیفیت مورد نظرش، خیلی جذابیت دارد اما حقیقت این است که هیچ‌کس نمی‌تواند تضمین دهد که با وجود خرج زیاد، تیم موفق خواهد شد یا خیر<ref name=LivMove>{{یادکرد وب |last=Wallace |first=Sam |عنوان=Mourinho would prefer Liverpool |ناشر=[[دیلی‌تلگراف|The Daily Telegraph]] |تاریخ=۲۲ آوریل ۲۰۰۴ |نشانی=http://www.telegraph.co.uk/sport/football/2377496/Mourinho-would-prefer-Liverpool.html |تاریخ بازدید=۲۰ اکتبر ۲۰۰۸ |مکان=London |پیوند بایگانی=https://web.archive.org/web/20100526034026/http://www.telegraph.co.uk/sport/football/2377496/Mourinho-would-prefer-Liverpool.html |تاریخ بایگانی=۲۶ مه ۲۰۱۰ |url-status=dead}}</ref>}}

اما در نهایت لیورپول به سراغ [[رافائل بنیتز]] [[اسپانیا]]یی رفت و مورینیو نیز پیشنهاد عالی آبراموویچ را پذیرفت و هدایت چلسی را به عهده گرفت.<ref name="LivMove"/>

=== چلسی ===
مورینیو در ژوئن سال ۲۰۰۴ بود که به چلسی پیوست. رقم قرارداد وی، بسیار بالا بود و وی را جز مربیان با بیشترین دستمزد کرده بود. وی در ابتدا سالانه ۴٫۲ میلیون یورو دریافت می‌کرد اما در سال ۲۰۰۵، این رقم به ۵٫۲ میلیون یورو رسید.<ref>{{یادکرد وب |last=Burt |first=Jason |عنوان=Victory for Mourinho as Chelsea back down and offer record deal |ناشر=ایندیپندنت |تاریخ=۵ آوریل ۲۰۰۵ |نشانی=http://sport.independent.co.uk/football/premiership/article9630.ece |تاریخ بازدید=۲۰ اکتبر ۲۰۰۸ |مکان=London |پیوند بایگانی=https://web.archive.org/web/20070930165550/http://sport.independent.co.uk/football/premiership/article9630.ece |تاریخ بایگانی=۳۰ سپتامبر ۲۰۰۷ |dead-url=yes}}</ref> مورینیو در یکی از کنفرانس‌های مطبوعاتیش در انگلیس گفته بود:
{{گفتاورد|امیدوارم من را آدم مغروری خطاب نکنید اما من مربی‌ای هستم که قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شده‌ام. پس فکر می‌کنم که آدم خاصی هستم.<ref name=Special-One>{{یادکرد وب |عنوان=What Mourinho said |ناشر=[[بی‌بی‌سی ورزشی|BBC Sport]] |تاریخ=۲ ژوئن ۲۰۰۴ |نشانی=http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/football/teams/c/chelsea/3769431.stm |تاریخ بازدید=۲۰ اکتبر ۲۰۰۸ |پیوند بایگانی=https://web.archive.org/web/20090222110810/http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/football/teams/c/chelsea/3769431.stm |تاریخ بایگانی=۲۲ فوریه ۲۰۰۹ |url-status=dead}}</ref>}}
این جمله مورینیو باعث شد تا از آن زمان به بعد، مطبوعات انگلیس، وی را «آقای خاص» صدا کنند.<ref name="Special-One"/>

مورینیو که جانشین [[کلودیو رانیری]] شده بود، اعضای سابق خود در تیم پورتو را با خود به چلسی آورد و به عنوان دستیار از آن‌ها استفاده کرد. همچنین وی از [[استیو کلارک]]، بازیکن سابق و بازنشسته چلسی خواست تا به عنوان دستیارش کار کند و وی پذیرفت. مورینیو در ادامه فصل نقل و انتقالات، بیش از ۷۰ میلیون دلار هزینه کرد و بازیکنان مورد نیازش را خریداری کرد. [[تیاگو مندز]] از [[باشگاه فوتبال بنفیکا|بنفیکا]] با ۱۰ میلیون یورو،<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/c/chelsea/3930659.stm|عنوان=Tiago set for Chelsea bow|ناشر=[[بی‌بی‌سی ورزشی|BBC Sport]]|تاریخ=۱۸ اوت ۲۰۰۴|تاریخ بازدید=۲۱ آوریل ۲۰۱۰|پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cAs3D54?url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/c/chelsea/3930659.stm|تاریخ بایگانی=12 مه 2012}}</ref> [[مایکل اسین]] از [[المپیک لیون]] با ۲۴٫۴ میلیون یورو،<ref>{{یادکرد وب |عنوان=Essien saga nears completion |ناشر=[[بی‌بی‌سی|BBC]] |تاریخ=۱۵ اوت ۲۰۰۵ |نشانی=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/c/chelsea/4152512.stm |تاریخ بازدید=۲۴ مه ۲۰۰۹ |first=Chris |last=Bevan |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cAszmKX?url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/c/chelsea/4152512.stm |تاریخ بایگانی=12 مه 2012}}</ref><ref>{{یادکرد وب |عنوان=Cheslea finally seal deal for Essien |ناشر=دیلی میل |تاریخ=۱۹ اوت ۲۰۰۵ |نشانی=http://www.dailymail.co.uk/sport/football/article-359784/Chelsea-finally-seal-deal-Essien.html |تاریخ بازدید=۲۵ مه ۲۰۰۹ |مکان=London |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cAtq6CH?url=http://www.dailymail.co.uk/sport/football/article-359784/Chelsea-finally-seal-deal-Essien.html |تاریخ بایگانی=12 مه 2012}}</ref> [[دیدیه دروگبا]] از [[المپیک مارسی]] با ۲۴ میلیون یورو،<ref name="Drogba">{{یادکرد وب|نشانی=http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/football/teams/c/chelsea/3852989.stm|عنوان=Drogba joins Chelsea|اثر=[[بی‌بی‌سی ورزشی|BBC Sport]]|تاریخ بازدید=۲۰ ژوئیه ۲۰۰۴|تاریخ=۲۰ ژوئیه ۲۰۰۴|پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cAuWUPY?url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/c/chelsea/3852989.stm|تاریخ بایگانی=12 مه 2012}}</ref> [[ماتیا کژمان]] از [[باشگاه فوتبال پی‌اس‌وی آیندهوون|آیندهوون]] با ۵٫۴ میلیون یورو<ref name="Kezman">{{یادکرد وب|نشانی=http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/football/teams/c/chelsea/3888313.stm|عنوان=Kezman joins Chelsea|اثر=[[بی‌بی‌سی ورزشی|BBC Sport]]|تاریخ بازدید=۱۳ ژوئیه ۲۰۰۴|تاریخ=۱۳ ژوئیه ۲۰۰۴|پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cAvnQAI?url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/c/chelsea/3888313.stm|تاریخ بایگانی=12 مه 2012}}</ref> و دو بازیکن سابق مورینیو در پورتو؛ [[ریکاردو کاروالیو]] با ۱۹٫۸ میلیون یورو<ref name="۲۰۰۳_04_report">{{یادکرد وب | نشانی = http://www.fcporto.pt/IncFCP/PDF/Investor_Relations/RelatoriosContas/ParteI_ingles.pdf | عنوان = Annual Report 2003•2004 | تاریخ = ۱ اکتبر ۲۰۰۴ | تاریخ بازدید = ۲۹ اکتبر ۲۰۰۹ | اثر = FC Porto | صفحه = ۲۱ | پیوند بایگانی = https://web.archive.org/web/20101205142220/http://www.fcporto.pt/IncFCP/PDF/Investor_Relations/RelatoriosContas/ParteI_ingles.pdf | تاریخ بایگانی = ۵ دسامبر ۲۰۱۰ | dead-url = yes}}</ref> و [[پائولو فریرا]] با ۱۳٫۳ میلیون دلار<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.fcporto.pt/IncFCP/PDF/Investor_Relations/FactosRelevantes/VendaPauloFerreira22062004.pdf|عنوان=Venda do passe do jogador Paulo Ferreira|تاریخ=۲۲ ژوئن ۲۰۰۴|تاریخ بازدید=۲۵ سپتامبر ۲۰۱۰|اثر=FC Porto|زبان=پرتغالی|قالب={{PDFlink||30KB}}|پیوند بایگانی=https://web.archive.org/web/20101205172740/http://www.fcporto.pt/IncFCP/PDF/Investor_Relations/FactosRelevantes/VendaPauloFerreira22062004.pdf|تاریخ بایگانی=۵ دسامبر ۲۰۱۰|dead-url=yes}}</ref> از جمله بازیکنانی بودند که به چلسی پیوستند تا مورینیو بتواند کار خود را در چلسی انجام دهد.

[[پرونده:JoseMourinho.jpg|190px|چپ|بندانگشتی|مورینیو [[باشگاه فوتبال چلسی|چلسی]] را بعد از ۵۰ سال قهرمان لیگ کرد.<ref name="winafter50"/>]]

تحت هدایت مورینیو، چلسی در اوایل ماه دسامبر، در صدر جدول [[لیگ برتر انگلستان|لیگ]] حضور داشت و به مراحل حذفی لیگ قهرمانان هم راه یافته بود.<ref name=CLS04-05>{{یادکرد وب |عنوان=UEFA Champions League Season 2004 2005 results and tables |نشانی=http://www.soccerlinks.net/pages/champions_league/cl05menu.html |تاریخ بازدید=۵ فوریه ۲۰۱۱ |پیوند بایگانی=https://web.archive.org/web/20110824231736/http://www.soccerlinks.net/pages/champions_league/cl05menu.html |تاریخ بایگانی=۲۴ اوت ۲۰۱۱ |dead-url=yes}}</ref> مورینیو اولین جام خود را با برد ۳–۲ در برابر [[لیورپول]] برای باشگاه چلسی به ارمغان آورد و این تیم را قهرمان کارلینگ کاپ انگلیس کرد.<ref>{{یادکرد وب |عنوان=2005 Football League Cup Final |نشانی=http://www.worldlingo.com/ma/enwiki/en/2005_Football_League_Cup_Final |تاریخ بازدید=۵ فوریه ۲۰۱۱ |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cB0GUrO?url=http://www.multilingualarchive.com/ma/enwiki/en/2005_Football_League_Cup_Final |تاریخ بایگانی=12 مه 2012}}</ref>

سپس چلسی توانست بعد از ۵۰ سال قهرمان لیگ شود.<ref name=winafter50>{{یادکرد وب |عنوان=English Premier League 2004-05 |نشانی=http://www.statto.com/football/stats/england/premier-league/2004-2005 |تاریخ بازدید=۵ فوریه ۲۰۱۱ |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cB1N9uM?url=http://www.statto.com/football/stats/england/premier-league/2004-2005 |تاریخ بایگانی=12 مه 2012}}</ref> اما با این حال مورینیو نتوانست چلسی را به فینال لیگ قهرمانان اروپا برساند. چلسی با یک گل مشکوک از لیورپولی شکست خورد که سرانجام قهرمان آن سال لیگ قهرمانان هم شد.<ref name="CLS04-05"/><ref name=CLS04-05kr>{{یادکرد وب |عنوان=UEFA Champions League Season 2004-2005 - Knock Out Rounds |نشانی=http://www.soccerlinks.net/pages/champions_league/cl05ko.html |تاریخ بازدید=۵ فوریه ۲۰۱۱ |پیوند بایگانی=https://web.archive.org/web/20100618020749/http://www.soccerlinks.net/pages/champions_league/cl05ko.html |تاریخ بایگانی=۱۸ ژوئن ۲۰۱۰ |dead-url=yes}}</ref>

چلسی فصل بعد را خوب شروع کرد. آن‌ها با شکست ۲–۱ [[باشگاه فوتبال آرسنال|آرسنال]]، توانستند مقام قهرمانی [[جام خیریه انگلیس]] را کسب کنند.<ref>{{یادکرد وب |عنوان=FA Community Shield 2005 |نشانی=http://www.enotes.com/topic/2005_FA_Community_Shield |تاریخ بازدید=۵ فوریه ۲۰۱۱ |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cB3erfV?url=http://www.enotes.com/topic/2005_FA_Community_Shield |تاریخ بایگانی=12 مه 2012}}</ref> در ادامه و در فصل ۰۵–۲۰۰۴ نیز این تیم از همان هفتهٔ نخست در صدر جدول بود و نتایج بسیار خوبی چون برد ۳–۰ در برابر [[منچستر یونایتد]] را کسب کرد<ref>{{یادکرد وب |عنوان=English Premier League |نشانی=http://www.statto.com/football/stats/england/premier-league/2005-2006/head-to-head |تاریخ بازدید=۵ فوریه ۲۰۱۱ |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cB4pEXx?url=http://www.statto.com/football/stats/england/premier-league/2005-2006/england/premier-league |تاریخ بایگانی=12 مه 2012}}</ref> و توانست قهرمان این رقابت‌ها شود.<ref>{{یادکرد وب |عنوان=English Premier League ۲۰۰۵–۰۶ |نشانی=http://www.statto.com/football/stats/england/premier-league/2005-2006 |تاریخ بازدید=۵ فوریه ۲۰۱۱ |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cB5PvRP?url=http://www.statto.com/football/stats/england/premier-league/2005-2006 |تاریخ بایگانی=12 مه 2012}}</ref> بنابراین چلسی برای دومین سال پیاپی قهرمان لیگ شده بود و مورینیو چهارمین قهرمانی لیگ پیاپی خود را کسب کرده بود.

شرایط چلسی بسیار مناسب بود تا اینکه در تابستان ۲۰۰۶، امضای قرارداد با ستاره [[اوکراین]]ی [[آ.ث میلان]] یعنی [[آندری شفچنکو]]، نشان داد که بین مورینیو و آبراموویچ اوضاع چندان مناسب نیست.<ref>{{یادکرد وب | نشانی = http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/football/teams/c/chelsea/5035604.stm | عنوان = Chelsea complete Shevchenko deal | ناشر = [[بی‌بی‌سی ورزشی|BBC Sport]] | تاریخ = ۳۱ مه ۲۰۰۶ | تاریخ بازدید = ۱ ژانویه ۲۰۱۰ | مکان = London | پیوند بایگانی = https://www.webcitation.org/67cB61JDs?url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/c/chelsea/5035604.stm | تاریخ بایگانی = 12 مه 2012}}</ref> شوچنکو در زمان امضای قراردادش، یکی از گران‌قیمت‌ترین مهاجمان دنیا بود که با میلان، هم قهرمان [[سری آ|ایتالیا]] شده بود و هم قهرمان [[لیگ قهرمانان اروپا|اروپا]] و توانسته بود که [[بازیکن سال فوتبال جهان|توپ طلا]] را نیز کسب کند. چلسی دو سال بود که برای خرید شوچنکو تلاش می‌کرد اما مسئولین میلان حاضر به فروش وی نشده بودند. شوچنکو در فصل اولش ناامیدکننده ظاهر شد و در لیگ تنها ۴ گل زد و در کل مسابقات نیز تنها ۱۴ گل زد<ref>{{یادکرد وب |عنوان=Andriy Shevchenko |نشانی=http://www.bestinsoccer.com/gallery/andriy-shevchenko.php |تاریخ بازدید=۵ فوریه ۲۰۱۱ |پیوند بایگانی=https://web.archive.org/web/20110208013737/http://www.bestinsoccer.com/gallery/andriy-shevchenko.php |تاریخ بایگانی=۸ فوریه ۲۰۱۱ |dead-url=yes}}</ref> درحالی‌که دروگبا، در آن فصل [[آقای گل]] لیگ شد و همین مورینیو را مجاب کرده بود تا شوچنکو را از ترکیب اصلی بیرون بگذارد. در بازی با لیورپول، مورینیو حتی شوچنکو را بر روی نیمکت هم نگذاشت که همین باعث اعتراض آبراموویچ شد. شوچنکو تنها بازیکن فصل نقل و انتقالات چلسی نبود. [[میشائیل بالاک]] کاپیتان تیم ملی [[آلمان]] نیز به‌طور رایگان از [[بایرن مونیخ]] به چلسی پیوست تا خط میانی تیم چلسی را قوی تر از قبل کند.<ref>{{یادکرد وب |تاریخ=۱۵ مه ۲۰۰۶ |نشانی=http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/football/teams/c/chelsea/4769763.stm |عنوان=Chelsea announce Ballack capture |ناشر=[[بی‌بی‌سی ورزشی|BBC Sport]] |تاریخ بازدید=۱۵ مه ۲۰۰۶ |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cB7R4FP?url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/c/chelsea/4769763.stm |تاریخ بایگانی=12 مه 2012}}</ref> [[ایدور گودیانسن]]، مهاجم [[ایسلند]]ی چلسی نیز که یکی از مهم‌ترین بازیکنان تیم بود، به [[باشگاه فوتبال بارسلونا|بارسلونا]] فروخته شد.<ref>[http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/football/teams/c/chelsea/5075394.stm Guðjohnsen completes Barça move], ''[[بی‌بی‌سی ورزشی]]''، ژوئن ۱۴, ۲۰۰۶</ref>

با وجود درگیری و حاشیه‌های چلسی، این تیم توانست کارلینگ کاپ سال ۲۰۰۷ را با شکست [[باشگاه فوتبال آرسنال|آرسنال]] کسب کند.<ref name=bbcmatchreport>{{یادکرد وب
| نشانی = http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/football/league_cup/6371613.stm
| عنوان = Chelsea 2-1 Arsenal
| تاریخ بازدید = ۲۵ فوریه ۲۰۰۷
| نویسنده =
| ناشر = بی‌بی‌سی
| تاریخ =
| پیوند بایگانی = https://www.webcitation.org/67cB83cJZ?url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/league_cup/6371613.stm
| تاریخ بایگانی = 12 مه 2012
}}</ref> مورینیو با چلسی بازهم در لیگ قهرمانان اروپا به جایی نرسید. این تیم در ضربات پنالتی، بازهم مغلوب لیورپول شد و نتوانست به فینال برسد.<ref name=CLS05-06kr>{{یادکرد وب |عنوان=UEFA Champions League Season 2005 2006 - Knock Out Rounds |نشانی=http://www.soccerlinks.net/pages/champions_league/cl07ko.html |تاریخ بازدید=۵ فوریه ۲۰۱۱ |پیوند بایگانی=https://web.archive.org/web/20100618021520/http://www.soccerlinks.net/pages/champions_league/cl07ko.html |تاریخ بایگانی=۱۸ ژوئن ۲۰۱۰ |dead-url=yes}}</ref> همچنین، امکان ۴ جامه شدن از چلسی گرفته شد. چرا که چند روز بعد از حذف از لیگ قهرمانان، چلسی در مقابل آرسنال با نتیجه ۱–۱ متوقف شد تا [[منچستر یونایتد]] به دو سال پیشتازی چلسی پایان دهد.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=English Premier League ۲۰۰۶–۲۰۰۷|نشانی=http://www.statto.com/football/stats/england/premier-league/2006-2007/table|تاریخ بازدید=۵ فوریه ۲۰۱۱|پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cBAPLvp?url=http://www.statto.com/football/stats/england/premier-league/2006-2007/table|تاریخ بایگانی=12 مه 2012}}</ref> بدین ترتیب مورینیو برای اولین بار در طی ۵ سال گذشته، بدون کسب جام مانده بود. البته چلسی در فینال [[جام اتحادیه|اف ای کاپ]]، موفق شد با یک گل منچستر را شکست دهد و پس از سال‌ها، اولین فینال برگزار شده در ورزشگاه بازسازی شده [[ورزشگاه ویمبلی|ویمبلی]] را به سود خود به پایان رساند.<ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/football/fa_cup/6649815.stm |عنوان=FA Cup final - Chelsea 1-0 Man Utd |ناشر=[[بی‌بی‌سی ورزشی]] |تاریخ=۱۹ مه ۲۰۰۷ |تاریخ بازدید=۱۹ مه ۲۰۰۷ |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cBBn8Vs?url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/fa_cup/6649815.stm |تاریخ بایگانی=12 مه 2012}}</ref> همچنین این نخستین اف ای کاپی بود که مورینیو آن را کسب کرده بود که باعث شد مورینیو تمام جام‌های ممکن در لیگ جزیره را کسب کرده باشد. با این وجود، درگیری و تنش بین مورینیو و آبراموویچ مجدداً بالا گرفت که دلیلش، انتخاب [[آورام گرانت]] به عنوان مدیر ورزشی تیم بود که با وجود اعتراض مورینیو، نقشش در باشگاه روزانه بیشتر از قبل می‌شد.<ref name="Grant given position at Chelsea">{{یادکرد وب
| عنوان = Grant given position at Chelsea
| نشانی = http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/football/teams/c/chelsea/6246796.stm
| ناشر = [[بی‌بی‌سی ورزشی|BBC Sport]]
| تاریخ = ۸ ژوئیه ۲۰۰۷
| تاریخ بازدید = ۲۰ سپتامبر ۲۰۰۷
| پیوند بایگانی = https://www.webcitation.org/67cBCq0lo?url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/c/chelsea/6246796.stm
| تاریخ بایگانی = 12 مه 2012
}}</ref> در همین حین نیز، [[آرین روبن]]، ستاره تیم چلسی، به [[باشگاه فوتبال رئال مادرید|رئال مادرید]] رفت<ref name="Heinze & Robben seal Real switch">{{یادکرد وب
| عنوان = Heinze & Robben seal Real switch
| نشانی = http://newsimg.bbc.co.uk/sport1/hi/football/europe/6960108.stm
| ناشر = [[بی‌بی‌سی ورزشی|BBC Sport]]
| تاریخ = ۲۳ اوت ۲۰۰۷
| تاریخ بازدید = ۳ اوت ۲۰۰۸
| پیوند بایگانی = https://www.webcitation.org/67cBDitEN?url=http://newsimg.bbc.co.uk/sport1/hi/football/europe/6960108.stm
| تاریخ بایگانی = 12 مه 2012
}}</ref><ref>{{یادکرد وب
| عنوان = Real secure Robben & Heinze
| نشانی = http://www.skysports.com/story/0,19528,11661_2681016,00.html
| ناشر = اسکای اسپورت
| تاریخ = ۲۳ اوت ۲۰۰۷
| تاریخ بازدید = ۳ اوت ۲۰۰۷
| پیوند بایگانی = https://www.webcitation.org/67cBEQxhu?url=http://www.skysports.com/story/0,19528,11661_2681016,00.html
| تاریخ بایگانی = 12 مه 2012
}}</ref><ref>{{یادکرد وب
| عنوان = Robben determined to prove his worth
| نشانی = http://www.abc.net.au/news/stories/2007/08/24/2013850.htm
| ناشر = [[ای‌بی‌سی|American Broadcasting Company]]
| تاریخ = ۲۴ اوت ۲۰۰۷
| تاریخ بازدید = ۳ اوت ۲۰۰۸
| پیوند بایگانی = https://www.webcitation.org/67cBFnyBQ?url=http://www.abc.net.au/news/2007-08-24/robben-determined-to-prove-his-worth/649012
| تاریخ بایگانی = 12 مه 2012
}}</ref> و [[فلورنت مالودا]] [[مردم فرانسوی|فرانسوی]]، به جای وی به چلسی آمد.<ref>{{یادکرد وب |عنوان=Chelsea complete Malouda signing |ناشر=[[بی‌بی‌سی ورزشی]] |نشانی=http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/football/teams/c/chelsea/6282732.stm |تاریخ بازدید=۲۰ اکتبر ۲۰۰۸ |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cBGzyBJ?url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/c/chelsea/6282732.stm |تاریخ بایگانی=12 مه 2012}}</ref>

در نخستین بازی فصل بعد، مورینیو و چلسی موفق شدند ۳–۲ تیم [[باشگاه فوتبال بیرمنگام سیتی|بیرمنگهام]] را شکست دهند و به رکورد ۶۴ بازی خانگی بدون شکست برسند تا رکورد تاریخی لیورپول که ۶۳ بازی بود و مربوط به اواخر دهه هفتاد، شکسته شود.<ref name=Unbeaten>{{یادکرد وب |عنوان=Mourinho thrilled to break record |ناشر=[[بی‌بی‌سی ورزشی|BBC Sport]] |تاریخ=۲۰۰۷-۰۸-۱۲ |نشانی=http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/football/teams/c/chelsea/6943246.stm |تاریخ بازدید=۲۰ اکتبر ۲۰۰۸ |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cBIG9Oc?url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/c/chelsea/6943246.stm |تاریخ بایگانی=12 مه 2012}}</ref> با این وجود، چلسی فصل را بمانند فصل قبل، خوب شروع نکرد. آن‌ها ابتدا به [[باشگاه فوتبال استون ویلا|استون ویلا]] باختند و در ادامه نیز در خانه، با نتیجه مساوی بدون گل در مقابل [[باشگاه فوتبال بلکبرن راورز|بلکبرن]] متوقف شدند. در لیگ قهرمانان نیز آن‌ها در ورزشگاهی که نیمی از آن خالی بود، در مقابل تیم [[نروژ]]ی [[باشگاه فوتبال روزنبورگ|روزنبرگ]]، تنها به یک تساوی ۱–۱ رسیدند که آن گل را نیز شوچنکو زده بود تا مشخص شود شرایط روحی تیم مساعد نیست.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=Chelsea 1-1 Rosenborg|ناشر=[[بی‌بی‌سی|BBC]]|نشانی=http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/football/europe/6996403.stm|تاریخ بازدید=۱۵ اکتبر ۲۰۱۱|پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cBIxYGc?url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/europe/6996403.stm|تاریخ بایگانی=12 مه 2012}}</ref>

سرانجام در سپتامبر سال ۲۰۰۷، مورینیو به‌طور ناگهانی و با رضایت طرفین، قراردادش را فسخ کرد و از چلسی رفت<ref>{{یادکرد وب
 |تاریخ=۲۰ سپتامبر ۲۰۰۷
 |نشانی=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/c/chelsea/7003912.stm
 |عنوان=Mourinho makes shock Chelsea Exit
 |ناشر=[[بی‌بی‌سی ورزشی|BBC Sport]]
 |تاریخ بازدید=سپتامبر ۲۰۰۷
 |نشانی بایگانی=https://www.webcitation.org/5msVRk4tI?url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/c/chelsea/7003912.stm
 |تاریخ بایگانی=18 ژانویه 2010
 |پیوند مرده=no
}}</ref> که دلیل اصلیش، دخالت‌های رومن آبراموویچ و [[آورام گرانت]] بود.<ref>{{یادکرد وب
 |تاریخ=۱۳ آوریل ۲۰۰۷
 |نشانی=http://football.guardian.co.uk/News_Story/0,,2056104,00.html
 |عنوان=Instability at Chelsea could force me to leave, says Mourinho
 |ناشر=گاردین
 |تاریخ بازدید=۱۳ آوریل ۲۰۰۷
 |مکان=لندن
 |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cBKM8l3?url=http://www.guardian.co.uk/football/2007/apr/13/newsstory.sport7
 |تاریخ بایگانی=12 مه 2012
}}</ref><ref>{{یادکرد وب
 |تاریخ=۱۲ ژوئیه ۲۰۰۷
 |نشانی=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/c/chelsea/6294364.stm
 |عنوان=Mourinho issues warning to Grant
 |ناشر=[[بی‌بی‌سی ورزشی|BBC Sport]]
 |تاریخ بازدید=۲۰ سپتامبر ۲۰۰۷
 |نویسنده=
 |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cBLIDqk?url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/c/chelsea/6294364.stm
 |تاریخ بایگانی=12 مه 2012
}}</ref> مورینیو به عنوان موفق‌ترین مربی تاریخ چلسی، این تیم را ترک کرد. مورینیو در ۳ سال، ۶ جام برای چلسی به ارمغان آورد و در تمام این بازیها، حتی یک باخت خانگی را تجربه نکرد.<ref>{{یادکرد وب
 |تاریخ=۲۱ دسامبر ۲۰۰۹
 |نشانی=http://www.dailymail.co.uk/sport/football/article-1237472/Chelsea-wont-fear-Inter-Milan-boss-Jose-Mourinho-starts-Champions-League-mind-games.html
 |عنوان='Chelsea won't fear us': Inter Milan boss Jose Mourinho starts Champions League mind games
 |ناشر=دیلی میل
 |تاریخ بازدید=۲۴ آوریل ۲۰۱۰
 |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cBMJMDx?url=http://www.dailymail.co.uk/sport/football/article-1237472/Chelsea-wont-fear-Inter-Milan-boss-Jose-Mourinho-starts-Champions-League-mind-games.html
 |تاریخ بایگانی=12 مه 2012
}}</ref>

=== اینتر میلان ===
[[پرونده:Mourinho CSKA Moscow 05042010 2.jpg|بندانگشتی|مورینیو، در کنفرانس‌های مطبوعاتی خود، به زبان ایتالیایی صحبت می‌کرد<ref name="spe-ita"/>]]
در ۲ ژوئن سال ۲۰۰۸، مورینیو با قراردادی ۳ ساله، هدایت تیم [[اینتر میلان]] را به عهده گرفت و جانشین [[روبرتو مانچینی]] شد. مورینیو اکثر همکاران خود در چلسی و پورتو را نیز با خود به اینتر برد.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.inter.it/aas/news/reader?N=29399&L=en|عنوان=Josè Mourinho joins Inter|ناشر=[[اینتر میلان|Inter Milan]]|تاریخ بازدید=۲ ژوئن ۲۰۰۸|پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cBNwjAl?url=http://www.inter.it/aas/news/reader?N=29399|تاریخ بایگانی=12 مه 2012}}</ref><ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.skysports.com/story/0,19528,11095_3641015,00.html|عنوان=Inter confirm Mourinho|ناشر=اسکای اسپورت|تاریخ بازدید=۲ ژوئن ۲۰۰۸|پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cBPMM8Y?url=http://www.skysports.com/story/0,19528,11095_3641015,00.html|تاریخ بایگانی=12 مه 2012}}</ref> علاوه بر آن، از «جوزپه بارسی»، بازیکن سابق اینتر و سرمربی سابق تیم جوانان باشگاه، به عنوان دستیار در تیم استفاده کرد.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/7431480.stm|عنوان=Mourinho takes over as Inter boss|ناشر=[[بی‌بی‌سی ورزشی]]|تاریخ بازدید=۲ ژوئن ۲۰۰۸|تاریخ=۲ ژوئن ۲۰۰۸|پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cBQP8AS?url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/7431480.stm|تاریخ بایگانی=12 مه 2012}}</ref> ژوزه در نخستین کنفرانس مطبوعاتیش در اینتر، تنها به [[زبان ایتالیایی]] صحبت کرد که خودش می‌گفت آن را در ۳ هفته آموخته‌است.<ref name=spe-ita>{{یادکرد وب |نشانی=http://www.gazzetta.it/Calcio/Primo_Piano/2008/06_Giugno/03/mourinho.shtml |ناشر=La Gazzetta dello Sport |زبان=ایتالیایی |عنوان=E' subito Mourinho-show. "Né speciale, né pirla" |تاریخ بازدید=۳ ژوئن ۲۰۰۸ |تاریخ=۳ ژوئن ۲۰۰۸ |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cBRjU4Q?url=http://www.gazzetta.it/Calcio/Primo_Piano/2008/06_Giugno/03/mourinho.shtml |تاریخ بایگانی=12 مه 2012}}</ref> همچنین در همان کنفرانس، مورینیو اعلام کرد که تنها چند خرید انجام خواهد داد و بمانند چلسی، خرج نخواهد کرد.<ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://www.telegraph.co.uk/sport/football/leagues/premierleague/chelsea/2302320/Former-Chelsea-manager-Jose-Mourinho-charms-the-Italians-after-joining-Inter-Milan.html |ناشر=[[دیلی‌تلگراف|The Daily Telegraph]] |عنوان=Jose Mourihno Charms the Italians after joining Inter |تاریخ بازدید=۱۵ اوت ۲۰۰۸ |تاریخ=۲ ژوئیه ۲۰۰۷ |مکان=London |first=Oliver |last=Brown |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cBUSYmM?url=http://www.telegraph.co.uk/sport/football/teams/chelsea/2302320/Former-Chelsea-manager-Jose-Mourinho-charms-the-Italians-after-joining-Inter-Milan.html |تاریخ بایگانی=12 مه 2012}}</ref> [[آمانتینو مانسینی]] [[برزیلی]] با ۱۳ میلیون یورو،<ref>http://bo.asroma.it/UserFiles/847.pdf{{پیوند مرده|date=سپتامبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot}}</ref><ref>{{یادکرد وب |عنوان=Mourinho makes Mancini first major signing |ناشر=Reuters |تاریخ=۱۶ ژوئیه ۲۰۰۸ |نشانی=http://www.stuff.co.nz/story/4620268a19724.html |تاریخ بازدید=۲۱ اکتبر ۲۰۰۸ |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cBVSjsY?url=http://www.stuff.co.nz/sport/football/535103 |تاریخ بایگانی=12 مه 2012}}</ref> [[سولی علی مونتاری|مونتاری]] [[غنا]]یی با ۱۴ میلیون یورو<ref>{{یادکرد وب |عنوان=Inter rule out Lampard after Muntari signs |ناشر=ایندیپندنت |تاریخ=۲۸ ژوئیه ۲۰۰۸ |نشانی=http://www.independent.co.uk/sport/football/transfers/inter-rule-out-lampard-after-muntari-signs-879125.html |تاریخ بازدید=۲۱ اکتبر ۲۰۰۸ |مکان=London |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cBZ2zkj?url=http://www.independent.co.uk/sport/football/transfers/inter-rule-out-lampard-after-muntari-signs-879125.html |تاریخ بایگانی=12 مه 2012}}</ref> و ریکاردو کوارشما [[پرتغالی]] با ۱۸ میلیون یورو (به علاوه یکی از بازیکنان جوان اینتر)، راهی اینتر و تیم مورینیو شدند.<ref>{{یادکرد وب |last=Carminati |first=Nadia |عنوان=Inter agree Quaresma fee |ناشر=اسکای اسپورت |تاریخ=۱ سپتامبر ۲۰۰۸ |نشانی=http://www.skysports.com/story/0,19528,11095_4078144,00.html |تاریخ بازدید=۲۱ اکتبر ۲۰۰۸ |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cBast1A?url=http://www.skysports.com/story/0,19528,11095_4078144,00.html |تاریخ بایگانی=12 مه 2012}}</ref><ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://www.fcporto.pt/IncFCP/PDF/Investor_Relations/Ingles/RCConsolidado20072008_INGLES.pdf |عنوان=R&C FCP 2007 IN.indd |قالب=PDF |تاریخ= |تاریخ بازدید=۱ مه ۲۰۱۰ |پیوند بایگانی=https://web.archive.org/web/20110722103431/http://www.fcporto.pt/IncFCP/PDF/Investor_Relations/Ingles/RCConsolidado20072008_INGLES.pdf |تاریخ بایگانی=۲۲ ژوئیه ۲۰۱۱ |dead-url=yes}}</ref>

در نخستین رقابت خود در ایتالیا، مورینیو توانست [[آ. اس. رم]] را در ضربات پنالتی شکست دهد و اینتر را قهرمان [[سوپر جام ایتالیا]] کند.<ref>{{یادکرد وب |عنوان=Inter Milan wins Italian Super Cup |ناشر=International Herald Tribune |تاریخ=۲۴ اوت ۲۰۰۸ |نشانی=http://www.iht.com/articles/ap/2008/08/24/sports/EU-SOC-Italian-Roundup.php |تاریخ بازدید=۲۱ اکتبر ۲۰۰۸ |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cBct4ov?url=http://www.nytimes.com/marketing/iht/search/?iht |تاریخ بایگانی=12 مه 2012}}</ref> مورینیو در ادامه، توانست اینتر را قهرمان [[سری آ]] هم بکند<ref name=seriea08-09>{{یادکرد وب |عنوان=Italian Serie A ۲۰۰۸–۲۰۰۹ |نشانی=http://www.statto.com/football/stats/italy/serie-a/2008-2009 |تاریخ بازدید=۶ فوریه ۲۰۱۱ |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cBdXuqJ?url=http://www.statto.com/football/stats/italy/serie-a/2008-2009 |تاریخ بایگانی=12 مه 2012}}</ref>

با وجود قهرمانی در لیگ با اختلاف ۱۰ امتیاز نسبت به تیم دوم، بعضی هواداران اینتر، معتقد بودند اینتر در لیگ قهرمانان بسیار ناامیدکننده ظاهر شده‌است. اینتر در لیگ قهرمانان، روند خوبی نداشت. آن‌ها ابتدا یک باخت ۱–۰ به تیم [[باشگاه فوتبال پاناتینایکوس|پاناتیناکوس]] [[یونان]] دادند و در ادامه نیز در خانه تیم آنارتیس [[قبرس]] تنها به یک تساوی ۰–۰ دست یافته بودند.<ref name=CLS08-09gs>{{یادکرد وب |عنوان=UEFA Champions League Season 2008 2009 - Group Stage |نشانی=http://www.soccerlinks.net/pages/champions_league/cl09groups.html |تاریخ بازدید=۶ فوریه ۲۰۱۱ |پیوند بایگانی=https://web.archive.org/web/20100618021415/http://www.soccerlinks.net/pages/champions_league/cl09groups.html |تاریخ بایگانی=۱۸ ژوئن ۲۰۱۰ |dead-url=yes}}</ref> اما با این وجود، اینتر از گروهش بالا رفته بود. اینتر در دور نخست این رقابت‌ها، در مجموع با نتیجه ۲–۰ به [[منچستر یونایتد]] باخت و از گردونه رقابت‌ها حذف شد.<ref name=CLS08-09kr>{{یادکرد وب |عنوان=UEFA Champions League Season 2008 2009 - Knock Out Rounds |نشانی=http://www.soccerlinks.net/pages/champions_league/cl09ko.html |تاریخ بازدید=۶ فوریه ۲۰۱۱ |پیوند بایگانی=https://web.archive.org/web/20100618021430/http://www.soccerlinks.net/pages/champions_league/cl09ko.html |تاریخ بایگانی=۱۸ ژوئن ۲۰۱۰ |dead-url=yes}}</ref> منچستر در آن سال، به فینال رقابت‌ها راه یافته بود.<ref name="CLS08-09kr"/> در [[جام حذفی ایتالیا|جام حذفی]] نیز اینتر در نیمه نهایی، با نتیجه ۳–۱ مغلوب [[باشگاه فوتبال سمپدوریا|سمپدوریا]] شد<ref>{{یادکرد وب |عنوان=Inter suffer Italian Cup KO |ناشر=AFP |تاریخ=۲۴ آوریل ۲۰۰۹ |نشانی=http://www.google.com/hostednews/afp/article/ALeqM5i-KhEVqAYzoqlckH2Fe8eJg_PrMw |تاریخ بازدید=۱۶ مه ۲۰۰۹ |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cBgSKol?url=http://www.google.com/hostednews/afp/article/ALeqM5i-KhEVqAYzoqlckH2Fe8eJg_PrMw |تاریخ بایگانی=12 مه 2012}}</ref> تا مورینیو در سال اولش در اینتر، دو جام کسب کرده باشد.

مورینیو در کنفرانس‌های مطبوعاتیش در ایتالیا که ناشی از جو پرتنش فوتبال این کشور بود، با برخی مربیان بزرگ ایتالیا درگیری لفظی داشت. مربیانی چون [[کارلو آنجلوتی]]، سرمربی تیم [[آ.ث میلان]]، [[لوچانو اسپالتی]]، سرمربی تیم آ. اس رم و [[کلودیو رانیری]]، سرمربی تیم [[یوونتوس]] کسانی بودند که با مورینیو درگیری لفظی داشتند. یکی از معروف‌ترین این اتفاقات و جنجال‌ها، در مارس ۲۰۰۹ رخ داد که مورینیو سایر تیم‌ها را که مدت‌ها زیر سایه اینتر بودند را کم توفیق خطاب کرد و گفت که این تیم‌ها آخر هر فصل، بدون جام می‌مانند.<ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://www.independent.co.uk/sport/football/european/mourinho-rails-against-intellectual-prostitution-1636683.html |ناشر=ایندیپندنت |تاریخ=۲۰۰۹-۰۳-۰۴ |عنوان=Mourinho rails against 'intellectual prostitution' |تاریخ بازدید=۱۶ مه ۲۰۰۹ |مکان=London |first=Kieran |last=Daley |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cBgz8ha?url=http://www.independent.co.uk/sport/football/european/mourinho-rails-against-intellectual-prostitution-1636683.html |تاریخ بایگانی=12 مه 2012}}</ref> اصطلاح «بی‌جام‌ها» بعدها بسیار بین هواداران اینتر و خبرنگاران ایتالیایی رواج پیدا کرد و حتی یکی از مهم‌ترین شعار هواداران در زمان کسب ۱۷مین قهرمانیشان شده بود.<ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://www.football365.com/gazzetta/0,17033,9404_5336293,00.html |عنوان=Inter Won It In True Chelsea Style... |تاریخ بازدید=۲۱ فوریه ۲۰۰۹ |تاریخ=فوریه ۲۰۰۹ |ناشر=Football365.com |پیوند بایگانی=https://web.archive.org/web/20090522102807/http://www.football365.com/gazzetta/0,17033,9404_5336293,00.html |تاریخ بایگانی=۲۲ مه ۲۰۰۹ |dead-url=yes}}</ref><ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://www.guardian.co.uk/football/blog/2009/مه/18/serie-a-inter-jose-mourinho |عنوان=Jose Mourinho makes Ibrahimovic sweat for his goal as Inter celebrate scudetto in style |تاریخ بازدید=۲۱ فوریه ۲۰۰۹ |تاریخ=۱۸ مه ۲۰۰۹ |ناشر=گاردین | مکان=London | first=Paolo | last=Bandini}}</ref> حتی شرکت [[نایک]] نیز برای معرفی لباس مخصوص قهرمانی اینتر، از این شعار استفاده کرده بود.<ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://www.tuttomercatoweb.com/inter/?action=read&idnotizia=4754 |عنوان=Anche la Nike celebra il 17esimo titulo |تاریخ بازدید=۲۱ فوریه ۲۰۰۹ |تاریخ=۲۱ فوریه ۲۰۰۹ |ناشر=TuttoMercatoWeb |زبان=ایتالیایی |پیوند بایگانی=https://web.archive.org/web/20090604154333/http://www.tuttomercatoweb.com/inter/?action=read&idnotizia=4754 |تاریخ بایگانی=۴ ژوئن ۲۰۰۹ |dead-url=yes}}</ref> اما این شعار و جنجال‌هایش به همین‌جا ختم نشد و و بعد از فینال [[جام حذفی ایتالیا]] در فصل ۰۹–۲۰۰۸ که با قهرمانی [[باشگاه فوتبال لاتزیو|لاتزیو]] به پایان رسیده بود، هواداران پایتخت‌نشین ایتالیا، در حالی به جشن و پایکوبی می‌پرداخت که لباسی با شعار «من قهرمان شدم، اما تو بی جامی» (به [[زبان ایتالیایی|ایتالیایی]]: ''Io campione, tu zero titoli'') را به تن داشتند که کنایه‌ای به حرف‌های مورینیو بود.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=Mourinsho spara a zero: guarda tutti i video|نشانی=http://www.corrieredellosport.it/Notizie/Calcio/60314/Mourinho+spara+a+zero:+guarda+tutti+i+video|ناشر=Corrier Dello Sport|تاریخ=۳ مارس ۲۰۰۹|زبان=ایتالیایی|پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67cBlUptI?url=http://www.corrieredellosport.it/Notizie/Calcio/60314/Mourinho+spara+a+zero:+guarda+tutti+i+video|تاریخ بایگانی=12 مه 2012|بازبینی=12 دسامبر 2013}}</ref>

زیر نظر مورینیو، [[آدریانو (بازیکن فوتبال، زاده ۱۹۸۲)|آدریانو]] [[برزیلی]] در آوریل سال ۲۰۰۹، از اینتر جدا شد.<ref>{{یادکرد وب
| نشانی = http://www.goal.com/en/news/10/italy/2009/04/24/1227242/breaking-news-inter-rescind-adriano-contract
| عنوان = Inter rescind Adriano's contract
| تاریخ بازدید = 24 آوریل 2009
| نویسنده =
| ناشر = Goal.com
| تاریخ = 24 آوریل 2009
| پیوند بایگانی = https://www.webcitation.org/67cBlru59?url=http://www.goal.com/en/news/10/italy/2009/04/24/1227242/breaking-news-inter-rescind-adriano-contract
| تاریخ بایگانی = 12 مه 2012
}}</ref><ref>{{یادکرد وب
| نشانی = http://www.inter.it/aas/news/reader?N=31290&L=en
| عنوان = FC Internazionale statement regarding Adriano
| تاریخ بازدید = 24 آوریل 2009
| نویسنده =
| ناشر =
| تاریخ = 24 آوریل 2009
| پیوند بایگانی = https://www.webcitation.org/67cBnGd9E?url=http://www.inter.it/aas/news/reader?N=31290
| تاریخ بایگانی = 12 مه 2012
}}</ref> بعد از آن نیز دو بازیکن [[آرژانتینی]] اینتر؛ خولیو کروز و [[هرنان کرسپو]] نیز از تیم رفتند. [[لوئیز فیگو]]، [[هافبک]] پرتغالی اینتر نیز در پایان آن فصل، از میادین فوتبال خداحافظی کرد.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.google.com/hostednews/afp/article/ALeqM5jX2hLJMwOmNblLr3RUU_SGAnUoJQ|عنوان=Figo officially announces retirement|تاریخ=۳۰ مه ۲۰۰۹|اثر=AFP|تاریخ بازدید=۳۰ مه ۲۰۰۹|پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67dVS6rwj?url=http://www.google.com/hostednews/afp/article/ALeqM5jX2hLJMwOmNblLr3RUU_SGAnUoJQ|تاریخ بایگانی=13 مه 2012}}</ref> فیگو در فصل آخر بازیش، بخاطر کم بازی کردن، قصد ترک باشگاه را داشت اما سرانجام در این تیم باقی‌ماند و به عنوان دستیار مورینیو به کار ادامه داد. در ادامه نیز، مورینیو [[دیگو میلیتو]]، مهاجم آرژانتینی را خرید که نقش عمده‌ای در موفقیت‌های وی در سال بعد داشت.<ref name=maiasa>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.gazzetta.it/Calcio/Calciomercato/20-05-2009/milito-motta-inter-50428885591.shtml|عنوان=Milito e Motta all'Inter Al Genoa Acquafresca|تاریخ=۲۰ مه ۲۰۰۹|تاریخ بازدید=۲۳ مه ۲۰۱۰|اثر=La Gazzetta dello Sport|زبان=ایتالیایی|پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67dVSZbdk?url=http://www.gazzetta.it/Calcio/Calciomercato/20-05-2009/milito-motta-inter-50428885591.shtml|تاریخ بایگانی=13 مه 2012}}</ref> [[تیاگو موتا]]<ref name="maiasa"/><ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.gazzetta.it/Calcio/Calciomercato/20-05-2009/milito-motta-inter-50428885591.shtml|عنوان=Milito e Motta all'Inter al Genoa Acquafresca|trans_عنوان=Milito and Motta to Inter, to Genoa Acquafresca|ناشر=La Gazzetta dello Sport|زبان=ایتالیایی|تاریخ=۲۰ مه ۲۰۰۹|تاریخ بازدید=۲۴ اوت ۲۰۰۹|پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67dVWfhLH?url=http://www.gazzetta.it/Calcio/Calciomercato/20-05-2009/milito-motta-inter-50428885591.shtml|تاریخ بایگانی=13 مه 2012}}</ref> و [[وسلی اسنایدر]]<ref name="wes1"/><ref name="wes2"/> نیز دو خرید دیگر مورینیو بودند تا خط میانی اینتر را قوی تر از قبل کنند. اما مهم‌ترین نقل و انتقالات فصل دوم مورینیو در اینتر، معاوضه [[زلاتان ابراهیموویچ|زلاتان ابراهیموویچِ]] [[سوئد]]ی با [[ساموئل اتوئو|ساموئل اتوئوِ]] [[کامرون]]ی بود. زلاتان به [[بارسلونا]] رفت<ref name="fcbarcelona.com">{{یادکرد وب|نشانی=http://www.fcbarcelona.com/web/english/noticies/futbol/temporada09-10/07/n090717105959.html|عنوان=Laporta announces agreement in principle with Inter|تاریخ=۱۷ ژوئیه ۲۰۰۹|تاریخ بازدید=۲۳ ژوئیه ۲۰۰۹|ناشر=FC Barcelona|پیوند بایگانی=https://archive.today/20120526092345/http://www.fcbarcelona.com/web/english/noticies/futbol/temporada09-10/07/n090717105959.html|تاریخ بایگانی=۲۶ مه ۲۰۱۲|dead-url=yes}}</ref> و اتوئو به اینتر پیوست.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.inter.it/aas/news/reader?N=31823&L=en|عنوان=Samuel Eto'o signs five-سال deal|تاریخ=۲۷ ژوئیه ۲۰۰۹|تاریخ بازدید=۲۳ ژوئیه ۲۰۰۹|ناشر=FC Internazionale Milano|پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67dVbW4Gt?url=http://www.inter.it/aas/news/reader?N=31823|تاریخ بایگانی=13 مه 2012}}</ref> علاوه بر این، اینتر ۳۵ میلیون یورو نیز از این طریق درآمدزایی کرد تا انتقال زلاتان به بارسا، دومین نقل و انتقال گران تاریخ فوتبال، بعد از انتقال [[کریستیانو رونالدو]] به [[رئال مادرید]]، باشد.<ref name="fcbarcelona.com"/><ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.fcbarcelona.cat/web/castellano/noticies/futbol/temporada09-10/07/n090727107758.html|عنوان=Ibrahimovic firma por cinco años|تاریخ=۲۷ ژوئیه ۲۰۰۹|تاریخ بازدید=۲۷ ژوئیه ۲۰۰۹|ناشر=FC Barcelona|زبان=اسپانیایی|پیوند بایگانی=https://archive.today/20110706220728/http://www.fcbarcelona.cat/web/castellano/noticies/futbol/temporada09-10/07/n090727107758.html|تاریخ بایگانی=۶ ژوئیه ۲۰۱۱|dead-url=yes}}</ref>

ریکاردو کوارسما نیز بخاطر کم بازی کردن، به تیم سابق مورینیو، [[پورتو]] پیوست اما در اوایل فصل، به‌طور قرضی به دیگر تیم مورینیو، [[چلسی]] پیوست.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.chelseafc.com/page/LatestNews/0,,10268~1543209,00.html|عنوان=Chelsea loan Quaresma|تاریخ=۲ فوریه ۲۰۰۹|ناشر=Chelsea FC|پیوند بایگانی=https://web.archive.org/web/20090226105649/http://www.chelseafc.com/page/LatestNews/0,,10268~1543209,00.html|تاریخ بایگانی=۲۶ فوریه ۲۰۰۹|accessdate=۵ فوریه ۲۰۱۱|dead-url=yes}}</ref> به همین دلیل بود که خط میانی اینتر از قدرتش کاسته شده بود و مورینیو برای رفع این مشکل، از مسئولین باشگاه خواست تا [[وسلی اسنایدر|وسلی اسنایدرِ]] [[هلند]]ی را به تیم بیاورند تا خط میانی تیم محکم شود.<ref name=wes1>{{یادکرد وب |نویسنده=Transfer Zone |نشانی=http://www.goal.com/en/news/11/transfer-zone/2009/08/26/1463029/inter-sign-real-madrids-wesley-sneijder-report |عنوان=Inter Sign Real Madrid's Wesley Sneijder – Report |ناشر=Goal.com |تاریخ=۲۶ اوت ۲۰۰۹ |تاریخ بازدید=۱۰ ژوئن ۲۰۱۰ |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67dVY1oB4?url=http://www.goal.com/en/news/11/transfer-zone/2009/08/26/1463029/inter-sign-real-madrids-wesley-sneijder-report |تاریخ بایگانی=13 مه 2012}}</ref><ref name=wes2>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.telegraph.co.uk/sport/football/european/6098782/Wesley-Sneijder-joining-Inter-Milan-from-Real-Madrid.html|عنوان=Wesley Sneijder joining Inter Milan from Real Madrid|ناشر=Telegraph|تاریخ=۲۷ اوت ۲۰۰۹|تاریخ بازدید=۱۰ ژوئن ۲۰۱۰|پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67dVZdHLr?url=http://www.telegraph.co.uk/sport/football/european/6098782/Wesley-Sneijder-joining-Inter-Milan-from-Real-Madrid.html|تاریخ بایگانی=13 مه 2012}}</ref>

اینترِ مورینیو، فصل جدید (۲۰۱۰) را خوب آغاز نکرد. آن‌ها ابتدا در [[سوپر جام ایتالیا|سوپر جام]] با نتیجه ۲–۱ مغلوب [[لاتزیو]] شدند و در لیگ نیز با نتیجه ۱–۱، در ورزشگاه خانگی خود، در مقابل تیم تازه صعود کرده [[باشگاه فوتبال باری|باری]] متوقف شدند.<ref name=seriea09-10>{{یادکرد وب |عنوان=Italian Serie A 2009-2010 |نشانی=http://www.statto.com/football/stats/italy/serie-a/2009-2010 |تاریخ بازدید=۶ فوریه ۲۰۱۱ |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67dViOGef?url=http://www.statto.com/football/stats/italy/serie-a/2009-2010 |تاریخ بایگانی=13 مه 2012}}</ref> اما پس از این دو بازی، اینتر روند رو به رشد خود را آغاز کرد. اینتر تا قبل از پایان نیم نیم فصل و تا نوامبر بیش از ۳۰ گل به ثمر رساند و نتیجه‌ای چون برد ۴–۰ را در دربی میلان تجربه کرد.<ref name="seriea09-10"/> خط میانی اینتر با حضور اسنایدر، و خط حمله این تیم با حضور میلیتو، بسیار خوب کار می‌کردند. اینتر در همین زمان نیز با ۵ گل جنوا را شکست داد تا بهترین پیروزی آن فصل [[سری آ]] را رقم زده باشد.<ref name="seriea09-10"/> اما در ادامه مورینیو بخاطر اعتراضش به داور بازی با [[یوونتوس]] از زمین بازی اخراج شد و اینتر آن بازی را با نتیجه ۲–۱ واگذار کرد.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=Jose Mourinho sent off as Inter Milan are defeated by Juventus|نشانی=http://www.guardian.co.uk/football/2009/dec/05/europeanfootball-internazionale|ناشر=[[گاردین]]|تاریخ=۵ دسامبر ۲۰۰۹|مکان=London|تاریخ بازدید=۷ مه ۲۰۱۰|پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67dVkZ03k?url=http://www.guardian.co.uk/football/2009/dec/05/europeanfootball-internazionale|تاریخ بایگانی=13 مه 2012}}</ref>

[[پرونده:Mourinho in Moscow.jpg|190px|بندانگشتی|چپ|مورینیو اینتر را بعد از ۴۵ سال، قهرمان [[لیگ قهرمانان اروپا]] کرد<ref name="winafter45"/>]]

از ان به بعد مورینیو جبهه‌گیری خود را در مقابل داوران آغاز کرد و اوج این اتفاق، در بازی ۲۲ فوریه در برابر سمپدوریا بود که باعث محرومیت ۳ جلسه‌ای مورینیو شده بود.<ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/europe/8529113.stm |ناشر=[[بی‌بی‌سی ورزشی]] |تاریخ بازدید=۱۶ مارس ۲۰۱۰ |تاریخ=۲۲ فوریه ۲۰۱۰ |عنوان=Jose Mourinho banned and fined over 'handcuffs' gesture |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67dVm9vxy?url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/europe/8529113.stm |تاریخ بایگانی=13 مه 2012}}</ref> در همان زمان، مورینیو با [[ماریو بالوتلی]] دچار مشکل شده بود که این اتفاقات باعث شد اینتر در یک بحران گرفتار شود و از ۶ بازی و ۱۸ امتیاز، تنها ۷ امتیاز کسب کند<ref name="seriea09-10"/> که ۳ بازی از این ۶ بازی (شامل باخت ۳–۱ به [[کاتانیا]]) در زمان محرومیت مورینیو بود. این وضعیت اینتر، با انتقاد شدید رسانه‌ها همراه بود اما با این وجود، مورینیو اینتر را با برد در مقابل تیم سابقش [[چلسی]]، به مرحله یک چهارم نهایی رساند. اینتر در [[ورزشگاه سن سیرو]] موفق شد ۲–۱ به پیروزی برسد و در [[استمفورد بریج]] نیز با ۱ گل پیروز شد.<ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/europe/8568613.stm |ناشر=[[بی‌بی‌سی ورزشی|BBC Sport]] |تاریخ بازدید=۱۶ مارس ۲۰۱۰ |تاریخ=۱۶ مارس ۲۰۱۰ |عنوان=Chelsea 0–1 Inter Milan (agg ۱–۳) |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67dVnok4r?url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/europe/8568613.stm |تاریخ بایگانی=13 مه 2012}}</ref>

در ۶ آوریل ۲۰۱۰، مورینیو به یک افتخار بزرگ دست یافت. وی تبدیل به نخستین و تنها سرمربی در تاریخ فوتبال شد که توانست با ۳ تیم مختلف، به نیمه نهایی [[لیگ قهرمانان اروپا]] برسد (البته [[لوئی فان خال]] نیز یک روز بعد به چنین افتخاری دست یافت).<ref>{{یادکرد وب|عنوان=http://www.tsn.ca/soccer/story/?id=316882|نشانی=http://www.tsn.ca/soccer/story/?id=316882|تاریخ بازدید=۶ سپتامبر ۲۰۱۰|پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67dVogLlR?url=http://www.tsn.ca/site_map/|تاریخ بایگانی=13 مه 2012}}</ref> روند موفقیت‌آمیز اینتر در آن فصل ادامه داشت و یک هفته بعد نیز، اینتر برای نخستین بار تحت هدایت مورینیو، توانست به فینال جام حذفی ایتالیا برسد. آن‌ها در مجموع [[باشگاه فوتبال فیورنتینا|فیورنتیا]] را با نتیجه ۲–۰ شکست دادند و فینالیست شدند.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=Inter in Finale|نشانی=http://www.milanoweb.com/notizie/sport-e-motori/8490_inter-in-finale-di-coppa-italia-grazie-al-gol-di-eto-o|تاریخ بازدید=۶ اکتبر ۲۰۱۰|پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67dVpfNsq?url=http://www.milanoweb.com/notizie/sport-e-motori/8490_inter-in-finale-di-coppa-italia-grazie-al-gol-di-eto-o|تاریخ بایگانی=13 مه 2012}}</ref>

اینتر و مورینیو در ۲۸ آوریل توانستند با شکست قهرمان دوره قبل رقابت‌ها، [[بارسلونا]]، به فینال لیگ قهرمانان اروپا راه پیدا کنند.<ref name=CLS09-10kr>{{یادکرد وب |عنوان=UEFA Champions League Season 2009 2010 - Knock Out Rounds |نشانی=http://www.soccerlinks.net/pages/champions_league/cl10ko.html |تاریخ بازدید=۶ فوریه ۲۰۱۱ |پیوند بایگانی=https://web.archive.org/web/20100618021359/http://www.soccerlinks.net/pages/champions_league/cl10ko.html |تاریخ بایگانی=۱۸ ژوئن ۲۰۱۰ |dead-url=yes}}</ref> دومین فینال مورینیو در لیگ قهرمانان در حالی رقم خورد که آن‌ها در بازی برگشت خود در برابر بارسلونا، ۱–۰ شکست خورده بودند اما با توجه به برد ۳–۱ در بازی رفت، توانسته بودند به فینال برسند.<ref name="CLS09-10kr"/>

مورینیو درحالی‌که در حال خوشحالی با بازیکنانش بخاطر صعود به فینال بود، با [[ویکتور والدز]]، دروازه‌بان بارسلونا درگیر شد که بازیکنان دیگر والدز را از وی جدا کردند.<ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://www.tribalfootball.com/barcelona-no1-valdes-facing-uefa-action-after-amazing-mourinho-bust-803711 |عنوان=Barcelona No1 Valdes facing UEFA action after amazing Mourinho bust-up |3=Spanish Football News |ناشر=tribalfootball.com |تاریخ= |تاریخ بازدید=۳ ژوئن ۲۰۱۰ |پیوند بایگانی=https://web.archive.org/web/20100526092800/http://www.tribalfootball.com/barcelona-no1-valdes-facing-uefa-action-after-amazing-mourinho-bust-803711 |تاریخ بایگانی=۲۶ مه ۲۰۱۰ |dead-url=yes}}</ref> خوشحالی خاص مورینیو در [[نیوکمپ]]، بیشتر به این خاطر بود تا دل هواداران [[رئال مادرید]] را به‌دست بیاورد چراکه صحبت‌های زیادی مبنی بر اینکه وی به زودی سرمربی این تیم خواهد شد، به وجود آمده بود.<ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://sportsillustrated.cnn.com/2010/writers/sid_lowe/04/29/real.celebrate/ |عنوان=Barcelona's Champions League exit celebrated by Real Madrid - Sid Lowe - SI.com |ناشر=Sportsillustrated.cnn.com |تاریخ=۳۰ آوریل ۲۰۱۰ |تاریخ بازدید=۳ ژوئن ۲۰۱۰ |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67dVt04A7?url=http://sportsillustrated.cnn.com/2010/writers/sid_lowe/04/29/real.celebrate/ |تاریخ بایگانی=13 مه 2012}}</ref> سرانجام مورینیو بعد از ۳۸ سال، اینتر را به فینال [[لیگ قهرمانان اروپا]] رساند.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=Inter in Finale - Champions League|نشانی=http://www.record.xl.pt/noticia.aspx?id=bd973706-0723-412f-acdc-95419511a287&idCanal=00000057-0000-0000-0000-000000000057|تاریخ بازدید=۶ اکتبر ۲۰۱۰|پیوند بایگانی=https://web.archive.org/web/20100704092027/http://www.record.xl.pt/noticia.aspx?id=bd973706-0723-412f-acdc-95419511a287&idCanal=00000057-0000-0000-0000-000000000057|تاریخ بایگانی=۴ ژوئیه ۲۰۱۰|dead-url=yes}}</ref>

در ۲ مه، اینتر با یک برد ۲–۰ برابر لاتزیو، تقریباً قهرمانیش در [[سری آ]] قطعی شده بود. آن‌ها در ۵ مه، با برد ۱–۰ در برابر [[آ. اس. رم]] قهرمان [[جام حذفی ایتالیا|جام حذفی]] شدند و در ۱۶ می، اینتر با یک گل [[سیه نا]] را شکست داد و قهرمان ایتالیا شد.<ref name="seriea09-10"/> بدین ترتیب اینتری‌ها دو جام شدند و با توجه به حضورشان در فینال لیگ قهرمانان، می‌توانستند به نخستین تیم ایتالیایی تبدیل شوند که ۳ جام اصلی را کسب کرده‌است.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://soccernet.espn.go.com/report?id=292116&cc=5739&league=ITA.COPPA_ITALIA|عنوان=Inter claim first gong of the treble|تاریخ=۶ مه ۲۰۱۰|اثر=ESPNsoccernet|ناشر=ESPN|تاریخ بازدید=۲۴ مه ۲۰۱۰|پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67dVzGzVv?url=http://soccernet.espn.go.com/report?id=292116|تاریخ بایگانی=13 مه 2012}}</ref><ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://soccernet.espn.go.com/report?id=278289&cc=5739&league=ITA.1|عنوان=Milito strike sets up Treble chance|تاریخ=۱۶ مه ۲۰۱۰|اثر=ESPNsoccernet|ناشر=ESPN|تاریخ بازدید=۲۴ مه ۲۰۱۰|پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67dVzzppq?url=http://soccernet.espn.go.com/report?id=278289|تاریخ بایگانی=13 مه 2012}}</ref> سرانجام در ۲۲ مه، اینتر با نتیجه ۲–۰ [[بایرن مونیخ]] را شکست داد و توانست پس از سال‌ها، قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شود.<ref name="CLS09-10kr"/> اینتر نیز نخستین تیم ایتالیایی شد که ۳ جام کسب می‌کند و مورینیو هم به سومین مربی تاریخ بدل شد که موفق شده با دو تیم مختلف قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شود.<ref name=winafter45>{{یادکرد وب|نشانی=http://soccernet.espn.go.com/report?id=292088&cc=5739|عنوان=Bayern Munich 0 – 2 Internazionale|تاریخ=۲۲ مه ۲۰۱۰|اثر=ESPNsoccernet|ناشر=ESPN|تاریخ بازدید=۲۴ مه ۲۰۱۰|پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67dW1SNjy?url=http://soccernet.espn.go.com/report?id=292088|تاریخ بایگانی=13 مه 2012}}</ref>

مورینیو روز بعد نیز اعلام ناراحتی کرد که این احتمالاً آخرین حضور وی در اینتر بوده و بعد هم ابراز علاقه کرد تا هدایت [[رئال مادرید]] را به عهده بگیرد.<ref name="inter-exit">{{یادکرد وب|عنوان=Mourinho admits Inter exit likely|نشانی=http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/football/europe/8699064.stm|اثر=[[بی‌بی‌سی ورزشی|BBC Sport]]|ناشر=[[بی‌بی‌سی|BBC]]|تاریخ=۲۲ مه ۲۰۱۰|تاریخ بازدید=۲۳ مه ۲۰۱۰|پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67dW2Po1g?url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/europe/8699064.stm|تاریخ بایگانی=13 مه 2012}}</ref>
{{گفتاورد|اگر که شما در طول دوران مربیگری خود، هدایت [[رئال مادرید]] را نتوانید به عهده بگیرید، همیشه احساس می‌کنید که چیزی در پرونده کاریتان کم بوده‌است<ref name="inter-exit"/>}}

=== رئال مادرید ===
==== فصل اول ====
[[پرونده:Mourinho Madrid.jpg|200px|بندانگشتی|چپ|مورینیو، رئال را بعد از ۱۸ سال، قهرمان جام حذفی کرد<ref name=copa18>{{یادکرد وب|عنوان=Real Madrid beat Barcelona to win Copa del Rey: Spanish media reaction|نشانی=http://www.telegraph.co.uk/sport/football/competitions/la-liga/8465861/Real-Madrid-beat-Barcelona-to-win-Copa-del-Rey-Spanish-media-reaction.html|تاریخ بازدید=۲۳ آوریل ۲۰۱۱|پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67dW5K6ij?url=http://www.telegraph.co.uk/sport/football/competitions/la-liga/8465861/Real-Madrid-beat-Barcelona-to-win-Copa-del-Rey-Spanish-media-reaction.html|تاریخ بایگانی=13 مه 2012}}</ref>]]
در ۲۷ مه، مسئولین تیم رئال مادرید موفق شدند تا با پرداخت غرامتی سنگین به اینتر بابت یکسال باقی‌مانده قرارداد مورینیو، و پرداخت دستمزدی خوب به خود مورینیو، وی را به عنوان سرمربی خود انتخاب کنند.<ref>{{یادکرد وب|ناشر=[[اینتر میلان|Inter Milan]]|زبان=ایتالیایی|اثر=inter.it|تاریخ بازدید=۲۸ مه ۲۰۱۰|تاریخ=۲۸ مه ۲۰۱۰|عنوان=Moratti e Perez, accordo per Mourinho|نشانی=http://www.inter.it/aas/news/reader?N=48484&L=it|پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67dW6H7Gl?url=http://www.inter.it/aas/news/reader?N=48484|تاریخ بایگانی=13 مه 2012}}</ref><ref name="news.bbc.co.uk">{{یادکرد وب|نشانی=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/europe/8708315.stm|عنوان=Real Madrid to unveil Jose Mourinho as coac|تاریخ=۲۸ آوریل ۲۰۱۰|اثر=[[بی‌بی‌سی ورزشی|BBC Sport]]|ناشر=[[بی‌بی‌سی|BBC]]|تاریخ بازدید=۲۸ مه ۲۰۱۰|پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67dW7rnpQ?url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/europe/8708315.stm|تاریخ بایگانی=13 مه 2012}}</ref>

در ۲۸ مه سال ۲۰۱۰، به‌طور رسمی اعلام شد که مورینیو به جای مانوئل پیگرینی، هدایت [[رئال مادرید]] را به عهده خواهد گرفت.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.independent.co.uk/sport/football/european/mourinho-to-be-unveiled-at-madrid-on-monday-after-1637m-compensation-deal-1986040.html|عنوان=Mourinho to be unveiled at Madrid on Monday after £۷m compensation deal|تاریخ=۲۸ مه ۲۰۱۰|اثر=ایندیپندنت|تاریخ بازدید=۲۸ مه ۲۰۱۰|مکان=London|first=Gordon|last=Tynan|پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67dW8dGtF?url=http://www.independent.co.uk/sport/football/european/mourinho-to-be-unveiled-at-madrid-on-monday-after-1637m-compensation-deal-1986040.html|تاریخ بایگانی=13 مه 2012}}</ref> مورینیو که با قراردادی ۴ ساله به [[مادرید]] آمده بود، در ۳۱ مه در اولین کنفرانس مطبوعاتیش شرکت کرد و تبدیل به یازدهمین سرمربی رئال مادرید در طی ۷ ساله گذشته شد.<ref name="news.bbc.co.uk"/>

با وجود حضور [[فلورنتینو پرز|پرز]] به عنوان رئیس باشگاه، خریدهای مورینیو بیشتر از آنکه ستاره باشند، بازیکنان جوانی بودند که در آینده ستاره می‌شدند. مورینیو بازیکنان جوانی چون [[سرخیو کانالس]] با ۴٫۵ میلیون یورو،<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.marca.com/2010/02/12/futbol/equipos/real_madrid/1266004336.html|عنوان=El Real Madrid hace oficial el fichaje de Canales|trans_عنوان=Real Madrid makes Canales' signing official|ناشر=[[مارکا|Marca (newspaper)]]|زبان=اسپانیایی|تاریخ=۱۲ فوریه ۲۰۱۰|تاریخ بازدید=۱۳ فوریه ۲۰۱۰|پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67dWBFev0?url=http://www.marca.com/2010/02/12/futbol/equipos/real_madrid/1266004336.html|تاریخ بایگانی=13 مه 2012}}</ref> [[مسعوت اوزیل]] با ۱۵ میلیون یورو،<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.realmadrid.com/cs/Satellite/en/1330010084519/noticia/Noticia/Mesut_Ozil_to_play_for_Real_Madrid.htm|عنوان=Mesut Özil to Play for Real Madrid|تاریخ بازدید=۱۷ اوت ۲۰۱۰|ناشر=realmadrid.com|پیوند بایگانی=https://web.archive.org/web/20100819014107/http://www.realmadrid.com/cs/Satellite/en/1330010084519/noticia/Noticia/Mesut_Ozil_to_play_for_Real_Madrid.htm|تاریخ بایگانی=۱۹ اوت ۲۰۱۰|dead-url=yes}}</ref><ref>{{یادکرد وب | نشانی = http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/football/europe/8921836.stm | عنوان = Real Madrid confirm signing of Germany star Mesut Ozil | ناشر = [[بی‌بی‌سی ورزشی|BBC Sport]] | تاریخ = ۱۷ اوت ۲۰۱۰ | تاریخ بازدید = ۱۷ اوت ۲۰۱۰ | پیوند بایگانی = https://www.webcitation.org/67dWDBDAh?url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/europe/8921836.stm | تاریخ بایگانی = 13 مه 2012}}</ref> [[سامی خدیرا]] با ۱۳ میلیون یورو،<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://vfb.de/en/aktuell/news/2010/37816.php|عنوان=Terms agreed with Real Madrid|اثر=VfB Stuttgart|تاریخ بازدید=۳۰ ژوئیه ۲۰۱۰|تاریخ=۳۰ ژوئیه ۲۰۱۰|پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67dWE9fvm?url=http://vfb.de/en/aktuell/news/2010/37816.php|تاریخ بایگانی=13 مه 2012}}</ref><ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.realmadrid.com/cs/Satellite/es/1330010080639/noticia/ComunicadoOficial/Comunicado_Oficial:_Sami_Khedira,_nuevo_jugador_del_Real_Madrid.htm|عنوان=Comunicado Oficial: Sami Khedira, nuevo jugador del Real Madrid|اثر=Real Madrid C.F|تاریخ بازدید=۳۰ ژوئیه ۲۰۱۰|تاریخ=۳۰ ژوئیه ۲۰۱۰|زبان=اسپانیایی|پیوند بایگانی=https://web.archive.org/web/20100802081956/http://www.realmadrid.com/cs/Satellite/es/1330010080639/noticia/ComunicadoOficial/Comunicado_Oficial:_Sami_Khedira,_nuevo_jugador_del_Real_Madrid.htm|تاریخ بایگانی=۲ اوت ۲۰۱۰|dead-url=yes}}</ref> [[آنخل دی ماریا]] با ۲۵ میلیون یورو<ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://web3.cmvm.pt/english/sdi2004/emitentes/docs/FR29179.pdf |عنوان=Official announcement |تاریخ=۲۸ ژوئن ۲۰۱۰ |تاریخ بازدید=۱۶ ژوئیه ۲۰۱۰ |زبان=پرتغالی |ناشر=CMVM - Portuguese Securities Market Commission |پیوند بایگانی=https://web.archive.org/web/20110902031815/http://web3.cmvm.pt/english/sdi2004/emitentes/docs/FR29179.pdf |تاریخ بایگانی=۲ سپتامبر ۲۰۱۱ |dead-url=yes}}</ref><ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://www.realmadrid.com/cs/Satellite/en/1330008912924/noticia/Noticia/Di_Maria_passes_physical.htm |عنوان=Di Maria passes physical |تاریخ=۸ ژوئیه ۲۰۱۰ |تاریخ بازدید=۸ ژوئیه ۲۰۱۰ |ناشر=Real Madrid C.F. official website |پیوند بایگانی=https://web.archive.org/web/20100711112951/http://www.realmadrid.com/cs/Satellite/en/1330008912924/noticia/Noticia/Di_Maria_passes_physical.htm |تاریخ بایگانی=۱۱ ژوئیه ۲۰۱۰ |dead-url=yes}}</ref> و [[ریکاردو کاروالیو]]؛ بازیکن سابق خود را با ۸ میلیون یورو<ref>{{یادکرد وب | نشانی = http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/c/chelsea/8902830.stm | عنوان = Ricardo Carvalho seals move from Chelsea to Real Madrid | تاریخ = ۱۲ اوت ۲۰۱۰ | تاریخ بازدید = ۱۲ سپتامبر ۲۰۱۰ | اثر = [[بی‌بی‌سی ورزشی|BBC Sport]] | پیوند بایگانی = https://www.webcitation.org/67dWGyYzN?url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/c/chelsea/8902830.stm | تاریخ بایگانی = 13 مه 2012}}</ref> به رئال مادرید آورد.

در ۲۹ اوت ۲۰۱۰، مورینیو در اولین بازی خود به عنوان سرمربی رئال مادرید در لالیگا، در مقابل [[رئال مایورکا]] با نتیجه مساوی بدون گل متوقف شد.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://soccernet.espn.go.com/report?id=302066&cc=5739&league=ESP.1|عنوان=Mallorca 0 – 0 Real Madrid|تاریخ=۲۹ اوت ۲۰۱۰|اثر=ESPN Soccernet|تاریخ بازدید=۲۰۱۰ اوت ۳۰|پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67dWI6EgU?url=http://soccernet.espn.go.com/report?id=302066|تاریخ بایگانی=13 مه 2012}}</ref> رئال در ادامه موفق بود اما در بازیهایی چون بازی با [[باشگاه فوتبال لوانته|لوانته]]، [[باشگاه فوتبال اوسر|اوسر]] و [[آژاکس آمستردام]]، بازیکنان این تیم موقعیت‌های زیادی از دست می‌دادند اما مورینیو نگران این موضوع نبود:
{{گفتاورد|یک روز تاوان این همه موقعیت را، یک تیم بدشانس خواهد داد و به جای این تیم‌ها، گل خواهد خورد<ref>{{یادکرد وب
 |عنوان                = Real Madrid Coach Jose Mourinho Warns Opponents That Someone Will Pay For Missed Chances Against Ajax
 |نشانی                = http://www.goal.com/en/news/1716/champions-league/2010/09/15/2120538/real-madrid-coach-jose-mourinho-warns-opponents-that-someone
 |تاریخ بازدید   = ۱۵ اکتبر ۲۰۱۱
 |پیوند بایگانی = https://web.archive.org/web/20100918103628/http://www.goal.com/en/news/1716/champions-league/2010/09/15/2120538/real-madrid-coach-jose-mourinho-warns-opponents-that-someone
 |تاریخ بایگانی = ۱۸ سپتامبر ۲۰۱۰
 |url-status                = dead
}}</ref>}}

رئال در بازی بعدی خود، با نتیجه ۶–۱ تیم [[باشگاه فوتبال دپورتیو لاکرونیا|دپورتیوو لاکرونیا]] را در [[سانتیاگو برنابئو]] شکست داد و در ادامه نیز [[مالاگا]] با نتیجه ۴–۱ از رئالِ مورینیو شکست خورد و [[باشگاه فوتبال ریسینگ سانتاندر|ریسینگ سانتاندر]] نیز با نتیجه مشابه با دپورتیوو از رئال شکست خورد.<ref>{{یادکرد وب |عنوان=Spanish Primera Liga ۲۰۱۰–۲۰۱۱ |نشانی=http://www.statto.com/football/stats/spain/primera-liga/2010-2011 |تاریخ بازدید=۴ فوریه ۲۰۱۱ |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67dWKRT6I?url=http://www.statto.com/football/stats/spain/primera-liga/2010-2011 |تاریخ بایگانی=13 مه 2012}}</ref> اما اوج کار مورینیو در رئال، در ۲۲ دسامبر رقم خورد. جاییکه مورینیو موفق شد رئال را در [[کوپا دل ری]] به بردی ۸–۰ در مقابل [[باشگاه فوتبال لوانته|لوانته]] برساند. این برد و نتیجه، بهترین برد تاریخ مربیگری مورینیو شد.<ref>{{یادکرد وب
| نشانی = http://desporto.clix.pt/futebol/futebol-internacional/jose-mourinho/mourinho-consegue-maior-goleada-da-sua-carreira.html
| عنوان = Mourinho consegue maior goleada da sua carreira
| تاریخ بازدید = 24 آوریل 2011
| نویسنده =
| ناشر =
| تاریخ =
| پیوند بایگانی = https://www.webcitation.org/67dWL0sBH?url=http://www.clix.pt/
| تاریخ بایگانی = 13 مه 2012
}}</ref>

در ۲۹ نوامبر، مورینیو اولین ال‌کلاسیکو خود را تجربه کرد. وی این بازی را با نتیجه ۵–۰ به بارسلونا واگذار کرد و سنگین‌ترین شکست خود را متحمل شد. پرز، مدیرعامل رئال مادرید، این بازی را بدترین بازی تاریخ باشگاه خواند.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.goal.com/en/news/12/spain/2010/12/02/2242527/florentino-perez-admits-the-loss-to-barcelona-was-the-worst|عنوان=Florentino Perez Admits The Loss To Barcelona Was The Worst In Real Madrid History|تاریخ=۲۹ نوامبر ۲۰۱۰|کار=Goal.com|تاریخ بازدید=۱۱ فوریه ۲۰۱۱|پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67dWNMSRG?url=http://www.goal.com/en/news/12/spain/2010/12/02/2242527/florentino-perez-admits-the-loss-to-barcelona-was-the-worst|تاریخ بایگانی=13 مه 2012}}</ref> والدانو، مدیر ورزشی تیم نیز از مورینیو بخاطر عدم توانایی در هدایت تیم، شدیداً انتقاد کرد.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.goal.com/en/news/12/spain/2010/11/29/2237994/jorge-valdano-insists-real-madrid-and-barcelona-do-not-have|عنوان=Jorge Valdano Insists Real Madrid And Barcelona Do Not Have A Gulf In Class|تاریخ=۲۹ نوامبر ۲۰۱۰|کار=Goal.com|تاریخ بازدید=۱۱ فوریه ۲۰۱۱|پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67dWOVutK?url=http://www.goal.com/en/news/12/spain/2010/11/29/2237994/jorge-valdano-insists-real-madrid-and-barcelona-do-not-have|تاریخ بایگانی=13 مه 2012}}</ref> اما خود مورینیو این شکست را تحقیر شدن نمی‌دانست.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/football/europe/9240329.stm|عنوان=Real boss Jose Mourinho denies humiliation by Barcelona|تاریخ=۲۹ نوامبر ۲۰۱۰|کار=[[بی‌بی‌سی ورزشی|BBC Sport]]|تاریخ بازدید=۱۱ فوریه ۲۰۱۱|پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67dWQ0EGJ?url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/europe/9240329.stm|تاریخ بایگانی=13 مه 2012}}</ref>

در ۳۰ نوامبر، اولین جنجال بزرگ مورینیو در رئال مادرید و در بازی برابر [[آژاکس آمستردام]] در [[لیگ قهرمانان اروپا]] رقم خورد. مورینیو در این بازی، به [[یرزی دودک|دودک]]، دروازه‌بان ذخیره تیم، مطلبی را گفت و این بازیکن نیز آن را به کاپیتان تیم؛ [[ایکر کاسیاس|کاسیاس]] منتقل کرد. کاسیاس نیز دستور مورینیو را به [[سرخیو راموس|راموس]] و [[ژابی آلونسو|آلونسو]] داد و در نتیجه ان، این دو بازیکن به‌طور عمدی از بازی اخراج شدند. مورینیو ۳۳٫۵۰۰ یورو جریمه و ۱ بازی از نشستن روی نیمکت تیم محروم شد. سایر بازیکنانی که جزئی از این اتفاق بودند هم بمانند مورینیو، جریمه مالی شدند اما مورینیو به خواسته خود رسید. وی می‌خواست تا این دوبازیکن در بازی تشریفاتی بعدی محرومیت خود را بگذرانند تا در بازی‌های دور حذفی، خیالشان راحت باشد که همین اتفاق هم افتاد.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://soccernet.espn.go.com/news/story?id=847604&sec=uefachampionsleague&cc=5739|عنوان=UEFA ban and fine Mourinho|تاریخ=۳۰ نوامبر ۲۰۱۰|اثر=ESPN|تاریخ بازدید=۳۰نوامبر ۲۰۱۰|پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67dWR1ssI?url=http://soccernet.espn.go.com/news/story?id=847604|تاریخ بایگانی=13 مه 2012}}</ref><ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/europe/9244634.stm|عنوان=Uefa bans Real coach Jose Mourinho for improper conduct|تاریخ=۳۰ نوامبر ۲۰۱۰|اثر=[[بی‌بی‌سی ورزشی]]|تاریخ بازدید=۲۰۱۰ نوامبر ۳۰|پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67dWSBGuD?url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/europe/9244634.stm|تاریخ بایگانی=13 مه 2012}}</ref>

در ۲۰ آوریل سال ۲۰۱۱، مورینیو اولین جام خود را در اسپانیا و با رئال مادرید به‌دست آورد. رئال مادرید در فینال [[کوپا دل ری]] موفق شد با نتیجه ۱–۰ تیم [[بارسلونا]] را شکست دهد و پس از ۱۸ سال، قهرمان این جام شود.<ref name=real-copa>{{یادکرد وب |عنوان=Barcelona 0-1 Real Madrid (AET): Cristiano Ronaldo's towering header clinches Copa del Rey for Mourinho's men |نشانی=http://www.goal.com/en/match/57334/barcelona-vs-real-madrid/report |تاریخ بازدید=۲۱ آوریل ۲۰۱۱ |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67dWT4dmz?url=http://www.goal.com/en/match/57334/barcelona-vs-real-madrid/report |تاریخ بایگانی=13 مه 2012}}</ref> در لیگ قهرمانان اروپا، مورینیو رئال را بعد از ۸ سال، به نیمه نهایی رساند<ref name="real-copa"/> هرچند در این مرحله، در مجموع با نتیجه ۳–۱ در برابر بارسلونا شکست خورد و از گردونه رقابت‌ها، حذف شد.<ref name="real-copa"/> در لیگ نیز رئال مادرید با وجود زدن ۱۰۲ گل در لالیگا،<ref name="real-copa"/> نهایتاً پس از بارسلونا، در رده دوم جدول جای گرفت تا مورینیو فصل اول حضورش در مادرید را، با کسب ۱ جام به پایان برساند.<ref name=laliga10-11>{{یادکرد وب |عنوان=La Liga 2010-2011 |نشانی=http://www.statto.com/football/stats/spain/primera-liga |تاریخ بازدید=۶ فوریه ۲۰۱۱ |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67dWcRROo?url=http://www.statto.com/football/stats/spain/primera-liga |تاریخ بایگانی=13 مه 2012}}</ref>

==== فصل دوم ====
پس از پایان فصل اول مورینیو در رئال مادرید، درگیری بین وی و مدیر ورزشی تیم؛ خورخه والدانو به اوج رسید که در نهایت، پرز مدیرعامل رئال، تصمیم به اخراج والدانو گرفت.<ref>{{یادکرد وب
 |عنوان                = Real Madrid sack Jorge Valdano and give José Mourinho a boost
 |نشانی                = http://www.guardian.co.uk/football/2011/may/25/real-madrid-jorge-valdano-jose-mourinho
 |تاریخ بازدید   = ۱۵ اکتبر ۲۰۱۱
 |پیوند بایگانی = https://www.webcitation.org/67dWdFFHJ?url=http://www.guardian.co.uk/football/2011/may/25/real-madrid-jorge-valdano-jose-mourinho
 |تاریخ بایگانی = 13 مه 2012
}}</ref><ref>{{یادکرد وب
 |عنوان                = Real dismiss Valdano in victory for Mourinho
 |نشانی                = http://www.google.com/hostednews/afp/article/ALeqM5jBZbpH5DFdwRyaaCFGw6EuXYIALA?docId=CNG.6d368e1b8c6c3ad77e8681f96fb6d5ee.bc1
 |تاریخ بازدید   = ۱۵ اکتبر ۲۰۱۱
 |پیوند بایگانی = https://www.webcitation.org/67dWe7mg2?url=http://www.google.com/hostednews/afp/article/ALeqM5jBZbpH5DFdwRyaaCFGw6EuXYIALA?docId=CNG.6d368e1b8c6c3ad77e8681f96fb6d5ee.bc1
 |تاریخ بایگانی = 13 مه 2012
}}</ref> سپس به درخواست مورینیو، [[زین الدین زیدان|زیدان]] به عنوان مدیر ورزشی جدید باشگاه، انتخاب و معرفی شد.<ref>{{یادکرد وب
 |عنوان                = Zinedine Zidane set to become Real Madrid director of football
 |نشانی                = http://www.guardian.co.uk/football/2011/jul/07/zinedine-zidane-real-madrid
 |تاریخ بازدید   = ۱۵ اکتبر ۲۰۱۱
 |پیوند بایگانی = https://www.webcitation.org/67dWec1S6?url=http://www.guardian.co.uk/football/2011/jul/07/zinedine-zidane-real-madrid
 |تاریخ بایگانی = 13 مه 2012
}}</ref>

در ادامه، رئال [[نوری شاهین]] را با ۱۰ میلیون یورو<ref>{{یادکرد وب
 |عنوان                = Madrid sign title-winner Sahin
 |نشانی                = http://soccernet.espn.go.com/news/story/_/id/917572/real-madrid-swoop-for-bundesliga-champion-nuri-sahin
 |تاریخ بازدید   = ۱۵ اکتبر ۲۰۱۱
 |پیوند بایگانی = https://www.webcitation.org/67dWfmv57?url=http://soccernet.espn.go.com/news/story/_/id/917572/real-madrid-swoop-for-bundesliga-champion-nuri-sahin
 |تاریخ بایگانی = 13 مه 2012
}}</ref>، [[حمید آلتین‌توپ]] به صورت رایگان<ref>{{یادکرد وب
 |عنوان                = Altintop ya es nuevo jugador del Real Madrid
 |نشانی                = http://www.marca.com/2011/05/19/futbol/equipos/real_madrid/1305820008.html
 |تاریخ بازدید   = ۱۵ اکتبر ۲۰۱۱
 |پیوند بایگانی = https://www.webcitation.org/67dWgS7im?url=http://www.marca.com/2011/05/19/futbol/equipos/real_madrid/1305820008.html
 |تاریخ بایگانی = 13 مه 2012
}}</ref>، [[خوزه ماریا کایخون]] با ۵ میلیون یورو<ref>{{یادکرد وب
 |عنوان                = Espanyol's Callejón returns to Real Madrid
 |نشانی                = http://www.uefa.com/memberassociations/association=esp/news/newsid=1634339.html
 |تاریخ بازدید   = ۱۵ اکتبر ۲۰۱۱
 |پیوند بایگانی = https://www.webcitation.org/67dWieQtX?url=http://www.uefa.com/memberassociations/association=esp/news/newsid=1634339.html
 |تاریخ بایگانی = 13 مه 2012
}}</ref>، [[رافائل واران]] با ۱۰ میلیون یورو<ref>{{یادکرد وب
 |عنوان                = Teenage star Varane signs for Real Madrid
 |نشانی                = http://www.google.com/hostednews/afp/article/ALeqM5gzuqOZHHkrPxTByTR8S1Fj8KLvgw?docId=CNG.3963d77bb5abed477d86934d03b2763e.ea1
 |تاریخ بازدید   = ۱۵ اکتبر ۲۰۱۱
 |پیوند بایگانی = https://www.webcitation.org/67dWjRHzz?url=http://www.google.com/hostednews/afp/article/ALeqM5gzuqOZHHkrPxTByTR8S1Fj8KLvgw?docId=CNG.3963d77bb5abed477d86934d03b2763e.ea1
 |تاریخ بایگانی = 13 مه 2012
}}</ref> و [[فابیو کونترائو]] را با ۳۰ میلیون یورو، به خدمت گرفت.<ref>{{یادکرد وب
 |عنوان                = Comunicado oficial
 |نشانی                = http://www.realmadrid.com/cs/Satellite/es/1330062244608/noticia/ComunicadoOficial/Comunicado_oficial_2011-07-05.htm
 |تاریخ بازدید   = ۱۵ اکتبر ۲۰۱۱
 |پیوند بایگانی = https://web.archive.org/web/20110709010251/http://www.realmadrid.com/cs/Satellite/es/1330062244608/noticia/ComunicadoOficial/Comunicado_oficial_2011-07-05.htm
 |تاریخ بایگانی = ۹ ژوئیه ۲۰۱۱
 |dead-url                  = yes
}}</ref><ref>{{یادکرد وب
 |عنوان                = Madrid confirm Coentrão transfer from Benfica
 |نشانی                = http://www.uefa.com/uefachampionsleague/news/newsid=1649075.html
 |تاریخ بازدید   = ۱۵ اکتبر ۲۰۱۱
 |پیوند بایگانی = https://www.webcitation.org/67dWlFajn?url=http://www.uefa.com/uefachampionsleague/news/newsid=1649075.html
 |تاریخ بایگانی = 13 مه 2012
}}</ref>

در نخستین بازی فصل جدید، شاگردان مورینیو، در ابتدا با نتیجه ۲–۲ برابر [[بارسلونا]] به تساوی رسیدند<ref>{{یادکرد وب
 |عنوان                = Real, Barcelona locked at 2-2 in Supercup
 |نشانی                = http://www.bangkokpost.com/news/sports/251892/real-barcelona-locked-at-2-2-in-supercup
 |تاریخ بازدید   = ۱۵ اکتبر ۲۰۱۱
 |پیوند بایگانی = https://www.webcitation.org/67dWm3ceF?url=http://www.bangkokpost.com/news/sports/251892/real-barcelona-locked-at-2-2-in-supercup
 |تاریخ بایگانی = 13 مه 2012
}}</ref> اما در بازی برگشت با نتیجه ۳–۲ شکست خوردند و نتوانستند قهرمان سوپرکاپ اسپانیا شوند.<ref>{{یادکرد وب
 |عنوان                = Barcelona 3-2 Real Madrid
 |نشانی                = http://www.goal.com/en/match/65090/barcelona-vs-real-madrid/report
 |تاریخ بازدید   = ۱۵ اکتبر ۲۰۱۱
 |پیوند بایگانی = https://www.webcitation.org/67dWmSEWH?url=http://www.goal.com/en/match/65090/barcelona-vs-real-madrid/report
 |تاریخ بایگانی = 13 مه 2012
}}</ref><ref>{{یادکرد وب
 |عنوان                = Barcelona 3-2 Real Madrid
 |نشانی                = http://www.mirrorfootball.co.uk/news/Barcelona-3-2-Real-Madrid-Barca-win-5-4-on-aggregate-Mass-brawl-mars-Supercopa-article786796.html
 |تاریخ بازدید   = ۱۵ اکتبر ۲۰۱۱
 |پیوند بایگانی = https://web.archive.org/web/20110908010113/http://www.mirrorfootball.co.uk/news/Barcelona-3-2-Real-Madrid-Barca-win-5-4-on-aggregate-Mass-brawl-mars-Supercopa-article786796.html
 |تاریخ بایگانی = 8 سپتامبر 2011
 |dead-url                  = yes
}}</ref> در این بازی جنجالی، در دقایق پایانی [[مارسلو]] از بازی اخراج شد و در درگیری پایان بازی نیز، مورینیو با [[فرانسسک ویلانوا]] مربی بارسلونا درگیر شد که منجر به محرومیت هر دو آن‌ها شد.<ref>{{یادکرد وب
 |عنوان                = Jose Mourinho faces probe over Barcelona fracas
 |نشانی                = http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/football/14636124.stm
 |تاریخ بازدید   = ۱۵ اکتبر ۲۰۱۱
 |پیوند بایگانی = https://www.webcitation.org/67dWpQdU4?url=http://www.bbc.co.uk/sport/0/football/14636124
 |تاریخ بایگانی = 13 مه 2012
}}</ref>

در این سال باز هم جام حذفی و سوپرکاپ اسپانیا را به رقیب قدرتمند خود یعنی بارسلونای گواردیولا واگذار کرد.<ref name=":0"/>

در ادامه، مورینیو رئال را با برد برابر [[گالاتاسرای]] [[ترکیه]] به هفتمین عنوان قهرمانی پیاپی در [[جام سانتیاگو برنابئو]] رساند.<ref name=":0">{{یادکرد وب
 |عنوان                = Real Madrid ganó el Trofeo Bernabéu
 |نشانی                = http://espndeportes.espn.go.com/news/story?id=1363459&s=esp&type=story
 |تاریخ بازدید   = ۱۵ اکتبر ۲۰۱۱
 |پیوند بایگانی = https://www.webcitation.org/67dWqMjbv?url=http://espndeportes.espn.go.com/news/story?id=1363459
 |تاریخ بایگانی = 13 مه 2012
}}</ref> در نخستین بازی فصل جدید لالیگا نیز، رئال مادرید موفق شد با ۶ گل، [[باشگاه فوتبال رئال ساراگوسا|ساراگوسا]] را شکست دهد. در پایان این فصل رئال موفق به قهرمانی در لالیگا شد. این نخستین قهرمانی مورینیو در لالیگا بود.<ref>{{یادکرد وب
 |عنوان                = 0-6: Goleada, exhibición y hat-trick de Ronaldo
 |نشانی                = http://www.realmadrid.com/cs/Satellite/es/1330065144924/noticia/Cronica/0-6:_Goleada,_exhibicion_y_hat-trick_de_Ronaldo.htm
 |تاریخ بازدید   = ۱۵ اکتبر ۲۰۱۱
 |پیوند بایگانی = https://web.archive.org/web/20110916015024/http://www.realmadrid.com/cs/Satellite/es/1330065144924/noticia/Cronica/0-6:_Goleada,_exhibicion_y_hat-trick_de_Ronaldo.htm
 |تاریخ بایگانی = ۱۶ سپتامبر ۲۰۱۱
 |dead-url                  = yes
}}</ref> در [[لیگ قهرمانان اروپا]] نیز رئال فصل جدید را با برد ۱–۰ برابر [[دینامو زاگرب]] [[کرواسی]] آغاز کرد.<ref>{{یادکرد وب
 |عنوان                = 0-6: GReal win after finally beating inspired keeper
 |نشانی                = http://uk.reuters.com/article/2011/09/14/uk-soccer-champions-dinamo-idUKTRE78D7RE20110914
 |تاریخ بازدید   = ۱۵ اکتبر ۲۰۱۱
 |پیوند بایگانی = https://www.webcitation.org/67dWsPfBy?url=http://uk.reuters.com/article/2011/09/14/uk-soccer-champions-dinamo-idUKTRE78D7RE20110914
 |تاریخ بایگانی = 13 مه 2012
}}</ref> و در ادامه موفق شد برای دومین سال متوالی رئال را به نیمه نهایی این جام برساند ولی در این مرحله در مقابل بایرن مونیخ در ورزشگاه خانگی خود در ضربات پنالتی شکست خورد.<ref>[http://www.goal.com/iran/scores/group-results/49/champions-league نتایج مرحله گروهی : - Goal.com<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref>

==== فصل سوم ====
[[پرونده:Mourinho vs Tito Vilanova.jpg|بندانگشتی|چپ|252px|کاریکاتوری از ژوزه مورینیو و [[تیتو ویلانوا]]]]
فصل سوم برای مورینیو و رئال در حالی آغاز شد که رقیب سنتی رئال، [[باشگاه فوتبال بارسلونا|بارسلونا]]، پس از کنار رفتن گواردیولا، [[تیتو ویلانوا|تیتو]] را به سرمربی‌گری آبی اناری پوشان انتخاب کرده بود و رقابت رئال مورینیو، این بار با بارسای [[تیتو ویلانوا|تیتو]] کلید خورده بود.
در فصل نقل و انتقالات [[لوکا مودریچ]] و [[مایکل اسین]] را به رئال مادرید آورد و ۱ جام به ارمغان آورد و در رقابت‌های جام باشگاه‌های اروپا به عنوان تیم دوم از گروه صعود کرد. شروع فصل در لالیگا برای او جالب نبود و ۱۰ امتیاز از بارسلونا عقب ماند، ولی در ادامه فصل تیم مورینیو به شرایط خوبی رسید و در تنها ۳ روز بارسلونا را در جام حذفی و در لیگ شکست داد. چند روز بعد رئال مادرید در بازی برگشت یک‌هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا به مصاف منچستر یونایتد در اولد ترافورد رفت و در حالی که در مجموع دو بر یک عقب بود و برای صعود به دو گل نیاز داشت با اخراج جنجالی و مشکوک نانی توانست بازی را به سود خود کند و با برد ۲–۱ (در مجموع ۳–۲) از سد منچستریونایتد بگذرد. در همین سال رئال مادرید توانست به نیمه نهایی جام قهرمانان اروپا راه یابد و در مقابل تیم دورتموند قرار بگیرد که در مجموع با نتیجه ۴–۳ شکست خورد و از گردونه مسابقات کنار رفت.<ref>http://www.tarafdari.com/news/549/عامل%20ناکامی%20های%20رئال،%20مورینیو%20است؟/{{پیوند مرده|date=نوامبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot}}</ref>

بعد از مصدوم شدن کاسیاس دیگو لوپز به دروازه رئال رفت و خوب بازی کرد و بعد از اتمام آسیب دیدگی کاسیاس هم در ترکیب اصلی بود و این سؤال وجود داشت که آیا با رفتن مورینیو کاسیاس به ترکیب اصلی بر می‌گردد یا نه. سرانجام [[کارلو آنچلوتی]] مربی فصل ۲۰۱۲–۲۰۱۳ [[باشگاه فوتبال پاریس سن ژرمن]] و مربی سابق [[باشگاه فوتبال آ.ث. میلان|آ.ث. میلان]] برای سال ۲۰۱۳–۲۰۱۴ به رئال مادرید پیوست.

=== بازگشت به چلسی ===
در ۳ ژوئن ۲۰۱۳ (۱۳ خرداد ۱۳۹۲)، مورینیو پس از ۶ سال دوری از چلسی، با قراردادی ۴ ساله به این تیم بازگشت.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=http://www.bbc.co.uk/persian/sport/2013/06/130603_l47_jose_mourinho.shtml |عنوان=مورینیو به چلسی برگشت | ناشر =بی‌بی‌سی فارسی |تاریخ =۱۳ خرداد ۱۳۹۲ |تاریخ بازبینی=۱۳ خرداد ۱۳۹۲}}</ref><ref>{{یادکرد وب |نویسنده= |نشانی=http://football.ir/news/world/1392/03/mourinho-chelsea-1147948.html |عنوان=مورینیو با قراردادی ۴ ساله سرمربی چلسی شد |ناشر=فوتبال.آی‌آر |تاریخ=۱۳ خرداد ۱۳۹۲ |تاریخ بازبینی=خرداد ۱۳۹۲ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20130927134741/http://football.ir/news/world/1392/03/mourinho-chelsea-1147948.html |archivedate=۲۷ سپتامبر ۲۰۱۳ |dead-url=yes}}</ref>
او در فصل اول حضور خود در چلسی به رتبهٔ سوم دست یافت اما در فصل دوم موفق شد با چلسی به مقام قهرمانی لیگ برتر انگلیس برسد. وی پس از گرفتن نتایج ضعیف در سومین فصلِ حضور در چلسی، در تاریخ ۱۷ دسامبر ۲۰۱۵ با تصمیم مالک باشگاه، اخراج شد.<ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://www.bornanews.ir/بخش-ورزشی-7/350473-آقای-خاص-از-چلسی-اخراج-شد |عنوان=نسخه آرشیو شده |بازبینی=۲۸ ژوئن ۲۰۱۶ |archive-date=۱۸ فوریه ۲۰۱۶ |archive-url=https://web.archive.org/web/20160218070648/http://www.bornanews.ir/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D9%88%D8%B1%D8%B2%D8%B4%DB%8C-7/350473-%D8%A2%D9%82%D8%A7%DB%8C-%D8%AE%D8%A7%D8%B5-%D8%A7%D8%B2-%DA%86%D9%84%D8%B3%DB%8C-%D8%A7%D8%AE%D8%B1%D8%A7%D8%AC-%D8%B4%D8%AF |url-status=dead}}</ref>

=== منچستریونایتد ===
{{گفتاورد|لیورپول یک باشگاه بزرگ است، چلسی هم باشگاهی بزرگ است اما منچستر یونایتد یک باشگاه هیولاست|ژوزه مورینیو}}

==== فصل اول ====
در تاریخ ۲۷ می ۲۰۱۶ مورینیو با قراردادی سه ساله به [[منچستر یونایتد]] پیوست. در قرارداد او بندی وجود دارد که به او اجازه می‌دهد تا سال ۲۰۲۰ در باشگاه بماند.<ref>http://www.manutd.com/en/News-And-Features/Football-News/2016/May/club-statement-manchester-united-confirm-jose-mourinho-as-new-manager.aspx</ref> تیم مورینیو در اولین قدم توانست با برتری ۲–۱ در مقابل لسترسیتی کامیونیتی شیلد را فتح کند. همچنین منچستریونایتد در فینال جام اتحادیه با برتری ۳–۲ در مقابل ساوتهمپتون توانست جام اتحادیه را کسب کند اما اوضاع برای مورینیو و تیمش در لیگ برتر خوب پیش نرفت و آن‌ها در پایان فصل در رتبهٔ ششم جدول ایستادند. هر چند که فصل برای تیم مورینیو با خاطره‌ای خوش پایان یافت و آن‌ها با برتری ۲–۰ در مقابل آژاکس توانستند لیگ اروپا را فتح کنند و بدین ترتیب سهمیه لیگ قهرمانان را نیز کسب کرده باشند.

==== فصل دوم ====
فصل دوم او در [[باشگاه فوتبال منچستر یونایتد|منچستر یونایتد]] با شکست ۲–۱ در برابر قهرمان دو دوره متوالی لیگ قهرمانان اروپا تحت چارچوب [[سوپرجام اروپا|سوپرکاپ اروپا]]، [[باشگاه فوتبال رئال مادرید|رئال مادرید]] شروع شد. یونایتد با وجود شروعی مطلوب در لیگ در ادامه با افت رو به رو شد و نتوانست با [[باشگاه فوتبال منچستر سیتی|منچستر سیتی]] که پیروزی‌های متوالی را در لیگ جشن می‌گرفت؛ رقابت کند اما در پایان فصل بالاتر از [[باشگاه فوتبال تاتنهام هاتسپر|تاتنهام]]، [[باشگاه فوتبال لیورپول|لیورپول]] نایب قهرمان اروپا و چلسی مدافع عنوان قهرمانی به عنوان نایب قهرمانی نائل آید. در [[جام اتحادیه باشگاه‌های انگلستان|جام کارابائو]] اما اوضاع مانند فصل پیش نبود و منچستر یونایتد توسط بریستول سیتی شگفتی ساز تورنمنت حذف شد اما در جام حذفی عملکرد بهتری داشت و در نهایت با شکست در برابر [[باشگاه فوتبال چلسی|چلسی]]، نایب قهرمان [[جام حذفی فوتبال انگلستان|اف ای کاپ]] شد. با وجود عملکرد قابل قبول در دور گروهی، منچستر یونایتد در کمال ناباوری در مرحله یک‌هشتم نهایی لیگ قهرمانان با شکست در برابر سویا از گردونه رقابت‌ها کنار رفت که باعث انتقادات شدید به ژوزه مورینیو شد با این حال یونایتد در مجموع نتایج قابل قبولی را کسب کرد و شکست دادن [[باشگاه فوتبال منچستر سیتی|منچستر سیتی]] در [[ورزشگاه شهر منچستر|ورزشگاه اتحاد]] با بازگشتی عجیب، پیروزی بر لیورپول [[یورگن کلوپ]] در لیگ و حذف کردن تاتنهام از اف ای کاپ از بازی‌های ماندگار فصل دوم او در یونایتد بود.

==== فصل سوم ====
مورینیو فصل سوم را خوب شروع نکرد و در هجده دسامبر سال ۲۰۱۸ از سرمربیگری یونایتد اخراج شد.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.iran-varzeshi.com/News/91183/اخراج-ژوزه-مورینیو|عنوان=اخراج مورینیو پس از بدترین شروع ۲۸ سال اخیر منچستریونایتد|ناشر=[[ایران ورزشی]]|تاریخ=۲۷ آذر ۱۳۹۷|بازبینی=۱۳۹۷/۰۹/۲۷}}</ref> این در حالی بود که او با یونایتد در رتبه ششم بود و در لیگ قهرمانان موفق به صعود از مرحله گروهی به عنوان تیم دوم پس از یوونتوس شده بود. آخرین بازی او شکست سه بر یک مقابل لیورپول بود. پس از این بازی مورینیو از هدایت منچستر یونایتد برکنار شد.

=== تاتنهام هاتسپر ===
در ۲۰ نوامبر ۲۰۱۹، مورینیو به عنوان سرمربی [[باشگاه فوتبال تاتنهام هاتسپر|تاتنهام هاتسپر]] انتخاب شد تا جانشین [[مائوریسیو پوچتینو]] اخراج شده شود.<ref>{{Cite news|url=https://www.theguardian.com/football/2019/nov/20/tottenham-hotspur-jose-mourinho-named-new-manager-of-spurs|title=Tottenham Hotspur: José Mourinho named new manager of Spurs|last=sport|first=Guardian|date=2019-11-20|work=The Guardian|access-date=2019-11-20|last2=agencies|language=en-GB|issn=0261-3077}}</ref><ref>{{Cite web|url=https://www.tottenhamhotspur.com/news/2019/november/jose-mourinho-appointed-new-head-coach/|title=Jose Mourinho appointed new Head Coach|website=Tottenham Hotspur|language=en|access-date=2019-11-20|archiveurl=https://web.archive.org/web/20191120182417/https://www.tottenhamhotspur.com/news/2019/november/jose-mourinho-appointed-new-head-coach/|archivedate=20 نوامبر 2019|dead-url=yes}}</ref> تاتنهام در شروع کار با ژوزه در جایگاه چهارده جدول رده‌بندی قرار داشت اما در پایان فصل موفق به کسب رتبه ششم و همین‌طور سهمیه پلی آف [[لیگ اروپا]] گردید. تاتنهام در این فصل به توفیقی در دو جام حذفی و اتحادیه دست پیدا نکرد. حضور مورینیو با صعود به دور یک‌هشتم نهایی [[لیگ قهرمانان اروپا|لیگ قهرمانان]] همراه بود اما در مقطعی که تاتنهام بسیاری از مهره‌های کلیدی خود از جمله [[هری کین]] و [[سون هیونگ-مین|سون هیونگ مین]] در اختیار نداشت؛ مغلوب [[باشگاه فوتبال لایپزیگ|لایپزیگ]] شد.

سر انجام او در تاریخ ۱۹ آوریل به علت کسب نتایج ضعیف و اختلاف با بازیکنان و تیم مدیریتی باشگاه از این تیم اخراج شد.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://www.varzesh3.com/news/1750216/فوری-ژوزه-مورینیو-از-تاتنهام-اخراج-شد|وبگاه=www.varzesh3.com|بازبینی=2021-04-19}}</ref>

== وضعیت آماری ==
{{به‌روز رسانی|بخش}}

=== آمار باشگاهی ===
{| class=wikitable style="text-align:center"
|+ آمار مربی‌گری به تفکیک تیم‌ها و دوران حضور
|-
!rowspan=2|تیم
!rowspan=2|از
!rowspan=2|تا
!colspan=5|آمار
|-
!{{abbr|بازی|Matches played}}!!{{abbr|برد|Matches won}}!!{{abbr|مساوی|Matches drawn}}!!{{abbr|باخت|Matches lost}}!!{{abbr|برد %|Win percentage}}
|-
|[[باشگاه فوتبال بنفیکا|بنفیکا]]
|۲۰ سپتامبر ۲۰۰۰
|۵ دسامبر ۲۰۰۰
{{WDL|۱۱|۶|۳|۲|decimals=۱}}
|-
|[[U.D. Leiria|لیریا]]
|ژوئیه ۲۰۰۱
|۲۳ ژانویه ۲۰۰۲
{{WDL|۲۰|9|7|4|decimals=۱}}
|-
|[[باشگاه فوتبال پورتو|پورتو]]
|۲۳ ژانویه ۲۰۰۲
|۲ ژوئن ۲۰۰۴
{{WDL|127|91|21|15|decimals=۱}}
|-
|[[باشگاه فوتبال چلسی|چلسی]]
|۲ ژوئن ۲۰۰۴
|۲۰ سپتامبر ۲۰۰۷
{{WDL|185|124|40|21|decimals=۱}}
|-
|[[باشگاه فوتبال اینتر میلان|اینتر میلان]]
|۲ ژوئن ۲۰۰۸
|۲۸ می ۲۰۱۰
{{WDL|108|67|26|15|decimals=۱}}
|-
|[[باشگاه فوتبال رئال مادرید|رئال مادرید]]
|۳۱ می ۲۰۱۰
|۱ ژوئن ۲۰۱۳
{{WDL|178|128|28|22|decimals=۱}}
|-
|[[باشگاه فوتبال چلسی|چلسی]]
|۳ ژوئن ۲۰۱۳
|۱۷ دسامبر ۲۰۱۵
{{WDL|136|80|29|27|decimals=۱}}
|-
|[[باشگاه فوتبال منچستر یونایتد|منچستر یونایتد]]
|۲۷ می ۲۰۱۶
|۱۸ دسامبر ۲۰۱۸
{{WDL|۱۴۴|۸۴|۳۲|۲۸|decimals=۱}}
|-
|[[باشگاه فوتبال تاتنهام هاتسپر|تاتنهام]]
|۲۰ نوامبر ۲۰۱۹
|۱۹ آوریل ۲۰۲۱
{{WDL|۸۶|۴۴|۱۹|۲۳|decimals=۱}}
|-
|[[باشگاه فوتبال آ. اس. رم|رم]]
|۱ ژوئیه ۲۰۲۱
|تاکنون
{{WDL|۱۲۸|۶۴|۲۹|۳۵|decimals=۱}}
|-
!colspan=3|مجموع
{{WDLtot|1121|696|233|192|decimals=۱}}
|}

=== سه‌جامی‌شدن ===
مورینیو تاکنون دوبار، به ۳ جام اصلی دست یافته‌است:
* ۲۰۰۴–۲۰۰۳: همراه با '''پورتو''' (لیگ پرتغال - جام حذفی پرتغال - لیگ اروپا (جام یوفا))
* ۲۰۱۰–۲۰۰۹: همراه با '''اینتر میلان''' (لیگ ایتالیا — جام حذفی ایتالیا — لیگ قهرمانان '''اروپا''')

=== رکورد شکست ناپذیری در خانه ===
مورینیو صاحب رکورد طولانی‌ترین مدت زمان شکست‌ناپذیری در بازی‌های خانگی است.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://www.varzesh3.com/news/1264633/ثبت-5-رکورد-از-مورینیو-در-گینس-(عکس)|وبگاه=www.varzesh3.com|بازبینی=2019-09-13}}</ref> او از ۲۳ فوریه سال ۲۰۰۲ تا آوریل سال ۲۰۱۱، در مدت ۹ سال و طی ۱۵۰ بازی که با تیم‌هایش در زمین خانگی و در لیگ انجام داد، حتی یک شکست را هم تجربه نکرد.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=After nine years, 151 games and four clubs, José Mourinho's record ends|نشانی=http://www.footytube.com/news/guardian/after-nine-years-151-games-and-four-clubs-jose-mourinhos-record-ends-L7663|تاریخ بازدید=۲۳ آوریل ۲۰۱۱|پیوند بایگانی=https://web.archive.org/web/20150905232539/http://www.footytube.com/news/guardian/after-nine-years-151-games-and-four-clubs-jose-mourinhos-record-ends-L7663|تاریخ بایگانی=۵ سپتامبر ۲۰۱۵|dead-url=yes}}</ref>

در ۲۳ فوریه سال ۲۰۰۲ و در زمان هدایت پورتو، تیم بیرامار موفق شد با نتیجه ۳–۲، مورینیو و تیمش را در خانه شکست دهد.<ref>{{یادکرد وب |عنوان=Inter Coach Jose Mourinho Aiming For 150th Consecutive Unbeaten Home League Match Against Roma |ناشر=Goal.com |تاریخ=۸ نوامبر ۲۰۰۹ |نشانی=http://www.goal.com/en/news/10/italy/2009/11/08/1612174/inter-coach-jose-mourinho-aiming-for-150th-consecutive |تاریخ بازدید=۲۰۱۰ آوریل ۱۰ |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67dWxUi4a?url=http://www.goal.com/en/news/10/italy/2009/11/08/1612174/inter-coach-jose-mourinho-aiming-for-150th-consecutive |تاریخ بایگانی=13 مه 2012}}</ref> از آن زمان به بعد و تا ۲ آوریل ۲۰۱۱، مورینیو ۳۸ بازی با [[باشگاه فوتبال پورتو|پورتو]] (شامل ۳۶ برد و ۲ تساوی)، ۶۰ بازی با [[باشگاه فوتبال چلسی|چلسی]] (شامل ۴۶ برد و ۱۴ تساوی)، ۳۸ بازی با [[باشگاه فوتبال اینتر میلان|اینتر میلان]] (شامل ۲۸ برد و ۹ تساوی) و ۱۴ بازی را با [[باشگاه فوتبال رئال مادرید|رئال]] (شامل ۱۴ برد) در خانه برگزار کرد و بدون شکست ماند تا اینکه سرانجام در بازی برابر [[باشگاه فوتبال اسپورتینگ گیخون|خیخون]] با نتیجه ۱–۰ مغلوب شد و پس از ۱۵۰ بازی، طعم شکست در خانه را چشید.<ref>{{یادکرد وب |عنوان=Real Madrid vs Sporting de Gijon Report |ناشر=Goal.com |تاریخ=۲ آوریل ۲۰۱۱ |نشانی=http://www.goal.com/en/match/48571/real-madrid-vs-sporting-de-gijon/report |تاریخ بازدید=۲۳ آوریل ۲۰۱۱ |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67dWzAfgq?url=http://www.goal.com/en/match/48571/real-madrid-vs-sporting-de-gijon/report |تاریخ بایگانی=13 مه 2012}}</ref>

== افتخارات ==
=== سرمربی ===
'''[[باشگاه فوتبال پورتو|پورتو]]'''
* [[لیگ برتر فوتبال پرتغال]]: [[لیگ برتر فوتبال پرتغال|۰۳–۲۰۰۲]] , [[لیگ برتر فوتبال پرتغال|۰۴–۲۰۰۳]]
* [[جام حذفی فوتبال پرتغال]]: [[جام حذفی اسپانیا|۰۳–۲۰۰۲]]
* [[سوپر جام فوتبال پرتغال]]: [[سوپر جام اروپا|۲۰۰۳]]
* [[لیگ قهرمانان اروپا]]: [[لیگ قهرمانان اروپا|۰۴–۲۰۰۳]]
* [[لیگ اروپا]]: [[لیگ اروپا|۰۳–۲۰۰۲]]

'''[[باشگاه فوتبال چلسی|چلسی]]'''
* [[لیگ برتر فوتبال انگلستان|لیگ برتر انگلیس]]: [[لیگ برتر فوتبال انگلستان|۰۵–۲۰۰۴]] , [[لیگ برتر فوتبال انگلستان|۰۶–۲۰۰۵]] , [[لیگ برتر فوتبال انگلستان|۱۵–۲۰۱۴]]
* [[جام حذفی فوتبال انگلستان|جام حذفی انگلیس]]: [[جام حذفی فوتبال انگلستان|۰۷–۲۰۰۶]]
* [[جام اتحادیه باشگاه‌های انگلستان|جام اتحادیه انگلیس]]: [[جام اتحادیه باشگاه‌های انگلستان|۰۵–۲۰۰۴]] , [[جام اتحادیه باشگاه‌های انگلستان|۰۷–۲۰۰۶]] , [[جام اتحادیه باشگاه‌های انگلستان|۱۵–۲۰۱۴]]
* [[جام خیریه انگلستان|جام خیریه انگلیس]]: [[جام خیریه انگلستان|۲۰۰۵]]

'''[[باشگاه فوتبال اینترمیلان|اینترمیلان]]'''
* [[سری آ]]: [[سری آ|۰۹–۲۰۰۸]]، [[سری آ|۱۰–۲۰۰۹]]
* [[جام حذفی فوتبال ایتالیا|جام حذفی ایتالیا]]: [[جام حذفی فوتبال ایتالیا|۱۰–۲۰۰۹]]
* [[سوپر جام فوتبال ایتالیا|سوپرجام ایتالیا]]: [[سوپر جام فوتبال ایتالیا|۲۰۰۸]]
* [[لیگ قهرمانان اروپا]]: [[لیگ قهرمانان اروپا|۱۰–۲۰۰۹]]

'''[[باشگاه فوتبال رئال مادرید|رئال مادرید]]'''
* [[لا لیگا|لالیگا]]: [[لالیگا|۱۲–۲۰۱۱]]
* [[کوپا دل ری]]: [[کوپا دل ری|۱۱–۲۰۱۰]]
* [[سوپر جام فوتبال اسپانیا|سوپرجام اسپانیا]]: [[سوپر جام فوتبال اسپانیا|۲۰۱۲]]

'''[[باشگاه فوتبال منچستریونایتد|منچستریونایتد]]'''
* [[جام اتحادیه باشگاه‌های انگلستان|جام اتحادیه انگلیس]]: [[جام اتحادیه باشگاه‌های انگلستان|۱۷–۲۰۱۶]]
* [[جام خیریه انگلستان|جام خیریه انگلیس]]: [[جام خیریه انگلستان ۲۰۱۶|۲۰۱۶]]
* [[لیگ اروپا]]: [[لیگ اروپا ۱۷–۲۰۱۶|۱۷–۲۰۱۶]]

'''[[باشگاه فوتبال آ.اس. رم|آ.اس. رم]]'''
* [[لیگ کنفرانس اروپا]]: [[لیگ کنفرانس اروپا ۲۲–۲۰۲۱|۲۲–۲۰۲۱]]

=== شخصی ===
* مربی سال [[پرتغال]]: ۲ بار | ۰۴–۲۰۰۳–۰۳–۲۰۰۲<ref name=jmb-hi>{{یادکرد وب|نشانی=http://josemariomourinho.com/Profile.html|عنوان=José Mourinho - Profile|تاریخ بازدید=۲۳ آوریل ۲۰۱۱|پیوند بایگانی=https://web.archive.org/web/20110610144904/http://josemariomourinho.com/Profile.html|تاریخ بایگانی=۱۰ ژوئن ۲۰۱۱|dead-url=yes}}</ref>
* مربی سال [[انگلیس]]: ۲ بار | ۰۶–۲۰۰۵–۰۵–۲۰۰۴<ref name=jmb-ih>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.monstersandcritics.com/people/Jose-Mourinho/biography/|عنوان=José Mourinho Biography - Individual honours|تاریخ بازدید=۲۳ آوریل ۲۰۱۱|پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67dX6wCc5?url=http://www.monstersandcritics.com/people/Jose-Mourinho/biography/|تاریخ بایگانی=13 مه 2012}}</ref>
* مربی ماه [[انگلیس]]: ۳ بار | نوامبر ۲۰۰۴ – ژانویه ۲۰۰۵ – مارس ۲۰۰۷<ref name="jmb-ih"/>
* [[مربی سال سری آ|مربی سال ایتالیا]]: ۲ بار | ۲۰۱۰ – ۲۰۰۹<ref name="jmb-hi"/>
* مربی سال [[یوفا]]: ۲ بار | ۰۴–۲۰۰۳–۰۳–۲۰۰۲<ref name="jmb-ih"/>
* تیم منتخب سال یوفا (بهترین مربی سال): ۴ بار | ۲۰۱۰ - ۲۰۰۵ - ۲۰۰۴ - ۲۰۰۳<ref name="jmb-hi"/>
* شخصیت ورزشی سال [[بی‌بی‌سی]] (بهترین مربی): ۱ بار | ۲۰۰۵<ref name="jmb-ih"/>
* مرد سال روزنامه لازتا دلا اسپورت: ۱ بار | ۲۰۱۰<ref>{{یادکرد وب|عنوان=Mourinho considerado o "Homem do Ano" - Real Madrid - Jornal Record|نشانی=http://www.record.xl.pt/Futebol/Internacional/real_madrid/interior.aspx?content_id=677501|تاریخ بازدید=۲۳ آوریل ۲۰۱۱|پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67dX8fa7d?url=http://www.record.xl.pt/Futebol/Internacional/real_madrid/interior.aspx?content_id=677501|تاریخ بایگانی=13 مه 2012}}</ref>
* مربی سال روزنامه [[یازده طلایی (اونز طلایی)|اونز]]: ۱ بار | ۲۰۰۵<ref name="jmb-hi"/>
* [[بازیکن سال فوتبال جهان|توپ طلا فیفا]] (بهترین مربی سال جهان): ۱ بار | ۲۰۱۰<ref>{{یادکرد وب|عنوان=Relive the FIFA Ballon d'Or Gala|ناشر=[[فیفا]]|تاریخ=۷ ژانویه ۲۰۱۱|نشانی=http://www.fifa.com/ballondor/news/newsid=1360028/index.html|تاریخ بازدید=۲۳ آوریل ۲۰۱۱|پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67dXCNzPR?url=http://www.fifa.com/ballondor/news/newsid=1360028/index.html|تاریخ بایگانی=13 مه 2012}}</ref>
* بهترین مربی [[فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار فوتبال]]: ۳ بار | ۲۰۰۴ - ۲۰۰۵ - ۲۰۱۰<ref name="jmb-ih"/>
* بهترین مربی سال [[مجله ورلد ساکر]]: ۳ بار | ۲۰۰۴ - ۲۰۰۵ - ۲۰۱۰<ref name="jmb-ih"/>
* بهترین مربی اتحادیه بین‌المللی ورزش‌ها | ۱ بار: ۲۰۱۰<ref>{{یادکرد وب |عنوان=Mourinho, World Number 1 together with Messi and Brazil) |ناشر=International Sports Press Association |تاریخ=۷ مه ۲۰۱۰ |نشانی=http://www.aipsmedia.com/index.php?page=news&cod=4641&tp=n |تاریخ بازدید=۹ مه ۲۰۱۰ |مکان=London |پیوند بایگانی=https://web.archive.org/web/20180902220856/http://www.aipsmedia.com/index.php?page=news&cod=4641&tp=n |تاریخ بایگانی=2 سپتامبر 2018 |dead-url=yes}}</ref>
* بهترین مربی پرتغالی شاغل در خارج از پرتغال | ۲ بار | ۱۰–۲۰۰۹–۰۹–۲۰۰۸<ref name="CNID_2010">{{یادکرد وب | نشانی = http://www.cnid.pt/index2.php?option=com_content&do_pdf=1&id=128 | عنوان = Rosa Mota e Carlos Lopes Recebem Prémio Fernando Soromenho (''Rosa Mota e Carlos Lopes Receive Fernando Soromenho Award'') | تاریخ = ۲۵ مه ۲۰۱۰ | تاریخ بازدید = ۲۷ مه ۲۰۱۰ | کار = CNID | زبان = پرتغالی | پیوند بایگانی = https://web.archive.org/web/20120324185449/http://www.cnid.pt/index2.php?option=com_content&do_pdf=1&id=128 | تاریخ بایگانی = ۲۴ مارس ۲۰۱۲ | dead-url = yes}}</ref>

=== دیگر ===
* دکترای افتخاری از دانشگاه صنعتی لیسبون، برای دستاوردهایش در فوتبال<ref name="autogenerated1">{{یادکرد وب
| نشانی = http://sports.sportsillustrated.cnn.
| عنوان = Mourinho awarded doctorate from Lisbon university
| تاریخ بازدید = ۲۳ مارس ۲۰۰۹
| نویسنده =
| ناشر = Sports Illustrated
| تاریخ =
| پیوند بایگانی = https://www.webcitation.org/67dccgJuW?url=http://sports.sportsillustrated.cnn./
| تاریخ بایگانی = 13 مه 2012
}}</ref>

== زندگی شخصی ==
[[پرونده:Mourinho and children.JPG|بندانگشتی|150px|مورینیو به همراه دو فرزندش]]
مورینیو همسرش (ماتیلدا فاریا) که متولد [[آنگولا]]ست، را در ستوبال پرتغال و در زمانی که نوجوان بود، دید. این دو در سال ۱۹۸۹ با هم ازدواج کردند.<ref name=OBProfile>{{یادکرد وب |last=Campbell |first=Denis |عنوان=Luxury Coach |ناشر=The Observer |تاریخ=۳۰ مه ۲۰۰۴ |نشانی=http://www.guardian.co.uk/football/2004/مه/30/newsstory.sport |تاریخ بازدید=۱۰ مه ۲۰۰۸ | مکان=London}}</ref><ref name=Family>{{یادکرد وب |last=Wilson |first=Dave |عنوان=Jose Mourinho: I'm a DIY Disgrace I cant even change a lightbulb |ناشر=Sunday Mirror |تاریخ=۱۳ نوامبر ۲۰۰۵ |نشانی=http://findarticles.com/p/articles/mi_qn4161/is_20051113/ai_n15840668 |تاریخ بازدید=۱۰ مه ۲۰۰۸ |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67dceKTUX?url=http://findarticles.com/p/articles/mi_qn4161/is_20051113/ai_n15840668 |تاریخ بایگانی=13 مه 2012}}</ref> نخستین فرزندشان، یک دختر بود که در سال ۱۹۹۶ به دنیا آمد و مورینیو به رسم مذهبی خود، نامش را از روی نام همسرش انتخاب کرد و ماتیلدا نهاد. فرزند دوم این زوج نیز در سال ۲۰۰۰ به‌دنیا آمد و مورینیو، نام خود را بر روی وی گذاشت. ژوزه ماریو جونیور (ژوزه ماریوِ کوچک). با وجود آنکه مورینیو زندگی خود را وقف فوتبال کرده‌است، خانواده‌اش را بخش اصلی و مرکزی زندگی‌اش می‌داند:<ref name="Family"/><blockquote>"خانواده‌ام، مهمترین بخش زندگیم است و پدری خوب بودن، مهمترین کار زندگیم"</blockquote>مورینیو که یک [[کاتولیک]] معتقد است،<ref>{{یادکرد وب | نشانی=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/europe/8693118.stm | اثر=[[بی‌بی‌سی|BBC]] | عنوان=What makes Mourinho tick? | تاریخ=۲۰ مه ۲۰۱۰ | پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67dcfLMFb?url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/europe/8693118.stm | تاریخ بایگانی=13 مه 2012 | بازبینی=6 فوریه 2011}}</ref> در امور خیریه زیادی شرکت داشته‌است. برای مثال، وی کتش که به «کت خوش شانسی» معروف شده بود را ۲۲٬۰۰۰ دلار فروخت و آن را به حادثه‌دیدگان [[سونامی]] اهدا کرد. همچنین وی در یک طرح برای امور کودکان نیز فعالیت دارد که در آن، کودکان [[اسرائیل]]ی و [[فلسطین]]ی به واسطه فوتبال، در کنار هم با صلح به بازی می‌پردازند و بزرگ می‌شوند.<ref>{{یادکرد وب |last=Davies |first=Gareth A |عنوان=Mourinho gives peace a chance |ناشر=[[دیلی‌تلگراف|The Daily Telegraph]] |تاریخ=۲۷ مارس ۲۰۰۵ |نشانی=http://www.telegraph.co.uk/sport/main.jhtml?xml=/sport/2005/03/28/sfnmou28.xml |تاریخ بازدید=۱۰ مه ۲۰۰۸ |مکان=London |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67dcgVlz4?url=http://www.telegraph.co.uk/sport/?xml=/sport/2005/03/28/sfnmou28.xml |تاریخ بایگانی=13 مه 2012}}</ref><ref>{{یادکرد وب |عنوان=Mourinho's jacket boosts charity |ناشر=[[بی‌بی‌سی ورزشی|BBC Sport]] |تاریخ=۲۰ مه ۲۰۰۵ |نشانی=http://news.bbc.co.uk/1/hi/england/london/4566047.stm |تاریخ بازدید=۱۰ مه ۲۰۰۸ |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67dciIXYs?url=http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/england/london/4566047.stm |تاریخ بایگانی=13 مه 2012}}</ref>

مورینیو به داشتن شخصیت قوی، خوش‌پوشی،<ref>{{یادکرد وب |last=Liddle |first=Rod |عنوان=Jose Mourinho: Portuguese man of phwooar |ناشر=The Sunday Times |تاریخ=۲۳ سپتامبر ۲۰۰۷ |نشانی=http://www.timesonline.co.uk/tol/comment/columnists/rod_liddle/article2511991.ece |تاریخ بازدید=۱۰ سپتامبر ۲۰۰۸ |مکان=London |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67dcjQufh?url=http://www.timesonline.co.uk/tol/comment/columnists/rod_liddle/article2511991.ece |تاریخ بایگانی=13 مه 2012}}</ref> و نیز دمدمی‌مزاج‌بودن در کنفرانس‌های مطبوعاتی شهرت دارد.<ref>{{یادکرد وب |عنوان=Jose Mourinho: He's back (and already it's personal) |ناشر=ایندیپندنت |تاریخ=۳۰ اوت ۲۰۰۸ |نشانی=http://www.independent.co.uk/sport/football/european/jose-mourinho-hes-back-and-already-its-personal-913166.html |تاریخ بازدید=۱۰ سپتامبر ۲۰۰۸ |مکان=London |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67dckhid4?url=http://www.independent.co.uk/sport/football/european/jose-mourinho-hes-back-and-already-its-personal-913166.html |تاریخ بایگانی=13 مه 2012}}</ref> در خارج از دنیای فوتبال هم مورینیو شهرت زیادی دارد. وی در کمپین‌های تبلیغاتی متعددی شرکت داشته که از مهم‌ترین آن‌ها، قراردادش با شرکت‌هایی چون [[سامسونگ]] و [[آدیداس]] است.<ref>{{یادکرد وب |last=Conrad |first=Peter |عنوان=The great dictator |ناشر=The Observer |تاریخ=۱۹ فوریه ۲۰۰۶ |نشانی=http://www.guardian.co.uk/theobserver/2006/feb/19/features.review37 |تاریخ بازدید=۱۰ سپتامبر ۲۰۰۸ |مکان=London |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67dcn5jQp?url=http://www.guardian.co.uk/theobserver/2006/feb/19/features.review37 |تاریخ بایگانی=13 مه 2012}}</ref> یک کتاب زندگی‌نامه‌ای غیررسمی، با نام «آقای برنده - از ستوبال تا استمفورد بریج» (به [[زبان پرتغالی|پرتغالی]]:''O Vencedor – De Setúbal a Stamford Bridge'') از وی منتشر شد که پرفروش‌ترین کتاب پرتغال شد. این اتفاق در حالی رخ داد که مورینیو تلاش زیادی کرد تا جلو انتشار این کتاب را بگیرد ولی موفق نشد.<ref>{{یادکرد وب |last=Turbervill |first=Huw |عنوان=Mourinho's bitter taste of defeat |ناشر=[[دیلی‌تلگراف|The Daily Telegraph]] |تاریخ=۱۲ دسامبر ۲۰۰۴ |نشانی=http://64.233.183.104/search?q=cache:rVd4NVfv7w0J:www.telegraph.co.uk/sport/main.jhtml?xml=/sport/2004/12/12/sfnfro12.xml+jose+mourinho+joel+neto+best+seller&hl=en&ct=clnk&cd=3&gl=uk |تاریخ بازدید=۱۰ سپتامبر ۲۰۰۸ |پیوند بایگانی=https://www.webcitation.org/67dcoTLqn?url=http://64.233.183.104/search?q=cache:rVd4NVfv7w0J:www.telegraph.co.uk/sport/main.jhtml?xml=/sport/2004/12/12/sfnfro12.xml+jose+mourinho+joel+neto+best+seller |تاریخ بایگانی=13 مه 2012}}</ref>

مورینیو به زبان‌های [[زبان پرتغالی|پرتغالی]]، [[زبان اسپانیایی|اسپانیایی]]، [[زبان فرانسوی|فرانسوی]]، [[زبان ایتالیایی|ایتالیایی]] و [[زبان انگلیسی|انگلیسی]] کاملاً آشناست. همچنین وی می‌تواند به [[زبان کاتالانی]] هم صحبت کند. در مارس ۲۰۰۹ نیز مورینیو دکترای افتخاری خود را از دانشگاه صنعتی لیسبون و به‌خاطر دستاوردهایش در فوتبال، دریافت کرد.<ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://www.vssoccer.info/2010/02/jose-mourinho-profile-“the-second-division-was-my-level”/ |عنوان=Jose Mourinho Profile: “The second division was my level. ” |3=vs Soccer – World’s best soccer leagues in one place! |ناشر=www.vssoccer.info |تاریخ بازدید=۲۱ مه ۲۰۱۰ |پیوند بایگانی=https://web.archive.org/web/20100528114637/http://www.vssoccer.info/2010/02/jose-mourinho-profile-“the-second-division-was-my-level”/ |تاریخ بایگانی=۲۸ مه ۲۰۱۰ |dead-url=yes}}</ref>

{{درگاه|زندگی‌نامه}}
{{پاک‌کن}}

== منابع ==
{{پانویس|۲}}

== پیوند به بیرون ==
{{ویکی‌گفتاورد}}
{{رده انبار|José Mourinho}}
* {{imdb name|1542742}}
* {{Soccerbase manager|id=۱۹۰۸}}

{{الگوهای ناوبری
| title = جوایز
| bg = gold
| fg = black
| list1 =
{{مربیان برنده لیگ قهرمانان اروپا}}
{{سرمربیان برنده جام یوفا/لیگ اروپا}}
{{سرمربیان برنده لا لیگا}}
{{سرمربیان برنده سری آ}}
{{سرمربیان برنده جام حذفی فوتبال ایتالیا}}
{{سرمربیان برنده کوپا دل ری}}
{{سرمربی برگزیده سال توسط مجله ورلد ساکر}}
{{برترین مربی باشگاهی جهان از نگاه فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار فوتبال}}
{{مربی فصل لیگ برتر انگلستان}}
{{مربی سال سری آ}}
{{برترین سرمربی سال مردان فیفا}}
{{تیم منتخب سال ۲۰۰۳ یوفا}}
{{تیم منتخب سال ۲۰۰۴ یوفا}}
{{تیم منتخب سال ۲۰۰۵ یوفا}}
{{تیم منتخب سال ۲۰۱۰ یوفا}}
}}
{{الگوهای ناوبری
| title = پست‌های مربیگری
| list1 =
{{مربیان باشگاه بنفیکا}}
{{مربیان باشگاه فوتبال پورتو}}
{{مربیان باشگاه چلسی}}
{{مربیان باشگاه اینتر میلان}}
{{مربیان باشگاه فوتبال رئال مادرید}}
{{مربیان منچستر یونایتد}}
{{مربیان باشگاه تاتنهام هاتسپر}}
{{مربیان باشگاه آ.اس. رم}}
}}
{{داده‌های کتابخانه‌ای}}

[[رده:اعضای کادر فنی باشگاه بارسلونا]]
[[رده:افراد در برنامه جهانی غذا]]
[[رده:افراد زنده]]
[[رده:اهالی ستوبال]]
[[رده:اهالی ناحیه ستوبال]]
[[رده:بازیکنان باشگاه بلننسس]]
[[رده:بازیکنان باشگاه ریو آوه]]
[[رده:بازیکنان فوتبال مرد اهل پرتغال]]
[[رده:بازیکنان لیگ برتر پرتغال]]
[[رده:برندگان جایزه گلدن گلوب (پرتغال)]]
[[رده:دور از وطن‌های اهل پرتغال در انگلستان]]
[[رده:زادگان ۱۹۶۳ (میلادی)]]
[[رده:کاتولیک‌های رومی اهل پرتغال]]
[[رده:مربیان باشگاه فوتبال آ.اس. رم]]
[[رده:مربیان باشگاه فوتبال اینتر میلان]]
[[رده:مربیان باشگاه فوتبال بنفیکا]]
[[رده:مربیان باشگاه فوتبال پورتو]]
[[رده:مربیان باشگاه فوتبال تاتنهام هاتسپر]]
[[رده:مربیان باشگاه فوتبال چلسی]]
[[رده:مربیان باشگاه فوتبال رئال مادرید]]
[[رده:مربیان باشگاه فوتبال منچستر یونایتد]]
[[رده:مربیان باشگاه لیریا]]
[[رده:مربیان برنده جام یوفا]]
[[رده:مربیان برنده لیگ اروپا]]
[[رده:مربیان برنده لیگ قهرمانان اروپا]]
[[رده:مربیان برنده لیگ کنفرانس اروپا]]
[[رده:مربیان سری آ]]
[[رده:مربیان فوتبال اهل پرتغال]]
[[رده:مربیان فوتبال دور از وطن اهل پرتغال]]
[[رده:مربیان فوتبال دور از وطن در اسپانیا]]
[[رده:مربیان فوتبال دور از وطن در ایتالیا]]
[[رده:مربیان لا لیگا]]
[[رده:مربیان لیگ برتر انگلستان]]
[[رده:مربیان لیگ برتر فوتبال پرتغال]]
[[رده:مربیان مهاجر در انگلستان]]
[[رده:ورزشکاران دور از وطن اهل پرتغال در اسپانیا]]
[[رده:ورزشکاران دور از وطن اهل پرتغال در انگلستان]]
[[رده:ورزشکاران دور از وطن اهل پرتغال در ایتالیا]]
[[رده:هافبک‌های فوتبال]]
[[رده:مربیان فوتبال]]
[[رده:مربیان فوتبال دور از وطن در ترکیه]]
[[رده:مربیان باشگاه فنرباغچه]]
[[رده:ورزشکاران دور از وطن اهل پرتغال در ترکیه]]