بختیاری (طایفه): تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده

درخط

نسخهٔ ‏۱۶ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۳۱

بختیاری های سیستان، از طوایف قدیمی سیستان می‌باشد. بر اساس نوشته جی.پی. تیت، در کتاب سیستان و به استناد گفته ارباب سیف الدین ارباب زئی و ملک محمد عظیم خان کیانی، طایفه بختیاری تا سقوط زاهدان کهنه (توسط تیمور) در سیستان اقامت داشته‌اند.

دروازه طایفه ی بختیاری که آثار آن در ضلع جنوبی زاهدان کهنه باقی است، تنها خاطره بازمانده از این طایفه‌است. به اعتقاد جی. پی. تیت، طایفه ی بختیاری‌ در ناحیه دهوار یا هامون زندگی می‌کردند.این ناحیه تا قرن چهاردهم میلادی، قسمتی از محدوده سیستان بوده‌است.

لشکرمغول ابتدا در خراسان و سپس تا سیستان و یزد وفارس را مورد تهاجم قرار داده بودند. در نتیجه طایفه ی بختیاری‌ به علت ناامن بودن منطقه به مکان دیگری کوچ کردند و بعد از این که این گروه توسط امیرتیمور از بین رفت،طایفه ی بختیاری‌ مجدداً به سیستان بازگشتند و تاکنون نیز در این منطقه سکونت دارند.

منابع

زادسروان سیستان- رئیس الذاکرین-چ۱۳۷۰ –مشهد
سیستان-جی. پی.تیت-ج۱۳۶۲ –ناشراداره کل ارشاد اسلامی سیستان وبلوچستان-چ مشهد

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 '''بختیاری های سیستان'''، از طوایف قدیمی [[سیستان]] می‌باشد. بر اساس نوشته جی.پی. تیت، در کتاب سیستان و به استناد گفته ارباب سیف الدین ارباب زئی و ملک محمد عظیم خان کیانی، طایفه بختیاری تا سقوط [[زاهدان کهنه]] (توسط [[تیمور]]) در سیستان اقامت داشته‌اند.
-استان سیستان و بلوچستان خصوصا شهرستان زابل تعداد زیادی بختیاری هست که از زمان نادرشاه اجباراً در آنجا ساکن گشته اند و فامیل خیلی ها هنوز بختیاری می باشد.
 دروازه طایفه ی بختیاری که آثار آن در ضلع جنوبی [[زاهدان کهنه]] باقی است، تنها خاطره بازمانده از این طایفه‌است. به اعتقاد جی. پی. تیت، طایفه ی بختیاری‌ در ناحیه دهوار یا [[هامون]] زندگی می‌کردند.این ناحیه تا قرن چهاردهم میلادی، قسمتی از محدوده [[سیستان]] بوده‌است.