حسینقلی فراهانی: تفاوت میان نسخه‌ها
تصویر |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
| مدت = |
| مدت = |
||
| ناشر = |
| ناشر = |
||
| شاگرد = [[درویش‌خان]]، [[علی‌اکبر شهنازی]]، [[علینقی وزیری]]، [[مرتضی نی‌داوود]]، [[یوسف فروتن]] |
|||
| نقش‌های_مرتبط = |
|||
| وب‌گاه = |
| وب‌گاه = |
||
| اعضای_کنونی = |
| اعضای_کنونی = |
||
نسخهٔ ۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۰۱
| آقا حسینقلی | |
|---|---|
 آقاحسینقلی و فرزندش آقا علی‌اکبر (شهنازی) | |
| اطلاعات پس‌زمینه | |
| زاده | ۱۲۳۰ خورشیدی ۱۸۵۱ میلادی تهران |
| درگذشته | ۱۲۹۴ خورشیدی[۱] ۱۹۱۵ میلادی تهران |
| ژانر | موسیقی سنتی ایرانی |
| ساز(ها) | تار |
| شاگرد(ان) | درویش‌خان، علی‌اکبر شهنازی، علینقی وزیری، مرتضی نی‌داوود، یوسف فروتن |
میرزا حسینقلی فراهانی معروف به آقا حسینقلی (۱۲۳۰، تهران[۲] - ۱۲۹۴،[۱] تهران)، از نوازندگان سرشناس تار اواخر دوران قاجار بود. او فرزند کوچک‌تر آقا علی‌اکبر فراهانی قدیمی‌ترین نوازنده معروف تار دوره ناصرالدین‌شاه بود. آقا حسینقلی شاگرد برادر بزرگ خود میرزا عبدالله بود. سپس شاگرد آقا غلامحسین شد.
آقا حسینقلی، در یک سفر به همراه تعدادی از نوازندگان و یک خواننده برای پر کردن صفحهٔ گرامافون به پاریس رفت و تعدادی اثر ضبط کرد.[۱][۲]
دو فرزند او، علی‌اکبر شهنازی و عبدالحسین شهنازی نیز بعدها از نوازندگان سرشناس تار شدند. ردیف آقا حسینقلی که توسط فرزند بزرگش، علی‌اکبر شهنازی روایت و ضبط شده، یکی از ردیف‌های معروف موسیقی ایرانی است.
آقا حسینقلی، در سال ۱۲۹۴ خورشیدی[۱] (برابر با ۱۳۳۴ (قمری)[۳]) درگذشت.
شاگردان
از شاگردان او می‌توان درویش‌خان، علینقی وزیری، مرتضی نی‌داوود،[۲] یوسف فروتن[۱] و پسر بزرگش، علی‌اکبر شهنازی را نام برد.
آثار ضبط‌شده
آقا حسینقلی در سه دوره اقدام به ضبط آثار خود کرد: در سال ۱۲۸۴ خورشیدی (معادل ۱۹۰۵ میلادی)، آقا حسینقلی برای اولین بار قطعاتی را روی صفحه گرامافون ضبط کرد؛ او در دو دورهٔ دیگر هم (در ۱۹۰۷ میلادی معادل ۱۲۸۶ خورشیدی در پاریس، و در ۱۲۹۱ خورشیدی در تهران) اقدام به ضبط صفحه‌های موسیقی کرد.[۴]
گالری تصاویر
نفرات نشسته از راست عبارتند از: حسین کریم کور و قلی خان (نوازندگان کمانچه)، سماع حضور که دستش را روی پاهایش گذاشته‌است، محمدصادق‌خان (سرور الملک) که رئیس گروه نوازندگان دربار بود و عصایی در دست دارد، آقا حسینقلی و میرزا عبدالله (نوازندگان تار)، آقا مطلب پسر محمدصادق‌خان نوازنده سنتور، و آقا غلامحسین (نوازنده کمانچه و پدر سماع حضور، که سازی ابداعی شبیه کمانچه در دست دارد).
نفرات ایستاده از راست عبارتند از: ابراهیم کربلایی سعید، میرزا ابوالقاسم ضرب گیر (خواننده)، یوسف خان معیری (خواننده) و عبدالله پسر کوچک محمدصادق‌خان (پسر نوجوان)
پانویس
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ «آقاحسینقلی فراهانی». وب‌گاه هنر و موسیقی. دریافت‌شده در ۷ شهریور ۱۳۹۰.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ «فراهانی – میرزاحسینقلی». وب‌گاه موسیقی هنری ایران. دریافت‌شده در ۷ شهریور ۱۳۹۰.
- ↑ «آقاحسینقلی فراهانی». وب‌گاه آفتاب. دریافت‌شده در ۷ شهریور ۱۳۹۰.
- ↑ مبصری، فصلنامه خانه موسیقی، ۸–۹.
منابع
- مبصری، بهروز (۱۳۹۵). «نگاهی به آثار ضبط شده میرزا حسینقلی» (PDF) (۲۲). فصلنامه داخلی خانه موسیقی ایرانی: ۸–۹. دریافت‌شده در ۲۲ مه ۲۰۱۷.
 | این یک مقالهٔ خرد یک نوازنده موسیقی یا موسیقی‌دان است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |