نظام تکحزبی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
FreshmanBot (بحث | مشارکتها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
|زبان = انگلیسی |
|زبان = انگلیسی |
||
|بازیابی =۷ ژانویه ۲۰۱۲ |
|بازیابی =۷ ژانویه ۲۰۱۲ |
||
}}</ref> [[چین]] و [[کره شمالی]] تنها کشور های دارای نظام تک حزبی هستند. |
|||
}}</ref> |
|||
{{پاککن}} |
{{پاککن}} |
||
نسخهٔ ۲ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۱۶
بخشی از سلسله مقالات در مورد |
سیاستهای حزبی |
---|
دولتهای جهان بر پایهٔ شیوههای حکومت*
|
نظام تکحزبی یا نظام حزبی فراگیر به نوعی از نظام حزبی گفته میشود که در آن یک حزب سیاسی حکومت و دولت را تشکیل میدهد و دیگر احزاب اجازه ورود به دولت یا شرکت در انتخابات را ندارند.
گاهی اوقات درواقع این اصطلاح برای شرح نظام حزب حاکم استفاده میشود که در آن بر خلاف نظام تکحزبی احزاب غیر حاکم اجازه انتخابات چندحزبی دموکراتیک (حداقل به صورت ظاهری و صوری) را دارند، اما خط مشیها یا بالانس قدرت سیاسی بهطور مؤثر از پیروزی مخالفان در انتخابات ممانعت میکند. معمولاً در نظامهای تکحزبی سرکوب جناحهای سیاسی رویهای آشکار است.[۱] چین و کره شمالی تنها کشور های دارای نظام تک حزبی هستند.
منابع
- ↑ مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Single-party state». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۷ ژانویه ۲۰۱۲.