نعمت‌الله صالحی نجف‌آبادی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز ویرایش 31.56.188.43 (بحث) به آخرین تغییری که Smorteza انجام داده بود واگردانده شد
خط ۱: خط ۱:
'''امین حمله داری نجف‌آبادی،'''
'''نعمت‌الله صالحی نجف‌آبادی،'''
(زادهٔ [[نجف‌آباد]] [[اصفهان]])
(زادهٔ [[۱۳۰۲]] [[نجف‌آباد]] [[اصفهان]]، مرگ شنبه [[۱۶ اردیبهشت]][[۱۳۸۵]] [[بیمارستان بقیةالله]] [[تهران]]).


[[مجتهد]]، [[متکلم]]، [[تاریخ پژوه]] و [[فقیه]] برجسته شیعه و پژوهشگری متبحر و [[نویسنده]] ایی صاحب سبک در [[علوم اسلامی]] بود. وی اثرگذاری شگرفی در [[شیوه]]، [[روش]] و [[رویکردها]] در پژوهشهای اسلامی در حوزه‌های دینی از خود بر جای نهاد؛ وی را می‌توان پیشگام [[روشنفکری درون دینی]] معاصر دانست<ref>گفتگو با [[محمدعلی کوشا]]، [[ماهنامه چشم‌انداز ایران]]، http://www.meisami.net/Cheshm/Other%20Articles/2101Kosha.htm</ref>
[[مجتهد]]، [[متکلم]]، [[تاریخ پژوه]] و [[فقیه]] برجسته شیعه و پژوهشگری متبحر و [[نویسنده]] ایی صاحب سبک در [[علوم اسلامی]] بود. وی اثرگذاری شگرفی در [[شیوه]]، [[روش]] و [[رویکردها]] در پژوهشهای اسلامی در حوزه‌های دینی از خود بر جای نهاد؛ وی را می‌توان پیشگام [[روشنفکری درون دینی]] معاصر دانست<ref>گفتگو با [[محمدعلی کوشا]]، [[ماهنامه چشم‌انداز ایران]]، http://www.meisami.net/Cheshm/Other%20Articles/2101Kosha.htm</ref>


== دیدگاه‌ها ==
== دیدگاه‌ها ==
حمله داری نجف‌آبادی بر اهمیت مبانی [[کلام|کلامی]] و [[اخلاق|اخلاقی]] شریعت اسلام و لزوم تطبیق [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] با آن‌ها تأکید داشت و در رویکرد اجتهادی خود بر اهمیت دلایل عقلی و نقلی معتبر و بی‌اعتباری بسیاری از احکامی که به استناد [[اجماع (فقه)|اجماع]] و «ادعای اجماع» صادر شده، اصرار داشت که این امر منشأ مخالفت‌های بیشماری با آراء و نظرات او شد. وی به پیروی از استادش [[آیت‌الله بروجردی]] بر اهمیت [[فقه مقارن]] و [[تقریب‌گرایی]] و عدم تعصب در مواجهه با دستاوردهای فقهی [[اهل سنت]] اصرار می‌ورزید. او همچنین بر لزوم بازخوانی تاریخ و تأثیر آن در کشف حقایق شریعت واقف بود و به همین جهت در تاریخ و «[[علم رجال]]» تبحر داشت و بخشی از کشفیات کم‌نظیر خود در مورد احادیث مجعوله را در کتاب «غلو» و برخی مقالات دیگر آورده‌است.<ref>[http://www.shahrvandemrouz.com/content/4587/default.aspx یادی ازآیت‌الله صالحی نجف‌آبادی] [[احمد قابل]]، [[شهروند امروز]]، شماره ۴۵</ref>
صالحی نجف‌آبادی بر اهمیت مبانی [[کلام|کلامی]] و [[اخلاق|اخلاقی]] شریعت اسلام و لزوم تطبیق [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] با آن‌ها تأکید داشت و در رویکرد اجتهادی خود بر اهمیت دلایل عقلی و نقلی معتبر و بی‌اعتباری بسیاری از احکامی که به استناد [[اجماع (فقه)|اجماع]] و «ادعای اجماع» صادر شده، اصرار داشت که این امر منشأ مخالفت‌های بیشماری با آراء و نظرات او شد. وی به پیروی از استادش [[آیت‌الله بروجردی]] بر اهمیت [[فقه مقارن]] و [[تقریب‌گرایی]] و عدم تعصب در مواجهه با دستاوردهای فقهی [[اهل سنت]] اصرار می‌ورزید. او همچنین بر لزوم بازخوانی تاریخ و تأثیر آن در کشف حقایق شریعت واقف بود و به همین جهت در تاریخ و «[[علم رجال]]» تبحر داشت و بخشی از کشفیات کم‌نظیر خود در مورد احادیث مجعوله را در کتاب «غلو» و برخی مقالات دیگر آورده‌است.<ref>[http://www.shahrvandemrouz.com/content/4587/default.aspx یادی ازآیت‌الله صالحی نجف‌آبادی] [[احمد قابل]]، [[شهروند امروز]]، شماره ۴۵</ref>
از دید وی دانستن تمام علوم لازمه امامت امامان نیست و امامان تنها آگاه به همه احکام اسلام و امور اجتماعی و سیاسی هستند و علم آنها در موارد دیگر استثنایی است و عمومیت ندارد. وی برای اثبات نظر خود بر روایات، قرآن، نظر علمای پیشین (شیخ مفید و شیخ طوسی، علامه حلی و سید مرتضی) استناد می‌کند. از دید وی آگاهی به امور غیبی در مواردی خاص به خواست خدا به امامان و پیامبر الهام می‌گردد و عمومیت ندارد.<ref>عصای موسی یا درمان غلو صفحهٔ ۳۹</ref>
از دید وی دانستن تمام علوم لازمه امامت امامان نیست و امامان تنها آگاه به همه احکام اسلام و امور اجتماعی و سیاسی هستند و علم آنها در موارد دیگر استثنایی است و عمومیت ندارد. وی برای اثبات نظر خود بر روایات، قرآن، نظر علمای پیشین (شیخ مفید و شیخ طوسی، علامه حلی و سید مرتضی) استناد می‌کند. از دید وی آگاهی به امور غیبی در مواردی خاص به خواست خدا به امامان و پیامبر الهام می‌گردد و عمومیت ندارد.<ref>عصای موسی یا درمان غلو صفحهٔ ۳۹</ref>


== شاگردان ==
== شاگردان ==
از جمله کسانی که در درس وی حاضر می‌شدند عبارت بودند از احمد زمانی ، محمد علیرضایی ، شیخ شارود ، امید ایدلخانی ،[[مهدوی کنی]]، [[هاشمی رفسنجانی]]، [[محمد محمدی گیلانی|محمدی گیلانی]]، [[محفوظی]]، [[حسن صانعی]]، [[حسن لاهوتی اشکوری|لاهوتی اشکوری]]، [[محمد مهدی ربانی املشی|ربانی املشی]]، [[موسوی یزدی]]، امامی کاشانی، [[محمد علی کوشا]] و گروهی دیگر.
از جمله کسانی که در درس وی حاضر می‌شدند عبارت بودند از [[مهدوی کنی]]، [[هاشمی رفسنجانی]]، [[محمد محمدی گیلانی|محمدی گیلانی]]، [[محفوظی]]، [[حسن صانعی]]، [[حسن لاهوتی اشکوری|لاهوتی اشکوری]]، [[محمد مهدی ربانی املشی|ربانی املشی]]، [[موسوی یزدی]]، امامی کاشانی، [[محمد علی کوشا]] و گروهی دیگر.


[[هاشمی رفسنجانی]] در معرفی اساتید خویش می‌گوید:{{سخ}}
[[هاشمی رفسنجانی]] در معرفی اساتید خویش می‌گوید:{{سخ}}
خط ۱۹: خط ۱۹:
* [[شهید جاوید]]
* [[شهید جاوید]]
* ترجمه قرآن
* ترجمه قرآن
* نگاهی به حماسهٔ حسینی
* اسرار الامین
* حدیث‌های خیالی در تفسیر مجمع البیان به همراه چهار مقاله تفسیری
* حدیث‌های خیالی در تفسیر مجمع البیان به همراه چهار مقاله تفسیری
* ولایت فقیه، حکومت صالحان
* کنز الامین
* غلو، درآمدی بر افکار و عقاید غالیان در دین
* غلو، درآمدی بر افکار و عقاید غالیان در دین
* جمال انسانیت، یا، تفسیر سوره یوسف
* جمال انسانیت، یا، تفسیر سوره یوسف

نسخهٔ ‏۲۳ نوامبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۳:۴۲

نعمت‌الله صالحی نجف‌آبادی، (زادهٔ ۱۳۰۲ نجف‌آباد اصفهان، مرگ شنبه ۱۶ اردیبهشت۱۳۸۵ بیمارستان بقیةالله تهران).

مجتهد، متکلم، تاریخ پژوه و فقیه برجسته شیعه و پژوهشگری متبحر و نویسنده ایی صاحب سبک در علوم اسلامی بود. وی اثرگذاری شگرفی در شیوه، روش و رویکردها در پژوهشهای اسلامی در حوزه‌های دینی از خود بر جای نهاد؛ وی را می‌توان پیشگام روشنفکری درون دینی معاصر دانست[۱]

دیدگاه‌ها

صالحی نجف‌آبادی بر اهمیت مبانی کلامی و اخلاقی شریعت اسلام و لزوم تطبیق فقه و اصول با آن‌ها تأکید داشت و در رویکرد اجتهادی خود بر اهمیت دلایل عقلی و نقلی معتبر و بی‌اعتباری بسیاری از احکامی که به استناد اجماع و «ادعای اجماع» صادر شده، اصرار داشت که این امر منشأ مخالفت‌های بیشماری با آراء و نظرات او شد. وی به پیروی از استادش آیت‌الله بروجردی بر اهمیت فقه مقارن و تقریب‌گرایی و عدم تعصب در مواجهه با دستاوردهای فقهی اهل سنت اصرار می‌ورزید. او همچنین بر لزوم بازخوانی تاریخ و تأثیر آن در کشف حقایق شریعت واقف بود و به همین جهت در تاریخ و «علم رجال» تبحر داشت و بخشی از کشفیات کم‌نظیر خود در مورد احادیث مجعوله را در کتاب «غلو» و برخی مقالات دیگر آورده‌است.[۲] از دید وی دانستن تمام علوم لازمه امامت امامان نیست و امامان تنها آگاه به همه احکام اسلام و امور اجتماعی و سیاسی هستند و علم آنها در موارد دیگر استثنایی است و عمومیت ندارد. وی برای اثبات نظر خود بر روایات، قرآن، نظر علمای پیشین (شیخ مفید و شیخ طوسی، علامه حلی و سید مرتضی) استناد می‌کند. از دید وی آگاهی به امور غیبی در مواردی خاص به خواست خدا به امامان و پیامبر الهام می‌گردد و عمومیت ندارد.[۳]

شاگردان

از جمله کسانی که در درس وی حاضر می‌شدند عبارت بودند از مهدوی کنی، هاشمی رفسنجانی، محمدی گیلانی، محفوظی، حسن صانعی، لاهوتی اشکوری، ربانی املشی، موسوی یزدی، امامی کاشانی، محمد علی کوشا و گروهی دیگر.

هاشمی رفسنجانی در معرفی اساتید خویش می‌گوید:
اساتید ما البته زیاد بودند ولی آنهایی که بیشتر روی ما تأثیر می‌گذاشتند یکی آیت الله حسینعلی منتظری بودند البته در سطوح بالاتر و در مقدمات [نیز] مرحوم سعیدی و آقایانی که زنده هستند: آیت الله صالحی نجف آبادی، آقای مشکینی، آقای مجاهد، آقای سلطانی و آقای فکور که واقعاً زاهد و مردان پاکی بودند.[۴][۵]-

در تابستان سال ۱۳۸۵ محمدعلی کوشا که از شاگردان و دوستان نزدیک صالحی نجف آبادی است به همراه محسن کدیور و محمدعلی ایازی اقدام به تأسیس بنیادی برای تنظیم و نشر آثار آیت الله صالحی نجف آبادی تحت عنوان بنیاد صالح نمودند[۶]

آثار

  • شهید جاوید
  • ترجمه قرآن
  • نگاهی به حماسهٔ حسینی
  • حدیث‌های خیالی در تفسیر مجمع البیان به همراه چهار مقاله تفسیری
  • ولایت فقیه، حکومت صالحان
  • غلو، درآمدی بر افکار و عقاید غالیان در دین
  • جمال انسانیت، یا، تفسیر سوره یوسف
  • قضاوت زن در فقه اسلامی همراه چند مقاله دیگر
  • جهاد در اسلام
  • مجموعه مقالات سیاسی، تاریخی، اجتماعی
  • پژوهشی جدید در چند مبحث فقهی
  • عصای موسی (ع)، یا، درمان بیماری غلو
  • دو کتاب شهید جاوید و نگاهی به حماسهٔ حسینی مربوط به واقعهٔ عاشورا هستند، که در زمان انتشار (۱۳۴۷ خورشیدی) مناقشات و مباحثات بسیاری را در محافل مذهبی برانگیختند. صالحی نجف‌آبادی در این دو کتاب، نظریهٔ شیخ طوسی و سید مرتضی از علمای شیعه را در مورد قیام حسین بن علی، از روی اجتهاد و تحقیق پذیرفته و فلسفهٔ این قیام را برپایی حکومت اسلامی دانسته و برخی از اظهار نظرها مبنی بر اشتباه حسین بن علی و یا این ادعا که امام سوم شیعیان به قصد اینکه خود را به کشتن دهد، به سوی کربلا حرکت کرد را مردود دانسته‌است. همچنین بسیاری از باورهای رایج پیرامون واقعه عاشورا را آمیخته به خرافات، عوامانه و نادرست می‌داند و سعی نموده تاریخ عاشورا را به صورت علمی و تحلیلی بازخوانی نماید

حمید عنایت استاد برجسته فلسفه سیاسی در کالج سنت آنتونیِ دانشگاه آکسفورد در کتاب اندیشه سیاسی در اسلام معاصر از صالحی نجف آبادی و اثر مطرحش یعنی شهید جاوید به عنوان نمونه ایی کم‌نظیر در میان تحقیقات و پژوهشهای اسلامی معاصر یاد می‌کند که برخلاف سایر آثار مشابه که نوعاُ به صورت خطابه، غیرعلمی و بدون استنتاجات تحلیلی هستند، اثری نسبتآ محققانه و تحلیلی محسوب می‌شود که توانسته است از شیوه‌ها و روش شناسی جدید و علمی بهره ببرد و سبک نوینی را در پژوهشهای اسلامی در حوزه‌های علمیه پایه‌گذاری نماید[۷]

کتاب شهید جاوید در زمان انتشارش در سال ۱۳۴۷ خورشیدی، توسط حسینعلی منتظری و مشکینی تقریظ و تأیید شد و همین امر در ترویج و نیز مناقشات مربوط به آن همچنین سیاسی شدنش، بسیار مؤثر بود[۸]

منابع

  1. گفتگو با محمدعلی کوشا، ماهنامه چشم‌انداز ایران، http://www.meisami.net/Cheshm/Other%20Articles/2101Kosha.htm
  2. یادی ازآیت‌الله صالحی نجف‌آبادی احمد قابل، شهروند امروز، شماره ۴۵
  3. عصای موسی یا درمان غلو صفحهٔ ۳۹
  4. عصای موسی یا درمان غلو قسمت شرح حال مؤلف
  5. روزنامه رسالت، ۲۸ مرداد ۱۳۶۸
  6. http://www.mehrnameh.ir/article/2641/
  7. حمید عنایت، اندیشه سیاسی در اسلام معاصر؛ ایران و تشیع
  8. صالحی نجف آبادی، توطئه شاه بر ضد امام خمینی، مقدمه کتاب
  1. ^  مصاحبه آقای احمد قابل با بی‌بی‌سی. (۶ مه ۲۰۰۶). بازبینی ۳ اکتبر ۲۰۰۷.
  2. ^  وب‌گاه خبری بی‌بی‌سی. (۶ مه ۲۰۰۶). بازبینی ۳ اکتبر ۲۰۰۷.

پیوند به بیرون