ابراهیم بن ولید: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات: حذف میانویکی موجود در ویکیداده: ۱۹ میانویکی |
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۴) +مرتب (۴،۸): + رده:درگذشتگان ۷۵۰ (میلادی) |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
== منابع و یادکردها == |
== منابع و یادکردها == |
||
* {{یادکرد|فصل= |کتاب=تاریخ العصر الاموی من الناحیة السیاسیة و الادرایة و الاجتماعیة|نویسنده=ثابت اسماعیل راوی|ترجمه=|ناشر=المکتبة النهضه المصریه|چاپ= |شهر=قاهره|کوشش=مصعب محمد ابوبکر|ویرایش= |صفحه=۸۸|سال=۱۹۶۵ |شابک= |
* {{یادکرد|فصل= |کتاب=تاریخ العصر الاموی من الناحیة السیاسیة و الادرایة و الاجتماعیة|نویسنده=ثابت اسماعیل راوی|ترجمه=|ناشر=المکتبة النهضه المصریه|چاپ= |شهر=قاهره|کوشش=مصعب محمد ابوبکر|ویرایش= |صفحه=۸۸|سال=۱۹۶۵ |شابک=}} |
||
* {{یادکرد|فصل= |کتاب=تاریخ اسلام از پیدایش تا ایران اسلامی|نویسنده=رسول جعفریان|ترجمه=|ناشر=انتشارات حوزه علمیه|چاپ= |شهر=قم|کوشش=مرتضی رحیمی|ویرایش= |صفحه=۸۸|سال=۱۳۷۸ |شابک= |
* {{یادکرد|فصل= |کتاب=تاریخ اسلام از پیدایش تا ایران اسلامی|نویسنده=رسول جعفریان|ترجمه=|ناشر=انتشارات حوزه علمیه|چاپ= |شهر=قم|کوشش=مرتضی رحیمی|ویرایش= |صفحه=۸۸|سال=۱۳۷۸ |شابک=}} |
||
* {{یادکرد|فصل= |کتاب=امویان: نخستین دودمان حکومتگر در اسلام (۶۶۱-۷۵۰م)|نویسنده=جرالد هاوتینگ|ترجمه=عیسی عبدی|ناشر=امیرکبیر|چاپ= |شهر=تهران|کوشش=سعید ذوالفقاری|ویرایش= |صفحه=۹۷|سال=۱۳۸۷ |شابک= |
* {{یادکرد|فصل= |کتاب=امویان: نخستین دودمان حکومتگر در اسلام (۶۶۱-۷۵۰م)|نویسنده=جرالد هاوتینگ|ترجمه=عیسی عبدی|ناشر=امیرکبیر|چاپ= |شهر=تهران|کوشش=سعید ذوالفقاری|ویرایش= |صفحه=۹۷|سال=۱۳۸۷ |شابک=}} |
||
[[رده:خلفای اموی]] |
[[رده:خلفای اموی]] |
||
[[رده:درگذشتگان ۷۵۰ (میلادی)]] |
نسخهٔ ۲۲ اوت ۲۰۱۳، ساعت ۰۵:۳۱
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
ابراهیم بن ولید خلیفهای از خلفای اموی بود؛ او مدت کوتاهی در سال ۷۴۴ میلادی خلافت کرد، و پس از آن از ترس رقیبان و دشمنان سیاسی، خلافت را واگذاشت؛ مروان بن محمد که اوضاع را برای بازگرداندن خلافت به موقعیت قبلی آماده دید به سمت دمشق حرکت کرد و با درگیری که در صفر سال ۱۲۷ انجام شد سپاه دمشق را شکست داد. او برای حکم و عثمان، کسانی که ولید فاسق آنها را جانشین خود کرده بود بیعت گرفت. اما تا هنگام پیروزی او، این دو نفر که در زندان بودند کشته شدند و مردم بالاجبار با خود مروان بن محمد بیعت کردند. شاید برای اینکه بیعت او را مشروع جلوه دهند، اعلام کردند که حکم و عثمان در زندان، ضمن شعری مروان را به عنوان جانشین خود تعیین کردهاند. بدین ترتیب بود که آخرین خلیفه اموی بر سر کار آمد.
منابع و یادکردها
- ثابت اسماعیل راوی (۱۹۶۵)، تاریخ العصر الاموی من الناحیة السیاسیة و الادرایة و الاجتماعیة، به کوشش مصعب محمد ابوبکر.، قاهره: المکتبة النهضه المصریه، ص. ۸۸
- رسول جعفریان (۱۳۷۸)، تاریخ اسلام از پیدایش تا ایران اسلامی، به کوشش مرتضی رحیمی.، قم: انتشارات حوزه علمیه، ص. ۸۸
- جرالد هاوتینگ (۱۳۸۷)، امویان: نخستین دودمان حکومتگر در اسلام (۶۶۱-۷۵۰م)، ترجمهٔ عیسی عبدی، به کوشش سعید ذوالفقاری.، تهران: امیرکبیر، ص. ۹۷