هشام بن عبدالملک

خلفای اُمَوی

مُعاویه، ۶۶۱-۶۸۰ م.

یزید، ۶۸۰-۶۸۳

معاویه بن یزید، ۶۸۳-۶۸۴

مروان، ۶۸۴-۶۸۵

عبدالملک، ۶۸۵ -۷۰۵

ولید بن عبدالملک، ۷۰۵ -۷۱۵

سلیمان، ۷۱۵ -۷۱۷

عمر، ۷۱۷-۷۲۰

یزید بن عبدالملک، ۷۲۰-۷۲۴

هشام، ۷۲۴ -۷۴۳

ولید بن یزید، ۷۴۳ -۷۴۴

یزید بن ولید، ۷۴۴

ابراهیم بن ولید، ۷۴۴

مروان بن محمد، ۷۴۴-۷۵۰

هشام بن عبدالملک (۷۲-۱۲۵ هجری/۶۹۱- ۷۴۳ میلادی) زاده شده در دمشق، دهمین خلیفه از خلفای اموی بود که از ۱۰۵ تا ۱۲۵ هجری(۷۲۴ تا ۷۴۳ میلادی) خلافت کرد؛ او جانشین برادرش یزید بن عبدالملک گردید و نوزده سال و هفت ماه بر سرزمین‌های اسلامی فرمان راند. هشام سپاهی به هند فرستاد تا شورش هندوان را در سند فرونشاند و خود دستور به کشتن فرمانده ایشان جای سینگ داد؛ او همچنین سپاهی به ناربون در فرانسه فرستاد. از جمله شورشهایی که در دوره وی روی داد، شورش زید بن علی بود که به دستور خلیفه سرکوب شد. هشام، شخصی به شدت متوجه به شریعت بود، پسرش را به جهت عدم حضور در نماز جمعه سرزنش می‌کرد؛ و بر دیگر پسرش که حاکم شهر حمص بود، به سبب زنا، حد جاری کرد.هشام علاوه بر تعلق خاطری که به زهری داشت، کسان دیگری از محدثان را به خود جذب کرده بود که از جمله آنها «منصور بن معتمر» بوده‌است.

منابع و یادکردها

• ثابت اسماعیل راوی. تاریخ العصر الاموی من الناحیة السیاسیة و الادرایة و الاجتماعیة. مصعب محمد ابوبکر. قاهره: المکتبة النهضه المصریه، ۱۹۶۵. ۸۸. 
• رسول جعفریان. تاریخ اسلام از پیدایش تا ایران اسلامی. مرتضی رحیمی. قم: انتشارات حوزه علمیه، ۱۳۷۸. ۸۸. 
• جرالد هاوتینگ. امویان: نخستین دودمان حکومت‌گر در اسلام (۶۶۱-‎۷۵۰م). ترجمهٔ عیسی عبدی. سعید ذوالفقاری. تهران: امیرکبیر، ۱۳۸۷. ۹۷.